🕰 بر مدار نظم
⭕️ مقدمه:
ما در زندگی هدفهای متنوع و زیادی داریم که میخواهیم به آنها برسیم. از درس خواندن و ورزش کردن گرفته تا شغل و کار در آینده؛ زندگی عرصهی رسیدن یا تلاش برای رسیدن به هدفهاست و آنچه میتواند ما را به اهدافمان برساند یا نزدیک کند، توجه و دقت در برنامهریزی است.
🚨 برای رسیدن به نظم به این ۸ سوالی که میتواند برای شروع برنامهریزیمان مفید باشد توجهکنیم 👇
1⃣برنامهریزی چیست؟
برنامهریزی فرآیند فکر کردن و سامان دادن به فعالیتها برای رسیدن به هدفی مشخص است.
2⃣چرا نیاز به برنامهریزی داریم؟
اگر ما هیچ هدفی در زندگی نداشته باشیم به برنامهریزی نیازی نداریم و میتوانیم هر کاری که پیش آمد را انجام دهیم، اما ما کلی هدف تو زندگی داریم پس قطعاً برای رسیدن به اهدافمان فکر میکنیم، نقشه میکشیم و کارهایی انجام میدهیم، همهی اینها اجزای برنامهریزی است؛ چون برنامهریزی را «فرآیند فکر کردن و سامان دادن به فعالیت ها برای رسیدن به هدفی مشخص» تعریف کردهاند.
3⃣ چه نوع برنامهریزی هایی وجود دارد که به کار ما بیاید؟
از جهتی، نوع برنامهریزی به نوع هدف ما بستگی دارد. چون اهداف به «کوتاهمدت»، «میانمدت» و «بلندمدت» یا «راهبردی»، «عملیاتی» و «موقت» تقسیم میشوند؛ برنامهها را هم میتوان متناسب با اهدافی که دنبال میکنیم، به همین ترتیب تقسیمبندی کنیم.
4⃣ اهداف چه تفاوتهایی با هم دارند؟
معمولاً هر چه هدف ریزتر، مشخصتر و جزئیتر باشد، به برنامهای عملیاتیتر و کوتاهمدتتر نیاز دارد و هر چه هدف کلانتر و کلیتر باشد، به برنامهای راهبردی تر و بلندمدتتر نیاز خواهیم داشت.
5⃣چه طور برنامه ریزی کنیم و برنامهمان باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
برای برنامهریزی معمولاً پنج مرحله طی میشود؛ ۱) انتخاب و مشخص کردن دقیق و بدون ابهام هدف که مرحلهای مهم و تعیین کننده است؛ چون جهت گیری و سهولت در طی کردن بقیه مراحل، به دقت در این مرحله بستگی دارد. حتماً باید دقت شود که هدف واقعبینانه انتخاب شود و فقط یک آرزوی محال نباشد.
۲) بررسی راههای مختلفِ رسیدن به هدف و انتخاب بهترین راه.
۳) پیش بینی ملزومات کار در راه رسیدن به مقصود و هدف است. اینکه بدانیم از چه چیزهایی باید بگذریم؟ آیا میتوانیم ساعتها جلوی تلویزیون بنشینیم یا در فضای مجازی بگردیم؟ چه امکاناتی را باید تهیه کنیم؟
۴) بودجهبندی، البته « بودجهبندی زمان» از همه مهمتر است
۵) تعیین سیاستها یا خطمشی ما در راه رسیدن به هدفمان است.
6⃣چطور برنامهمان را دوست داشته باشیم و از آن لذت ببریم؟
اگر در انتخاب هدف درست عمل کرده و واقعبین بوده باشیم، پیشبینیهایمان هم درست باشد و مراحل مختلف را با نظم و انضباط اجرا کنیم و تعلل و سستی نکنیم، قطعاً لذت برنامه درست و رسیدن به هدف طبق پیشبینیها را خواهیم چشید. البته در این راه احتیاج به تجربه و ایجاد عادتهای درست و ترک عادتهای غلط نقش به سزایی دارند.
7⃣برنامهریزیها چه محدودیتها یا موانعی دارند؟ چرا بعضی وقتها برنامهمان را نیمهکاره رها میکنیم؟
شاید مهمترین محدودیت برنامهریزی، زمان باشد؛ اما شایعترین مشکل، نداشتن پشتکار و تلاش است. اگر فردی به اندازه کافی همت نداشته باشد و برای اجرای برنامهای که ریخته، انرژی و زمان کافی اختصاص ندهد، معلوم است که برنامهاش شکست میخورد و اگر این موضوع تکرار شود، ممکن است از اصل برنامه ریزیزدهشود.
استقامت و پشتکار مهمترین ضامن اجرای برنامه به شمار میآید این صفات باید در ما کاملاً عادت و تثبیت شود تا لذت برنامه داشتن و استفاده از آن برای رسیدن به اهداف را بچشیم.
8⃣ما برای چه بخشهایی از زندگیمان باید برنامهریزی کنیم؟
برای پاسخ به این سؤال اول باید بدانیم برای کدام بخشهای زندگیمان هدف خاصی در نظر گرفتهایم؛ مثلاً آیا میخواهیم معدلمان را ارتقا دهیم؟ برای تحصیل در رشته خاصی در یک دانشگاه معتبر پذیرفته شویم؟ تا زمان مشخصی مَبلغ خاصی پسانداز کنیم؟ در حرفه یا کاری پیشرفت کنیم؟ کتابهای مشخصی را تا زمان معینی مطالعه کنیم؟ آمادگی جسمانیمان را تا سال آینده به میزان مشخصی برسانیم؟ به هرصورت در هر بخشی که هدف داشته باشیم، به برنامهریزی احتیاج پیدا میکنیم.
♻️نتیجه اینکه
🎯 برنامهریزی؛ راه رسیدن به هدف است.
#نظم
🇮🇷احیاگران نوجوان👇🌱
https://eitaa.com/joinchat/518324312Cb0f02ca7c8