🔴اطلاعیه🔴 ☘باسلام و ادب☘ ⭕️به اطلاع می رسانیم فردا شنبه ساعت ۷صبح به جای ورزش درس سیره پیامبران و پیامبر گرامی تدریس میشود... صلوات

🔴توجه🔴 ☘باسلام و ادب☘ 🌿به اطلاع می رسانیم کلاس مسجد ولیعصر یکشنبه ها ساعت۷ صبح شروع میشود و نظافت مسجد بعد از کلاس میباشد، لطفا خانمها همکاری بفرمایید... باتشکر صلوات💐

  خداشناسینبوت شناسیامامت شناسیمعاد شناسیانسان و جهانعقائد اسلامیاحکام اسلامیاخلاق اسلامیسبک زندگیاديان شناسیفرق و مذاهبقرآن شناسیحديث شناسیاهل بيت پيامبرموضوعات متفرّقه مرتب سازی بر اساس                               ---                             تاریخ ایجاد                             لیست الفبایی                          منظور از «عهد با مردم» پرسش : منظور از «عهد با مردم» چيست؟پاسخ اجمالی: عهد با مردم، هرگونه قرارداد و پیمان با آنها را شامل می شود، و چنانچه در قالب شرعی و عقلائی درآيد، عمل به آن واجب است. امام صادق(ع) می فرمايد: «وعده ای كه مؤمن به برادر مؤمنش مى دهد، نذر است، هر چند كفاره ندارد، پس كسى كه با آن مخالفت كند موجب خشم خدا شده است». پیامبر(ص) می فرماید: «كسى كه به خدا و روز قيامت ايمان دارد بايد به وعده خودش وفا كند». پاسخ تفصیلی: عهد با مردم، هرگونه قرارداد و پيمانى را شامل مى شود؛ و چنانچه در قالب شرعي و عقلائي درآيد، عمل به آن واجب است. ولى عهدهاى يكطرفه مثل اينكه انسان با ديگرى عهد مى كند كه به او كمك كند، اين گونه عهدها كه عهد ابتدايى ناميده مى شود، همچنين وعده هايى كه يك جانبه صورت مى گيرد از نظر فقهى وفاى به آنها واجب نبوده بلكه مستحب مؤكّد است. لکن از ديدگاه اخلاق همه آنها محترم و لازم الوفا است و ترک آنها، انسان از نيل به فضائل اخلاقى و مقامات عاليه انسانى باز مى ماند. در بعضى از روايات، وعده هايى كه انسان مؤمن به ديگرى مى دهد به منزله نذر شمرده می شود هر چند كفّاره ندارد. امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «عِدَةُ الْمُؤْمِنِ اَخاهُ نَذْرٌ لاكَفّارَةَ لَهُ فَمَنْ اَخْلَفَ فَبِخُلْفِ اللّهِ بَدَءَ وَ لِمَقْتِهِ تَعَرَّضَ وَ ذلِكَ قَوْلُهُ «يا اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَاللّهِ اَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ»»(1)؛ (وعده اى كه مؤمن به برادر مؤمنش مى دهد نذر است، هر چند كفاره ندارد، پس كسى كه با آن مخالفت كند موجب خشم خدا شده است و اين همان است كه در قرآن مى فرمايد: اى كسانى كه ايمان آورده ايد چرا چيزى مى گوئيد كه عمل نمى كنيد اين كار موجب خشم عظيم خدا است كه سخن بگوئيد و عمل نكنيد). همچنین رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در حديث ديگرى می فرماید: «مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الاْخِرِ فَلْيَفِ اِذا وَعَدَ»(2)؛ (كسى كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد بايد به وعده خودش وفا كند).(3)   پی نوشت: (1). الكافي، كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏ ‏1407 ق، چاپ چهارم، ج ‏2، ص 363، باب خلف الوعد، ح 1؛ وسائل الشيعة، عاملى، شيخ حر، محمد بن حسن‏، محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت(عليهم السلام)‏، مؤسسة آل البيت(عليهم السلام‏)، قم، ‏‏1409 ق‏، چاپ اول، ج ‏12، ص 165، 109 باب استحباب الصدق في الوعد و لو انتظر سنة؛ مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، ‌اصفهانى، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‌، محقق/ مصحح: رسولى محلاتی، سيد هاشم، دار الكتب الإسلامية،‌ تهران، 1404 ق، چاپ دوم‌، ج ‏11، ص 21، الحديث 1. (2). الكافي، همان، ص 364، باب خلف الوعد، ح 2؛ تحف العقول‏، ابن شعبه حرانى، حسن بن على‏، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، جامعه مدرسين‏، قم‏، 1404 ق / 1363 ش، چاپ دوم‏، ص 45، و روي عنه ص في قصار هذه المعاني؛ بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، 1403 ق، چاپ دوم، ج ‏74، ص 149، باب 7 ما جمع من مفردات كلمات الرسول و جوامع كلمه. (3). اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، مدرسه الامام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم‏، 1377 ش،‏ چاپ اول‏، ج 3، ص 262