eitaa logo
✳️ جُستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.5هزار ویدیو
809 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @Sayyedali1997 @s_m_a57
مشاهده در ایتا
دانلود
آدم شدن.mp3
1.05M
📌 آدم شدن 🔹 به ما گفتند اگر در حوزه‌ ها و دانشگاه‌ ها كار علمی انجام می ‌دهید، علم به تنهایی سودمند نیست باید با وارستگی همراه باشد، علمِ بی ‌وارستگی اگر زیانبار نباشد سودمند نیست. اینكه در بخش ‌های فراوانی از قرآن كریم فرمود: ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِم﴾؛ یعنی عالم حوزوی یا استاد دانشگاهی باید عالم باشد؛ محقّق باشد علماً، متحقّق باشد عملاً تا بیراهه نرود و راه كسی را هم نبندد. نه از روحانی عالم بی ‌عمل كاری ساخته است, نه از دانشگاهی محقّق بی‌ تحقّق كاری ساخته است. 🔹 اصرار قرآن كریم بر این است كه اگر كار علمی انجام می‌دهید، حتماً باید با عمل صالح همراه باشد؛ منتها گاهی تزكیه را قبل از تعلیم ذكر می ‌كند و گاهی تعلیم را قبل از تزكیه؛ آن جا كه می‌فرماید: ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِم﴾، نه برای آن است كه علم از وارستگی بالاتر است، علم مقدّم بر وارستگی نیست، بلكه مقدّمه است! اگر كسی حوزه درس می‌خواند یا دانشگاه می ‌رود، علمش مقدمه بر آدم شدن است نه مقدّم! لذا فرمود: ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ یزَكِّیهِمْ﴾؛ اما آن بخش ‌هایی كه تزكیه را بر علم مقدّم می دارد، برای اینكه آدم شدن مقدّم بر عالِم شدن است، چه عالم حوزوی و چه عالم دانشگاهی. پس اگر كسی در محور دانش حركت می‌كند، باید بداند علم یك طرف قضیه است، آن آدمیت و بی راهه نرفتن و راه كسی را نبستن طرف دوم قضیه است. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
در مورد بیجا صحبت کردن 8.mp3
5.19M
(8) مرحوم آیت الله (رضوان الله علیه) 🕑 زمان:42دقیقه 🌿🌿🌿 📼در باره بیجا صحبت کردن ☑ ☑ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مطهر حضرت امام سجاد علیه السلام...التماس دعا 🔅 تفسیر و قرآن پژوهی 🆔 @rahighemakhtoom
انعام 1.mp3
15.75M
1 🔅🔅🔅 🔹با بیانی جذاب، شیرین؛ شنیدنی و زیبا و آسان وساده و کاربردی ▪️با هشتگ در کانال تمام فایل هااز سوره تا سوره را می توانید گوش کنید. ☑️ ثواب انتشار و استفاده از این فایل هدیه به پیشگاه مقدس حضرت امام سجاد علیه السلام...التماس دعا 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آيه ۱۹۵ 📌 الی بايد از محلی که نمی‏ تواند در آنجا به راهش ادامه دهد کند و اگر در راه خدا او را کردند يا او را نمودند يا با او کردند و او اينها را نمود، خدای تعالی او را می‏ کند، او را در راهش موفّق می ‏نمايد، او را در باغ و بوستان‏ های مُلکی و ملکوتی در و وارد می‏ کند و بهترين ثواب‏ ها را به او می‏ دهد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🏴 کارگزاران امام حسین علیه السلام ▪️ وجود مبارک سالار شهیدان الهی فکر می کند، «خلیفة الله» است و خلیفه کار «مستخلف عنه» را می کند. در بین راه از مکه به طرف کربلا و کوفه می آمدند چادر و خیمه ای نصب بود، حضرت فرمود خیمه کیست؟ عرض کردند خیمه عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی است. حضرت نماینده فرستاد حرّ را به خیمه خود دعوت کرد او از آمدن امتناع کرد. خود ابی عبدالله برای آخرین بار برای نجات او حرکت کرد. حسین بن علی آمد به نزدیک چادر من یا وارد شد و من را به کربلا دعوت کرد؛ من همان عذر قبلی را گفتم که من آدم بی طرفی در سیاست هستم، من از کوفه بیرون آمدم برای اینکه اگر در کوفه بودم که با حکومت می جنگیدم که دنیای من در خطر بود، با شما می جنگیدم که دین من در خطر بود، من آمدم اینجا؛ ولی کمک مالی می کنم، این اسب را حاضرم بدهم، این شمشیر را حاضرم بدهم، این سپر را حاضرم بدهم. حضرت این جمله قرآن را خواند فرمود: ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾،[1] الآن جای شمشیر و نیزه نیست الآن جای خون است، الآن خودت باید بیایی! کسی که اهم و مهم را نمی داند، واجب و مستحب را نمی داند، واجب و غیر واجب را نمی داند، چه وقت باید حرف امام زمانش را گوش بدهد این گمراه است، ما از چنین آدمی سرباز نمی خواهیم. این حرف چه کسی است؟! خدا در سوره «کهف» فرمود: در کلّ نظام خلقت من یک بی عُرضه ظالم و شیطان صفت ندارم، این «مَا اتَّخَذتُ» که نیست، این «کان» منفی آن نقش را دارد ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾؛ فرمود من خدایی نیستم که آدمی که شیطان صفت باشد در کارگاه خود داشته باشم. همین بیان را حسین بن علی در آن صحنه استدلال می کند، فرمود من کسی نیستم که در اردوی من چنین کسی باشد، او حاضر بود کمک مالی کند ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾. ▪️ این همه توصیه برای بزرگداشت جریان کربلا، می بینید این حرف های جهانی می زند، تنها وارث خلیل حق نیست، تنها وارث موسای کلیم و عیسای مسیح (علیهما السلام) نیست، این به عنوان «خلیفة الله» مثل اینکه دارد جهان را اداره می کند، کاری که «مستخلف عنه» او دارد همان حرف را می زند ﴿وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُداً﴾، این استدلال خداست که من این کار را نمی کنم، در دستگاه من آدم فاسدی نیست. سیدالشّهداء هم فرمود در دستگاه من آدم گمراهی نیست، کسی که بین واجب و غیر واجب، بین اهمّ و غیر اهمّ فرق نگذارد در دستگاه ما نیست. دستگاه ما دستگاهی است که همه را با می بیند. ▪️ همه ما شنیدیم که وجود مبارک حسین بن علی در بالای سر علی بن الحسین خم شد و این پسر را بوسید، درست است؟! یک غلام سیاهی هم در کربلا بود وجود مبارک حسین بن علی خم شد صورت این غلام سیاه را بوسید. یک جا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت ٭٭٭ در دین ما سفید فرق نکند با سیاه ▪️ این یک حکم ابدی است که اختصاصی به جریان آن روز و روزهای دیگر ندارد و بساط اموی را بالکلّ برچید و سخنان نورانی زینب کبرا همین طور بود، سخنان نورانی امام سجاد (علیه السلام) این طور بود که فرمودند ما آمدیم آنچه وظیفه ما بود انجام دادیم و ذات اقدس الهی این قربانی را پذیرفته و این هدف را به مقصد رسانده و ما را پیروز کرد و ما پیروز شدیم «إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ مَنْ غَلَبَ وَ دَخَلَ وَقْتُ الصَّلَاةِ فَأَذِّنْ ثُمَّ أَقِم‏».[2] [1]. سوره کهف، آیه51. [2]. الأمالی(للطوسی)، النص، ص677. 📚 سخنرانی شب تاسوعا تاریخ: 1397/06/27 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (31) 🔅🔅🔅 ✅ آیه 1 - الم 📈 تفسير ◽ آراى مفسران (درباره حروف مقطعه قرآن) 📝 تذكر: امورى كه علمش مخصوص خداى سبحان يا معصومان (عليهم السلام) است، دو قسم است: قسم اول علومى است كه خداوند يا معصومان (عليهم السلام) است، دو قسم است: قسم اول علومى است كه خداوند يا معصومان (عليهم السلام) به غير خود تعليم نكرده اند و ديگران نه توان درك آن را دارند و نه مكلف به آن هستند؛ مانند اسماء مستاثره. البته در آن تامل است كه آيا خداوند آنها را به معصومين (عليهم السلام) تعليم كرده است يا نه. گرچه تعليم كردن آنها به معصومين (عليهم السلام) اولى و اصرب است. ولى ديگران بر اثر عدم ظرفيت و عاء وجودى آنان را فراگيرى چنان دانشى محرومند. ▫ قسم ديگر علومى است كه گرچه بالاصاله از آن خداوند است، ليكن از اسرار ويژه الهى نيست،، بلكه خداوند آن را براى آموختن نازل كرده است، ليكن آموختن آن، راه ويژه اى دارد كه براى پيدا كردن راه آموزش آن بايد به خدا مراجعه كرد و مراجعه به خدا همان مراجعه به سنت آنان است، و اين دو رجوع ملازم هم است ؛ چنانكه آن دو مرجع متلازم يكديگر است. البته مرجع بالذات يكى است. ▫ آنچه علمش از اسرار الهى است و اصلا به غير خدا نمى رسد، متشابه هم نيست ؛ زيرا متشابه نيز تفسيرش ميسور غير خداست. حاصل اين كه، تشابه از اوصاف دلالت است در آياتى كه ظهور در معنايى دارد، گرچه آن معنا شبهه ناك است، در حالى كه حروف مقطعه اصلا ظهور در معنايى خاص ‍ ندارد تا شبهه ناك باشد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (32) 🔅🔅🔅 ✅ آیه 1 - الم 📈 تفسير ◽ آراى مفسران (درباره حروف مقطعه قرآن) ☑ راى دوم حروف مقطعه هر سوره نام همان سوره است. (96) چنانكه سوره هاى يس و طه و ص و ق هر كدام به نام حروف مقطعه خود موسوم شده است. برخى سوره ها نيز اسمهاى متعددى دارد كه يكى از اسامى آنها نيز همان حروف مقطعه آغاز آن سوره هاست و در واقع نامهاى ديگر مشهور و حروف مقطعه نام مستور آن است . ⏪ مرحوم شيخ طوسى اين راى را در تفسير حروف مقطعه بهترين راى دانسته، مى گويد: اگر اشكال شود كه چرا اين حروف را اين كه نام سوره است، جزو سوره قرار گرفته ؟ در پاسخ مى گوييم: همان طور كه كلماتى نظير بقره و آل عمران هم نام سوره است و هم جزو سوره، الم نيز مى تواند در عين اين كه جزو سوره است نام سوره نيز باشد. (97) ⏪ پاسخ: گرچه نامگذارى اشيا يا اشخاص در مواردى ارتجالى است (98) و مناسبت خاصى نمى طلبد، ليكن اثبات مدعاى مزبور در مورد خاص ‍ دليل مى طلبد؛ گرچه ما دليلى بر نفى تسميه سوره ها به اين نامها نيز نداريم، ولى دليلى بر اثبات نيز نيست ؛ از اين رو در بوته احتمال قرار مى گيرد. ===================== 96- المنار، ج 1، ص 122، تفسير كبير، ج 2، ص 6 97- تفسير تبيان ، ج 1، ص 49. 98- اسم به معناى اعم هم شامل وصف و لقب . اسمى كه به معناى علم باشد ارتجالى است و مناسبت نمى طلبد؛ مانند اين كه ، چرا سنگ و درخت مناسبت خاصى نمى طلبد، ليكن اثبات مدعاى مزبور در مورد خاص دليل مى طلبد؛ گرچه ما دليلى بر نفى تسميه سوره ها به اين نامها نيز نداريم ، ولى دليلى بر اثبات نيز نيست ؛ از اين رو در بوته احتمال قرار مى گيرد. راى سوم حروف مقعطه نامهاى قرآن است ؛ چنانكه فرقان و ذكر نامهاى قرآن كريم است . 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت15:نکات تفسیری آیه 13 سوره انشقاق إِنَّهُ‌ کَانَ‌ فِي‌ أَهْلِهِ‌ مَسْرُوراً ☑️ ۱ - جهنمیان، که در آرزوى هلاکت ناله سر مى دهند، روزگارى در کنار خویشاوندان خود، دنیایى شاد و زندگى خرّمى داشتند. (یدعوا ثبورًا ... إنّه کان فى أهله مسرورًا) ☑️ ۲ - دوزخیان در آخرت، از حضور شادمانه نزد خویشاوندان خود محروم خواهند بود. (إنّه کان فى أهله مسرورًا) مقایسه دو تعبیر «ینقلب إلى أهله» (در آیات پیشین) و «کان فى أهله»، گویاى این است که گرفتاران دوزخ، از لذت همنشینى با خویشاوندان خود بهره اى نمى برند. ☑️ ۳ - شادى هاى دنیایى کافران، شایسته دل بستگى نبوده و پایدار نخواهد ماند. (إنّه کان فى أهله مسرورًا) ☑️ ۴ - شادمانى از حضور بین خانواده و دودمان خویش در آخرت، غیر قابل قیاس با دل خوشى به حضور بین آنان در دنیا است. (و ینقلب إلى أهله مسرورًا ... إنّه کان فى أهله مسرورًا) آیه شریفه حضور فرح بخش بین خویشاوندان در آخرت را به عنوان پاداش یاد کرده و شادکامى بین خاندان در دنیا را ناپایدار و بى اثر در رفع مشکلات قیامت معرفى کرده است; تا تفاوت دو حالت نمودار گردد. ☑️ ۵ - خوش بختى هاى دنیایى و دل خوشى به پیوندهاى خانوادگى، در قیامت کارساز نبوده و انسان را از آتش دوزخ رهایى نمى بخشد. (و یصلى سعیرًا . إنّه کان فى أهله مسرورًا) 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت16:نکات تفسیری آیه 14 سوره انشقاق إِنَّهُ‌ ظَنَ‌ أَنْ‌ لَنْ‌ يَحُورَ ☑️ ۱ - اهل دوزخ در دنیا، مى پنداشتند زندگى شاداب آنان دگرگون نشده و الفت هاى خانوادگى شان هرگز از هم نخواهد گسست. (إنّه ظنّ أن لن یحور) «حَور»، رجوع از چیزى و به چیزى مى باشد. اصل معناى آن بازگشت به کم بود است و با ضمّه «حاء» به معناى هلاکت خواهد بود (لسان العرب). فعل «یحور» از هر کدام مشتق باشد، برداشت یاد شده قابل استفاده است. ☑️ ۲ - دوزخیان، در دنیا در این گمان به سر مى برند که هرگز پس از مرگ، حیات دوباره نخواهند یافت. (إنّه ظنّ أن لن یحور) «حَوْر»، تعبیرى دیگر از «حشر» است و به هلاکت یا نقص و انحطاطى نظر دارد که در آخرت، نصیب منکران معاد خواهد شد. ☑️ ۳ - جاودانه پنداشتن دنیا و استبعاد معاد از سوى ناباوران، بر پایه گمان است; نه برهان و یقین. (إنّه ظنّ) ☑️ ۴ - جاودانه پنداشتن دنیا و بعید شمردن معاد، ریشه دل خوشى هاى نابجا و دلبستگى به خانواده و خاندان است. (إنّه کان فى أهله مسرورًا . إنّه ظنّ أن لن یحور) حرف «إنّ» در «إنّه ظنّ»، براى بیان علت سُرورى است که در «کان فى أهله مسروراً» بیان شده است. ☑️ ۵ - اعطاى نامه عمل از پشت سر، فریاد هلاکت خواهى در قیامت و گرفتارى به آتش جهنم، برخاسته از استبعاد معاد است. (و أمّا من أُوتى ... إنّه ظنّ أن لن یحور) این آیه، مى تواند بیانگر علت براى مطالب قبل باشد که از جمله آنها «اُوتى کتابه وراء ظهره» بود. 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(تفسیر وقرآن پژوهی) 🔅🔅🔅 📌نگاشت17:نکات تفسیری آیه 15 سوره انشقاق بَلَى‌ إِنَ‌ رَبَّهُ‌ کَانَ‌ بِهِ‌ بَصِيراً ☑️ ۱ - بازگشت دوباره انسان به حیات در آخرت حتمى است. (إنّه ظنّ أن لن یحور . بلى) ☑️ ۲ - بصیر بودن خداوند به ویژگى هاى منکران معاد، دلیل لزوم محشور ساختن آنان و حسابرسى از آنها است. (ظنّ أن لن یحور . بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۳ - خداوند، با توبیخ کسانى که به تفریحات خانوادگى سرگرم شده و معاد را بعید شمردند، آنان را به مؤاخذه اخروى تهدید کرد. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) خبر از آگاهى خداوند به کارها و خصلت هاى منکران معاد، تهدید آنان به مؤاخذه با تعبیرى توبیخ آمیز است. ☑️ ۴ - دنیا و شادى هاى آن، جاودانه نیست و دگرگون خواهد شد. (إنّه کان فى أهله مسرورًا . إنّه ظنّ أن لن یحور . بلى) ☑️ ۵ - خداوند، آگاه به وجود نشیب و فراز در مراحل حیات دنیوى و اخروى انسان و ناپایدار ماندن محفل هاى خانوادگى و خوش گذرانى هاى دنیامداران (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) هر چند ضمیر در «ربّه» و «به»، به منکر معاد برمى گردد; ولى محتواى آیه شریفه، به جنبه انسان بودن آنان مربوط است. ☑️ ۶ - حیات بشر، غیر قابل انفکاک از معاد است. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) در آیه شریفه، بصیر بودن خداوند به انسان، دلیل معاد گرفته شده است; یعنى، هر کس با ویژگى هاى این مخلوق آشنا باشد، معاد را براى او ضرورى خواهد دید. ☑️ ۷ - آگاهى دقیق خداوند به حقیقت انسان، دلیل سامان دادن معاد در مراحل هستى او است. (بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) جمله «إنّ ربّه...» در مقام تعلیل است و بصیرت خداوند به انسان را دلیل معاد قرار داده است; یعنى، انسان موجودى است که باید معاد داشته باشد و چون خداوند، به طور کامل به حقیقت انسان آگاهى دارد، براى او معاد قرار داده است. ☑️ ۸ - خداوند، مالک و مدبر انسان و سامان بخش تحولات زندگى و عوالم هستى او است. (ربّه) ☑️ ۹ - ربوبیت خداوند بر انسان ها، مقتضى شناخت ذات و حالات آنان است. (إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۱۰ - معادِ انسان ها، جلوه ربوبیت خداوند بر آنان است. (بلى إنّ ربّه) ☑️ ۱۱ - کسانى که در قیامت نامه عمل را از پشت سر دریافت کرده و به دوزخ گرفتار مى شوند، خود عامل پیدایش چنین سرنوشتى اند. (أمّا من أُوتى کتبه ... و یصلى سعیرًا ... بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) ☑️ ۱۲ - عذاب دوزخیان و اعطاى نامه عمل به آنان از پشت سرشان، نظام جزایى آگاهانه و مدبرانه خداوند است. (و أمّا من أُوتى کتبه ... و یصلى سعیرًا ... بلى إنّ ربّه کان به بصیرًا) حرف «بلى» ممکن است به تمام مشخصات دسته دوم (و أمّا من اُوتى ...) ارتباط داشته باشد. در این صورت پندار رجوع نکردن را، پندارى باطل و حوادث پیش آمده (اُوتى کتابه وراء ظهره ... یصلى سعیراً) را، رخدادى ثابت معرفى مى کند. جمله «إنّه ...» بیانگر این است که آن حادثه ها، برخاسته از ربوبیت و بصیرت خداوند است. 🌴🌴🌴 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom