#عاشقانه_دو_مدافع #قسمت_بیست_و_دوم سجادیه اخمو و خشن و ترسناک،جلوی من انقدر آروم و مهربون بود. بهش خیره شده بودم غرق تو افکار خودم بودم که متوجه شدم داره دستشو جلوی صورتم تکون میده صدام میکنه - خانم محمدی به خودم اومدم هاااا چییییی بله یه لحظه نگاهمون بهم گره خورد انگار همو تازه دیده بودیم چند دقیقه خیره با تعجب به هم نگاه میکردیم _ چه چشمایی داشت... _ چشمای مشکی با مژه های بلند،با ته ریشی که چهرشو جذاب تر کرده بود چرا تا حالا ندیده بودم خوب معلومه چون تو چشام نگاه نمیکرد سجادی به چی خیره شده بود فقط خودش میدونست احساس کردم دوسش دارم،به این زودی. با صدای آقایی به خودمون اومدیم آقاچیز دیگه ای میل ندارید از خجالت سرمونو انداختیم پایین لپام قرمز شده بود دلم میخواست زمین دهن باز کنه من برم توش سجادی هم دست کمی از من نداشت مرد خندید و رو به سجادی گفت نامزد هستید سجادی اخمی کردو گفت نخیر آقا بفرمایید. همون طور که سرمون پایین بود مشغول خوردن آب هویج شدیم گوشیم زنگ خورد مریم بود یعنی چیکار داشت جواب دادم: الو سالم - سلااااااام عروس خانم بی معرفت چه خبر - اقا داماد خوبه؟ - کجای بحثید؟ - تاریخ عقد و اینام که مشخص شده دیگه - وای حاالا من چی بپوشم خدا بگم چیکارت نکنه اسماء همه ی کارات هول هولکیه....ماشاالااا نفس کم نمیورد. جلوی سجادی نمیتونستم چیزی بگم یه لبخند نمایشی زدم و گفتم: مریم جان بعدا خودم باهات تماس میگیرم فعال... - إ اسماء وایسا قطع نکن... گوشیو قطع کردم انقد بلند حرف میزد که سجادی صداشو شنیده بود و داشت میخندید از خندش خندم گرفت سوار ماشین شدیم مونده بودیم کجا باید بریم سجادی دستش رو گذاشت روفرمون و پووووووفی کرد و گفت: خوب ایندفعه شما بگید کجا بریم - به نظرم یه پارکی جایی حرفامونو بزنیم باشه چشم .... روبروی یه پارک وایساد... - وای خدای من اینجا که...اینجا همون پارکیه که با رامین..... _ وای خدا چرا اومد اینجا ...دوباره خاطرات لعنتی...دوباره یاد آوری گذشته ایکه ازش متنفرم ... - خدایا کمکم کن از ماشین پیاده شد اما من از جام تکون نخوردم چند دقیقه منتظر موند. وقتی دید من پیاده نمیشم سرشو آورد داخل ماشین و گفت: پیاده نمیشید نگاهش نمیکردم دوباره تکرار کرد. خانم محمدی پیاده نمیشید بازم هیچ عکس العملی نشون ندادم اومد، داخل ماشین نشست وبا نگرانی صدام کرد: - خانم محمدی خانم محمدی - اسماء خانم سرمو برگردوندم طرفش بله - نگران شدم چرا جواب نمیدید معذرت میخوام متوجه نشدم با تعجب نگاهم میکرد. - اینجا رو دوست ندارید؟ میخواید بریم جای دیگه سرمو به نشونه ی نه تکون دادم و گفتم:

💢 #تنها_میان_داعش 🌹 #قسمت_بیست_و_دوم 💠 در حیاط بیمارستان چند تخت گذاشته و #رزمندگان غرق خون را همانجا مداوا می‌کردند. پارگی پهلوی رزمنده‌ای را بدون بیهوشی بخیه می‌زدند، می‌گفتند داروی بیهوشی تمام شده و او از شدت #درد و خونریزی خودش از هوش رفت. 💠 دختربچه‌ای در حمله #خمپاره‌ای، پایش قطع شده بود و در حیاط درمانگاه روی دست پدرش و مقابل چشم پرستاری که نمی‌دانست با این #جراحت چه کند، جان داد. صدای ممتد موتور برق، لامپی که تنها روشنایی حیاط بود، گرمای هوا و درماندگی مردم، عین #روضه بود و دل من همچنان از نغمه ناله‌های حیدر پَرپَر می‌زد که بلاخره عمو پرستار مردی را با خودش آورد. 💠 نخ و سوزن بخیه دستش بود، اشاره کرد بلند شوم و تا دست سمت پیشانی‌ام برد، زن‌عمو اعتراض کرد :«سِر نمی‌کنی؟» و همین یک جمله کافی بود تا آتشفشان خشمش فوران کند :«نمی‌بینی وضعیت رو؟ #ترکش رو بدون بیهوشی درمیارن! نه داروی سرّی داریم نه بیهوشی!» و در برابر چشمان مردمی که از غوغایش به سمتش چرخیده بودند، فریاد زد :«#آمریکا واسه سنجار و اربیل با هواپیما کمک می‌فرسته! چرا واسه ما نمی‌فرسته؟ اگه اونا آدمن، مام آدمیم!» 💠 یکی از فرماندهان شهر پای دیوار روی زمین نشسته و منتظر مداوای رفیقش بود که با ناراحتی صدا بلند کرد :«دولت از آمریکا تقاضای کمک کرده، اما اوباما جواب داده تا #قاسم_سلیمانی تو آمرلی باشه، کمک نمی‌کنه! باید #ایرانی‌ها برن تا آمریکا کمک کنه!» و با پوزخندی عصبی نتیجه گرفت :«می‌خوان #حاج_قاسم بره تا آمرلی رو درسته قورت بدن!» پرستار نخ و سوزنی که دستش بود، بالا گرفت تا شاهد ادعایش باشد و با عصبانیت اعتراض کرد :«همینی که الان تو درمانگاه پیدا میشه کار حاج قاسمِ! اما آمریکا نشسته #قتل_عام مردم رو تماشا می‌کنه!» 💠 از لرزش صدایش پیدا بود دیدن درد مردم جان به لبش کرده و کاری از دستش برنمی‌آمد که دوباره به سمت من چرخید و با #خشمی که از چشمانش می‌بارید، بخیه را شروع کرد. حالا سوزش سوزن در پیشانی‌ام بهانه خوبی بود که به یاد ناله‌های #مظلومانه حیدر ضجه بزنم و بی‌واهمه گریه کنم. 💠 به چه کسی می‌شد از این درد شکایت کنم؟ به عمو و زن‌عمو می‌توانستم بگویم فرزندشان #غریبانه در حال جان دادن است یا به خواهرانش؟ حلیه که دلشوره عباس و غصه یوسف برایش بس بود و می‌دانستم نه از عباس که از هیچ‌کس کاری برای نجات حیدر برنمی‌آید. 💠 بخیه زخمم تمام شد و من دردی جز #غربت حیدر نداشتم که در دلم خون می‌خوردم و از چشمانم خون می‌باریدم. می‌دانستم بوی خون این دل پاره رسوایم می‌کند که از همه فرار می‌کردم و تنها در بستر زار می‌زدم. 💠 از همین راه دور، بی آنکه ببینم حس می‌کردم #عشقم در حال دست و پا زدن است و هر لحظه ناله‌اش را می‌شنیدم که دوباره نغمه غم از گوشی بلند شد. عدنان امشب کاری جز کشتن من و حیدر نداشت که پیام داده بود :«گفتم شاید دلت بخواد واسه آخرین بار ببینیش!» و بلافاصله فیلمی فرستاد. 💠 انگشتانم مثل تکه‌ای یخ شده و جرأت نمی‌کردم فیلم را باز کنم که می‌دانستم این فیلم کار دلم را تمام خواهد کرد. دلم می‌خواست ببینم حیدرم هنوز نفس می‌کشد و می‌دانستم این نفس کشیدن برایش چه زجری دارد که آرزوی خلاصی و #شهادتش به سرعت از دلم رد شد و به همان سرعت، جانم را به آتش کشید. 💠 انگشتم دیگر بی‌تاب شده بود، بی‌اختیار صفحه گوشی را لمس کرد و تصویری دیدم که قلب نگاهم از کار افتاد. پلک می‌زدم بلکه جریان زندگی به نگاهم برگردد و دیدم حیدر با پهلو روی زمین افتاده، دستانش از پشت بسته، پاهایش به هم بسته و حتی چشمان زیبایش را بسته بودند. 💠 لب‌هایش را به هم فشار می‌داد تا ناله‌اش بلند نشود، پاهای به هم بسته‌اش را روی خاک می‌کشید و من نمی‌دانستم از کدام زخمش درد می‌کشد که لباسش همه رنگ #خون بود و جای سالم به تنش نمانده بود. فیلم چند ثانیه بیشتر نبود و همین چند ثانیه نفسم را گرفت و #طاقتم را تمام کرد. قلبم از هم پاشیده شد و از چشمان زخمی‌ام به‌جای اشک، خون فواره زد. 💠 این درد دیگر غیر قابل تحمل شده بود که با هر دو دستم به زمین چنگ می‌زدم و به #خدا التماس می‌کردم تا #معجزه‌ای کند. دیگر به حال خودم نبودم که این گریه‌ها با اهل خانه چه می‌کند، بی‌پروا با هر ضجه تنها نام حیدر را صدا می‌زدم و پیش از آنکه حال من خانه را به هم بریزد، سقوط خمپاره‌های #داعش شهر را به هم ریخت. 💠 از قداره‌کشی‌های عدنان می‌فهمیدم داعش چقدر به اشغال #آمرلی امیدوار شده و آتش‌بازی این شب‌ها تفریح‌شان شده بود. خمپاره آخر، حیاط خانه را در هم کوبید طوری که حس کردم زمین زیر پایم لرزید و همزمان خانه در تاریکی مطلق فرو رفت... ادامه دارد ... #جان-فدا❤ #شهیدالقدس 💠:http://eitaa.com/raviannoorshohada --------‐‐-------------------------------------------------