من از اینجا و در انتظار شروع یک جراحی،
#سلاممیدم به کربلای حسین..
سلام دورت بگردم..
حسین جان
سطح هوشیاری یکی از بیمارهای چند روز پیشمون اومده پایین.
میدونی که عمل سختی داشت.
همزمان سه تا عمل روش انجام شد.
ازت میخوام لطفا توی این شب عزیز
بیشتر هواشو داشته باشی.....
بچههاش بیمادر نشن....
#طرحنوشت
راشِدون
#سید أنت بخیر، نحن کیف ؟
راشِدون
«من مینویسم تا دریابم چه میاندیشم.» ❞توماس آگدن، کتاب «کشف دوبارهی روانکاوی»، ترجمهی مهسا م
.
توماس آگدن از روانکاوای شاخصیه که تأکید بسیاری روی رابطهی روانشناسی و ادبیات داره.
❞ آگدن توی کتاب «کشف دوبارهی روانکاوی» میگه:
«... دومین بازکشف، فهم این موضوع است که
خواندن خط به خط و جمله به جملهی تمام متون تحلیلی و ادبی با صدای بلند
(که به دقت خوانده میشوند)،
چقدر برای روش من در تدریس و روانکاوی حیاتی است...
من دریافتهام که خواندن متون با صدای بلند اجازه میدهد من و اعضای سمینار طنین کلمات، صدای خواننده، انتخاب کلمات توسط نویسنده، آهنگ و ساختار جملات و مانند آنها را بشنویم و احساس کنیم
و همهی اینها در کنار هم، تأثیرات هیجانیای را خلق میکنند که از محتوای گفتهشده جداییناپذیرند
با شنیدن جملاتی که خوانده میشوند، روشن میشود که کلمات فقط حامل اندیشهها نیستند؛
بلکه کلمات، چه بخشی از یک متن تحلیلی باشند،
چه بخشی از یک شعر،
چه بخشی از یک داستان کوتاه،
چه بخشی از اظهارات بیمار در مورد اتاق انتظار تحلیلگر
و چه پاسخ تحلیلگر به رؤیای یک بیمار،
فقط تجربهی نویسنده یا گوینده را منعکس نمیکنند،
بلکه تجربهای را خلق میکنند که برای نخستین بار خوانده، گفته یا شنیده میشود.»
❞ شاهین کلانتری در یادداشتی میگوید:
«گاهی از برخی دوستان اهل مطالعه میشنوم که با افتخار میگویند وقتی برای ادبیات داستانی ندارند و ترجیح میدهند کتابهای غیرداستانی و آموزشی بخوانند.
بدبختانه تصور اغلب این افراد از داستان، برمیگردد به رمانهای عامهپسند نویسندگانی از قبیل فهمیه رحیمی و ر. اعتمادی.
بنابراین طبیعیست که با افتخار خودشان را مبرا از ادبیات بدانند.
که خب، این پنداری نارس است.
میبینیم که بسیاری از متفکران و پژوهشگران علم و فلسفه، طرفدار سرسخت ادبیات داستانیاند.
یک شاهد آشکارش ارجاع فراوان بسیاری از آثار غیرداستانیِ سطح بالا به آثار ادبی است.
بسیاری از مهارتهای شناختی و ارتباطی ما فقط از رهگذر مطالعهی ادبیات اصیل رشد مییابد.
پیشنهاد میکنم کتاب «چرا ادبیات؟» از ماریو بارگاس یوسا را بخوانید. »
❞آگدن در کتاب جدیدش، «احیای زندگی در اتاق درمان»، میگوید:
«اما گاهی احساس میکنم
نویسندهبودن بلاییست که
جز نشستن و دوباره نوشتن گریزی ندارد.»
+ حق پلاس🤌🏻
#از_نوشتن
«نکنه کپشنخون و کپشننویس بشیم!»
اعزه
اینستاگرام ما رو دچار بدبختی عظیمی کرده
به اسم
کپشننویس شدن و کپشنخون شدن!
یا حتی ریلز بین شدن!
اگه یه کم بریم بالاتر هم
به یه بلایی میرسیم
به اسم
عجول و کم صبر شدن!
چرا ؟
چون دیگه خوندن مطالب طولانی به نظرمون وقت تلف کردنه!
پادکست شنیدن یه کم سختمونه!
نوشتن های طولانی برامون اذیت کنندست!
میخوایم زودتر به جواب برسیم!
دوست داریم زودی بفهمیم تهش چی میشه!
تنوع طلب شدیم و نمیتونیم با یه کتاب، سخنرانی یا فیلم بلند تا آخرش همراه بشیم!
راحتطلب شدیم و سطحی!
عمق داناییمون کم شده!
قد فکرمون کوتاه شده!
از هرچیزی یه کم میدونیم و این باعث شده اعتماد به نفس کاذب پیدا کنیم!
بچهها !
زمان بذارید برای دیدن فیلمهای عمیق.
برای خوندن کتابهای پرمغز.
برای خوندن مقالات علمی.
برای تولید سوال و گشتن دنبال پاسخش.
یه تمرینی رو ما توی نویسندگی انجام میدیم که میگه
دنبال پرسشی باش که برای نوشتن وسوسهات کنه.
گوش به راهِ پاسخ کدوم سؤالی؟
سوال همینطور که مقدمهی فکره،
مقدمهی خوبی برای مطالعه و نوشتن هم هست..
آقا برای رسیدن به پاسخ، عجله نکنیم..
زیاد بخونین، بنویسین، فکر کنین، بپرسین و مشورت کنین
اما عجله نکنین..
عجله پدر ادمو در میاره!!
ببین
استفادهی غلط از فضای مجازی
و گشتنهای بیهدف توی اکسپلور
باعث میشه که
سوالات ذهنتون ناپدید، سطحی یا فراموش بشن.
هوای مغزت رو داشته باشه.
همین.
#آینه
4_5920142599653430966.mp3
13.79M
از دقیقه ۴:۴۵ حماسی میشه 🌡️ :)
یه مدل رجز خوانی عراقیه در وصف حضرت عباس (هلا بالحسین الثانی)
+ شب اربعین اینو برای کاروان لبنانی ها پخش میکردند آماده ورود به صحن امام حسین باشند
+ اینا رو آماده داشته باشید برای جشن پیروزی که سید حسن گفت🤌🏻
#باشگاهی