🔴 تحلیل آخرین وضعیت ائتلاف ها در عراق 🔸رویداد ائتلاف میان فتح (هادی العامری – ائتلاف دوم پیروز) و سائرون (مقتدی صدر- ائتلاف اول پیروز) موضوع حائز توجهی است که به نکاتی اشاره می شود: 🔻۱. شاید با اختلافات موجود میان #العامری و #صدر، به خصوص، مشکلات میان خزعلی و صدر کسی گمان نمی کرد که این دو در نهایت مسیر ائتلاف و توافق را طی کنند به ویژه آنکه پرونده مذاکرات تشکیل ائتلاف بزرگ تر در سایه آتش سوزی انبارهای کمیساریای انتخابات و تصویب بازشماری دستی آرا، به نوعی دچار کندی شده بود. اما ائتلاف پنج روز قبل سائرون، حکمت و الوطنیه و همچنین ائتلاف دیشب نشان داد که به رغم پرونده ناتمام آرای انتخاباتی، رهبران سیاسی به دنبال تمام کردن کار هستند. 🔻۲. ائتلاف چهارگانه فوق _ اگر علاوی را هم قطعی بدانیم _ اکنون ۱۴۱ کرسی در اختیار دارد و تنها به ۲۴ کرسی دیگر برای تشکیل فراکسیون بزرگ تر نیاز دارد تا نخست وزیری را از آن خود کند. موضوعی که نیل به آن کار سختی را نمی طلبد و چه بسا کردها و برخی احزاب سنی به آن بپیوندند. 🔻۳. فتح یک ائتلاف نزدیک به ایران است و عصائب اهل حق که تا این لحظه واکنش مخالفت آمیزی با اعلامیه توافق #فتح با #صدر نداشته اند در حقیقت نزدیک ترین جریان سیاسی و نظامی به ایران در عراق هستند. بنابراین می توان گفت که نزدیکی فتح و از جمله عصائب به صدر با خواسته ایران به وقوع پیوسته است. 🔻۴. محتمل ترین موضوع درباره چرایی توجه ایران به نزدیک کردن فتح با ائتلاف سه گانه (صدر، حکیم، علاوی) نیز دربرگرفتن و کنترل جریان صدر و شخص رهبر آن است. تردیدی نیست که اگر ائتلاف بزرگ تر توسط جریان رقیب ائتلاف سه گانه تشکیل می شد، باید شاهد یک جبهه بندی دوگانه شیعی - شیعی در عراق می بودیم و ائتلاف سه گانه به جریان سیاسی مخالف ایران (یا غیر نزدیک) و در صف رقیبان منطقه ای و بین المللی تهران تبدیل می شد. این موضوع هم به ضرر تهران و هم به ضرر عراق و جبهه سیاسی شیعیان تلقی می شود. 🔻۵. محقق شدن نزدیکی اغلب جریان های شیعی به یکدیگر و بودن صدر در این ائتلاف، خیال ایران را تا حدود زیادی آسوده می کند. به خصوص آن که اگر گزینه/گزینه های نخست وزیری به طور کامل توسط طرف های داخلی این ائتلاف مورد انتخاب و توافق قرار بگیرد. 🔻۶. بعید نیست مسأله بازشماری آرا و پرونده انتخابات، در پایان راه، مغلوب توافقات اخیر شود به خصوص آنکه اگر این توافقات، کشور را از مسیر تنش های سیاسی خطرناک و جدی احتمالی دور کند و اکثریت احزاب قدرتمند را از نتیجه راضی نگه دارد.