❗کتابچه بازی کودکان در منزل (۶ تا ۱۰ سال) 🔻 برای روزهای خانه‌نشینی

❗کتابچه بازی کودکان در منزل (۱۰ تا ۱۵ سال) 🔻 برای روزهای خانه‌نشینی

⭕️ تفاوت بین #نوروز_باستانی و #نوروز_ایرانی در کلام حضرت امام خامنه ای (س) : «نوروز»‌اش خوب است، ولی «باستانی»‌اش ، خیر ، بد است! ⭕️ حضرت امام خامنه ای (س) : 🔻 نوروز در ایران، جشنی در خدمت حکومت‌های استبدادیِ قبل از اسلام بود! به همین خاطر است که «نوروز باستانی»، «نوروز باستانی» می‌گویند! «نوروز»‌اش خوب است، ولی «باستانی»‌اش ، خیر ، بد است! «باستانی» یعنی این‌که همه‌ی این جشن‌های دوره‌ی سال - مثل جشن «نوروز»، یا جشن «مهرگان»، یا جشن‌های دیگری نظیر «خردادگان»، «مردادگان» و جشن‌های گوناگونی که قبل از اسلام بوده است - در خدمت حکومت‌های استبدادی و سلطنت‌های پوسیده‌ی دوران جاهلیت ایران بود! محتوای نوروز، محتوای مردمی و خدایی نبود؛ توجّه و ارادت به حضرت حق در آن نبود؛ جهات عاطفی و انسانی و مردمی در نوروز نبود! ملت ایران نوروز را نگه داشتند؛ اما محتوای آن را عوض کردند. این محتوای امروز نوروز ایرانی، غیر از محتوای باستانی است

مهارت های خلاق نیز اکتسابی است و مثل مهارت های فکری باید یاد بگیریم. اولین مهارت خلاق که باید یاد گرفته شود تحریک و ادراک قوی حواس است یعنی حواس پنج گانه باید قوی شود. این حواس در دوره ی تحریک و ادراک و به کمک بازی ها قوی می شود. بچه ها در بازی ها باید از حواس پنج گانه شان استفاده کنند. ما برای نوزاد هم دو مسئله را بسیار تأکید می کنیم 🔸 یک امنیت نوزاد و 🔸 دوم تحریک حواس پنج گانه ی نوزاد که روش ها ی آن را در سی دی های نوزاد توضیح داده ایم. بچه ها باید در بازی  ها ی دوران تحریک و ادراک، هم تحریک و هم درک حواس پنج گانه را پیدا کنند. ابزار خلاقیت دست و چشم است یعنی بچه ها زیاد ببینند و زیاد لمس کنند. در جامعه ی ما بچه ها خوب می بینند ولی به دلیل نظافت شدید لامسه ی ضعیف دارند. به همین دلیل نمی توانند با دستشان بسازند و خلق کنند . مثلاً بچه های ما ممکن است که خیلی خوب شعر بگویند ولی اصلاً نمی توانند کارهای مجسمه سازی یا نقاشی که کثیفی به دنبال دارد را انجام دهند.  نظافت و نظم بدون تعادل، دشمن خلاقیت است.

✍سبک زندگی(تربیت فرزند) 🔷شیوه های تداعی معانی در تربیت دینی سوال: شیوه‏ ی تداعی ـ معانی در تربیت دینی چیست و چگونه می‏توان از آن استفاده کرد؟ جواب: تداعی ـ معانی، یعنی همراه شدن آموزش با یک خاطره که این خاطره می‏تواند خوشایند یا ناخوشایند باشد. پدری ممکن است هنگام آموزش نماز، آن را با تنبیه بدنی یا داد و فریاد همراه کند. در این صورت، هرگاه نوجوان، تنبیه بدنی شود یا داد و فریاد بشنود، نماز در ذهنش تداعی خواهد شد و هرگاه کسی از نماز بگوید، تنبیه بدنی را به یاد خواهد آورد؛ بدین سبب خواهد کوشید هرگز به نماز نیندیشد. پدری دیگر، هنگام هدیه دادن یا خاطره‏ های خوش دیگر، فرزندش را به نماز می‏خواند. از این پس، هرگاه نوجوان به نماز بیندیشد، خاطره‏ های خوش او تداعی می‏شود و هرگاه خاطره‏ های خوشی برایش پیش آید، نماز را به یاد می‏آورد؛ پس ناخودآگاه از شنیدن واژه‏ ی نماز لذت می‏برد و به سوی نماز کشیده خواهد شد. توصیه می‏شود آموزش ارزش‏های دینی را با خاطره‏ های خوش همراه کنید. اولیای محترم مدارس نیز به خوبی نمی‏توانند از شیوه‏ ی تداعی ـ معانی استفاده کنند. زمانی که در حضور تعداد بسیاری دانش‏ آموز، به دانش‏ آموزی درس خوان جایزه می‏دهید، بهترین موقعیت، برای القای درگوشی ارزش‏ها است؛ زیرا او بهترین موقعیت و شیرین‏ترین خاطره را سپری می‏کند، و هیچ گونه مقاومتی نخواهد داشت. اردوهای دانش‏ آموزی، بهترین موقعیت است؛ البته بدان شرط که در القای مطالب دینی زیاده‏ روی نشود.