چشم بگشا به روی من باری، جان بابا بخند، اسماعیل! با تو این زخم ها چه ها کردند، آه بالا بلند، اسماعیل! تیغ عریان دشمنان آری، ناتوان است در برابر تو از وجود «مدافعان حرم»، دور باشد گزند اسماعیل زخم خوردی گل از گلت وا شد، زنده ماندی به عشق در عالم از یکی قطره خون تو برخاست، از دل خاک چندچند «اسماعیل» از میان تمام مردن ها، برگزیدی تب شهادت را کم نظیر است در صف مردان، چون تو زیباپسند اسماعیل! خواب دیدم میان دشتی گل، همنشین فرشتگان شده ای چهره آراستی و بر تن توست، جامه ای از پرند اسماعیل! ✍محمد شکری فرد #ما_ملت_امام_حسینیم #شهید_اسماعیل_کریمی_اصل #بهشت_نشین https://eitaa.com/joinchat/1324875833C4c9d5a8ec0