eitaa logo
راه روشن
75 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
971 ویدیو
37 فایل
اهداف و مباحث این کانال: آشنایی و تبیین جریانات فکری، سیاسی، مباحث تاریخ اسلام، تاریخ تحلیلی سیره و زندگانی معصومین(ع)، اخبار روز منطقه وجهان، ویژه طلاب خواهر و فعالین عرصه فرهنگی از میان دانشگاهیان، دبیران، مربیان عرصه فرهنگی ادمین: @Yaskabood10
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🍃🍃 🍃🍃 🍃 ✅ رعیت به معنای زیردستان جامعه نیست اساسا درباره‌ی رابطه‌ی حکومت و مردم، کلان وجود دارد که نتیجه‌ی آن، پیدایش دو نظام و ساختار سیاسی متضاد است: الف) رابطه شاه و رعیت در این نوع رابطه (که دیدگاه سلسله ها و حکومتهای قبل از نظام جمهوری اسلامی بود)، «حاکمیت و مناسبات بین حاکم و مردم، همواره رابطه‌ی -رابطه‌ی سلطان و رعیت، رابطه‌ی غالب و مغلوب- بوده است... رابطه، رابطه‌ی یک حاکم و فاتح و و اختیاردار و قدَرقدرت بود. را هم یا با به دست آورده، یا از پدرانشان ارث برده بودند.»(۱۱) نتیجه این طرز فکر این شد که «همیشه روابطشان با مردم، «ما فرمودیم» بوده است.»(۱۲) به ویژه در دوران پهلوی که «میگفتند آقا! مملکت دارد؛ صاحب مملکت کیست؟ اعلیحضرت... شاه صاحب مملکت بود، یعنی یک عنصر ، ، وابسته و غالباً تهی از غیرت ملّی، صاحب مملکت بود.»(۱۳) و «پادشاهان و مستبد و خودکامه همه‌ى اختیار این را در دست داشتند؛ مملکت را مال خود و مردم را رعیّت خود مى‌دانستند.»(۱۴) رابطه شاه و رعیت، همان معنای منفی از واژه‌ی رعیت است که در ادبیات سیاسی معاصر باب شده است و اسلام نیز این رابطه را نفی میکند؛ زیرا اساسا «شاه نمى‌تواند خوب باشد. ملوکیّت بد است. ملوکیّت، به معناى مالکیت است. آن کسى که خودش را مى‌نامد یعنى مالکیتى نسبت به مردم و به اصطلاح خودش براى خود قائل است. در اسلام اصلاً ملوکیّت مردود است.»(۱۵) این، همان نظامی است که «براى آراءِ مردم، براى خواست مردم، براى عقاید مردم، براى دین مردم و براى فرهنگ مردم، هیچ احترامى قائل نبودند؛ هیچ رابطه‌ى صمیمى و دوستانه‌اى با مردم نداشتند. رابطه، بود؛ رابطه‌ى ارباب و رعیّت بود؛ رابطه‌ى آقایى و نوکرى بود.»(۱۶) ╔═🔹☀️🔹══╗ 🆔 @rahroshaan ╚═══🔹☀️🔹╝ 🍃 🍃🍃 🍃🍃🍃
🍃🍃🍃 🍃🍃 🍃 ◀️ «رعیت» سالاری در جمهوری اسلامی بر اساس همین تفکر «والی و رعیت» است که (ره) قیام کرد. امامی که «از خودش چیزی نداشت، از پدرش چیزی به ارث نبرده بود، با شمشیرش چیزی علیه مردم به دست نیاورده بود؛ بلکه شمشیر مردم در دست او بود... هر وقت هم مردم اراده میکردند که شمشیر را از دستش بگیرند، متعلق به خودشان بود و او هم دو دستی تقدیم میکرد.» لذا «رابطه «من به ملت عرض میکنم»، «من خدمتگزار ملتم» که امام میگفت، متعلق به جمهوری اسلامی و اسلام و امامِ اسلامی ما بود.»(۲۶) ✅در حقیقت، انقلاب اسلامی «حکومت را در کشور کرد و به‌جای حکومت پادشاهی و حاکمیت شخصی، را به‌وجود آورد... صاحب غاصب دروغین را کنار زد، مملکت را داد دست صاحبان اصلی‌اش که ملّتند؛ میکنند، حضور پیدا میکنند، میخواهند، اثبات میکنند، نفی میکنند.»(۲۷) 🔹در جمهوری اسلامی، نظام ارباب و رعیتی معنا ندارد؛ بلکه همه ، خود حکومتند. همان چیزی که در روایات تعبیر می کنند به «کُلُّکُمْ رَاعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ»(۲۸) یعنی «مسؤولیت، مخصوص یک فرد و یک جمع نیست. بار بر دوش همه است؛ گاهی بیشتر و سنگینتر، و گاهی کمتر و سبکتر؛ «کلّکم راع». نظام اسلامی این‌گونه است.»(۲۹) ☑️افتخار مردم این است که «آن‌جایی که حکومت، و و آقا و قدَرقدرت و صاحب‌اختیار است، گذشت. دوره‌یی آمده که اگر آقایی هست، خود مردمند.»(۳۰) پایان مبحث: جایگاه مردم در نظام دینی ╔═🔹☀️🔹══╗ 🆔 @rahroshaan ╚═══🔹☀️🔹╝ 🍃 🍃🍃 🍃🍃🍃