اول حرکتش گفته بود هر کس میخواهد "مهجه" اش را در راه ما ببخشد و فدا کند، با ما بیاید. "مهجه" یعنی خون قلب. خون دل. لابد کنایه از عمق همراهی و وفاداری است. بعضی ها قیام کردند و همراه شدند. خون دلشان را ریختند به پای او. بعد توی زیارت عاشورا به آن صحابه ی رویایی با "الَّذِينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ" اشاره می کنیم. دعا می کنیم که خدا قدم های ما را هم مثل آنها ثابت و صادق قرار دهد. از خود سیدالشهدا هم توی زیارت اربعین با همین لفظ یاد می کنیم؛ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ ... یعنی همان حسینی که خون قلبش را در راه تو فدا کرد همراهیِ‌ شان آسان نیست. باید خون دلت را بگذاری وسط و همه ی سختی کربلا شاید به همین باشد ... #یا‌سیدالشهداء💔•~°