eitaa logo
راهِ صواب
490 دنبال‌کننده
18 عکس
12 ویدیو
5 فایل
ا❁﷽❁ا این کانال به منظور نشر پاره‌ای از معارف دین با نهایت سعی در دقت و وثاقتِ نسبتِ مطالب به اولیاء دین راه‌اندازی گردید. در تلگرام: https://t.me/rahe_savab ارتباط با مدیر: @rahe_savab
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱) 📌 راه تقویت مراقبه 🔹 سؤال: «مراقبه» را چه چيز تقويت می‌کند؟ حضرت علاّمه (رضوان‌ اللّه سبحانه وتعالی عليه) فرمودند: 🔺 «مراقبه» همان «توجّه إلی اللّه» است. يک کلمه ما داريم که اين يک کلمه، ملاک کار ماست «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ». [البقرة: ۱۵۲] و پيشرفتِ مسأله‌ی «مراقبه» ـ که تقويت که می‌فرماييد ـ اين به واسطه‌ی ياد خدا قوی‌تر می‌شود و از پيش می‌رود اجمالاً. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۲۶۰ 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۲) 📌 ذکر قلبی 🔹 سؤال ۵۵۱: مراد از ذکر در این آیه‌ی شریفه که می‌فرماید: «رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ» [النور: ۳۷] مردانی که نه تجارت و نه داد و ستد آنان را از یاد خدا و برپاداشتن نماز و پرداختن زکات، بازنمی‌دارد. ذکر لفظی است یا ذکر قلبی؟ 🔺 جواب: ذکر قلبی منظور است؛ زیرا ذکر در این جا در برابر اقامه‌ی صلاة و ایتاء زکات قرار گرفته است و آن‌ها از قبیل ذکر عملی و لفظی هستند، به خصوص نماز که از قبیل ذکر لفظی است و در سوره‌ی جمعه از آن به «ذِکْرِ اللّه» تعبیر شده است، آن جا که می‌فرماید: «فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ» [الجمعة: ۹] پس به سوی یاد خدا بشتابید. یعنی به سوی نماز جمعه بشتابید. بنابراین، منظور از «ذِكْرِ اللَّه» در این آیه‌ی شریفه به قرینه‌ی مقابله با برپاداشتن نماز و پرداختن زکات، ذکر قلبی است، یعنی مردانی که تجارت و کسب، بیع و معامله، بازار و اشتغال به کار، آنان را از ذکر قلبی و انس با یاد خدا و نیز از اقامه‌ی نماز در اوقات خود، و از ادای زکات و سایر عبادات بازنمی‌دارد. خداوند می‌فرماید: «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» [الرعد: ۲۸] هان! تنها با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد! 📚 در محضر علّامه طباطبائی، محمدحسین رُخشاد، صص ۳۳۸-۳۳۷ 🔹 @rahesavab
15.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔸 مراقبه و یاد خدا (۳) 📌 عمارت باطن 🎞 شیخ بزرگوار حقائق‌شناس حضرت آیة اللّٰه بهجت (رضوان اللّٰه تعالیٰ علیه) می‌فرمودند: «اگر این مردم سلمان را ببینند، می‌گویند: عجب سلمان، شخص زاهدی است! سلمان هم اگر این مردم را ببیند، می‌گوید: عجب این مردم، زاهد هستند!» ✔️ بنده تعلیل می‌کنم: این مردم، اهل ظاهرند. سلمان را که می‌بینند، می‌بینند یک شخص پیرمردی است؛ یک پیراهن کهنه‌ای پوشیده؛ ... همینه زندگی‌اش؛ اول و آخرش همینه. می‌گویند این، عجب زاهد است! هیچی ندارد ... بیشتر از این هم از سلمان خبری ندارند؛ ... سلمان هم این مردم را می‌بیند، می‌گوید عجب اینها زاهدند! دلش را خوش کرده یک خانهٔ ویلایی دارد؛ باغ دارد؛ ... چون سلمان، باطنش را عمارت کرده، جمال خدا را می‌بیند؛ آن جمال غیرمتناهی خدا را دارد می‌بیند؛ صفات خدا را دارد می‌بیند؛ اسماء خدا را دارد می‌بیند؛ افعال خدا را دارد می‌بیند. شیخ بهائی (علیه الرّحمة) می‌فرماید: خانهٔ دل ما را از کرم عمارت کن پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۴) 📌 راهکار تقویت مراقبه 🔹 سؤال: چه چیز «مراقبه» را تقویت می‌کند؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالیٰ علیه) فرمودند: 🔺 صمت و جوع و سَهَر و خلوت و ذکرِ به‌دوام ناتمامانِ جهان را کند این پنج تمام 🔹 سؤال: آیا سَهَر و «عُزلت» است یا «خلوت»؟ حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالیٰ علیه) فرمودند: 🔺 «خلوت» یادم می‌آید. 🔹 حضرت علّامه (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالیٰ علیه) فرمودند: 🔺 «مراقبه» همان «ذکر» است. 🔺 این چهار، کمکِ «ذکر و مراقبه» است. 🔺 «مراقبه» ـ یعنی توجّه باطنی ـ را تقویت می‌کند؛ توجّهات باطنی را کمک می‌کند. ✔️ این ناچیز می‌گوید: یعنی چهار امر دیگر (صمت و جوع و سهر و خلوت) مقدّمه‌اند و تقویت کننده‌اند و کمک‌اند برای امر پنجم که «ذکر به دوام» است. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، صص ۲۵۸-۲۵۷ 🔹 @rahesavab
📌 راز پیر میخانه (۱) 🔹 اشعاری که مرحوم استاد (رضوان اللّٰه سبحانه وتعالی عليه) در خصوص ياد خداوند متعال و عشق و محبّت خدا و آزاد بودن و تعلّق نداشتن به دنيا سروده‌اند، با توضيحاتی که تماماً از زبان مبارک خود ايشان است، نقل می‌کنيم: 🍃 شبی پيرِ ميخـانه می‌گفت راز چنين‌گفت با من به آهستگی 🍃 به مهرِ رخِ مَه‌رُخان باده نوش مبادا که پيـدا کنی خستـگی 🍃 بـوَد مهر، سـرمــايۀ زنـدگی بوَد باده، ابـزارِ وارسـتگی 🍃 سپس گفت زينهار! آزاد باش اگر پای‌بندی بـه شايستگی 〰️ ادامه دارد ... 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، صص ۷۶-۷۵ 🔹 @rahesavab
📌 راز پیر میخانه (۲) 〰️ ‌ادامه از راز پیر میخانه (۱) 🔹 توضیحات مرحوم علّامه پیرامون ابیاتِ راز میخانه: 🔺 "استاد" همان [آقا سیدعلی] قاضی بود، مراد [از "پير"] استادمان بود، ايشان است. 🔺 منظور اين است آن بيت آخری گفته بشود؛ وضعياتِ جهان، گذران است، نبايد خيلی دل داد بش [= به آن]. 🔺 به مهر رخِ مَه‌رخان باده نوش: "باده" ـ عرض‌کنم ـ "می" است. به مهرِ رخِ مه‌رخان بخور: مقصود اين است: زيبايانِ جهان را فراموش نکن. 🔹 سؤال: زيبايانِ جهان کی‌اند؟ 🔺 حضرت علّامه: اولياءِ خدا ديگر. 🔺 بوَد مهر سرمايۀ زندگی / بوَد باده ابزار وارستگی: می‌گويد اگر زندگیِ حقيقی می‌خواهی بايد سرمايه بگذاری، مصرف کنی، و سرمايۀ زندگی عبارت از مهر و عشقِ اوست که سرمايۀ زندگی است. 🔺 باده: کنايه از "ذکر"، از "ياد خدا"ست، تقريباً ذکر است. 📚 اقیانوس علم و معرفت، محمدکریم پارسا، ص ۷۶ 🔹 @rahesavab
نگاهی_بسیار_مختصر_در_احوال_دانشمند.pdf
259.7K
📌 نگاهی مختصر در احوال دانشمند محترم، حکیم الٰهی، جناب آقای حسن‌زاده آملی ✍🏻 استاد شیخ محمدکریم پارسا 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۷) 📌 معنای مراقبه 🔹 سؤال ۵۳۶: مراقبه به چه معنا است؟ 🔺 جواب: مراقبه یعنی توجّه باطنی انسان به خدا و روی نگرداندن از آن در همه‌ی احوال. مراقبه کمالی است که انسان را به مقصد نزدیک، بلکه به مقصد می‌رساند. مراقبه این است که انسان در اوقات بیداری از اول صبح تا هنگام خواب از یاد خدا غافل نباشد و تمام گفتار و کردارش برای خداوند متعال و جلب رضای او باشد، او را همه‌جا حاضر و بر کارهای خود ناظر بداند و خویشتن را در محضر او بیابد. در روایت آمده است: «اُعْبُدِ اللّٰهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُ، فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ.» خدا را آن‌گونه عبادت کن که گویی او را می‌بینی و اگر تو او را نمی‌بینی، او تو را می‌بیند. 🔐 کلید اشیاء در مراقبه است، تا مراقبه نباشد و درست صورت نگیرد بقیّه‌ی کارها و دستورات در سیر و سلوک، هیچ و بی‌اثر است. 📚 در محضر علّامه طباطبائی، محمدحسین رُخشاد، ص ۳۳۱ 🔹 @rahesavab
🔸 مراقبه و یاد خدا (۱۴) 📌 ارزش وقت 🔹 شیخ بزرگوار حقائق‌شناس حضرت آیة اللّٰه بهجت ـ رضوان اللّٰه تعالی علیه - فرمودند: 🔺 اگر انسان یک دقیقه‌اش را به کسی بدهد، یک ساعتش را داده؛ اگر ساعتش را بدهد، روزش را داده؛ اگر روزش را بدهد، هفته‌اش را داده؛ اگر هفته‌اش را بدهد، ماهش را داده؛ اگر ماهش را بدهد، سالش را داده؛ اگر سالش را بدهد، عمرش را داده؛ اگر عمرش را بدهد، خودش را داده؛ انسان خودش را به غیر خدا می‌دهد؟! 📚 تقریرات سخنان آیة اللّٰه بهجت، نوشتهٔ شیخ محمدکریم پارسا (مخطوط) ___________________ ✔️ توضیح آنکه صرف کمترین وقت در غیر جهت الٰهی، خواه‌ناخواه مشغولیت‌های بعدی را به دنبال دارد و این سلسلهٔ نامبارک، ادامه پیدا می‌کند. لذا انسان باید نسبت به وقت خود بخیل باشد و آن را در نهایت دقت خرج نماید. خواجه حافظ شیرازی (رحمة اللّٰه علیه) نیز مطلع غزلی را به این مهمّ اختصاص می‌دهند: وقت را غنیمت دان آن‌قدر که بتوانی حاصل از حیات ای جان یک دَم است تا دانی ... 🔹 @rahesavab