eitaa logo
رواق
136 دنبال‌کننده
839 عکس
270 ویدیو
1 فایل
این کانال در حوزه تولید و انتشار آثار هنری از جمله شعر، داستان، مستندنویسی، هنرهای تجسمی، نقد سینمایی و ... فعالیت می‌کند. ارتباط با مدیر: @m_i_saba
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از دیباج
✅دیباج هشتاد و سوم 🔶شکفتن از دل سنگ! آن‌که میل و اراده به روییدن داشته باشد، خواهد رویید؛ از دل سخت سنگ‌ها، از قعر تاریک دریاها، در انتهای خشک کویرها، بر فراز سرد کوه‌ها! آری! پُتک اراده، پیکر صخره‌های ستبر سختی را درهم می‌شکند. غواص اراده، تا اعماق دریاها و اقیانوس‌های طلب، فرو می‌رود. توسن اراده تا انتهای کویرهای ناامیدی، می‌تازد. و سیمرغ اراده تا فراز کوه‌های سرد و پوشیده از برف یأس پر می‌کشد و آرمان و هدف خویش را در آغوش می‌کشد. @Deebaj
🌿با وضوی تشنگی🌿 تشنه ام اما سبو گم کرده‌ام غرق آوازم گلو گم کرده‌ام از جهان تنها سبویی سهم من اینک اما آن سبو گم کرده‌ام زیر هُرم آفتاب این کویر کوزه آب وضو گم کرده‌ام دیرگاهی خسته چون سنگم دریغ حس سبز جستجو گم کرده‌ام غرق آوازم من امشب وای ِمن محرم راز مگو گم کرده‌ام گفتی امشب فرصت فریاد هست ای دریغا من گلو گم کرده‌ام..‌. 🔸شاعر: استاد دانشگاه دکتر مظاهر زمانی ‌ ‌ ‌ @ravagh_channel ‌ ‌
7.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹سراب دنیا ‌ ‌ 🔸از: عضو گمنام و فرهیخته رواق@ravagh_channel ‌ .
🔹از تربیت خدا تا تربیت انسان مادرها به وقتش بچه‌ها را از شیر می‌گیرند، ولی بچه‌ها مثل ابر بهار اشک می‌ریزند مادرها اما هیچ اعتنایی نمی‌کنند، 🔸بیچاره بچه‌ها خبر ندارند که این مادرهای مهربان می‌خواهند برابرشان سفره‌هایی از غذا پهن کنند. 🔹ای خوشا به حال آنها که گرفتن‌های خدا را از این دست بدانند. 🔸ای خوشا به احوال آنها که بدانند اگر خدا چیزی را از آدمی می‌گیرد، نمی‌گیرد جز آن‌که می‌خواهد بهتر و بیشترش را به او بدهد. ‌ ‌ ‌ ‌ 🔹ارسالی از: عضو فهیم رواق سیدعلی عباسی @ravagh_channel ‌ ‌
🔹در هوای دل کاش که چشمم به تو می‌دوختم شمع شبت گشته و می‌سوختم کاش به پای تو صدا می‌شدم از خود جا مانده جدا می‌شدم سر به بیابان یله سر می‌شدم صبح به پای گله در می‌شدم نی لبکم روی لبم بود کاش در پی تو تاب و تبم بود کاش ‌ 🔸شعر از: جناب عبدالله عمیدی عضو فرهیخته رواق ‌ ‌ ‌ ‌ @ravagh_channel ‌ ‌ ‌
🔹مهمانی زخم دیری‌ست بهار سرد و طوفانی‌ست در کنج قفس  پرنده  زندانی‌ست یک زخم عمیق از ازل گویی در کلبه دل به رسم مهمانی‌ست از آینه سادگی  مجو   ای دل صدچینِ ریاش روی پیشانی‌ست چندی‌ست  که آفتاب کوچیده چندی‌ست هوای کوچه بارانی‌ست ای باغِ غزل چرا  نمی‌خشکی هر واژه پر از شرار پنهانی‌ست تا جنس قلم ز استخوان ماست او کاتب  آیه‌های  نورانی‌ست از من قلم ای انیس من بنویس گل‌خانه مهر  رو به  ویرانی‌ست 🔹شعر از: دکتر مظاهر زمانی(م.رافا)، استاد و از مدیران دانشگاه‌ و عضو بصیر رواق ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ @ravagh_channel ‌ ‌ ‌