صوت حجت الاسلام حسن مرادی از اساتید مدرسه امام خمینی ره در رابطه با قضایای زمین مدرسه آقای صدیقی @rasooll_ir

‍ ناصرالدین شاه قاجار در ماه مبارک رمضان نامه ای به مرجع تقلید آن زمان میرزای شیرازی به اين مضمون نوشت : من وقتی روزه میگیرم از شدت گرسنگی و تشنگی عصبانی می‌شوم و ناخوداگاه دستور به قتل افراد بی‌گناه میدهم لذا جواز روزه نگرفتن مرا صادر بفرماييد! آیت الله میرزای شیرازی در جواب ناصرالدین شاه چنین نوشت: بسمه تعالی حکم خدا قابل تغییر نیست، لکن حاکم قابل تغییر است اگر نمی‌توانی به اعصابت مسلط شوی از مسند حکومت پایین بیا تا شخص با ایمانی در جایگاه تو قرار گیرد و خون مؤمنین بیهوده ریخته نشود!

حرف حساب

🔴زمان شاه پاکستان سه روز سیستان ایران را بمباران کرد 🥺🥺🥺 اما شاهنشاه خطاب به امیر اعلم (نخست وزیر) : نه من چیزی دیدم نه تو (صداشو در نیار) گروه پژوهشی آرتا https://eitaa.com/joinchat/2289369820Cd65bd109c2

💠 آیت‌الله ناصری (رحمه الله علیه) : 🔻ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت و مهمانی خدا است. معنای #ضیافت چیست؟ ضیافت به معنای بایگانی کردن پرونده‌ها، عفو و بخشش گناهان و نزول رحمت و برکات الهی و کنترل شدن شیطان است. یگانه ماهی که شیطان در آن، غل ‌و زنجیر می‌شود، ماه مبارک است. 🔻شیطان و بچه‌هایش را غل‌ و زنجیر می‌کنند که سراغ ناصری نروند. کسی می‌پرسید: «شما که می‌فرمایید شیطان در #ماه_مبارک، غل‌ و زنجیر است، پس این گناهان که در این ماه اتفاق می‌افتد از کجاست؟» گفتم: «شیطان قبلاً برای این‌ها سرمایه‌‌گذاری کرده است. این‌ها خودکار شده‌اند. قبلاً شارژشان کرده است؛ لذا دیگر خودشان دنبال گناه می‌روند». 🔻لکن این کید شیطان و این شارژی که کرده، ضعیف است. همین‌ که فردی واقعاً «یا الله» بگوید، یا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را صدا بزند، درست می‌شود. به این صحبت‌ها نباید اعتنا کرد و نباید ناامید شد. خدا تمام خطاهای چندین ساله ما را با یک شب که برویم در خانه او و بگوییم اشتباه کردیم، می‌بخشد. 🔻این ماه، یک سکوی پرش به سوی حضرت حق می‌شود که باید آن را غنیمت شمرد. حیف است این ماه با ماه‌های قبل و بعد، برای ما فرقی نکند. مقتضی موجود است و حضرت حق هم آماده پذیرش می‌باشد و فقط رفتن ما لازم است تا او هم بفرماید: خوش آمدی. @rasooll_ir

روزه دارم من و افطارم از آن لعل لب است آری! افطار رطب در رمضان مستحب است روز ماه رمضان، زلف میفشان که فقیه بخورد روزهٔ خود را به گمانش که شب است زیر لب، وقت نوشتن همه کس نقطه نهد این عجب! نقطه خال تو به بالای لب است یا رب! این نقطهٔ لب را که به بالا بنهاد؟ نقطه هر جا غلط افتاد، مکیدن ادب است شحنه اندر عقب است و، من از آن می‌ترسم که لب لعل تو، آلوده به ماء العنب است پسر مریم اگر نیست چه باک است ز مرگ که دمادم لب من بر لب بنت العنب است منعم از عشق کند زاهد و، آگه نبود شهرت عشق من از ملک عجم تا عرب است گفتمش ای بت من، بوسه بده جان بستان گفت: رو کاین سخن تو، نه بشرط ادب است عشق آنست که از روی حقیقت باشد هر که را عشق مجازیست حمال الحطب است گر صبوحی به وصال رخ جانان جان داد سودن چهره به خاک سر کویش سبب است