🔴فضیلت ذکر سبحان الله ✍امام باقر(ع) به نقل از رسول خدا(ص) فرمود: "هر کس که سبحان‏ اللَّه‏ بگوید، خداوند درختى در بهشت برایش می‌کارد".( ثواب الأعمال و عقاب الأعمال) امام صادق (ع) از پدر و جد بزرگوارشان روایت مى کنند: نبى اکرم (ص) در پاسخ مسائلى که مردى یهودى از آن حضرت پرسیده بود، ضمن حدیث طویلى فرمود: آن گاه که بنده سبحان الله بگوید، آنچه پایین تر از عرش خداست با او سبحان الله مى گویند و به گوینده ده برابر پاداش آن‌ها داده مى شود و چون الحمدلله گوید، خداوند نعمت دنیا را به او کرامت کند تا نعمت‌هاى آخرت را ببیند، و آن سخنى است که بهشتیان هنگام ورود به بهشت مى گویند و همه سخنها در دنیا قطع مى شود به جز الحمدلله که قطع نمى گردد و آیه‌ی44 سوره‌ی کریمه احزاب به همین حقیقت اشارت دارد: "درود بهشتیان در روزى که به دریافت و دیدار پاداش خدا نایل مى شوند، سلام است."(تفسیر المیزان ، ج۱۰، ص ۱۷) 🌹امیرالمۆمنین على(ع) مى‌فرماید: تسبیح و سبحان الله گفتن یک نیمه از ترازوى اعمال را پر کرده و الحمدلله گفتن ترازوى اعمال را سرشار مى‌سازد و الله اکبر گفتن فاصله‌ی میان آسمان و زمین را پر مى‌کند. 📚مکارم الاخلاق ، ص۳۰۹ #ذکر

🔻جایگاه غفلت، روح‌ و نفس آدمی است. غفلت یعنی بی‌توجهی روح به چیزی که توجه به آن ضروری است. 📖 در قرآن و روایات دینی ما، کبر و غفلت، بزرگ‌ترین عوامل سقوط و ویرانیِ کیان و موجودیت انسان معرفی شده‌اند. ✨ خداوند به پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم میفرماید : «وَ لاَ تَکُنْ مِنَ الْغَافِلِینَ» (و از غافلان مباش). 🔹انسان با بی‌توجهی، خود، اسباب غفلت خویش را فراهم می‌آورد ؛ یعنی با سهل‌انگاری و بی‌توجهی، اندک‌اندک دچار غفلتی کلی می‌شود و از مقام و مرتبۀ والای انسانی افول می‌کند. 🔸وقتی #غفلت در جان آدمی بنشیند، دیگر اهمیت مقصد و مقصود زندگی و جست‌وجو برای #هدف غایی حیات رنگ می‌بازد و به فراموشی سپرده می‌شود. 🔹نقطۀ مقابل غفلت و فراموشی، «ذکر» است. تودۀ جامعه از کلمۀ ذکر به یاد اذکار و اوراد و تسبیح‌ گردانی می‌افتند. 🔸اما این نوع #ذکر، ذکر زبانی است؛ حال آنکه غفلت و فراموشی، حالتی روحی و نفسانی است. 🔹ذکر زبانی بدون ارتباط و اعتنای قلبی، بی‌ثمر است؛ زیرا هیچ ما به اِزای عملی مثبت و مؤثری در گفتار و رفتار و سکناتِ فردِ ذاکر ایجاد نمی‌کند. 📚 شرح نامه ۳۱ #نهج_البلاغه