eitaa logo
رستگاران
210 دنبال‌کننده
6.6هزار عکس
894 ویدیو
62 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔺مسئله : رفتن به مجالسی که انسان می داند در آن مجلس مرتکب حرام خواهد شد نیست . 〽️بطور مثال : رفتن به مهمانیهایی که انسان می داند اگر برود ناچار است به غیرمحجبه نگاه کند و یا غیبت کند ، دروغ بگوید و یا حرام دیگری را انجام دهد جایز نیست . 💢◊ توجـــــــه و مـــــــراقبت ◊💢 ⭕️موارد ذیل در مجالس و اختلاطها در مظانّ است و باید بیش از دیگر مواقع مراقب بود : «برپا کردن مجالس میهانی بخصوص اگر شرکت کنندگان جوان باشند ، هنگام غذاخوردن نامحرمها با یکدیگر ، رفتن با نامحرم به تفریح ، مانند : باغ ، پارک ، کوه ، مسافرت کردن بخصوص اگر زن و مرد در ماشین تنها باشند ، شوخی کردن با نامحرم ، همکاری کردن دو نفر نامحرم در یک کار و ...» ➿منبع : احکام روابط زن و مرد ، ص 177 ، مسئله 221
❓پرسش اگر در هنگام خشم و عصبانيت کسي را نفرين کنيم ،ايا خداوند نفرين را قبول ميکند ؟ 📝پاسخ در ابتدا به اين سه نكته توجه بفرماييد: 1- لعن يا نفرين بر برادران و خواهران مؤمن و به طور كلي زبان گشودن به نفرين و لعن‌، امري مذموم است و جز در موارد استثنا از اين امر به شدت پرهيز داده شده است‌. حضرت امام باقر(ع) مي‌فرمايند: «كسي كه چيزي را لعنت مي‌كند اگر آن شي‌ء مستحق نباشد لعنت به خود گوينده بر مي‌گردد. پس از لعن مؤمن بپرهيزيد تا مبادا خود گرفتار شويد.» (ر. ك‌: ميزان الحكمة‌، محمدمحمدي ري شهري‌، ج 5، ص 616، مكتب الاعلام الاسلامي‌، قم‌.) 2- اگر شخص نفرين شده شايستگى نفرين نداشته باشد، خداوند آن نفرين را مستجاب نمى كند. استجابت دعا براساس حكمت هايى است كه تنها خداوند از آن آگاهى كامل دارد. 3- مسلما هيچ يك از مؤمنان سزاوار نفرين و بدخواهي برادر مؤمن خويش نيست، بنابراين مي توان با دعاي خير در حق كسي كه او را نفرين نموده ايم، عمل خويش را جبران نماييم «ان الحسنات يذهبن السيئات؛ به درستي كه خوبي ها بدي ها را خواهد پوشانيد» . *حال با توجه به اين سه نكته بايد عرض كنيم كه اگر هنگام نفرين كردن به قدري عصباني شويم كه به اصطلاح عقل از سر بپرد و ندانيم كه چه مي گوييم در اين صورت مسلم است كه هيچ حرفي از حرفهايمان نه پيش خدا ارزش دارد و نه پيش خلق خدا و البته به خاطر عصباني شدن بايد تاوانش را هم پس بدهيم . *اما اگر عصبانيتمان در آن حد نيست ، تكليفمان با توجه به سه نكته بالايي روشن است. يعني اگر طرف مقابل، مستحق اين نفرين ها نباشد به خودمان بر مي گردد و در اين صورت بايد با استغفار از خداوند طلب آمرزش نمود.
❓پرسش احکام و گناه مشروب خوردن چیست؟؟ 📝پاسخ شراب نجس است وخوردن حتی یک قطره از آن حرام وگناه است از گناهان بسیار بزرگ است وآثار وعواقب فراوانی دارد مجازات آن در صورت اثبات شلاق ودر صورت تکرار مرتبه سوم کشته میشود. و در هرحال اگر کسی چنین گناهی را مرتکب شد باید توبه کند ودرهر حال باید نمازش را بخواند . خوردن شراب دلیل بر ترک نماز نیست. گناهکار باید وظایف‌ خود را انجام‌دهد. از نماز خواندن‌ در حال‌ مستی‌ نهی‌ شده ‌است‌: لا تقربوا الصلوه ‌و أنتم‌سکاری‌؛ در حال‌ مستی ‌نماز نخوانید.در این حالت اصلا نماز انسان صحیح نیست تا چه رسد به نماز مقبول الهی اما در حال‌ عادی‌ باید نماز را بخواند و نمازش‌ صحیح‌ است‌. نماز و عبادات‌ شرابخوار گرچه‌ صحیح‌ است‌ و از گردن ‌او ساقط‌ می‌شود، ولی‌ باید بداند با انجام‌ این ‌گناه‌ بزرگ‌، عبادات‌ او قبول‌ نیست‌، زیرا فرق‌ است ‌بین ‌صحیح‌ بودن‌ عملی‌ و قبول‌ آن‌. ممکن‌ است‌ نماز و عبادات‌ کسی‌ صحیح‌ باشد، ولی‌ بر اثر گناه‌ و معصیت ‌مورد قبول‌ خدا قرار نگیرد. حضرت علی‌(ع‌) فرمود: من‌شرب ‌المسکر لم‌ تقبل‌ صلوته ‌أربعین ‌یوماً و لیلهً؛ کسی ‌که‌ مست‌ کننده‌ بنوشد، تا چهل ‌شبانه‌ روز نمازش ‌قبول‌ نمی‌شود. پیامبر(ص‌) فرمود: اگر در آن‌ چهل‌ روز بدون‌ توبه‌ بمیرد، خداوند او را از آب های‌ جوشان‌ جهنم‌ خواهد نوشانید. از دیدگاه‌ اسلام‌ حتی‌ نشستن‌ بر سفره‌ای ‌که‌ در آن ‌شراب ‌نوشیده‌ شود، حرام ‌است‌، امام علی‌(ع‌) فرمود: لا تجلسوا علی‌ مائده ‌تشرب‌ علیها الخمر ؛ بر سر سفره‌ (یا میزی‌) که‌ در آن‌ شراب‌ نوشیده می‌شود ننشینید. رسول‌اللّه‌(ص‌) فرمود: ملعون ‌است‌، ملعون‌ است‌ کسی‌ که‌ بر سفره‌ای‌ که‌ در آن‌ شراب ‌نوشیده‌ شود بنشیند. کسی که این اعمال را مرتکب شده ،باید توبه کند و در درگاه الهی از کرده خود ابراز پشیمانی کند. حقیقت ‌توبه،‌پشیمانی قلبی است. پشیمانی در عمل خود را نشان ‌دهد که مهم‌ترین نُمود آن انجام واجبات و تدارک و قضای آن چه عمل نشده و ترک محرّمات است.