#ویژه #سخن_معصوم پیرامون لقب مشهور امام پنجم علیه السلام به "باقر" مباحثی است که به تدریج در چند فصل بیان می شود. فصل اول: نامگذار و زمان نامگذاری حضرت به باقر از برخی روایات به دست می آید که این لقب از طرف خدای متعال به امام پنجم داده شده است و حتی پیش از اسلام در تورات نیز مکتوب بوده است. در این زمینه دست کم دو روایت وجود دارد: 1. روایتی است که شیخ کلینی در کافی شریف ج 1 ص 527 در کتاب الحجّة باب ما جاء في الاثني عشر والنصّ علیهم حدیث سوم معروف به حدیث لوح که از جابر بن عبدالله انصاری روایت کرده است. در بخشی از آن حدیث آمده است: «وَابْنُهُ شِبْهُ جَدِّهِ الْمَحْمُودِ مُحَمَّدٌ الْبَاقِرُ عِلْمِي وَالْمَعْدِنُ لِحِكْمَتِي». با توجّه به اینکه مطابق ابتدای این حدیث، این لوح، لوحی است که خدای متعال به پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله اهداء کرده است، از این رو حدیث قدسی است و تلقیب امام پنجم از سوی خود خدای متعال ثابت می شود. 2. روایتی است که دربر دارندۀ ابلاغ سلام پیامبر اکرم به امام باقر است. این حدیث را شیخ صدوق در علل الشّرائع ج 1 ص 233 آورده است که بخشی از آن عبارت است از این فرمایش پیامبر اکرم به جابر: «يَا جَابِرُ إِنَّكَ سَتَبْقَى حَتَّى تَلْقَى وَلَدِي مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الْمَعْرُوفَ فِي التَّوْرَاةِ بِبَاقِرٍ فَإِذَا لَقِيتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ». ادامه دارد ... @raveshsonnati

#ویژه فصل دوم در معنای لغوی باقر باقر اسم فاعل از فعل «بَقَرَهُ، یَبْقُرُهُ بَقْراً» است. بَقْر به معنای شکافتن و گشودن یا شکافتن و گشودن همراه با توسعه است. 📚📚📚 (رک: تهذيب اللغة للأزهريّ، ج‏9، ص118؛ الصّحاح للجوهريّ، ج‏2، ص594؛ معجم مقاييس اللغة لابن فارس، ج‏1، ص277؛ أساس البلاغة للزّمخشريّ، ص46؛ لسان العرب لابن منظور، ج‏ 4، ص 74؛ الطراز الأول والكناز لما عليه من لغة العَرَب المُعَوَّل للسّیّد علیخان المدنيّ، ج 7، ص 107؛ تاج العروس للزَّبیدي، ج ‏6، ص 105). به گفتۀ برخی اهل لغت اصل آن از «بَقْر البطن» به معنای شکافتن و دریدن شکم است. 📚📚📚(العين للخلیل، ج 5، ص158؛ جمهرة اللغة لابن دُرَیْد، ج‏1، ص323؛ المحيط في اللغة لصاحب بن عبّاد، ج‏5، ص411). برخی بر این باورند که این فعل از اسم «بَقَر» به معنای گاو به لحاظ شخم زدنش گرفته شده است. «واشتق من لفظه لفظٌ لفعله، فقيل: بَقَرَ الأَرْضَ، أي: شَقَّ، ولمّا كان شَقُّه واسعاً استعمل في كلّ شقٍّ واسعٍ. يقال: بَقَرْتُ‏ بطنه: إذا شققته شقّاً واسعاً» 📚 (المفردات للرّاغب الأصفهانيّ، ص 138). برخی بر عکس این، بر این اعتقادند که اسم بَقَر از معنای حدثی بقر گرفته شده است: «والتحقيق‏ أنّ الأصل الواحد في هذه المادّة: هو الشقّ مع توسعة، ومن هذا المعنى يؤخذ مفهوم الفتح والتوسّع. وأمّا البَقَر: فالظاهر أنَّ أصل هذه الكلمة هو الوصفيّة، فهو صفة مشبهة كحسن، بمعنى الباقر، ثمّ جعل اسما بمناسبة امتيازه من بين سائر الحيوانات بهذه الصفة، فانّ آلة الدفاع والحرب له هو قرنه وبه يشقّ طرفه شقّا، وليس له ناب ولا منقار ولا مخلب». 📚 (التحقيق في كلمات القرآن الكريم للمصطفويّ، ج‏1، ص312). ادامه دارد... @raveshsonnati

#ویژه #سخن_معصوم به مناسب تقارن سالروز شام شهادت امام باقر علیه السلام با شب جمعه این حدیث شریف از آن حضرت درباره حکومت مهدوی تقدیم می شود. حضرت فرمودند: دَوْلَتُنَا آخِرُ الدُّوَلِ، وَلَنْ یَبْقَی أَهْلُ بَیْتٍ لَهُمْ دَوْلَةٌ إِلَّا مَلَکُوا قَبْلَنَا، لِئَلَّا یَقُولُوا - إِذَا رَأَوْا سِیرَتَنَا - إِذَا مَلِکْنَا سِرْنَا مِثْلَ سِیرَةِ هَؤُلَاءِ، وَهُوَ قَوْلُ الله عَزَّوَجَلَ: "وَالْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ". 📚 بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۳۱ به نقل از کتاب غیبت شیخ طوسی یعنی: حکومت ما (اهل بیت که توسط امام زمان عج آغاز می شود) آخرین حکومت‌ها ( در جهان) است و بدون تردید هیچ خاندانی که (توان حکومت کردن دارند و) برایشان حکومتی است، نخواهد مانْد مگر اینکه پیش از (حکومت) ما حکومت خواهند کرد، تا نگویند - زمانی که روش و منش حکومتداری (عادلانه) ما را دیدند - : اگر ما (نیز) حکومت می کردیم، مانند ایشان رفتار می کردیم، و این همان سخن خدای عزیز و جلیل است (که فرمود): و عاقبت امر برای پرهیزکاران است. @raveshsonnati

#ویژه فصل سوم در علّت نامگذاری حضرت به باقر نزد اهل لغت ازهری: «وكان يقال لمحمد بن عليِّ بن الحسين: «الباقر» لأنَّه‏ بَقَر العِلْم وعرَفَ أصلَه واستنبطَ فَرعَه‏، وأصل‏ البَقْر الشّقُّ والفتح، أظنّه مأخوذاً من‏ بقر الهدهد لسليمان من تحت الأرض» 📚(تهذيب اللغة للأزهريّ، ج‏9، ص118). جوهری: «وكانَ‏ يُقال لمُحَمَّدِ بنِ عَلِيِّ بنِ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أَبي طَالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ «البَاقِرُ» لتَبَقُّرِهِ‏ في العلم». 📚(الصّحاح للجوهريّ، ج‏2، ص594). راغب: «وَسُمِّيَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ‏ بَاقِراً لِتَوَسُّعِهِ فِي دَقَائِقِ الْعُلُومِ وَبَقْرِهِ‏ بَوَاطِنَهَا». 📚(المفردات للرّاغب الأصفهانيّ، ص 138). زمخشری: «وتَبَقّرَ في العِلم والمال: توسّع. وهو باقرٌ وباقِرَةٌ. بَقَرَ عن العُلُوم وفَتّشَ عنها». 📚(أساس البلاغة للزّمخشريّ، ص46). سیّد علیخان: «بَقَرَهُ‏ بَقْراً، كقَتَلَ: شَقَّهُ، و فَتَحَهُ، و وَسَّعَهُ، فهو مَبْقُورٌ، و بَقِيرٌ. و- عَنِ العُلُومِ و غَيْرِهَا: فَتَّشَ. و- فِي بَنِي فُلَانٍ: فَتَّشَهُمْ، و عَرَفَ أَمْرَهُمْ. والْبَاقِرُ: لَقَبُ مُحَمَّدِ بنِ عَلِيِّ بنِ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أَبي طَالِبٍ عليهمِ السَّلامُ، لأَنَّهُ‏ بَقَرَ العِلْمَ، أَي شَقَّهُ ووَسَّعَهُ ودَخَلَ فِيهِ‏ مَدْخَلًا بَلِيغاً». 📚(الطراز الأول والكناز لما عليه من لغة العَرَب المُعَوَّل للسّیّد علیخان المدنيّ، ج 7، ص 107). زبیدی: «والباقِرُ، لَقَبُ الإِمامِ أَبي عبدِ اللّهِ وأَبي جعفر محمّد بن‏ الإِمامِ‏ عليٍ‏ زَيْنِ العابِدِينَ‏ ابنِ الحُسَيْنِ‏ بنِ عليٍ‏ رضيَ اللّه تعالى عنهم‏، وُلِدَ بالمدينة سنةَ ۵۷ من الهجرة، وأُمُّه فاطمةُ بنتُ الحَسَنِ بنِ عليٍّ، فهو أَوَّلُ هاشميٍّ، وُلِدَ مِن هاشِمِيَّيْنِ، عَلَوِيٌّ مِن عَلَوِيَّيْنِ، عاش سَبْعاً وخمسينَ سنةً، وتُوُفِّيَ بالمدينة سنة ۱۱۴، و دُفِنَ بالبَقِيعِ عند أَبِيه و عَمِّه، و أَعْقبَ مِن سبعة: جعفرٍ الصّادِقِ، و إِبراهيمَ، و عُبَيدِ اللّه، وعليٍّ، وزَينبَ، وأُمِّ سَلَمَةَ، وعبدِ اللّه؛ وإِنما لُقِّبَ به‏ لِتَبَحُّرِه في العِلْم‏، و تَوسُّعِه، و في اللِّسَان: لأَنه‏ بَقَرَ العِلْمَ، و عَرَفَ أَصله، و استنبطَ فَرْعَه. قلْت: وقد وَرَدَ في بعض الآثارِ عن جابرِ بنِ عبد اللّهِ الأَنصارِيِ‏: أَنّ النبيَّ صَلى اللّه عليه و سلّم قال له: «يُوشِك أَن تَبْقَى حتى تَلْقَى وَلداً لي من الحُسين يِقال له: محمّد، يَبقُر العِلْمَ‏ بقْراً، فإِذا لقيته فأَقرِئْه منيِّ السلامَ.» خَرَّجَه أَئِمَّة النَّسَبِ». 📚(تاج العروس للزَّبیدي، ج ‏6، ص 105). ادامه دارد ... @raveshsonnati

#ویژه #سخن_معصوم فصل چهارم در علت نامگذاری حضرت به باقر در احادیث آنچه در احادیث در باب علّت نامگذاری حضرت به باقر آمده است، همان است که از اهل لغت گذشت. اینک به روایت این احادیث که نکات لطیفی را نیز در بر دارد می پردازیم: 1. جناب کلینی در الکافي ج 1، ص 469 از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است: «إِنَّ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ كَانَ آخِرَ مَنْ بَقِيَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ، وَكَانَ رَجُلًا مُنْقَطِعاً إِلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْتِ وَكَانَ يَقْعُدُ فِي مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله وَهُوَ مُعْتَجِرٌ (معتمٌّ) بِعِمَامَةٍ سَوْدَاءَ وَكَانَ يُنَادِي: يَا بَاقِرَ الْعِلْم!ِ يَا بَاقِرَ الْعِلْمِ! فَكَانَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَقُولُونَ: جَابِرٌ يَهْجُرُ، فَكَانَ يَقُولُ: لَا وَاللَّهِ مَا أَهْجُرُ، وَلَكِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله يَقُولُ: إِنَّكَ سَتُدْرِكُ رَجُلًا مِنِّي اسْمُهُ اسْمِي وَشَمَائِلُهُ شَمَائِلِي يَبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً فَذَاكَ الَّذِي دَعَانِي إِلَى مَا أَقُولُ». 2. علی بن محمّد خزاز رازی در كفاية الأثر في النصّ على الأئمة الإثني عشر ص 241 تا 243 فرموده است: «عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الزُّهْرِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ علیه السّلام فِي‏ الْمَرَضِ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ (فبعد ما وقع قلتُ له :(فَإِلَى مَنْ نَخْتَلِفُ بَعْدَكَ؟ قَالَ: يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ! إِلَى ابْنِي هَذَا، وَأَشَارَ إِلَى مُحَمَّدٍ ابْنِهِ؛ إِنَّهُ وَصِيِّي وَوَارِثِي وَعَيْبَةُ عِلْمِي وَ مَعْدِنُ الْعِلْمِ وَبَاقِرُ الْعِلْمِ. قُلْتُ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! مَا مَعْنَى بَاقِرِ الْعِلْمِ؟ قَالَ: سَوْفَ يَخْتَلِفُ إِلَيْهِ خُلَّاصُ شِيعَتِي وَيَبْقُرُ الْعِلْمَ عَلَيْهِمْ بَقْراً». 3. شیخ صدوق در علل الشّرائع ج 1 ص 233 فرموده است: «عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ قَالَ: سَأَلْتُ جَابِرَ بْنَ يَزِيدَ الْجُعْفِيَّ، فَقُلْتُ لَهُ: لِمَ سُمِّيَ الْبَاقِرُ بَاقِراً؟ قَالَ: لِأَنَّهُ بَقَرَ الْعِلْمَ بَقْرا،ً أَيْ، شَقَّهُ شَقّاً وَأَظْهَرَهُ إِظْهَاراً. وَلَقَدْ حَدَّثَنِي جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيُّ أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله يَقُول:ُ يَا جَابِرُ إِنَّكَ سَتَبْقَى حَتَّى تَلْقَى وَلَدِي مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ الْمَعْرُوفَ فِي التَّوْرَاةِ بِبَاقِرٍ، فَإِذَا لَقِيتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ. فَلَقِيَهُ جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيُّ فِي بَعْضِ سِكَكِ الْمَدِينَةِ، فَقَالَ لَهُ: يَا غُلَامُ مَنْ أَنْت؟َ قَالَ: أَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ، قَالَ لَهُ جَابِرٌ: يَا بُنَيَّ! أَقْبِلْ فَأَقْبَلَ، ثُمَّ قَالَ لَهُ: أَدْبِرْ فَأَدْبَر،َ فَقَالَ: شَمَائِلُ رَسُولِ اللَّهِ وَرَبِّ الْكَعْبَةِ، ثُمَّ قَالَ: يَا بُنَيَّ! رَسُولُ اللَّهِ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ؛ فَقَالَ: عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله السَّلَامُ مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَعَلَيْكَ يَا جَابِرُ بِمَا بَلَّغْتَ السَّلَامَ؛ فَقَالَ لَهُ جَابِرٌ: يَا بَاقِرُ يَا بَاقِرُ أَنْتَ الْبَاقِرُ حَقّاً، أَنْتَ الَّذِي تَبْقَرُ الْعِلْمَ بَقْراً. ثُمَّ كَانَ جَابِرٌ يَأْتِيهِ فَيَجْلِسُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَيُعَلِّمُهُ وَرُبَّمَا غَلَطَ جَابِرٌ فِيمَا يُحَدِّثُ بِهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله فَيَرُدُّ عَلَيْهِ وَيُذَكِّرُهُ فَيَقْبَلُ ذَلِكَ مِنْهُ وَيَرْجِعُ إِلَى قَوْلِهِ وَكَانَ يَقُولُ: يَا بَاقِرُ يَا بَاقِرُ يَا بَاقِرُ! أَشْهَدُ بِاللَّهِ أَنَّكَ قَدْ أُوتِيتَ‏ الْحُكْمَ صَبِيًّا». ادامه دارد... @raveshsonnati

ادامه فصل چهارم ۴. شیخ صدوق در کمال‌ الدين و تمام النعمة ج ۱ ص ۳۱۹ فرموده است: «عنْ أَبِي خَالِدٍ الْكَابُلِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى سَيِّدِي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعَابِدِينَ علیه السّلام فَقُلْتُ لَهُ: يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ! أَخْبِرْنِي بِالَّذِينَ فَرَضَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ طَاعَتَهُمْ وَمَوَدَّتَهُمْ وَأَوْجَبَ عَلَى عِبَادِهِ الِاقْتِدَاءَ بِهِمْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله فَقَالَ لِي: يَا كَنْكَر! إِنَّ أُولِي الْأَمْرِ الَّذِينَ جَعَلَهُمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَئِمَّةً لِلنَّاسِ وَأَوْجَبَ عَلَيْهِمْ طَاعَتَهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السّلام ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَيْنُ ابْنَا عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ثُمَّ انْتَهَى الْأَمْرُ إِلَيْنَا، ثُمَّ سَكَتَ، فَقُلْتُ لَهُ: يَا سَيِّدِي! رُوِيَ لَنَا عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ علیه السّلام أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ جَلَّ وَعَزَّ عَلَى عِبَادِهِ، فَمَنِ الْحُجَّةُ وَالْإِمَامُ بَعْدَكَ؟ قَالَ: ابْنِي مُحَمَّدٌ وَاسْمُهُ فِي التَّوْرَاةِ بَاقِرٌ يَبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً هُوَ الْحُجَّةُ». 5. شهید ثانی نیز در مسکِّن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد، ص87 فرموده است: «وَرُوِيَ‏ أَنَّ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ابْتُلِيَ فِي آخِرِهِ بِضَعْفِ الْهَرَمِ وَالْعَجْزِ فَزَارَهُ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْبَاقِرُ علیه السّلام فَسَأَلَهُ عَنْ حَالِهِ فَقَالَ: أَنَا فِي حَالَةٍ أُحِبُّ فِيهَا الشَّيْخُوخَةَ عَلَى الشَّبَابِ وَالْمَرَضَ عَلَى الصِّحَّةِ وَالْمَوْتَ عَلَى الْحَيَاةِ، فَقَالَ: أَمَّا أَنَا يَا جَابِرُ فَإِنْ جَعَلَنِيَ اللَّهُ شَيْخاً أُحِبُّ الشَّيْخُوخَةَ وَإِنْ جَعَلَنِي شَابّاً أُحِبُّ الشَّيْبُوبَةَ وَإِنْ أَمْرَضَنِي أُحِبُّ الْمَرَضَ وَإِنْ شَفَانِيَ أُحِبُّ الشِّفَاءَ وَالصِّحَّةَ وَإِنْ أَمَاتَنِي أُحِبُّ الْمَوْتَ وَإِنْ أَبْقَانِي أُحِبُّ الْبَقَاءَ. فَلَمَّا سَمِعَ جَابِرٌ هَذَا الْكَلَامَ مِنْهُ قَبَّلَ وَجْهَهُ وَقَالَ صَدَقَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله فَإِنَّهُ قَالَ: سَتُدْرِكُ لِي وَلَداً اسْمُهُ اسْمِي يَبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً كَمَا يَبْقُرُ الثَّوْرُ الْأَرْضَ فَلِذَلِكَ سُمِّيَ بَاقِرَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ أَيْ: شَاقَّهُ». فعلا ادامه ندارد 😊 @ raveshsonnati

#سخن_معصوم #ویژه 💐میلاد باسعادت حضرت امام هادی "علیه السلام "مبارک باد💐 ❇️ امام هادى(ع) به ابواسحاق فرمودند: در روز غدير پيامبر اكرم (ص) دست برادرش على (ع) را بلند كرد و به عنوان پرچمدار مردم و امام و پيشواى بعد از خودش معرفى كرد.ابواسحاق گفت عرض كردم: فدايت‏ شوم راست فرمودى. به خاطر همين به زيارت و ديدار شما آمدم، گواهى مى‏ دهم كه تو حجت‏ خدا بر مردم هستى.  📚(وسائل الشیعه، ج۷، ص ۳۲۴)              ✍🏻 تذکر فوق العاده مهم: ضمن تبریک پیشاپیش بزرگ ترین عید الهی ( عید غدیر خم) ، این دقت لازم است  که چرا اين همه دستورات و اعمال و آداب فردی و جمعی و ثواب و اجر که بر عمل کنندگان به دستورات روز عید غدیر وارد شده است ؛چون اینقدر تاکید،  از جهت کیفیت برای هیچ روز و شبی از سال وارد نشده است حتی برای ماه مبارک رمضان و شب قدر چون خداوند در این شب  از آتش جهنّم آزاد می کند دو برابر آنچه که در ماه مبارک رمضان و شب‌ قدر و شب فطر آزاد کرده است و ثواب روزه اش معادل ثواب روزه عمر دنیا  است. 📚(اقبال الاعمال سید ص ۴۶۸ )       ✍🏻 نتیجه فراموشی غدير خم جنایات و مصیبت های فوق تصور که بر حضرت فاطمه زهرا "س" انجام شد و حادثه دلخراش و جانکاه کربلا که اتفاق افتاد و سایر مصائب و بلاها و ظلمها و فساد و مشکلاتی که بشریت تا ظهور مهدی موعود "عج" در بدبختی به سر می برند و خواهند برد همه در اثر کنار گذاشتن و فراموشی مسئله غدیر خم بود. ✍🏻 لذا باید چندین برابر ایام فاطمیه و دهه محرم برای معرفی غدیرخم سرمایه گذاری کرد، از قبیل: 🔹۱_ خواندن خطبه پیامبر اکرم "ص" در غدیر خم 🔹 ۲_ بیان فلسفه امامت و ولایت و خلافت امیرالمومنین "ع" 🔹 ۳_ خواندن و شرح و تفسیر زیارت غدیریه که از امام هادی "ع" وارد شده و از دور و نزدیک خوانده می شود و مشتمل بر بیش از صد فضیلت و منزلت قرآنی و روایی و تاریخی علی "ع"است 🔹 ۴_ تشکیل مجالس جشن و شادی (با مراعات دستورات بهداشتی) 🔹 ۵_ تشویق مومنین به روزه گرفتن 🔹 ۶_ اطعام روزه داران 🔹 ۷_ نصب پرچم و بنر در کوچه ها و خیابان ها 🔹 ۸_ برپایی ایستگاه های صلواتی و پخش پوسترها و آذین بندی و چراغانی، و امثال اینها تا ان شاءالله رضایت خداوند متعال ومعصومین "علیهم السلام" مخصوصا رضایت و توجهات امام زمان "عج" را جلب کنیم. و از خداوند متعال بخواهيم هرچه زودتر فرج و ظهور آن حضرت را نزدیک فرماید. امام هادی "ع" فرمودند: امام بعد از من فرزندم حسن "ع" است و پس از حسن، فرزند او قائم است  که زمین را پر از عدل و داد می کند پس از آنکه پر از ظلم و جور شده باشد. 📚(کفایة الاثر ص ۳۲۵) •┈•••••✾ 🌺 ✾•••••┈• 🔅اللهم عجل لولیک الفرج🔅 ✍🏻 استاد علی مومنی 👉 @Fatemiyeh_alyasin 👉 @raveshsonnati

#ویژه #سخن_معصوم حدیثی بسیار زیبا پیرامون عظمت و اعمال عید غدیر (۱) علامه مجلسی رحمة الله علیه به نقل از کتاب "العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة" تألیف شیخ فقیه رضی الدین علی بن یوسف بن مطهر حلی برادر علامه حلی و همچنین به نقل از کتاب اقبال الاعمال سید بن طاووس (رحمة الله علیهم) از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که حضرت فرمودند: " ۱. صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا، لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عُمِّرَتِ الدُّنْیَا لَکَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِکَ، وَصِیَامُهُ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ فِی کُلِّ عَامٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ. ۲. وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ الْأَکْبَرُ. ۳. وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِیّاً إِلَّا وَ تَعَیَّدَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَعَرَّفَهُ حُرْمَتَهُ. ۴. وَ اسْمُهُ فِی السَّمَاءِ یَوْمُ الْعِیدِ الْمَعْهُودِ وَ فِی الْأَرْضِ یَوْمُ الْمِیثَاقِ الْمَأْخُوذِ وَ الْجَمْعِ الْمَشْهُودِ. ۵. وَ مَنْ صَلَّی فِیهِ رَکْعَتَیْنِ یَغْتَسِلُ لَهُمَا قَبْلَ الزَّوَالِ بِنِصْفِ سَاعَةٍ ثُمَّ یُصَلِّیهِمَا مَعَ الزَّوَالِ شُکْراً لِلَّهِ تَعَالَی یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ مِنْهُمَا فَاتِحَةَ الْکِتَابِ وَ سُورَةَ الْإِخْلَاصِ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَسُورَةَ الْقَدْرِ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ آیَةَ الْکُرْسِیِّ عَشْرَ مَرَّاتٍ هِیَ تَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ مِائَةَ أَلْفِ عُمْرَةٍ وَ لَمْ یَسْأَلِ اللَّهَ تَعَالَی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ إِلَّا قَضَاهَا، فَإِنْ فَاتَتْکَ الرَّکْعَتَانِ فَاقْضِهِمَا. ۶. وَ مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ أَطْعَمَ فِئَاماً وَ فِئَاماً وَ لَمْ یَزَلْ صلی الله علیه و آله یَعُدُّ حَتَّی عَدَّ عَشْراً، ثُمَّ قَالَ علیه السلام: أَ تَدْرِی مَا الْفِئَامُ؟ فَقُلْتُ: لَا، قَالَ: مِائَةُ أَلْفٍ وَکَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَطْعَمَ بِعَدَدِهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَداءِ فِی حَرَمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَسَقَاهُمْ فِی یَوْمٍ ذِی مَسْغَبَةٍ وَ الدِّرْهَمُ یُنْفَقُ بِأَلْفِ دِرْهَمٍ. ۷. ثُمَّ قَالَ: لَعَلَّکَ تَظُنُّ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ یَوْماً أَعْظَمَ حُرْمَةً مِنْهُ، لَا وَ اللَّه، لَا وَ اللَّهِ، لَا وَاللَّهِ. ۸. ثُمَّ قَالَ علیه السلام: وَلْیَکُنْ مِنْ قَوْلِکُمْ إِذَا لَقِیتُمْ "الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَکْرَمَنَا بِهَذَا الْیَوْمِ وَجَعَلَنَا مِنَ الْمُوفِینَ بِعَهْدِهِ إِلَیْنَا وَ مِیثَاقِهِ الَّذِی وَاثَقَنَا بِهِ مِنْ وَلَایَةِ وُلَاةِ أَمْرِهِ وَ الْقُوَّامِ بِقِسْطِهِ وَ لَمْ یَجْعَلْنَا مِنَ الْجَاحِدِینَ وَ الْمُکَذِّبِینَ بِیَوْمِ الدِّینِ. ثُمَّ یَدْعُو فِی دُبُرِ الرَّکْعَتَیْنِ بِالدُّعَاءِ الْمَعْرُوفِ ..‌" 📚 (بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۳۰۱ و ۳۲۰) ادامه دارد ... @raveshsonnati