جهت زیبایی کانال😍♥️ #حضرت_آقا اللهم احفظ قائدنا الامام الخامنه ای الی قیام مولانا المهدی(عج)🤲🏻 @ranggarang

داداشم حاجی زاده اووووفففف

😊👌

شاهزاده ای در خدمت قسمت پانزدهم🎬: مرد جوان نگاهی به افق و اشعه های زیبای خورشید انداخت و ادامه داد : آری، به گوش یهودیان مکه رسیده بود که عبدالله عازم سفر است ، پس بهتر دیدند که در همین سفر به نحوی او را مسموم و از بین ببرند تا او‌ که هنوز مجرد بود ،بدون اینکه نسلی از ایشان پا بگیرد ، از دنیا برود. اما غافل از این بودن که چند روز قبل از سفر ، عبدالمطلب که عمق کینهٔ یهودیان را می دانست ، دختر عفیفه و نجیبه و خدا پرست برای عبدالله عقد کرده بود و عبدالله ،آن داماد پنهانی ، تازه از حجله درآمده و عازم سفر است. عبدالله در آن سفر به طرز مرموزی کشته شد و وقتی خبر به یهودیان رسید ، از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدند، اما دیری نپایید که دوباره منجمان یهود خبر دادند که نطفهٔ آخرین فرستاده خدا بسته شد و از صلب عبدالله هم هست . و آنزمان این خناثان دوران تازه متوجه شدند که عبدالمطلب عروسی به خانه آورده به نام آمنه، پس با تمام توان ،خانه عبدالمطلب و عروس بیوه را زیر نظر گرفتند تا لااقل در هنگام تولد پیامبر ،به نوعی او را بربایند و از بین ببرند ... اما فراموش کرده بودند که براستی بالاترین دست ها ،دست خداوند یکتاست و او خود مراقب بهترین بنده اش خواهد بود. محمد به دنیا آمد و رشد کرد و با حمایت پروردگارش از کمند حیله های یهود جان سالم بدر برد. پیامبر هنوز کودک بود و طعم شیرین مادر داشتن را نچشیده بود که مادرش آمنه را از دست داد و گویا تقدیر خداوند بود که پیامبرش را با انواع سختی ها آبدیده نماید. محمد جوانی بلند بالا و زیبا شده بود و بعد از مرگ عبدالمطلب پدر بزرگش، حضانتش به سفارش پدر بزرگ به عمویش ابوطالب سپرده شد و تحت نظر ایشان بزرگ شد و قد کشید و در جوانی شغل بازرگانی را پیشه نمود ، بانوی بزرگوار و متدینی به نام خدیجه که جزء اعیان و اشراف آن زمان بود ، ثروتش را در اختیار محمد قرار داد تا با آن تجارت کند و انگار تقدیر خداوند بود تا محمد به این شغل درآید تا در این بین ، خدیجه محو امانت داری محمد و محمد غرق دینداری خدیجه شود و ازدواجی بس میمون و مبارک شکل گیرد... و اینچنین شد که یکی از ثروتمندترین زنان عرب، زنی جوان و زیبا و پرهیزکار به عقد بهترین بندهٔ خدا در روی زمین درآمد و این رشک دیگران را برانگیخت... ادامه دارد.... 🖍به قلم :ط_حسینی @ranggarang

پنج شنبه مهر ماه است پنج شنبه ها دلمان هوای عزیزانی را دارد که مدتهاست از آنها دوریم همان روزی که دل هوایشان را میکند برای آرامش روحشون هدیه‌ای پیشکش درگذشتگان پدران و مادران خواهران وبرادران دوستان و آشنایان آسمانی کنیم بخوانیم فاتحه و صلوات... روحشان شاد و یادشان گرامی به یاد شهید سید حسن نصرالله شهید نیلفروشان شهدای غزه ولبنان وجهان اسلام وهمه اموات مؤمنين ومومنات ... @ranggarang

🌴شب زیارتی امام حسین(ع) 🍃خوابم یا بیدارم 🍃الان که بین حرم تو و علمدارم 🎤 #مهدی_رعنایی ⏯ نماهنگ 🌷 صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله 🌙 شب_جمعه @ranggarang

🌹#_و پنج‌شنبه دلتنگی های مادرانه.. #زندگی‌اش را داد. تا ما #آزادی داشته باشیم! 🌹چقدر مدیون مادران شهدا هستیم.. #بر_دامن_مادر_شهیدان_صلوات_ @ranggarang

#نکات_کلیدی درباره نماز جمعه تهران به اقامت ولی امر مسلمین جهان حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه ای مدظله العالی ➖آیا ممکن هست اسرائیل فردا شیطنتی داشته باشه؟ ➖ اگر مسولین را دیدیم ازشون چی بخواهیم؟ ➖ تکلیف ما برای خنثی سازی تهدید اسرائیل در نماز جمعه فردا 🟢بفرست برای همه گروه ها🟢 ➖اگر نگران جان رهبر انقلاب هستی دقیق گوش بده و برای همه بفرستید.... @ranggarang

❌مردم ایران از شهرهای مختلف برای حضور در نماز جمعه تهران به راه افتاده اند...

خطبه‌های اتمام حجت از دهۀ ۶۰ تا امروز 🎬 #بیداری_مدیا برای بیداری وجدانها @Bidari_Media

به دم المظلوم از خط علی، هرگز کوتاه نمی‌آییم 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

🎥داداشم #حاجی_زاده، یه خواهشی دارم... فلاح اوشاخلاری😎 ⏪کار با وعده صادق ۱و۲و۵ انجام نمیشه 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

❌️ما به سوی میدان جنگ، پرواز می‌کنیم! 🔻این صدای آقاسیدعلی خامنه‌ای است که در اولین نمازجمعه پس از آغاز جنگ تحمیلی، فریاد شهادت‌طلبی سر می‌داد: شنیدم دستگاه تبلیغاتی مزدور عراق پیغام داده است و سخن پراکنده است که چرا آنها که میگویند خودشان به میدان نمی‌آیند و شنیدم اسم مرا آورده است. ما میدان آمدنمان مانند میدان آمدن خائن و کافری چون صدام نیست؛ ما به سوی میدان جنگ پرواز می‌کنیم.(۱۳۵۹/۰۷/۰۴) و حال پس از گذشت بیش ۴۴ سال، در میانه‌ی نبرد با دشمن صهیونی، با حضور خود در #نمازجمعه تهران، می‌خواهد بار دیگر، عظمت‌ اسلام و مسلمین را به رخ دشمنان بکشد. 👈🏻وعده‌گاه حضور ما: مصلای تهران، روز جمعه، روز «اِبراز شهادت‌طلبیِ دسته‌جمعی» مردم ایران. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

#رمان ازسیم‌خاردارنفست‌عبورکن #قسمت_105 حرفش را بریدم. –عه شما بودید؟ ببخشید تا خواستم جواب بدم قطع شد. بی تفاوت به حرفم گفت: –زنگ زدم اگر زحمتی نیست از حاج خانم بپرسید از کجا باید تهیه کنم. آدرس جایی که باید برم بخرم رو می‌خواستم. که من دیگه خونه نرم از همینجا برم بخرم. پرسیدم: – شما الان بیرونید؟ ــ بله، امدم چیزایی که حاج خانم گفتندرو بخرم، همه رو خریدم به جز همون شکر سرخ. ناگهان فکری به سرم زدوپرسیدم: –ریحانه هم همراهتونه؟ با کمی مکث و تعجب گفت: – بله. فوری گفتم همین الان براتون آدرس رو پیام میدم. چند دقیقه بعد از این که تماس را قطع کردم،آدرس رستورانی که قبلا با هم آنجا غذا خورده بودیم را نوشتم و به اندازه ی یک شیشه مربا ی کوچک از شکر سرخ پودریمان برداشتم و آماده شدم.(چون شکر سرخ هم پودری هست هم جامد) آدرس داروخانه ی طب سنتی را خودم بلد بودم. ولی به خاطر دیدن ریحانه برایش نفرستادم. باید هر جور شده امروز این آتش دل تنگی‌ام را با دیدن ریحانه خنک می کردم. فوری آماده شدم و راه افتادم. سر خیابان که رسیدم، تاکسی گرفتم و سریع خودم را به همان خیابانی که رستوران داشت رساندم. هنوز از تاکسی پیاده نشده بودم که گوشی‌ام زنگ خورد. آقای معصومی بود.از تاکسی پیاده شدم. از دور می دیدمش، ماشینش را کنار خیابان پارک کرده بودو خودش پیاده شده بودو به این طرف و آن طرف نگاه می‌کرد. پشتش به من بود نزدیک رفتم. گوشی‌ام از زنگ خوردن افتاده بود. همین که به دو قدمی‌اش رسیدم، بلندو با لبخند سلام دادم. وقتی برگشت او با دیدن ناگهانی من و من با دیدن قیافه ی پریشان او خشکمان زد. همیشه ته ریش مرتبی داشت با موهای کوتاه و شانه شده. ولی حالا... ریشش بلند شده بود و موهایش به هم ریخته بودند. شده بود مثل وقتی که همسرش را از دست داده بود. مثل همان موقع هم اصلا نگاهم نمی کرد، ولی نگاهش می چرخید گاهی به رو به رو، گاهی به زمین، و به هر جایی جز صورت من. واین تنها چیزی بود که مثل آن موقع ها نبود، چون آن موقع‌هاهمیشه نگاهش به زمین بود.احساس کردم تلاش می کند که چشمش به چشمم نیوفتد. آرام جواب سلامم را دادو گفت: –دنبال آدرسی که... نذاشتم حرفش را تمام کند و گفتم: – شکر سرخ رو براتون آوردم. بعد از کیفم شیشه را درآوردم و به طرفش گرفتم. – الان آدرس رو براتون می فرستم. خواستم بیایید اینجا که من ریحانه رو ببینم دلم براش خیلی تنگ شده بود. نگاهش را دوخت به شیشه ی شکرو تردید داشت برای گرفتنش. ــ بفرمایید، اونجا راهش دوره توی ترافیک سختتون میشه با بچه برید. حالا فعلا این رو استفاده کنید تا تو یه فرصت مناسب برید ازاونجا بخرید. شیشه را گرفت. –راضی به زحمت شما نبودم. ــ زحمتی نبود، بهانه ی خوبی شد برای دیدن ریحانه، بعد گردنم را طرف ماشین دراز کردم و پرسیدم: – خوابیده؟ ــ بله، همین الان خوابش برد. به طرف ماشین رفتم. در همان صندلی همیشگی‌اش خوابش برده بود. آرام در را باز کردم و خم شدم و دستش را بوسیدم و موهایش را ناز کردم، سرش را تکانی داد. ترسیدم که بیدار بشود فوری سرم را از ماشین بیرون آوردم. خواستم به آقای معصومی بگویم برای دون دونه صورتش چه کار کند که دیدم یک دستش داخل جیبش است و نگاهم می‌کند. یک لحظه نگاهمان در هم گره خورد، ولی فوری نگاهش را دزدید. دلم می خواست بپرسم این همه غمِ چشم هایش برای چیست، ولی مگر میشد بپرسم. آرام در ماشین را بستم، و گفتم: –راستی خواهرتون خوب هستند؟ ــ بله خوبن. با خودم گفتم شاید برای پدریا مادرش اتفاقی افتاده... دوباره پرسیدم: – پدرو مادر، خانواده، همه خوب هستند؟ ــ خدارو شکر، همه خوبن. انگاراو هم می خواست چیزی بپرسد که این پاو آن پا می کرد. پرسید: –دانشگاه چه خبر؟ درس ها خوب پیش میره؟ ــ بله، دیگه امتحاناتمون نزدیکه، باید حسابی درس بخونم. با شیشه شکری که دستش بود بازی می کرد، یک جور دست پاچگی یا کلافگی در رفتارش بود. احساس کردم معذب است. دیگر نه حرفی داشتم نه کاری پس گفتم: – با اجازتون من برم دیگه. ــ اجازه بدید برسونمتون. ــ نه، ممنون، راهی نیست، یه خط تاکسیه، شما زودتر برید شربت ریحانه رو آماده کنید تا بخوره. همانطور که سرش پایین بود تشکر کردو رفت سوار ماشینش شد. من هم هنگ کرده همانجا ایستادم و به رفتنش نگاه کردم. باورم نمیشد، اصلا مثل همیشه اصرای به رساندن من نکرد، فقط تعارفی زدو بعد رفت. نباید ناراحت می‌شدم ولی شدم. پیاده راه افتادم طرف خانه. فکرش رهایم نمی کرد. چرا آنقدر پریشان بود، شماره موبایل خواهرش، زهرا خانم را داشتم، ولی نمیشد زنگ بزنم و بپرسم چه اتفاقی افتاده؟ باید با یکی حرف میزدم. گوشی‌ام را برداشتم و به سعیده زنگ زدم. –سلام، کجایی سعیده؟ ــ ستاد نزدیک خونه ی شما. –سعیده من نزدیک خونمونم می‌تونی بیای دنبالم؟ ــ حتما، آدرس بده. وقتی بهم رسید، پرسید: –چی شده؟ چرا ناراحتی؟ من هم تمام ماجرا را برایش تعریف کردم.. @ranggarang

#رمان ازسیم‌خاردارنفست‌عبورکن #قسمت_106 سعیده متفکر به حرف هایم گوش می کردو گاهی آهی از ته دل می کشید و قیافه ی متاسفی به خودش می گرفت. وقتی حرف هایم تمام شد، با تعجب گفتم: – تو دیگه چته؟ هی واسه من آه می‌کشی. –چیکار کنم دلم براش می‌سوزه. آخه این چه سرنوشتی بود برای این مرد. با تعجب گفتم: –مگه تو می دونی چشه؟ تو صورتم براق شدو گفت: – واقعا تو متوجه نمیشی؟ یا خودت رو زدی به اون راه؟ با حالت قهر گفتم: –سعیده؟ من گفتم بیای که اذیتم کنی؟ ــ اذیت چیه، بدبخت فلک زده، عاشقته، اونوقت این آرش خان بهش زنگ زده ازش خواسته با تو حرف بزنه و کمکش کنه، خوب بدبخت حق داره به این حال بیفته. با تعجب گفتم: – رو چه حسابی میگی؟ ــ تابلوئه دیگه دختر، با اون چیزایی که ازش تعریف کردی، با هدیه هایی که بهت داده، اون شعرها، اون رفتارها، اونم از کسی مثل کمیل که یک سال تو خونش بودی و یه نگاهت هم نکرده و حتی گاهی تا تو اونجا بودی حتی از اتاقش بیرون نمیومده. سرم را پایین انداختم. –آره خب، فقط این اواخر مهربونتر شده بود. ولی آخه دلیل نمیشه، خودش می گفت چون زحمت ریحانه رو زیاد کشیدم و براش مثل مادر بودم. خب میگم شاید ریحانه بهانه منو می‌گیره و باباش رو اذیت میکنه واسه اونه که اینجور داغونه. بعد زیر لبی گفتم کاش ازش می پرسیدم. بعد سرم را بالا آوردم و روبه سعیده گفتم: – شاید به خاطر نبود من، خسته میشه کارش زیاد شده نمیتونه زیاد به خودش برسه. سردی و ناراحتیشم واسه اینه که من سراغی ازشون نگرفتم. سعیده نگاه عاقل اندر سفیهی خرجم کردوگفت: – تو نیستی خواهرش که هست، تازه بچه، نصف روزم که مهد کودکه، اینا از خستگی نیست، از بی حوصلگیه، به خاطر اینه که میدون رو واسه رقیب خالی کرده. واسه اینه که مثل یه مرد نشسته تو رو هم راهنمایی کرده که برو باهاش ازدواج کن، چون فهمیده که تو هم بی رغبت نیستی نسبت به آرش. حالا تو هی قبول نکن. تو و آرش ناخواسته شکنجش کردید. اگه امروزم اصراری بهت نکرده که سوار ماشینش بشی برای این بوده که نمی خواسته با هم تنها باشید که دوباره آتیش زیر خاکسترش یه وقت شعله ور نشه. تو شک نکن وقتی بهش گفتی میخوای بری دیدن ریحانه و اونم محترمانه قبول نکرده نمی خواسته هر چی رشته، پنبه بشه، چون با خودش گفته این دختره دیگه مال یکی دیگس پس چرا باید همدیگه رو ببینیم. با تعجب گفتم: –چی میگی سعیده، من اصلا در حد کمیل نیستم. آخه کمیل چرا باید ... سعیده حرفم را بریدو گفت: – راحیل، یعنی تو هیچ حسی نسبت بهش نداشتی؟ فکری کردم و گفتم: –خب، خیلی قبولش دارم، گاهی ازش مشورت می گرفتم توی بعضی مسائل کلی، یا مثلا خیلی دوست داشتم وقتی در مورد عرفان و ادبیات برام حرف میزد. یا دلم می خواست اون خط بنویسه و من بشینم و به حرکت دستهاش نگاه کنم. ولی هیچ وقت نمی تونم به این چیزهایی که تو گفتی فکر کنم. چون کمیل خیلی خوبه سعیده، اون کجا و من کجا. فکر نکنم اونم علاقه ایی بهم داشته باشه چون اگه اینطور بود حرفش رو میزد، یا به خواهرش می گفت که یه جوری بهم بگه... یا خواهرش به مادرم می گفت. سعیده کلافه گفت: –آخه مگه این آرش خان مهلت داد. بیچاره از کجا می دونست باید زود بجنبه و وقتش کمه. دیگه بعدشم نخواسته نامردی کنه و تو جواب دردو دل آرش بگه، برو بابا من خودم می خوامش، من نمی تونم باهاش صحبت کنم. شرایطشم یه جورایی به تو نمی خورد خب. اون یه بچه داره. همین یه مانع بزرگه. ولی من نمی توانستم حرف های سعیده را قبول کنم. شاید چون فکر می کنم اگر لطف و محبتی کرده به جبران محبت هایی بوده که به قول خودش به ریحانه کرده‌ام. به نظرم کمیل چیزی کم نداشت برای ازدواج با یک دختر. ریحانه هم مانع نیست، یک نعمت بزرگ است. مطمئنم با هر کس ازدواج کند خوشبختش می‌کند. اصلا کمیل ساخته شده بود برای چیدن تک تک آجرهای خوشبختی بر روی هم، به سبک و سلیقه‌ایی که باب میل هر دختریست. در دلم برایش آرزوی خوشبختی کردم. سعیده از جریان آرش پرسید، وقتی قضیه مادر و برادرش را برایش تعریف کردم. گفت: – ای بابا، تو این دوره زمونه مگه کسی حرف زور قبول می کنه. ولی نگران نباش اگه آرش بخواد می تونه راهش رو هم پیدا کنه. به خانه که رسیدیم، سعیده بالا آمد تا عکس و پوسترها را با خودش ببرد. پوسترها را برایش لوله کردم و با نخ کاموایی دورش را بستم و پرسیدم: –شغل جدید خوش می‌گذره؟ خیلی باذوق گفت: –وای راحیل دیروز جات خالی بود. اون هنرپیشه مردهست که خیلی بامزس. –خب. دیروز یه جایی با دوستام رفته بودیم از اینا بزنیم زیر برف پاک کن های ملت. (اشاره کرد به عکسهایی که دستش بود.) نمی دونی چقدر خوش گذشت، اون با چند نفر دیگه از همکاراش امده بودند، من و این دوستم با چه بدبختی خودمون رو بهشون رسوندیم و موفق شدیم باهاشون یه عکس زوری بندازیم. این دوستم هی بهش می گفت، استاد لطفا یه عکس. اونقدر التماس کردکه بالاخره قبول کرد. 🍁به‌قلم‌لیلافتحی‌پور🍁

🎥 نماهنگ اطلاع‌رسانی #جمعه_نصر 🔹️مراسم بزرگداشت مجاهد کبیر و پرچمدار مقاومت شهید سیدحسن نصرالله به همراه: 🔸نماز جمعه تهران به امامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی 🔹️جمعه ۱۳ مهرماه ۱۴۰۳ از ساعت ۱۰:۳۰ صبح؛ مصلای امام خمینی (ره) 💻 Farsi.Khamenei.ir

به احترامش تمام قد می ایستم .جانم به فدایت اللهم احفظ امام الخامنه ای اگر نشر ندهید .به نظر من جفاکردید باید مبلغ مسلم بن عقیل زمان باشید ....