eitaa logo
راهِ صواب
490 دنبال‌کننده
18 عکس
12 ویدیو
5 فایل
ا❁﷽❁ا این کانال به منظور نشر پاره‌ای از معارف دین با نهایت سعی در دقت و وثاقتِ نسبتِ مطالب به اولیاء دین راه‌اندازی گردید. در تلگرام: https://t.me/rahe_savab ارتباط با مدیر: @rahe_savab
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 عقل (۱) 📌 راه استکمال عقل 🔹 سؤال: چطور عقل انسان کامل می‌شود؟ حضرت علّامه (رضوان اللّه سبحانه وتعالی علیه) فرمودند: 🔺 ﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾. [آل عمران: ۱۹۱-۱۹۰] ✔️ [توضیح]: مقصودشان «الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ ...» است که معرِّفِ «أُولِي الْأَلْبَابِ» است. یعنی یکی از خصوصیاتِ صاحبانِ عقل، دوام ذکر و یاد خداوند متعال است و می‌فهماند یاد همیشگی خداوند، عقل را کامل می‌کند. 📚 منبع: اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص۲۷۰. 🔹 @rahesavab
بیاناتی_از_علامۀ_طباطبائی_دربارۀ_یاد_خداوند_متعال.pdf
70.4K
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱۲) 📌 بیاناتی از علّامه طباطبائی درباره‌ی یاد خداوند تبارك وتعالیٰ 🔹 @rahesavab
37-استادپارسا.mp3
12.68M
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱۳) 📌 شرح بیاناتی از علّامه طباطبائی درباره‌ی یاد خداوند تبارک وتعالیٰ 🎙 استاد شیخ محمدکریم پارسا 🔹 @rahesavab
🔸 سیر إلی اللّٰه (۱۵) 📌 استاد سِیروسلوک گاهی با اطلاع دادن به شاگرد، نبض معنوی او را می‌گیرد تا دستور مناسب حال او را بدهد. 🔹 در سال‌های اوّلیهٔ آشنايی و ارتباط اينجانب با حضرت استاد، متوجّه شده بودم که سبک تربيتی ايشان در امور معنوی، با سبک استادشان مرحوم آقای قاضی و اساتيد وی، متفاوت است¹. يک بار توسّط نامه، از ايشان درخواست دستگيری در امور معنوی (به نحو دستگيریِ مشايخ و اساتيدشان) نمودم. ايشان نامه را گرفتند و فرمودند بعداً جواب می‌دهم. يکی دو روز بعد خدمتشان رسيدم. در جواب آن نامه به صورت شفاهی فرمودند: 🔺 «من حال و وقت ندارم. فعلاً شما به همين کارها و برنامه‌هايی که داريد ادامه دهيد. ما هر بار که شما را می‌بينيم نبض شما را می‌گيريم؛ هر وقت ببينيم وقتش رسيد، يک کلمه‌ای هست مثل «کَلِمَةُ لا إِلٰهَ إِلّا اللّٰه حِصْني»، با اون اهمّيت؛ اون کلمه را به شما می‌گوييم.» ✔️ آيا آن کلمه را به بنده فرمودند؟ يکی دو سال بعد، در تابستان که ايشان طبق برنامهٔ هر ساله به مشهد مشرّف شده بودند، اتّفاقاً بنده هم در مشهد بودم. روزی در منزلشان خدمت رسيدم و فرد ديگری نبود. فرمايشات تأثيرگذار و تکان‌دهنده‌ای فرمودند. در لابه‌لایِ فرمايشات، پس از ذکر مثالی به عنوان مقدّمه، دستورالعمل دائمی ويژه‌ای بيان فرمودند، گمانم آن است که اين دستورالعمل دائمی، همان کلمهٔ موردِ نظر بود؛ واللّٰه العالم. ۱. مراد، تفاوت در اصل و کلیات برنامه‌ها و دستورالعمل‌ها نیست؛ بلکه تفاوت در برخی جزئیات و مصادیق است. به تعبیر دیگر: چنان‌که در فرستهٔ قبلی بیان شد روش تربیت سلوکی مرحوم آقای بهجت همان روش مرحوم ملّاحسینقلی همدانی و شاگردانشان بود. مبانی کلی آن روش: - ترک معصیت به‌طور مطلق - استغراق در یاد خدا - عدم توجه به مکاشفات و کرامات و سوانح بین راه - ارتباط با استاد کامل - عبادت خدا و اخلاص در آن - بسط عبودیت و بندگی خدا به همهٔ زوایای زندگی و شرائط و لوازم دیگر که همه آنها در متون دینی بیان شده و جامع همهٔ آنها «معرفت نفس» می‌باشد. پس مبانی، همان مبانی است. فقط ذکر به تعداد را قبول نداشتند، که در اشعارشان هم بیان فرموده‌اند، و در انتخاب ذکر و مقدار آن، میزان را حال سالک و شور و شوق و التذاذ او از آن ذکر می‌دانستند. 📚 یادنامهٔ حضرت آیة اللّٰه حاج شیخ محمدتقی بهجت، نوشتهٔ حجة الإسلام والمسلمین سیدمجتبی جزائری (منتشرنشده)، به ضمیمهٔ پی‌نوشت. 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱۶) 📌 اشعار مرحوم آیة اللّٰه بهجت (۲) 🔹 در توضيح ﴿فَاذکُرُونِی أَذکُرکُم﴾ فرموده: با توسّل يـاد حق کن ای فقیر ريسمـانِ غيب را محـکم بگير يادِ حق از ما، فنا در ذاتِ اوست يادِ او الطـافِ بی‌غـايـاتِ اوست يـادِ مـا أستغفر اللَّه گفـتن است یادِ حق مفتاحِ عالَـم دادن است 🔺 و نيز: گر تو گويی ذاکرم ماندم غريب قـال کلاّ مَـن مـعـي ربّي قـريـب ذاکـران، مـذکـورِ ربّ الـعـالـمـين کـی بوَد مذکورِ شاهان اينچنين گر شدی ذاکر، سند تضمين‌شده کـز هـمـه آفـات، او تأمـيـن‌شده گر شدی ذاکـر به خوابِ ناز شو بـا مـلائـک همـدم و همـراز شـو غرق ذکری غرق نوری ای عزيـز شک مـدار ار باشی از اهلِ تميز ذکرِ «ما» و «من» به ظلمت می‌برَد ذکـرِ حـق تـا کـوهِ طـورت آورَد 🔺 ... و در بخش ديگری در اهمّيت «ياد خدا» فرمود: هرچه گويم «ذکر» را شرح و بيان چـون بـه ذکـر آيم بدانم نيست آن ذکـر، بـاب اللَّه؛ کوبـيـدی گشـود گر نکوبيدی کجا خواهی ورود؟ ذکـر، باب اللَّه گـر داری طـلـب ذکرُکُم، ذکر اللَّه آن را شد سبب لحظه‌ای از حق اگر غافـل شوی لحظه را يک‌سال بشمار ای صفیّ 🔺 در بيان اينکه «استغراق در ياد خدا، تنها شرطِ وصول به مقصد اعلاست، بلکه آن سبب است و وصالِ حق، مسبّب» فرمايد: گفت اوّل آخـرين شـرطِ وصـال يادِ حق آمد به هر حال و مجال چون عبوديّت کمالش اين شده زين سبب بر خلق، مشکل آمده ليک آن‌کس را حلاوت حاصل است لا جَـرَم در ذکر، حلّ مشکل است 🔺 و نيز فرمايد: بی‌مسبّب بـا سبـب هرگز نشـد نارسا ساعـی به حـق هرگز نبُد گر بگـويی من سبـب دارم ولی از مسبـّب نيـست مـا را حـاصلی گويمت بـاشی يقينـاً بی‌سبـب غـافـلی بی‌التـفـاتی بوالعجب! گفتم استغراقِ ذکرش شد سبب يـا مسبـّب اوست، أمرٌ قَد وَجَب ذاکر و مذکور و ذکرش چون يکی‌ست واحـدی در حـکـم، نـزدِ هـر زکـی‌سـت 📚 یادنامهٔ حضرت آیة اللّٰه حاج شیخ محمدتقی بهجت، نوشتهٔ حجة الإسلام والمسلمین سیدمجتبی جزائری (منتشرنشده) 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱۷) 📌 اشعار مرحوم آیة اللّٰه بهجت (۳) 🔹 قبلاً گفته شد که روش تربيتی ايشان در اذکار بلکه در مستحبّات، اين بود که خود شخص، از بين اذکار و عبادات وارده در شرع، انتخاب کند ذکری و عبادتی را که برای او حالت حضور می‌آورد. در همين معنی فرموده: گر تو را حلوای عرفان ذوق شد پس تو را اِکثارِ آن در شوق شد وای بر آن‌کـس که در ذکـر و دعـاء شد کسل چون شربِ اجباری دواء پس تـلـذّذ در عبـادت شيوه کن قطع کن اضدادِ آن از فرع و بُن گر به صدقِ اين خبر واقف شدی گـويی‌ام از جِدّ: چرا ديـر آمدی؟ راه رو تـا خـود ببيـنی ايـن اثر شاهد و غائب دو باشد در خبر 🔺 نيز در همين معنی فرمايد: ذکرِ مـأثـورِ صحيـحِ بی‌خطر در تو گر آرد حضـورِ بی‌ضرر پس ادامه دادنش کَالحَتم بود مغتنَم می‌دار اين فيضِ شهود جــامــعِ فــیــضـيـنِ دنـيـا آخــرت هست اَولی از خصوصِ يک جهت ايـن طريـقِ ابتـکارِ ذکرِ مـاست منصرف از راهِ ديگر فکرهاست گر حضورت نيست، تبديلاتِ نفل يا به تغيـيرِ زمـانـش هـست سهل 🔺 و ايضاً: گفتم اذکـارِ صحيـحه هر يکی ذوق بـنمـا، بر يکی شـو متّکی هـريـکـی را هـر زمـان کـن انتخاب با همـه حالاتِ خود شو در حساب 📚 یادنامهٔ حضرت آیة اللّٰه حاج شیخ محمدتقی بهجت، نوشتهٔ حجة الإسلام والمسلمین سیدمجتبی جزائری (منتشرنشده) 🔹 @rahesavab