💢تفکر اومانیسمی اين حبّ نفس وقتي از حد بگذرد ﴿أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ مي‌شود. الآن بدترين غدّهٴ تفكّر #اومانيسمي همين است كه اينها به جاي اينكه انسان را خليفه و جانشين =الله= بدانند, جايگزين =الله= مي‌دانند که مي‌شود ﴿أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾، اينكه شخص دهن باز مي‌كند و مي‌گويد که من هر چه بخواهم مي‌گويم, هر جا بخواهم مي‌روم و هر كاري بخواهم انجام مي‌دهم، اين همان است! حالا چه اصطلاح اومانيسمي را بداند و چه نداند, چه ادّعا بكند و چه نكند, چه آيه ﴿أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ را بشنود و بخواهد عمل كند يا نكند،اين فكر, فكرِ اومانيسمي است؛ يعني خود را جايگزين =الله= مي‌داند، نه جانشين =الله=! انسان كه خليفه خداست، تمام شرف اواين است كه جانشين او باشد و از طرف او كار كند؛ از طرف او وقتي كار مي‌كند كه حرف او را خوب بفهمد, باور كند, عمل صالح داشته باشد و به ديگران هم منتقل كند، از خودش هيچ حرفي نداشته باشد! اگر از خودش حرفي نداشت، مي‌شود خليفه الهي که شرف هم در همين است! امّا اگر داعيه خلافت داشت و حرف خودش را زد، مي‌شود خلافت غاصبانه و سقيفه‌اي درمي‌آيد، به جاي اينكه غديري بشود! يا اصلاً داعيه خلافت را ندارد و مي‌گويد من هر چه بخواهم مي‌گويم، اين همان اومانيسمي است؛ حالا آن روزها اين اصطلاح نبود و قرآن كريم تعبيرش اين بود كه ﴿أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾؛ هر كس كه بگويد من آنچه را که دلم مي‌خواهد مي‌گويم، اين همان اومانيسمي است! اين دارد هوا را مي‌پرستد! 📼درس خارج تفسیر #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی سوره#شوری جلسه 2 =بزرگي را پرسيدم در معني اين حديث که =أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ=. گفت به حکم آنکه هر آن دشمني را که با وي احسان کني دوست گردد، مگر نفس را که چندان که مدارا بيش کني مخالفت زيادت کند. مراد هر که بر آري مطيع امر تو گشت ٭٭٭ خلاف نفس که فرمان دهد چو يافت مراد=.(گلستان سعدي، باب هفتم در تأثير تربيت، حکايت19.) ☘️☘️☘️ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom

#دهه_فجر #انقلاب_اسلامی_نیروهای_مسلح_جهادی_اقتدار_و_صلابت_امنیت_پایدار #روز_نيروى_هوايى_ارتش #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📌 امنیت پایدار 🔹 نظام اسلامی از آن جهت كه با همه نظام ‌ها فرق دارد، در همه عناصر محوری هم با آنها فرق دارد. جریان #امنیت از برجسته ‌ترین عناصر یك تمدّن است; زیرا ملّت #مضطرب، نه توان آن را دارد كه خود را اداره كند، نه قدرت آن را دارد كه بیگانه را دریابد. برای تأمین امنیت باید اضطراب‌ زدایی كرد یا نگذاشت این لرزه و لرزش و اضطراب و استرس راه پیدا كند یا اگر ـ خدای ناكرده ـ این لرزش نفوذ كرد، راه درمان آن را بیان كند. اسلام در همه زمینه ‌ها پیام سازنده‌ ای دارد، مكتب ‌های دیگر فاقد #دو_عنصر_محوری‌ هستند كه اسلام واجد آن دو عنصر است؛ مكتب ‌های دیگر نه دل مایه درونی دارند و نه پشتوانه بیرونی؛ امّا در پیروان اسلام هم دل مایه درونی هست، هم پشتوانه بیرونی. ملّتی كه دل مایه درونی دارد آرام است، ملّتی كه #پشتوانه بیرونی دارد، آرام‌ تر است؛ امّا دیگران فاقد این دو عنصر محوری‌ می ‌باشند و سرّش هم آن است كه ممكن است آنها تصریح نكنند و نام مكتب ‌هایی كه آهنگین است را برای خود انتخاب كنند، ولی اینها گرفتار یك مغالطه‌ هستند؛ اینها به جای اینكه انسان را خلیفه خدا و جانشین خدا بدانند، جایگزین خدا می ‌دانند؛ این تفكّر #اومانیسمی هم دل مایه درونی و هم پشتوانه بیرونی را از اینها گرفته و می‌ گیرد. اینها نمی ‌دانند كه انسان را خدا آفرید، خدا اداره می ‌كند، خدا اینها را از دنیا به برزخ كوچ و هجرت می ‌دهد و در قیامت اینها را به حسابرسی دعوت می‌ كند. این تفكّر اومانیسمی از دیرزمان بوده است؛ منتها اصطلاح آن بعداً پدید آمد؛ در قرآن كریم از تفكّر منحوس اومانیسمی ‌چنین یاد می ‌كند: ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾،[2] آن ‌كه می‌ گوید من هر چه را که بیاندیشم همان حق است، این تفكّر اومانیسمی است؛ آن ‌كه می ‌گوید من هر چه بخواهم انجام می ‌دهم، او تفكّر اومانیسمی دارد؛ امّا آن ‌كه می‌ گوید هر چه آفریدگار من گفت همان حق است، این تفكّر دینی دارد و آن ‌كه می ‌گوید هر چه خدای من خواست، همان را اطاعت می ‌كنم، این تفكّر خلافتی دارد. قرآن كریم از آن گروه چنین یاد كرده است: ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾. 🔸بنابراین انسان دو قسم است یا جایگزین خداست یا جانشین خدا؛ آن ‌كه جانشین خداست، دو عنصر محوری دارد كه او را آرام می ‌كند و آن ‌كه جایگزین خداست، فاقد هر دو محور است؛ لذا هماره در #اضطراب است که یا به شرق می‌ تازد یا به غرب می‌ تازد یا به این كشور حمله می ‌كند یا حمله آن كشور را به عنوان گزینه روی میز و مانند آن نگه می ‌دارد. 🔹 بنابراین عنصر محوری #امنیت در نظام اسلامی، دل مایه درون و پشتوانه بیرون است كه با تفكّر خلافت این اصل است؛ این دو شاخه، شجره طیبهٴ این اصل‌ هستند؛ آن تفكّر خلافتی، دل مایه را از یك سو و پشتوانه را از سوی دیگر تأمین می‌ كند، امّا تفكّر اومانیسمی هم از دل مایه درون تهی است و هم از پشتوانه بیرون تهی و در پایان این جمله نورانی قرآن كریم یاد ما باشد كه امنیت بدون #اقتصاد_مقاومتی حرفی پوچ است! [1]. سوره جاثیه، آیه23. 📚 پیام به همایش امنیت در نظام اسلامی ـ ستاد کل نیروهای مسلح تاریخ: 1394/03/16 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom