#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۳۶) 🌀 هر کدام از ایمان، علم، حلم و رفق؛ وزیری دارند... 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔹«عَن أَميرِ المُؤمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ عَن رَسولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ أَنَّهُ قالَ: نِعمَ وَزير الايمانِ العِلمُ». یک رئیس داریم، یک وزیر، وزیر یعنی معاون، کمک کار، کسی که خلأهای کار رئیس را جبران می کند و بخشی از سنگینی های کار او را بر دوش می گیرد...رئیس، #ایمان است؛ در شخصیت انسان مؤمن و هویت انسان مؤمن، ایمان رئیس است. دستور و راهنمایی و نشان دادن خط زندگی به عهده اوست، لکن وزیر او #علم است. بدون این وزیر، این رئیس کارش لنگ خواهد ماند! ایمان بدون علم نمی تواند آن کاری را که باید انجام بدهد انجام بدهد. 🔸«وَنِعمَ وَزيرُ العِلمِ الحِلمُ» پس خود علم هم یک ریاستی در زندگی انسان دارد، و در تعیین مسیر انسان دخالت دارد. اگر این علم به تنهایی باشد، هرچند با ایمان، ممکن است #طغیان کند! گاهی انسان به خاطر علم خود، دانش خود، احاطه خود بر مسائل گوناگون، #مغرور میشود؛ از بسیاری از شیوه های اخلاقی و معنوی غافل می شود! او هم وزیری دارد که آن وزیر، #حلم است. 🔹حلم یعنی ظرفیت؛ .. همین که انسان گاهی علم پیدا می کند به یک نکته طبیعی، چون ظرفیت ندارد، نمی تواند درست بسنجد که این علم به کجای زندگی انسان می تواند سود برساند یا ضرر برساند، گاهی اوقات همین علم را می بینید که در راه های غلط مصرف می شود. 🔸 علم یک قدرت معنوی است. انسان صاحب علم، هر علمی، احساس قدرتی در دل خود می کند. اهل علم در دل خودشان احساس عزت میکنند احساس برتری می کنند. این طبیعتِ علم است؛ «اَلعِلمُ سُلطان» علم امر با فضیلتی است، این عزتِ ناشی از علم هم امر مطلوبی است، خیلی خوب است. اهل علم خودش را ذلیل و کوچک نمی کند، لكن آفت دارد، آفتش این است که #تکبر بورزد، یا #غرور به او دست بدهد، یا کسانی را که دارای علم نیستند، تحقیر کند. برای اینکه این آفات وجود نداشته باشد، #حلم لازم است. 🔹..«وَ نِعمَ وَزيرُ الحِلمِ الرّفْقُ» #رِفق یعنی مدارا کردن و کمک کردن. این ظرفیت را پیدا کردیم و فهمیدیم که علم نباید ما را از جا بکند، نباید ما را از خود بی خود کند، نباید ما را مغرور بکند، این را فهمیدیم حالا چه کار کنیم؟ در مصرف این علم رفق لازم است رفق یعنی مدارا کردن با مردم، کمک کردن به مردم، سازش کردن با مردم‌. 🔸...حالا میخواهی سازش کنی با مردم، لکن نمی توانی! گاهی انسان #تصنعاً سازش می کند، و نمی تواند و این سازش را بر خودش تحمیل می کند، لذا می فرماید: «و نعم وَزیرُ الرّفقِ اللّینُ» نرمیِ طبیعی انسان، که البته قابل تربیت کردن است. انسان خودش را با تربیت می تواند لیّن و نرم خو کند. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش پنجم: حلم؛ ص ۱۸۳ تا ۱۸۵ #بهشت_اندیشه #اندیشه_رَه_بر #احیاگر_تفکر_نوین_اسلامی #با_کتاب #حلم ┄┄┄┅•••==✧؛❁؛✧==•••┅┄┄┄ 🌱 "رستاخیــــــــ🌏ــــــــــــز" 🌱 ┄┄┄┅•••==✧؛❁؛✧==•••┅┄┄┄ .