#استاد_اصغر_طاهرزاده
✅ اساسِ حرکت، امید به خداست
در مناجات شعبانيه داريم: «اِلهي! لَوْ اَرَدْتَ هَواني، لَمْ تَهْدِني، وَلَوْ اَرَدْتَ فَضيحَتي، لَمْ تُعافِني» خدايا اگر خواری مرا میخواستی، هدايتم نمیكردی، و اگر رسوايی مرا میخواستی، مرا نمیبخشيدی. از اين طريق، خطر بیمعنا بودن در زندگی برطرف میشود و امكان رسيدن به ساحل معانی و روحانيت مورد نظر انسان، ظهور میكند و انگيزهای برای عملِ برتر پيش میآيد. در رابطه با آشتی با خدا اساس حرکت بر مبنای اميدی است که هر کس در رابطه با خدا در خود ايجاد میکند و متوجه است خداوند هر کس را که عزم رجوع به او کرده در هر شرايطی میپذيرد و در اين رابطه میفرمايد: «لاَ يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ» هيچ کس جز کافران از رحمت و لطف خدا مأيوس نيستند.
📚 «انسان؛ از تنگنای بدن تا فراخنای قرب الهی»
#سبک_زندگی_اسلامی
#استاد_اصغر_طاهرزاده
✅ نوع برخورد...
[حضرت علی علیهالسلام] میفرمايند فرزندم، کاری نداشته باش که مردم در مقابل خوبی كردن شما چه میكنند. زیرا این کار معامله نیست که بگویی اگر جواب خوبیات را دادند، خوبی را ادامه میدهی. این هنر نیست كه در ازای خوبی مردم تو خوبی كنی؛ بايد برسی به جايی كه خوبی کردن را فوق معامله ببينی.
در شرح حال «علامه طباطبايی» (رحمت الله عليه) داريم كه يك روز در پيادهرو راه میرفتند. يك دوچرخهسوار كه در پيادهرو چرخسواری میكرده، با علامه تصادف کرد و ايشان را بر زمين زد. علامه بلند شدند و به دوچرخهسوار که خودش هم زمین خورده بود گفتند: من طوری نشدم، شما طوری شدی؟ این نوع برخوردها، آن برخوردهایی است که علامه را علامه كرده است. ممكن است تحت تأثير اين کار علامه، یک بار ما هم چنين كاری بكنيم، اما تا وقتی سازمان توجّه ما اينچنين باشد كه خوبی بخواهیم و خوبی ببینیم، نتیجه نمیگیریم.
📚 فرزندم اینچنین باید بود، ج۱
#سبک_زندگی_اسلامی