•
اولِ حرکتش، گفته بود هر کس می‌خواهد
«مهجه»اش را در راه ما ببخشد و فدا کند،
با ما بیاید. «مهجه» یعنی خونِ قلب. خونِ دل.
لابد کنایه از عمق همراهی و وفاداری است.
بعضی‌ها قیام کردند و همراهش شدند.
خون دل‌شان را ریختند به پای او.
بعدترش توی زیارت
#عاشورا به آن صحابه‌ی
رویایی با «الذین بذلوا مهجهم دون الحسین»
اشاره می‌کنیم. دعا می‌کنیم خدا قدم‌های ما را
هم مثل آن‌ها
#ثابت و صادق قرار بدهد.
از خود حضرت حسین هم توی زیارت اربعین
با همین لفظ یاد می‌کنیم ؛ «بذل مهجته فیک».
هم‌آن حسین که
#خون‌قلبش را در راه تو فدا کرد.
آسان نیست. نمی‌شود همراهی‌ات سطحی و شعاری باشد.
باید خونت را بگذاری وسط. خون دلت را...
و همه‌ی سختی کربلا شاید به هماین باشد.
✍مریم روستا
