🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥
#تربیت_فرزند
#صبر
🔹 * من از امروز به خودم قول میدم که مامان صبوری باشم... *
👈 ما خیلی وقت ها با خودمون عهد می بندیم که من امروز میخوام صبور باشم و اتفاقا اون روز بچه ها تا می تونن شیطنت میکنن و ما به خاطر قولی که به خودمون دادیم مثلا هی صبوری میکنیم و صبوری میکنیم و چیزی نمیگیم و ناگهان آخر شب دیگه تحملمون تموم میشه و عین یک زودپز سوپاپ مغزمون میزنه بالا و بچه و همسر و خونه رو با خاک یکسان میکنیم!😒
به نظر میاد این کار ما بیشتر تحمل کردن هست یعنی ما فکر میکنیم صبر کردن یعنی نباید هیچی بگیم برای همین همه چیز رو می ریزیم توی خودمون و سکوت می کنیم اما ناگهان ظرفیتمون تموم میشه و منفجر میشیم!
* اما واقعا راهش اینه؟
صبوری و صبور بودن یعنی این؟...
اصلا صبر کردن چه فرقی با تحمل کردن داره؟ * 🤔
👈 نکته اینجاس که احساس درونی شما در اون موقعیت هایی که براتون پیش میاد و در تلاش هستید صبر داشته باشید خیلی مهمه
اگه شما به تصور خودتون دارید بر یک مشکل صبر می کنید اما تمام مدت در غم و ناراحتی حاصل از اون وضعیت به سر می برید اسم کار شما صبر کردن نیست. شما فقط دارید تحمل می کنید!
ویژگی بارز صبر کردن اینه که شما امیدوار باشید، حالتون خوب باشه و مرکز توجه و تمرکزتون به جای خود مشکل بر خوبی های زندگی تون باشه.
* و چه زیبا مادربزرگ هامون دو کلمه ی صبر و شکر رو در کنار هم استفاده میکردن... *
📌 شما فقط در این صورت می تونید به صبر و تلاش خودتون دل خوش کنید که در هر لحظه و هر شرایطی خوبی ها و نعمت هاتون رو ببینید و شکرگزار باشید اما اگر هر لحظه لعنت می فرستید به زمین و زمان و حرف دل شما اینه که این اوضاع لعنتی کی تموم میشه این کار تحمل کردن هست و نتیجه اش را هم دیگه خودتون میتونید حدس بزنید...
