#صدیقه_رودباری . 🍃همان روزی که نامش را از القاب #حضرت_زهرا انتخاب کردند، به برکت صاحب نام، زندگی اش ختم به خیر شد. . 🍃راهش را انتخاب کرد به قول خودش جهیزیه اش #تفنگش بود و فارغ از دلخوشی های هم سن و سال هایش، به #شهادت فکر می کرد. . 🍃فعال فرهنگی و #بسیجی به تمام معنا، گاهی معلم آیه های نور و گاهی تیمار بیماران و سالمندان، گاهی #زائر شهدا هرچه که بود برای رضای خدا بود. . 🍃عاشق و پیرو رهبرش بود وقتی سرباز شاه به #امام_خمینی بی حرمتی کرد جوابش سیلی صدیقه شجاع و با غیرت بود. . 🍃در #بانه بدون خستگی #جهاد می کرد.. در #جبهه پا به پای رزمنده ها می جنگید تا جایی که منافقان پیغام داده بودند "اگر دستمان به تو برسد پوستت را از کاه پر می کنیم". . 🍃فرقی نمی کند #مرد باشی یا #زن ، عاشق #امام_زمان که باشی و برایش سربازی کنی ، با عزت خریدارت می شود مثل صدیقه. . 🍃در جوانی #شهید شد همچون حضرت مادر.در #وصیت_نامه ی از جنس #عفت و حیا گفته بود" از جنازه ام #عکس نگیرید و به جایش #شعرها و نوشته هایم را چاپ کنید" . 🍃خوش به حال صدیقه ها، چشم هایشان برای #رضای_خدا به این دنیا باز شد و برای رضای خدا هم از این دنیا بسته شد. . 🍃وای بر ما که هرروز فرصت #بندگی داریم اما حواسمان به این زندگی روزشمار نیست و غرق در لذت های کوتاه دنیایی راه را گم کرده ایم . . #خوش_به_حال_صدیقه‌ها... . ✍نویسنده:#طاهره_بنائی_منتظر . #شهیده_صدیقه_رودباری . 📅تاریخ تولد : ۱۸ اسفند ۱۳۴۰.تهران . 📅 تاریخ شهادت : ۲۸ مرداد ۱۳۵۹.بانه . 🥀محل مزار : بهشت زهرا

• گذری بر قسمتهایی از زندگینامه شهیده #صدیقه_رودباری🥀 ••• مادرش میگفت شنبه تا چهارشنبه مدرسه و مسجد و انجمن اسلامی بود چهارشنبه ها عصر پنجشنبه های هر هفته همراه جهادسازندگی به شهرهای مختلف می رفت جمعه ها صبح بهشت زهرا و عصر به کهریزک یا ملاقات معلولین ذهنی نارمک می‌رفت. کسی طاقت بیماران آنجا را نداشت اما صدیقه می‌رفت و آن ها را شستشو می داد و به امور شان رسیدگی می کرد اوقاتی هم که در خانه بود پای سجاده و مشغول عبادت بود یا بنوشتن و کتاب خواندن بود. ••• بعد از پیروزی انقلاب انجمن اسلامی را در مدرسه شان راه انداخت و فعالیت هایش را منظم تر پیگیری شد میگفت نباید در خانه بنشینیم و بگوییم که انقلاب کردیم باید بین مردم باشیم و پیام انقلاب را به مردم برسانیم... ••• چندین بار منافقین برایش پیغام فرستادند اگر دستمان به تو برسد پوست ترا از کاه پر می کنیم اما صدیقه دست بردار نبود و دلش یکجا بند نمیشد ، سال ۱۳۵۹ امتحان های خرداد ماه که به پایان می رسد دوباره عازم بانه کردستان می شود.، ساکش را از کتاب های شهید مطهری و شهید دستغیب پر میکرد و در روستاهایی که پاکسازی می شدند کلاسهای عقیدتی و قرآن برگزار میکرد و مسوول آموزش اسلحه به خانم ها بود و در کتابخانه هم کار میکرد ، حتی مخابرات سنندج هم محل فعالیت او بود‌‌. #ادامه‌دارد...