eitaa logo
راه زلفا
68 دنبال‌کننده
23.4هزار عکس
11.3هزار ویدیو
69 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ مراقبه‌ی بعد از عاشورا 🔻 برای انسانی که به عاشورا رسیده است، مراقبه‌ی بعد از عاشورا، مراقبه‌ در مراتب حضور است. چنین فردی باید محاسبه کند که آیا توانسته است به آن‌هایی که همه‌چیز خود را در راه بذل کرده‌اند، بپیوندد؟ آیا به جایی رسیده است که حاضر باشد در مقابل ولی خدا قطعه قطعه شود، فقط برای آن‌که ولی خدا بتواند یک نماز دیگر بخواند؟ 👤 استاد محمدمهدی میرباقری، کتاب مراقبه‌های عاشورایی، ص۱۱۸
﷽ 🔰 عید فطر؛ آغازی دوباره در سایه ولی خدا ✍️🏻 روز عید فطر تتمه و ملحق شب قدر است، طفیلی آن شب سرنوشت‌ساز. روزی که باید تصمیم بگیریم و زندگی‌مان را تنظیم کنیم. ما دیگر همان آدم سی روز پیش نیستیم. رمضان را گذراندیم، یک سال معنوی را پشت سر گذاشتیم و در شب بیست‌وسوم، یک سال معنوی را تمام کردیم. حالا یک هفته از سال جدید گذشته و وقت آن است که زندگی‌مان را تنظیم کنیم، مسیرمان را مشخص کنیم. 🔖 اما این نظم از کجا می‌آید؟ از دل تقوا. اگر کسی بفهمد بنده است، منظم می‌شود. هر جا که طبق آنچه خدا از ما خواسته عمل کنیم، خودبه‌خود مسیرمان منظم می‌شود. ✍🏻 هر عید، بازگشت است. بازگشت به فطرت، به تکلیف، به نسبت و ارتباط ما با خدا. عید یعنی بفهمی با خدا چه نسبتی داریم. و جالب‌تر اینکه، هر عیدی، عید بودنش به این است که ما دور ولی خدا جمع شویم. ▫️ما چهار عید اصلی داریم: عید غدیر که اوج ولایت است. عید جمعه که ما را در نماز جمعه گرد ولی‌الله جمع می‌کند. عید فطر که در نماز عید، پای خطبه ولی‌الله می‌نشینیم. عید قربان که باز هم حلقه‌ای است گرد ولی خدا. ⬅️ اصل هر عیدی، بازگشت به ولی‌الله است؛ بازگشت به دامن او، به طرح و برنامه‌ای که او برای ما ترسیم کرده. ✍️🏻 سی روز روزه گرفتیم که از تعلقات مادی جدا شویم، اما حقیقتِ کار، روز عید فطر است. روزی که شیاطین آزاد می‌شوند. اما برای چه کسی؟ برای آنکه به دامن ولی‌الله نچسبیده باشد. اگر حقیقتاً این روز برایمان عید باشد، قدرتی پیدا می‌کنیم که شیاطین را قلع و قمع کنیم. آن وقت دیگر هیچ تعلقی نمی‌تواند ما را زمین‌گیر کند. ▫️تمام این سی روز، برای همین بود: بازگشت به دامن ولی خدا. 📌 برگرفته از جلسات «شه‌شناس» @Aminikhaah
واقعا نمی‌دانم! چطور نمی‌میریم؟ چطور از مجلس روضه حسین علیه‌السلام زنده بیرون می‌آییم؟ ما که وقتی یک نادان منفور از آن سر دنیا با متن و کلمات، به رهبرمان -سیدی از خاندان پیغمبر، نایب امام‌مان- جسارت و او را تهدید میکند، اینطور برآشفته می‌شويم، خون در رگ‌هایمان به غُل زدن میفتد و دلمان میخواهد هرکاری که می‌توانیم بکنیم، چطور روضه‌ امام را، نوه پیغمبر را، پسر فاطمه را، میشنویم و زنده از مجلس بیرون می‌آییم؟ به خدا نمی‌دانم چطور میشود تاب آورد از اسب به زمین افتادن مولا را تنهای تنها ماندن ولی را نشستن دشمن بر سینه میوه دل رسول را سنگ و چوب زدن بر بدن و سر و صورت پسر فاطمه را جسارت به حریم آل الله را آتش زدن خیمه آل فاطمه را به اسارت بردن زنان و‌ دختران حرم اهل بیت را... به خدا نمیفهمم چطور زنده می‌مانیم وقتی روضه‌خوان میگوید که امام ما، امام ما، ولیّ خدا، تنها و غریب با بدنی مجروح در گودال به خاک افتاد و نفسش در سینه زیر قدم نجس اشقی الاشقیاء به شماره افتاد در حالی که با گوشه چشم، خیمه‌ها را می‌پایید و نگران حرمت حرم خدا بود، آن‌گاه ملعون محاسن مولای ما را در دست گرفت و... 😭 قطع و یقین همان است که گفته‌اند! که خدا پرده می‌اندازد... که ما درست نفهمیم چه شد دقیق نبینیم صحنه‌ها را عمیق متوجه نشویم درد را وگرنه ما با این غیرت با این عاطفه با این فهم از حرمت آل الله و اولیاء خدا باید هر محرم از این مصیبت‌ها جان می‌دادیم... و آااه از دل پسر حسین، یوسف زهرا... که همه را میبیند... بی پرده... و همین است که می‌فرماید: فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَباحاً وَمَساءً وَ لَأَبْكِيَنَّ لَكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً حَسْرَةً عَلَيْك وَ تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاكَ، وَ تَلَهُّفاً حَتَّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ الْمُصابِ وَ غُصَّةِ الْإِكْتِيابِ هر صبح و شام بر تو ناله و زارى و شيون مى‏ كنم، و به جاى اشك، برايت خون مى‏ گريم؛ از حسرتى كه بر تو مى‏ خورم، و تأسّفى كه بر رنج تو دارم. و در سوز و گداز مى‏‌مانم تا زمانى كه از اين مصيبت و غصّه و اندوه بميرم... ✍ هـجرتــــــ @hejrat_kon پی‌نوشت: درود خدا بر مراجع شیعه که به یاوه‌گویی‌های سردمداران استکبار درباره زعیم شیعیان، ولی امر مسلمین جهان، پاسخ داده و آنان را محارب خواندند.