eitaa logo
کانال صوتی راهی به سوی بهشت۱
2.1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.3هزار ویدیو
514 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 زندگی موحدانه ▪️ وجود مبارک حضرت در دو جا، دو تا حرف زد، هر دو هم «حَقٌّ وَ صِدْق‏ و لا رَیبَ فِیه»؛ یکی بالای منبر بود که به همه دشمنان گفت، مردم بدانید در تمام روی زمین مردی به عظمت من نیست و درست گفت، فرمود امروز مشرق عالم بروید، مغرب عالم بروید، کسی مثل من باشد، نیست: «انا بن کذا، انا بن کذا، انا بن کذا، دَنا فَتَدَلَّی فَكانَ قابَ قَوْسَین‏»،[1] دیگر مثل من کسی روی کره زمین نیست. همین# امام_سجاد_علیه_السلام در دعای عرفه که در صحیفه سجادیه است، به خدا عرض می‌ کند؛ خدایا! از من پَست‌تر در تمام عالم کسی نیست: «أَنَا بَعْدَ ذَلِكَ أَقَلُ‏ الْأَقَلِّینَ‏ وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّینَ وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا»؛[2] چرا؟ چرا از من پَست ‌تر احدی نیست؟ برای اینکه من می‌ فهمم، هر چه دارم از توست، از خودم چیزی نیست، دیگران نمی ‌فهمند. دیگران حرف می‌ زنند و فکر می ‌کنند. قارون چه می‌ گفت؟ گفت: ﴿إِنَّما أُوتیتُهُ عَلی‏ عِلْمٍ عِنْدی﴾،[3] من خودم زحمت کشیدم و این طور شدم! ▪️ این را عرض می ‌کنم، برای اینکه خطر که همه ما معمّمین را تهدید می ‌کند، همین است. ما بجای اینکه با این آیه مأنوس باشیم: ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾؛[4] در نماز و غیر نماز می ‌گوییم: «اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْك‏»؛[5] اما وقتی که به مقامی رسیدیم، می‌ خواهیم حرف بزنیم، می ‌گوییم ما خودمان سی ـ چهل سال درس خواندیم، اینجا عالم شدیم، زحمت کشیدیم! این همان حرف قارون است. خیلی باید مواظب باشیم که این طور سخن نگوییم، نگوییم ما خیلی درس خواندیم، سی ـ چهل سال، خیلی‌ ها آمدند نشد. این حوزه در آن برای خیلی ‌ها باز بود؛ اما چند نفری موفق شدند. دانشگاه در آن برای خیلی ‌ها باز است، چند نفری موفق هستند. مبادا ـ خدای ناکرده ـ یک وقت زبان ما باز بشود، بگوییم ما خودمان زحمت کشیدیم! این همان اسلامی حرف زدن و است، قارون غیر از این نگفته بود، گفت: ﴿إِنَّما أُوتیتُهُ عَلی‏ عِلْمٍ عِنْدی﴾، من خودم زحمت کشیدیم، پیدا کردم. این است که ما باید مواظب باشیم. همین که بالای منبر شام آن فرمایش را فرمود، «حَقّ لا رَیبَ فِیه» درست فرمود، فرمود در تمام روی کره زمین مردی مثل من نیست، درست فرمود. در دعای عرفه همین صحیفه سجادیه به خدا عرض می ‌کند که پست ‌تر از من احدی نیست، برای اینکه من می ‌دانم از توست، خودم چیزی ندارم، آنها نمی ‌دانند: «أَنَا بَعْدَ ذَلِكَ أَقَلُ‏ الْأَقَلِّینَ‏ وَ أَذَلُّ الْأَذَلِّینَ وَ مِثْلُ الذَّرَّةِ أَوْ دُونَهَا» این بیان نورانی حضرت در دعای عرفه صحیفه سجادیه است. بنابراین ما موظف هستیم زندگی کنیم تا با وارد صحنه قیامت بشویم. [1]. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج4، ص168. [2]. الصحیفة السجادیة، دعای47. [3]. سوره قصص، آیه78. [4]. سوره نحل, آیه53. [5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص63. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1396/02/05 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 تقوای سخن 🔸 این كسی كه حركت می ‌كند، تصدیق و تكذیب او و اثبات و نفی او تابع تصدیق و تکذیب و اثبات و نفی نیاكان اوست. این دو اصل را قرآن كریم از این گروه نقل می‌ كند که هر جا می ‌خواستند بگویند این مطلب است می‌ گفتند: ﴿إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی‏ أُمَّةٍ﴾ و هر جا می‌خواستند بگویند این مطلب ناحق است می ‌گفتند: ﴿ما سَمِعْنا بِهذا فی‏ آبائِنَا الْأَوَّلینَ﴾ اما دین آمده گفته: ﴿أَ وَ لَوْ كانَ آباؤُهُمْ لا یعْلَمُونَ شَیئاً﴾ شما قبول و نكول را به دست افراد غیر عاقل دادید، آنها خودشان راه نیفتادند، ندارند، چرا تابع آنها هستید؟! 🔸 این از بهترین معارف قرآن كریم است که فرمود انسان دو سیم خاردار دارد و دو طرف او بسته است: بخواهد رأی مثبت بدهد، الاّ ولابد باید یقین داشته باشد یا حداقل طمأنینه و بخواهد رأی منفی بدهد الاّ ولابد باید داشته باشد یا طمأنینه؛ هم فرمود: ﴿لا تَقْفُ ما لَیسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ﴾ هم فرمود: ﴿بَلْ كَذَّبُوا بِما لَمْ یحیطُوا بِعِلْمِهِ﴾ فرمود بالأخره می‌خواهی رأی بدهی، چیزی را اثبات كنی چیزی را نفی كنی، چیزی را تصدیق كنی چیزی را تكذیب كنی، این ‌چنین نباشد كه در تصدیق و تكذیبت رها باشی، حرف بزنی و فكر كنی. اگر كسی برهان نداشت، سر تكان داد، امضا كرد و قیام و قعود داشت، این اسلامی حرف زد و جاهلی فكر كرد، او در قیامت با جاهلیت محشور می‌ شود، برای اینكه برای تصدیق و تكذیب معیاری نداشت. لینک آپارات با کیفیت مناسب: https://aparat.com/v/6etkH 📚 سوره مبارکه ص جلسه 1 تاریخ: 1393/02/14 🆔 @a_javadiamoli_esra