#رقعه امنیت مجازی نداریم.. کافیه آدم یه استوری تو اینستا یا یه پستی تو کانال بذاره، بعدش موج پیام‌های شکایت و گله شروع میشه که آره تو که هستی جوابمو سریعتر بده یا تو که آنلاینی فلان کارو انجام بده یا تو که فلان جا خوب فعالی، چرا زنگ نمیزنی و پیام‌هایی از این دست... اعزه ! بارها گفتم بصورت شخصی اینجا هم میگم بصورت عمومی نوشتن تو کانال یا اینستا، یه استراحته برا مغزم.. مغز من تو ارتباط با آدم‌ها، انرژی و تمرکز زیادی رو مصرف می‌کنه و ظرف ارتباط و پاسخگوییش خیلی زود تموم میشه.. در کنار این موضوع، اگر تمام امورات زندگی شخصی، خانوادگی، اجتماعی و کاری بنده رو هم لحاظ کنید، پذیرش این موضوع براتون راحت‌تر خواهد بود که آنلاین بودنم، به معنای الزام در حضورم در کنار شما نیست.. و عدم حضورم در کنار شما، هرگز به معنای بی‌ادبی، غرور، تکبر، بی‌توجهی یا بی‌احترامی به شما یا بی‌ارزش تلقی کردن حضورِ شما نخواهد بود... الحمدلله رفقای نزدیک بنده، همشون توجیهند، میدونند و میشناسند بنده رو و از این گیر و گورها نداریم باهاشون.. همه‌ی شما برام خیلی عزیز و ارزشمند هستید. بنده رو ببخشید که اگر نمیتونم طبق انتظارات شما پیش برم. از خدا می‌خوام که فرصت و ظرفیت ما رو بیشتر کنه و همینطور به هممون کمک کنه تا بدون قضاوت و با مثبت‌اندیشی به زیست در کنار هم ادامه بدیم🌱❤️ +اضافه کنم که هروقت این مصائب برام در ارتباط با آدمی اتفاق میفته، متوجه میشم که اون آدم ظرفیت حضور در اون حلقه‌ای که براش درنظر داشتم رو نداره و باید تجدید نظر اتفاق بیفته.. اینو از سر غرور یا تکبر نمیگم.. ان‌شاءالله فرصت بشه باید درباره الزاماتی که درباره‌ی حلقه‌های ارتباطی ما با آدم‌ها وجود داره، #بنویسم .. موضوع بسیار مهمی هست که پیشگیری می‌کنه از بیمار شدن ارتباطاتمون..

این «یقیناً کُلُّهُ خیر» ِحاج قاسم، از یه توحیدِ اَفعالی نشأت میگیره که باید دربارش #بنویسم :)

کاش توی سیستم وزارت بهداشت یه تعریفی هم بود برای اضطراب و آشفتگی درونی کادر درمان و جزو آسیب‌ها و صدمات شغلی به حساب میومد و براش یه برنامه‌‌ی کمکی تعریف میکردن... متاسفانه هیچ اهمیتی بهش داده نمیشه و بخشی از کادر درمان توی این فضا حقیقتا جانباز اعصاب و روان میشن :)💔 + تویی که در عین خستگی و ترکیدگی جسمیم، میتونم درحالیکه کل مسیرو تا خونه باهاش زیر بارون اردی‌بهشت قدم میزنم و خیس میشم، بخندم و برگه قیصی بخورم :) +امروز یکی از همکارامون برگشت خیلی یهویی بهمون گفت: «خیلی خوشم میاد از رفاقت شما دوتا و وقتی میبینمتون دلم تنگ میشه واسه این فضا. آدم باید توی هر مرحله از زندگیش یه رفیق اینجوری داشته باشه. براتون از خدا می‌خوام که پایدار باشید و بمونید برای هم..» و درحالیکه اون نمیدونه که چه تلاش‌هایی پشت این تصویر قشنگ از رفاقت هست... اصلن پشت هر ارتباطی که تصویر خوبی از خودش داره منتشر میکنه، مجموعه‌ای از تلاش دو طرف در ابعاد مختلف وجود داره که باعث شده اون تصویر زیبا خلق بشه.. + کاش من این وقت رو بذارم و درباره لایه‌های مختلف رفاقت #بنویسم... #طرح‌نوشت

. به یه سری داده از مولانا رسیدم که اصلن بیشتر از قبل شیفته‌ش شدم :)) اینم رفت توی لیست باید دربارش #بنویسم ها :))) .