#خیر_حقیقی
#آزاد_اندیشی
#رهایی_از_بند
📌موانع فهم قرآن در بیان مفسر بزرگ قرآن کریم #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📃 فهمیدن قرآن، احكام دین، دستورات الهی و معارف اسلامی لذیذ هست، ولی مانعی دارد؛ زرق و برق دنیا، جاه دنیا، مقام دنیا، تعریف و تمجید دنیا و محرومیت های دنیا اینها مانع است. هم داشتن مانع است و هم نداشتن؛ آن كه دارد مغرور و فریب خورده است، آن كه ندارد محزون و غمگین است، یا مغرور است یا مغموم، در هر دو حال توان یادگرفتن ندارد. ما قبل از هر چیز باید دست و بال قلبمان را از این غل ها باز كنیم. یك انسان بسته در قفس دیدگاهش محدود است، او فقط در و دیوار قفس را می بیند. هر روز ممكن است این قفس را رنگ كنند، آن مرغ هایی كه بیرون در فضای باز پرواز می كنند، این مرغ اسیر در قفس را سرزنش می كنند كه قفس رنگ كردن ندارد! ما كه در قفس دنیاییم، هر روز داریم دنیا را رنگ می كنیم؛ آنها به ما می خندند كه قفس رنگ كردن، كار آدم عاقل نیست.
📃 برای اینكه دست و بالمان باز بشود، باید پیام كسانی را كه آزاد اندیش اند بشنویم. قرآن كریم پیام مردم آگاه اعم از زن و مرد را چنین بیان می کند: هم زنان آگاه، هم مردان آگاه! می فرماید وقتی قارون با آن زیورش از منزل بیرون آمد، افراد ناآگاه می گفتند ﴿یا لَیتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِی قارُونُ﴾؛[1] ای كاش ما هم مثل قارون از تمكن مالی برخوردار بودیم، این حرف افراد ناآگاه؛ اما ﴿وَ قالَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾[2] فرمود طبقه آگاه از برادران و خواهران، آنها به طبقه ناآگاه می گفتند وای بر شما! زر و زیور قارون خیر نیست، ثواب خدا خیر است. ثواب یا از «ثوب» است یعنی پارچه، انسان كاری كه انجام می دهد كه با او پارچه می بافد بعد همان پارچه را می پوشد، چه اینكه هر كاری كه انجام می دهد مثل آن است كه درختی را آبیاری كند، میوه همان درخت را می چیند.
اگر باغ خار است خود كشته ای ٭٭٭ وگر پرنیان است خود رشته ای[3]
آن جا هیچ كسی را پارچه نمی دهند، لذا یك عده در قیامت برهنه محشور می شوند، پارچه را انسان باید با تار و پود اعمال خود فراهم بكند، «ثوب» را همین جا باید ببافد، این در صورتی است كه ثواب از «ثوب» باشد.
📃 اما اگر ثواب با همان ریشه لغوی «مثاباً» و «مثابةً» باشد كه خدا می فرماید ﴿وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیتَ مَثابَةً لِلنّاسِ﴾[4] ما كعبه را برای مردم «مثابه» یعنی مرجع قرار دادیم، ثواب مرجع است، جایی است كه انسان به او بر می گردد، ما به او رجوع میكنیم و مهمان همان خواهیم بود؛ هر كسی به محصول كار خود برمی گردد. ذات اقدس الهی در قرآن كریم می فرماید مردم آگاه اعم از زنان و مردان، به طبقه ناآگاه می گفتند ﴿وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾. خب اگر این حال شد، یعنی ما فهمیدیم آنچه كه پیش خدا هست عزیز است خیر است و زرق و برق دنیا وسیله ای بیش نیست که برای ما است نه ما برای او، این مانع را برطرف می كنیم، با اشتیاق درس می خوانیم، با اشتیاق درس می گوییم، با اشتیاق كتاب مطالعه می كنیم، با اشتیاق كتاب می نویسیم، خود را از بند می رهانیم و دیگران را هم آزاد می كنیم. تنها مانع علم همین دست و و پا گیری این مقامات دنیاست یا زرق و برق دنیاست یا القاب است یا مدرك هست یا جاه است یا شهرت است، همه اینها مانع است.
[1]. سوره قصص، آیه79.
[2]. سوره قصص، آیه80.
[3]. شاهنامه فردوسی، فریدون، بخش20.
[4]. سوره بقره، آیه125.
📚 سخنرانی در جامعة الزهرا
تاریخ: 1374/02/12
🌴🌴🌴
🔰در رساندن سخن حق و پایبندی به آن استقامت بورزیم و ثابت قدم باشیم.یاریگر ما در انتشار این دغدغه باشید.
@rahighemakhtoom