💠 اسوه
🔸 درباره وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) به عنوان اینكه امام، اسوه و قُدوه ماست معرفی شده است، فرمود: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فی رَسُولِ اللّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾؛[1] یعنی در تمام امور به وجود مبارك آن حضرت تأسی كنید، یعنی او امام شماست، در عقاید، در اخلاق و در اعمال به او تأسی و اقتدا كنید.
🔸 دوم اینكه درباره سنت و سیرت آن حضرت آمده است كه وقتی حضرت از خواب بر می خواست كه وضوی او باطل می شد، هرگز هیچ كاری را انجام نمی داد؛ اول وضو می گرفت، بعد با وضو كارها را انجام می داد. با كسی ملاقاتی داشت، می خواست كاری انجام بدهد، سخنی بگوید، چیزی تهیه كند، چیزی بخرد یا چیزی برای منزل تهیه كند ـ كارهای عادی ـ هرگز بدون وضو این كارها را انجام نمی داد، این اصل دوم. همه ما مخصوصاً طلبه ها این سنت را به عنوان اصل قرار بدهیم كه همیشه با وضو باشیم!
🔸 مطلب سوم این است كه وجود مبارك آن حضرت با كلّ نظام آفرینش معامله قرآن می كرد. همان طور كه قرآن را نمی شود بی وضو دست زد، سراسر جهان خلقت را كه همه فعل خداست، آیه خداست، آثار و صُنع خداست بی وضو دست نمی زند. خب چنین موجودی دیگر هرگز حرف بد نمی زند، خیال باطل نمی كند، آن وقت آبروی همه را حفظ می كند، غیبت كسی را نمی كند، هرگز دروغ نمی گوید، هرگز طمع نمی كند، چون كلّ نظام را می گوید همان طور كه قرآن كلام خداست آسمان و زمین فعل خداست، همان‌طور كه كلام خدا محترم است نباید بی وضو دست زد آب را كه آدم می خورد فعل خداست، هوا را كه استنشاق می كند فعل خداست، خب چرا این فعل را من بی وضو دست به آن بزنم؟! آن وقت این می شود مدینه فاضله! مگر آدم دهان باز می كند و هر حرفی را می زند؟! پشت سر هر كس حرف می زند؟! هر غذایی را می خورد؟! هر چه به او گفتند قبول می كند؟! این پیغمبر امام ماست، امام یعنی كسی كه آدم پشت سر او اقتدا می كند.
[1]. سوره احزاب, آیه21.
#یا_رسول_الله
#سیره_نبوی
#نظام_آفرینش
#مدینه_فاضله
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی عمومی
تاریخ: 1381/03/06
🆔 t.me/esratvtelegram
💠 سنت نبوی
🔸 پیامبر در تلقّی قرآن چگونه بود؟ این مطلب را مرحوم شیخ طوسی[1] و مرحوم امین الاسلام طبرسی[2] نقل كردند، البته بسیاری از بزرگان دیگر (رضوان الله علیهم) هم نقل كردند. وجود مبارك رسول گرامی به ابن مسعود فرمود برای من قرآن بخوان! این گوش دادن برای آن است كه خود گوش لذت ببرد؟ اینكه گفتند اگر شما قرآن می خوانید از روی قرآن بخوانید، ولو كه حافظ قرآنید ولی از خود قرآن بخوانید، برای اینكه چشم هم عبادت كند. اگر كسی یك سوره ای را از حفظ بخواند یا همان شخص سوره را از خود قرآن بخواند، ثواب دومی بیشتر است؛ برای اینكه این چشم او هم عبادت كرده، زبان او هم عبادت كرده، گوش او هم عبادت كرده است؛ ولی آن اولی فقط زبان و گوش او عبادت كرده است.
▫️ حضرت به ابن مسعود فرمود قرآن بخوان تا من بشنوم، ابن مسعود شروع كرد سوره مباركه «نساء» را خواندن تا رسید به این آیه ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلی هؤُلاءِ شَهیدًا﴾[3] كه دید اشك چشمان پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را فرا گرفته است. خب به این آیه كه رسید دید وجود مبارك آن حضرت دارد گریه می كند و اشك چشمانش را فرا گرفته، برای اینكه سخن از #قیامت است، سخن از #محكمه_عدل_الهی است و سخن از #شهادت است. او با اینكه #شاهد بود اشك ریخت، ما كه مشهود علیه هستیم!
🔸 استنان به سنت او [باید داشته باشیم]، انسان وقتی بداند كه «عَلی رُؤُوسِ الأَشْهادِ» دارد محاكمه می شود، همین مناجات شعبانیه جریان شهود «عَلی رُؤُوسِ الأَشْهادِ» را یادآوری می كند، می گوید خدایا تو در دنیا كه آبروی ما را حفظ كردی، از این به بعد هم نسبت به ما احسان بكن كه آبروی ما را در قیامت نبری «الهِی قَدْ احْسَنْتَ الَی إِذْ لَمْ تُظْهِرْها لأَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصَّالِحِینَ » آن‌گاه آن روز هم «فَلا تَفْضَحْنِی یوْمَ الْقِیامَةِ عَلی رُؤُوسِ الأَشْهادِ»[4] ما را رسوا نكن! خب او كه شاهد است ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهیدًا﴾ او با این كه شاهد است مضطرب است و می نالد، ما كه مشهود علیه ایم چه كار باید بكنیم؟! استنان به سنت آن حضرت همین است كه انسان گذشته از اینكه در خدمت قرآن است، اگر این احساس را به او دست داد كه این تفسیر و این قرآن غیر از فقه است، غیر از اصول است، غیر از فلسفه و كلام است، این معلوم می شود كه طنابی را گرفته كه احساس می كنی یك طرفش به دست خداست. ما یك وقت دست به طنابی می زنیم و درك نمی كنیم كه آیا طرف دیگر در دست كسی هست یا نیست؛ اما یك وقت می فهمیم نه خیلی محكم است، معلوم می شود كسی گرفته است، ما این چنین باید قرآن را بخوانیم! آن‌گاه اگر حرف زدیم، حرف ما هم در جامعه اثر دارد.
[1]. التبیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص201 و 202.
[2]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص77.
[3]. سوره نساء، آیه41.
[4]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط - الحدیثة)، ج3، ص297.
#یا_رسول_الله
#استنان_به_سنت_نبوی
#قرآن
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در جمع حافظان قرآن
تاریخ: 1388/05/21
🆔 t.me/esratvtelegram
💠 روح جهان هستی
🔸 وجود مبارك پیامبر گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) به منزله #جان_عالم است؛ یعنی سماوات و أرضین از یك سو، انبیا و اولیا از سوی دیگر همه اینها كه خلق شدند و زمینه فراهم شد، وجود مبارك #پیامبر_اعظم آفریده شد. همان طوری كه خدای سبحان مجاری ادراكی و تحریكی ما را آفرید، ابزار درك و كار ما را خلق كرد، بدن ما، مغز و قلب ما را همه این شئون ظاهر و باطن را آفرید، بعد فرمود: ﴿ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ﴾[1] یا فرمود: ﴿فَإِذَا سَوَّیتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِن رُوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ﴾؛[2] یعنی اول من ابزار بدنی انسان را فراهم كردم، بعد #روح منسوب به خودم را به او افاضه كرده ام. در ساختار انسان این طور بود كه اول بدن خلق شد، بعد روح به او تعلق پیدا كرد؛ در كل جهان هم همین طور است، كل این جهان خلق شد، سماوات و أرضین و همچنین انبیا و اولیا، بعد وجود مبارك پیامبر را ذات اقدس الهی به جهان اعطا كرد که ﴿لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَی المُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً﴾.[3]
🔸 ما باید بدانیم که عضو فلج یا عضو سالمی هستیم! بالأخره این جهان كه یك بدنی دارد و یك جانی ما چه كاره ایم! ما اگر ـ معاذ الله ـ هیچ ارتباطی با پیامبر نداشته باشیم، نه معارف او را درك كنیم، نه احكام او را بفهمیم و عمل بكنیم، معلوم می شود که یك عضو فلج و یك عضو مرده ایم. خب عضو فلج و عضو مرده این نه سخنان روح را درك می كند و نه دستورهای روح را اطاعت می كند؛ یك فلج همین طور است! اگر كسی دستش فلج بود، او نه سرما و گرما را احساس می كند، نه رطوبت و یبوست را احساس می كند، نه نرمی و درشتی را احساس می كند، نه سایر ملموسات را درك می كند و فرمان هم نمی برد؛ یعنی روح اگر فرمان داد مثلاً گفت این ظرف را بردار، این دست فلج نمی تواند اطاعت كند؛ نه می فهمد و نه كار می كند، چون فلج است، در حقیقت مرده است. آن اعضایی كه سالم اند، هم می فهمند كه روح چه اراده كرده است، هم توان تدبیر را دارند و اطاعت می كنند. چشم می‌فهمد كه روح دستور به دیدن داد، این درك را دارد، بعد هم می بیند. سامعه می فهمد كه روح دستور شنیدن داد، او هم شروع می كند به گوش دادن و استماع، اعضا و جوارح دیگر هم همین طورند؛ دست سالم می فهمد كه روح دستور داد كه این ظرف را باید بردارد و همچنین برمی دارد، پس عضو مرده نه می فهمد و نه امتثال دارد، اما عضو زنده و سالم هم می فهمد و هم اطاعت می كند؛ حالا این مربوط به #درجات_حیات و درجات #قدرت_امتثال است.
🔸 ما عضوی از این جهانیم، این پیكر یك روحی دارد به نام وجود مبارك پیامبر گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء)، ما باید خودمان را با آن حضرت بسنجیم كه چه اندازه احكام و حِكَم او را چه در بود و نبود، چه در باید و نباید، چه در حكمت نظری و چه در حكمت عملی، چه در جهان بینی و چه در فقه و اخلاق بفهمیم و عمل بكنیم. اگر خدای ناكرده نه فهمیدیم که پیامبرمان چه فرمود، نه [اینکه] اگر [هم] فهمیدیم عمل می كنیم، معلوم می شود یك عضو زنده ای از این #جامعه_جهان موجود نیستیم، ما عضو این جهان نیستیم! تعبیر قرآن كریم هم درباره بعضی ها این است كه اینها مرده اند، اینكه می فرماید ﴿مَا یسْتَوِی الأَحْیاءُ وَلاَ الأَمْوَاتُ﴾؛[4] آیا زنده و مرده یكسان اند؟ خب معلوم است كه زنده و مرده یكسان نیستند، این دیگر احتیاج به وحی ندارد! وحی از عرش اعلا از ﴿دَنَا فَتَدَلَّی﴾[5] نازل بشود، ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأَمِینُ ٭ عَلَی قَلْبِكَ﴾[6] وحی نازل بشود كه زنده و مرده یكسان نیستند، خب این را همه می دانند که زنده و مرده یكسان نیستند؛ منظور این نیست كه این كسی كه مُرد و اجازه دفنش را صادر كردند این با دیگران فرق دارد، منظور این است كه آن كسی كه معارف را درك نمی كند و دستورهای الهی را عمل نمی كند مرده است و این مطلب است كه محتاج به وحی است، به چه دلیل مرده است؟ برای اینكه با آن #روح_عالم ارتباط ندارد، نه می فهمد كه پیامبر چه دستور داد و نه دستورش را عمل می كند. پس ما هر روز باید این ارزیابی را بكنیم كه ما در كجای عالم قرار داریم و در این #هندسه_معرفتی جایمان كجاست.
[1] . سوره مومنون، آیه 14.
[2] . سوره حجر، آیه 29؛ سوره ص، آیه72.
[3] . سوره آل عمران، آیه 164.
[4] . سوره فاطر، آیه 22.
[5] . سوره نجم، آیه 8.
[6] . سوره شعراء، آیه 193 و 1394.
#یا_رسول_الله
#جان_عالم
#هندسه_معرفتی
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سخنرانی در جمع طلاب و دانشجویان
تاریخ: 1385/01/08
🆔 t.me/esratvtelegram