⭐️ #خواندنی | از چهارزبَر تا مرصاد 💥 گزارشی از آخرین حماسه حضور مردم در دوران دفاع مقدس ❇️ چهار روز پس از پذیرش قطعنامه‌ی ۵۹۸ توسط ایران، ارتش صدام دوباره به ایران حمله کرد. از آنجا ‌که پس از پذیرش قطعنامه اکثریت نیروهای نظامی ایران از منطقه تخلیه شده بودند، بعثی‌ها توانستند تا ۳۰ کیلومتری خرمشهر پیشروی کنند. خرمشهر مدافعان چندانی نداشت و در آستانه‌ سقوط قرار گرفت. اما دم مسیحایی امام خمینی(ره)، روح تازه‌ای به جبهه‌ها دمید و مجددا خیل گسترده‌ مردم به سمت جبهه‌ها شتافتند و نیروهای بعثی مجبور به عقب‌نشینی شدند. اما منافقین بی‌کار ننشستند. آنها که پایان جنگ را به ضرر خود می‌دیدند و هر لحظه احتمال می‌دادند که ممکن است بعد از جنگ، جایی در کنار صدام نداشته باشند، طرح عملیات «فروغ جاویدان» را کلید زدند. 🌀 حمایت گسترده‌ی آمریکا و اروپا از منافقین عصر روز جمعه ۳۱/۴/۶۷، حدود ساعت ۶ بعدازظهر به قسمت‌های مختلف قرارگاه اشرف و اردوگاه‌های دیگر ابلاغ شد که همه برای سخنرانی مسعود رجوی رأس ساعت ۸ در سالن عمومی حضور داشته باشند. ساعت در حدود ۱۱:۳۰ شب بود که مسعود و مریم وارد سالن شدند. رجوی شروع به سخنرانی کرد. حدود نیم ساعت از شروع صحبتش گذشته بود که گفت: «کارهای بزرگ در پیش داریم... دیگر وقت آن رسیده است که به ایران برویم. طرح عملیات بزرگی را کشیده‌ایم که در نهایت منجر به فتح تهران و سقوط رژیم می‌شود.» بعد هم با همان توهم همیشگی گفت: «جمع‌بندی نهایی در میدان آزادی تهران.» 🔻 منافقین سعی کردند تمام عناصر خود در خارج از کشور و بالاخص اروپا را در قالب این ارتش سازمان دهند. نیرویی به تعداد تقریبی ۱۵ هزار نفر که توسط صدام به تجهیزات نو و پیشرفته‌ی آن روز مجهز شده بود. در کنار این، منافقین از حمایت‌های مستقیم آمریکا هم برخوردار بودند. در ۳۰ خرداد ۶۷، ۱۳۷ نماینده‌ کنگره و ۱۴ سناتور طی نامه‌ای به «جورج شولتز»، وزیرخارجه‌ وقت آمریکا، از وی خواستند که به جنبش‌های مقاومت داخلی در ایران توجه کند و در همین راستا حمایت از سازمان مستقر در عراق‌ (یعنی منافقین) را اکیداً توصیه کرده بودند. «مروین دایملی» نماینده کنگره‌ آمریکا نیز روز دوشنبه ۶ تیرماه ۶۷ در تظاهرات سازمان در واشنگتن شرکت کرده و طی سخنانی که از یکی از شبکه‌های تلویزیونی آمریکا هم پخش شد اظهار داشت:‌ «نباید دست از تلاش کشید، مطمئن باشید که با کمی صبر و تلاش بیش‌تر به‌زودی از مهران به تهران رژه خواهید رفت.» ⚠️ هجوم بی‌رحمانه‌ منافقین ساعت چهار بعد از ظهر سوم مرداد، منافقان از مرز خسروی گذشتند و در پناه ارتش بعث تا سرپل ذهاب پیش آمدند. بعد به سمت باختران (کرمانشاه) پیشروی کردند. آنها برای رسیدن به باختران باید دو شهر کرند و اسلام‌آباد غرب، و سپس تنگه‌های پاتاق، حسن‌آباد و چهارزبر را پشت سر می‌گذاشتند. در راه، هر جنبنده‌ای را که می‌دیدند، فورا می‌کشتند. زن و مرد و کودک بی‌گناه، از ترس کشته شدن، وحشت‌زده از پیش رویشان فرار ‌می‌کردند. 🔻 با شروع حمله شهرهای سرپل‌ذهاب، کرند و پس از آن اسلام‌آباد در روز اول اشغال شد. منافقین شب اول در اسلام‌آباد توقف کردند و همه‌ی مجروحان حاضر در بیمارستان را قتل‌عام کردند. پس از تصرف سه شهر در روز اول، منافقین مسرور از پیروزی به دست آمده به سمت کرمانشاه حرکت کردند. حتی رادیو منافقین با ارسال پیام برای مردم کرمانشاه، از آن‌ها می‌خواهد خود را برای ورود نیروهای منافقین آماده کنند. 👊🏻 منافقین متلاشی شدند صبح روز پنجم مرداد عملیات مرصاد از طرف نیروهای ایرانی شروع شد. منافقین که در طول مسیر با مقاومت رو‌به‌رو نشده بودند و انتظار نداشتند با نیروهای زیادی درگیر شوند، ناگهان خود را در حجم زیادی از آتش دیدند. نیروهای ایرانی در ۳۴ کیلومتری اسلام‌آباد و در منطقه‌ چهارزبر با منافقین درگیر ‌شدند. فرماندهی عملیات برعهده‌ی کسی نبود جز «علی صیاد شیرازی». از سوی ستاد کل به او مأموریت داده شد تا غائله‌ را بخواباند. با پشتیبانی نیروی هوایی ارتش، از روز دوم تعداد زیادی از منافقین کشته شدند. چتربازان توسط هلیکوپترهای هوانیروز در جاده‌ کرند و تنگه‌ی پاتاق، عقبه‌ منافقین را مسدود و ارتباط آنها را قطع کردند و نهایتا باقی‌مانده‌ منافقین که جان سالم به در بردند، به روستاهای اطراف ‌گریختند. عده‌ای نیز با خوردن سیانور خودکشی کردند. پس از پایان عملیات تنگه‌ی چهارزبر، «تنگه‌ی مرصاد» نام گرفت. 🔻 نکته‌ی قابل تأمل در خصوص عملیات مرصاد این بود که ۷۰۰ نفر از اعضای معدوم منافق در این عملیات توابینی بودند که در سال‌های قبل از آن با فرمان عفو امام خمینی(ره) از زندان آزاد شده و در عملیات مرصاد شرکت کرده بودند. @raviannoorshohada

💥 #خواندنی | درد دل سید حسن نصرالله در دوران جوانی و توصیه آقا به ایشان 😔 آن موقع من جوان بودم و ریش‌هایم هنوز سیاه بود؛ اما بار بر دوشم سنگینی می‌کرد! گاهی به ایران می‌آمدم نزد ایشان (رهبر انقلاب)؛ رفتم و گفتم چه‌کنم تا سنگینی بار این مشکلات را تحمل کنم؟ 🌻 ایشان فرمودند «تو هنوز جوانی! من با این ریش‌های سفیدم به شما نصیحتی می‌کنم ... طبیعی است انسان در حرکتش با چالش‌ها و دشواری‌هایی روبه‌رو شود. دشمنان و دوستان غالباً موجب ناراحتی انسان می‌شوند؛ اما اذیت دوستان سنگین‌تراست؛ انسان خسته می‌شود؛ نیاز به راهنما دارد؛ کسی که دستش را بگیرد و به وی آرامش دهد در همه مشکلات. ☀️ تا خدا را داریم به کس دیگری نیاز نداریم؛ خداوند با رحمت و لطفش به ما اجازه داده که وی را بخوانیم و خطاب قرار دهیم. در هرحال و صورت و هر زمان که احساس خستگی می‌کنی، توصیه می‌کنم وارد اتاقی شوی؛ تنها ده دقیقه یک ربع با خدا صحبت کن. 😌 ما معتقدیم خدا علیم، بصیر، سمیع و حکیم است همه نیازهای ما درهرصورت نزد خداست؛ با او سخن می‌گوییم نیازی نیست. با دعاهای خاصی وی را بخوانی با زبان خودت در قلب خودت با زبان عامیانه با او مناجات کن؛ خدا می‌شنود. خدا جواد و کریم است. اهل کرم، مغفرت و هدایت است. خدا به تو آرامش و قدرت می‌دهد. دستان تو را می‌گیرد. از روی تجربه می‌گویم...» 📝 قسمتی از گفتگوی اختصاصی حجت‌السلام والمسلمین سیدحسن‌نصر‌الله دبیر کل حزب‌الله‌ لبنان @raviannoorshohada

💥 #خواندنی | هفت صبحِ آشوب 1️⃣ قسمت اول 📆 آذرماه سال گذشته، رهبر انقلاب با اطلاع از نقشه‌ی آشوبی که برای ایران طراحی شده، چنین فرموده بودند: «اینکه اینها گفتند در سال ۹۷ ما چنین می‌کنیم، چنان می‌کنیم، و نقشه‌هایی را برای جمهوری اسلامی ابراز کردند - یعنی در واقع نقشه‌شان لو رفت- این ممکن است فریب باشد؛ ممکن است جنجال را برای سال ۹۷ بکنند، نقشه را برای سال ۹۸ بکشند.» پیش‌بینی رهبر انقلاب درست از آب درآمد و این‌بار به بهانه‌ی اعتراض به سهمیه‌بندی بنزین، بار دیگر پروژه‌ی آشوب در کشور کلید خورد. ☀️ پیام رهبر انقلاب به نمایندگان مجلس عصر روز شنبه، با گسترش آشوب‌ها در شهرهای مختلف، جلسه‌ی فوق‌العاده‌ی شورای عالی امنیت ملی مبتنی بر وظائفی که در اصل 176 قانون اساسی برای آن در نظر گرفته شده است، جهت تصمیم‌گیری درباره‌ی این موضوع برگزار شد. در جلسه‌ی شورا، همه‌ی اعضا متفق‌القول بر این نظر بودند حالا که این طرح کلید خورده، باید اجرا شود، وگرنه عقب‌نشینی از این موضع، شدیدتر شدن آشوب‌ها و ناامنی‌ها را به دنبال خواهد داشت. اما اقناع نمایندگان مجلس در این شرایط، فراتر از توان رئیس مجلس بود، برای همین، نظر اعضای شورای عالی امنیت ملی این بود که باید برای حل این موضوع، باید از رهبر انقلاب کمک گرفته شود. 👈 صبح روز یکشنبه، جلسه‌ی غیرعلنی مجلس برای تصمیم‌گیری درباره‌ی طرح سهمیه‌بندی بنزین برگزار شد. آقای لاریجانی، رئیس مجلس، در حالی به سمتِ بهارستان رفت که پیغامی کوتاه، از رهبر انقلاب برای نمایندگان دارد: «پیرو اظهارنظر برخی از نمایندگان محترم در باب مصوبه‌ی اخیر سران قوا، لازم است به حضرات محترم نمایندگان گفته شود مقتضی است که هرگونه اقدامی درخصوص این مصوبه در مجلس در چارچوب مصوبات شورای عالی امنیت ملی باشد و از آن تخطی نشود و شرایط حساس کشور مورد توجه قرار گیرد. توفیقات آنان را از خداوند متعال خواستارم.» وقتی پیام رهبر انقلاب در مجلس خوانده شد، مجلس آرام شد. ⛽️ نظر رهبر انقلاب درباره‌ی طرح سهمیه‌بندی بنزین صبح همان روز اما رهبر انقلاب بنا به رسم همیشگی، درس خارج فقه خود را در ساعت 6:45 دقیقه‌ی صبح برگزار کرده و درباره‌ی اتفاقات اخیر فرمودند: «بنده در این قضیّه سررشته ندارم، یعنی تخصّص این کار را ندارم، به آقایان هم گفتم -چون نظرات کارشناس‌ها هم در این قضیّه‌ی بنزین مختلف است، بعضی‌ها آن را لازم و واجب می‌دانند، بعضی‌ها مضر می‌دانند؛ بنابراین من هم که صاحبنظر نیستم... لکن اگر سران سه قوّه تصمیم بگیرند من حمایت می‌کنم... سران قوایند، نشسته‌اند با پشتوانه‌ی کارشناسی یک تصمیمی برای کشور گرفته‌اند، باید عمل بشود به آن تصمیم.» ➕ پیش از این البته رهبر انقلاب به صورت مکتوب نیز نظر خود درباره‌ی این موضوع را به سران سه قوه گفته بودند. در بخشی از جلسه‌ی چهلم شورای عالی هماهنگی سه قوه به تاریخ 30/6/98، بدون مشخص شدن زمان اجرای این طرح، بحث بر سر اصلاح قیمت حامل‌های انرژی شد و در بندهای «الف و ب» صورتجلسه‌ی این تاریخ، مصوب شد که بنزین در کشور به دو صورت سهمیه‌بندی و آزاد عرضه شود. قیمت بنزین سهمیه‌ای از قرار لیتری 1500 تومان، و قیمت بنزین آزاد از قرار لیتری 3000 تومان خواهد بود. در بخشی دیگر نیز درباره‌ی منابع حاصله از افزایش قیمت بنزین بحث شد و نهایتا در بند «ج» به تصویب رسید که این منابع، به مصرف پرداخت به خانوارهای کم‌درآمد و دارای حقوق ثابت تعلق بگیرد. نظر کلی رهبر انقلاب درباره‌ی مدیریت مصرف سوخت، از قبل مشخص بود. اصلاح الگوی مصرف حامل‌های انرژی، از جمله بنزین، با توجه به مصرف زیاد و بی‌رویه‌ی آن، یک ضرورت برای کشور است و رهبر انقلاب نیز بارها بر آن تأکید کرده‌ بودند. اما گزارش مکتوب جلسه‌ی فوق که تقدیم رهبر انقلاب شد، ایشان تصمیم‌گیری درباره‌ی قیمت آن، یا چگونگی اجرای آن را برعهده‌ی کار کارشناسی مسئولان و متخصصان،‌ و اجماع سران قوا نهادند. 🌀 ادامه دارد... 🗞‌‌ برگرفته از شماره اخیر نشریه #خط_حزب‌الله @raviannoorshohada

💥 #خواندنی | هفت صبحِ آشوب 2️⃣ قسمت دوم ☀️ چرا رهبر انقلاب ورود کردند؟ با این حال، نظر نداشتن یا موکول کردن رهبر انقلاب به نظر سران قوا، موجب نشد که رهبر انقلاب، نسبت به ناامنی‌هایی که ایران را به بهانه‌ی فوق مورد تهدید قرارداده بود واکنشی نشان ندهند. به همین علت، رهبر انقلاب با جدا کردن مردم از صف آشوبگران، عواقب خطرناک آشوب را به همه گوشزد کردند: «در یک چنین حوادثی معمولاً اشرار، کینه‌ورزان، انسان‌های ناباب وارد میدان می‌شوند، گاهی بعضی از جوان‌ها هم از روی هیجان با اینها همراهی می‌کنند و این‌ جور مفاسد را به بار می‌آوردند؛ این مفاسد هیچ مشکلی را درست نمی‌کند جز اینکه علاوه‌ی بر هر مشکلی که هست، ناامنی را هم اضافه میکند. ناامنی بزرگ‌ترین مصیبت برای هر کشوری است، برای هر جامعه‌ای است... عرض من این است که هیچ کس به این اشرار کمک نکند... این کارها، کار مردم معمولی نیست.» 💥 همه‌ی حرف همین است. دومینوی خطرناکی در حال کلید خوردن بود، از یک طرف امکان اختلاف و چندگانگی میان مسئولان وجود داشت و از طرف دیگر پیاده‌نظام دشمن در خیابان‌ها، جان و مال مردم را مورد هجوم وحشیانه‌ی خود قرار داده بودند. 😥 جالب است در این بین، برخی از دلسوزان که متوجه دقیق ابعاد حوادث اخیر نشده بودند، به رهبر انقلاب پیشنهاد دادند برای تصمیمی که دولت بر اساس اختیارات قانونی گرفته، خود را هزینه نکنند. اما نظر رهبر انقلاب کاملا متفاوت بود. رهبر انقلاب معتقدند «اصلا رهبری وجودش برای همین مواقع است و اعتبار رهبری هم برای استفاده‌ی در همین زمان‌ها است»، یعنی زمان‌هایی که کشور در شرایط خاص قرار دارد و جز با ورود رهبری، مسأله حل نخواهد شد. بنابراین در این مواقع، اساسا رهبری «تکلیف شرعی» دارند فارغ از آنکه نتیجه‌ی آن به نفع شخص رهبری باشد یا به ضرر او، وارد میدان شده و انقلاب را از خطر اصلی نجات دهند. یعنی درست به مانند سیره‌ی امام خمینی(ره). ایشان بارها ‌فرموده بودند: «من تکلیفم را تشخیص داده‌ام و هر کجا باشم انجام وظیفه خواهم کرد، هرچه پیش آمد، برای من اهمیت ندارد.» یا در جایی دیگر می‌فرمایند: «من کاری به هیاهو و درود گفتن‌ها ندارم، بلکه شخصاً به تکلیف شرعی‌ام می‌پردازم.» 👌 واضح است که در اینجا، دفاع از تصمیم درست یا نادرست دولت موضوعیت ندارد. اصل، نقشه و توطئه‌ی خطرناکی است که دشمن و آشوبگران در حال پیاده کردن آن هستند. اصل، جلوگیری از «ناامنی» کشور و مردم است. ناامنی بدترین بلایی است که می‌تواند آینده‌ی یک ملت را به مخاطره بیاندازد. بدون امنیت، هیچ آرمانی، از جمله «عدالت» و «آزادی» هم قابل دستیابی نیست. امنیت اگر نباشد، زندگی روزمره‌ی تک‌تک مردم هم نامعلوم خواهد بود. برای همین وقتی رهبر انقلاب دیدند که دشمن برای ضربه زدن به امنیت کشور کمربندهایشان را محکم بسته‌اند، فارغ از آنکه تصمیم دولت در این مقطع زمانی، درست بوده یا نه، به عنوان رهبر جامعه، «حجت و تکلیف شرعی» دارند که وارد میدان شوند، و شدند. 🗞‌‌ برگرفته از شماره اخیر نشریه #خط_حزب‌الله @raviannoorshohada

#خواندنی 🔴 #حسین_قدیانی نوشت: ما پدر داریم‼️ 🔻امروز عصر عاشورا نیست،‌ صبح عاشوراست و هنوز در سپاه حضرت ماه علی اکبرها سربند شهادت دارند و قاسم‌ها شهادت را شیرین‌تر از عسل می‌خوانند و پرستارها الگو از زینب گرفته‌اند و پاسدار حرم سلامت شده‌اند. 🔹 ترامپ ویروسی است که توهم زده باز ایران یتیم‌خانه می‌شود. اما سردار سلیمانی اگر سال ۶۵ هم شهید می‌شد باز ما به کربلا می‌رسیدیم چون خدا از شهید بزرگتر است، چون ما پدر داریم، حضرت سیدعلی. 🔹 داغ صیاد،‌کاظمی، حاج قاسم فقط دل باغبان را می‌شکند کمرش را هرگز، هیهات! 🔹 امروز عصر عاشورا نیست،‌ صبح عاشوراست و هنوز در سپاه حضرت ماه علی اکبرها سربند شهادت دارند و قاسم‌ها شهادت را شیرین‌تر از عسل می‌خوانند و پرستارها الگو از زینب گرفته‌اند و پاسدار حرم سلامت شده‌اند. 🔸 دعا می‌کند هرشب در نماز شب، پدر، دخترانش را، پسرانش را، همان جوان جامه سفیدی که عقب انداخت عروسی را. تا بیمار کرونایی با امید بیشتر موج ویروس ترس را بخواباند. 🔸 آری! پرستارهای ما عین پاسدار‌های ما مرد ایثارند. درست مثل غواص‌های کربلای ۴ و عباس‌های تشنه لب دشت عباس. ما اگر بباز عرصه بودیم بدن بی‌سر همت امیدمان را می‌شکست. ولی هنوز چشم ما به چشم سردار خیبر است و این ماه اسفند است بیا اسفند دود کنیم برای بچه‌های پرستار. چند شب است نخوابیده‌اند. در همان خط قاسم در همان خط خون. 🔹 نه! ما زمین نمی‌خوریم. دهه 60 صدام آمریکایی می‌خواست میدان آزادی را بزند. ولی ما قد کشیدیم به بلندای برج میلاد و مساحت خاک‌مان با وجود این همه خصومت تهدید و تحریم همان است که ۴۰ سال پیش در شرف نهضت انقلاب اسلامی همین بس. 🔹در شهامت نظام جمهوری اسلامی همین بس. در قوت این ملت همین بس. مرز همان مرز است،‌ خط همان خط. خاک همان خاک، اما سردارمان که شهید می‌شود از شمال کالیفرنیا تا جنوب هندوستان برایش مجلس می‌گیرند. نه مجلس ختم، که مجلس شروع و مجلس شعور و مجلس شور و مجلس شهادت. 🔸 بگذار فاش بگویم در هر خاکی که قاسم هوادار دارد ما اهتزاز پرچم ایران را می‌بینیم. حالا مباهله آقای ترامپ قمارباز. کدام ژنرال آمریکایی بمیرد این جور می‌شود دنیا که برای سردار ما شد؟! 🔸 این ملت را از چه می‌ترسانید؟! مگر ما با عروج حاج حسین خرازی شکستیم؟ اصلا مگر علمدار کجا رفته حالا؟ صاحب آن آستین خالی که با باد تکان می‌خورد چنان زنده است که حتی خرازی ندیده‌ها مست تبمسش شده‌اند و ما همه بچه‌های شرق ابوالخصیبیم و بودیم آن روز. با دوربین آوینی و دیدیم حاج حسین را؛ حسین خرازی. 🔹 ملت‌ سردارِ خنده‌های ناتمام، سرافکنده نخواهد شد و خطبه‌های خامنه‌ای بی‌مالک نخواهد شد. سید خود مالک است. مالک اشتر مهدی فاطمه. مسلم آخرالزمان، ولی نه در کوفه که در ام‌القری. هر چه می‌خواهد فساد ببارد، فتنه ببارد حتی کرونا بیاید آخر این قصه، قهرمان این قصه بانوی پرستاری است که جلوی لنز عکاس فارس فقط خندید مثل خرازی... @raviannoorshohada