فراخوان جذب ادمین خوش ذوق جهادی برای صفحه قرآنی رحیق مراجعه بفرمایید: https://eitaa.com/Sayyedali1997a #لیله_الرغائب

#استوری #لیله_الرغائب 🔅امشب که بین خلق لیله الرغائب است 🔸دانی چه چیز آرزوی قلب صاحب است؟ 🔅ای کاش روز جمعه که از راه میرسد 🔸دیگر کسی نگوید ارباب(عج) غائب است ..... التماس دعای فرج🤲 الهم عجل لولیک الفرج❤️

#پژوهشی 🔰بررسی #لیله_الرغائب 💢نخستین شب جمعه‌ی ماه رجب با استناد به روایتی پربحث، «لیلة الرغائب» نامیده شده و در زبان فارسی نیز به «شب‌ آرزو‌ها» شهرت یافته است. 💢کلمه‌ی «رغائب» جمع «رغیبة» به معنای چیزی است که مورد رغبت و میل باشد و همچنین به معنای عطا و بخشش فراوان است.  بنابراین «لیلة الرغائب» هم می‌تواند به معنای شبی باشد که میل و توجه به خواسته‌ها در آن بسیار است و هم می‌تواند به معنای شبی باشد که در آن عطا و بخشش خدا بسیار است. در هر صورت تعبیر به شب آرزوها با آن سازگاری دارد اگرچه که مطابق آن نیست. 💢اعمال این شب شامل روزه گرفتن در اولین پنجشنبه‌ی ماه رجب و نمازی ۱۲ رکعتی در شب جمعه با اذکاری خاص است. اما منشأ و ریشه‌ی این نامگذاری و این اعمال تنها به یک روایت از حضرت رسول (ص) بازمی‌گردد که محل اختلاف آراء قرار گرفته است. قدیمی‌ترین منبع شیعی موجود که روایت فضیلت اولین شب جمعه ماه رجب و اعمال آن را بدون ذکر سند نقل کرده، «اقبال الاعمال» سید بن طاووس (متوفای ۶۶۴ ه.ق‌) است.[1] البته قبل از کتاب اقبال الاعمال این روایت در «مفید العلوم و مبید الهموم» منسوب به محمد بن عباس خوارزمی  هم نقل شده اما درباره انتساب کتاب به خوارزمی و نیز مذهب او اختلاف‌نظر وجود دارد؛ پس تا عصر سید بن طاووس این روایت میان شیعیان رواج نداشته و اینگونه می‌توان نتیجه گرفت که اصل این حدیث در منابع اهل سنت بوده است و از این طریق و به نقل از آن‌ها وارد کتاب‌های دعائی و روایی شیعه شده است. 🔹در بعضی کتب اهل سنت، این حدیث ساختگی معرفی شده است. ابن جوزی (متوفای ۵۹۷ ه.ق) در کتاب الموضوعات این حدیث را جعلی معرفی می‌کند[2] 🔹محی‌الدین نووی (متوفای ۶۷۶ ه.ق‌)  نیز در شرح صحیح مسلم، نماز لیلة الرغائب را بدعتی زشت دانسته که گروهی از علماء در ردّ آن کتاب نوشته‌اند[3]. ابن اثیر(متوفای ۶۰۶ ه.ق‌)  نیز حدیث را جعلی می‌داند.[4] 🔹در میان علماء شیعه نیز مرحوم علامه محمد تقی شوشتری (متوفی ۱۴۱۶ ه.ق‌)[5] و مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی[6] این روایت را غیرمعتبر می‌دانند. 💢البته علمایی از اهل سنت هم این روایت را بدون ذکر جعلی بودن آن، در کتب خود نقل نموده‌اند. در میان علماء شیعه نیز، علاوه بر سید بن طاووس، علامه‌ حلی، علامه‌ مجلسی و مامقانی آن را جعلی ندانسته اند. 🖇با توجه به توضیحاتی که گذشت اگر جعلی بودن روایت احراز شود، عمل به این روایت بدعت و حرام خواهد بود اما اگر جعلی بودن آن احراز نشود و تنها مشکل، ضعف سند آن باشد به سه صورت امکان دارد مشروعیت این اعمال ثابت شود: 📎اول آن که قائل شویم تسامح در ادله‌ی سنن معتبر است و روایات مرسل و غیر صحیح در این موارد حجت است. 📎راه دوم این است که با توجه به روایات «من بلغ» قائل شویم که اگرچه استحباب این اعمال ثابت نیست اما اگر به قصد رجاء و امید درک ثواب انجام شود، دارای ثواب خواهد بود. 📎سوم آن که به اطلاقات ادله‌ی نماز و دعا تمسک کنیم؛ عموماتی وجود دارد که نماز مستحب است و هر کس می‌خواهد زیاد و هر کس که می‌خواهد کمتر بخواند بنابراین به قصد قربت مطلقه که همان قصد عمومات است این اعمال را به جا آورد. 📚منابع: [1] الإقبال بالأعمال الحسنة، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۸۵ [2] الموضوعات لابن الجوزی،ج۲،ص۱۲۶ [3] شرح صحیح مسلم، ج۸، ص۲۰ [4] جامع الاصول، ج۶، ص۱۵۴، ح۴۲۶۸ [5] النجعه فی شرح اللمعه، ج‌۳، ص ۱۰۳ [6] جامع المسائل،ج۲، ص۱۷۲ 👈کاری از پژوهشگران اندیشکده مستعدان👉 🔅🔅🔅 🎇نتيجه: ذکر و یاد خدا در همه حال نیکو و مورد تایید و تاکید پیشوایان معصوم است.با نیت و انگیزه نزدیک تر شدن به خدا از نماز و نیایش در هر فرصتی استقبال کنیم. @rahighemakhtoom