🌹 نامه ای از امام خمینی (ره) به فرزندشان سید احمد آقا در دوران نوجوانی و جوانی که میتواند برای همه جوانان مفید باشد : 🔺و بعد، این وصیتی است از پیری درمانده که در تمام دوره ي عمر قریب به نودساله ُ اش در غرقاب ضلالت و سکر طبیعت به سر برده و اکنون ارذل العمر را به سوی قعر جهنم می پیماید و امیدی به نجات خود ندارد ولی از روح الله و رحمت او مأیوس نیست و امیدی جز او ندارد... 🔺این وصیت به #جوانی است که امید است به توفیق خدای بزرگ و هدایت هادیان سبل علیهم سلام الله راهی به سوی حق پیدا کند و خود از این منجلاب هادی ُکه پدرش را فرا گرفته نجات یابد. 🔺ای پسر عزیزم احمد، در این اوراق نظر کن: اُنظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال ... بدان که هیچ موجودی از موجودات از غیب عوالم جبروت و بالاتر و پایینتر چیزی ندارد و قدرتی و علمی و فضیلتی را دارا نیست و هر چه هست از او است که از ازل تا ابد زمام امور را به دست دارد و #احد و #صمد است. 🔺از این مخلوقات میان تهی پوچ، هیچ باکی نداشته باش و چشم امیدی هرگز به آنها مبند که چشم داشتن به غیر او شرک است و باک از غیر او جل و علي کفر. 🔺پسرم! تا نعمت جوانی را از دست ندادی #فکر_اصلاح_خود باش که در پیری همه چیز را از دست میدهی. یکی از مکاید شیطان که شاید بزرگترین آن باشد که پدرت بدان گرفتار بوده و هست استدراج است. 🔺در عهد نوجوانی شیطان باطن که بزرگترین دشمنان اوست او را از فکر اصلاح خود باز میدارد و امید میدهد که وقت زیاد است. 📙کتاب پا به پای آفتاب(سیره امام خمینی ره)