در نگنجد عشق در گفت و شنید عشق دریاییست قعرش ناپدید. مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم ✅ گاهی از خدمت علامهٔ والد سؤال میکردیم: چه میشود افرادی که زحمت کشیده و عشق و شوری دارند و مدتی در راه خدا حرکت نموده و نورانیتی تحصیل میکنند، ناگهان در اثر امتحانی سقوط کرده و آن نور به ظلمت تبدیل میشود؟ ✅ یا عرض میکردیم: شیطان دست از سر ما برنمیدارد؛ انسان کجا امید داشته باشد که مورد عنایت پروردگار واقع شده و جُل و پِلاسش را از اینجا عبور داده و از عالم نفس بگذرد؟! 💠 میفرمودند: سرّ سقوطها و شکستها مغرور شدن سالک به کمالات خود و ترک پناهنده شدن و ابتهال به درگاه حضرت پروردگار است و تنها و تنها حالت فقر محض نسبت به خداوند و ترک دلبستگی ها به حضرت پروردگار است که میتواند انسان را از سقوط در امتحان نجات دهد و او را از دستبرد شیطان و نفس أماره حفظ میکند. یک قطره اشک خیلی کارها میکند. 🔸نه به علمش بنازد، نه به قدرتش، نه به نماز شبش و نه به تلاوت قرآنش؛ آخر ما چه داریم که به آن بنازیم؟! 📚 #نور_مجرد ، جلد یکم ، صفحه ۷۱۳ (نقل به مضمون) علامه طهرانی (مدّظلّه)