🇮🇷 آغاز عملیات عظیم کربلای ۵ در منطقه عمومی شلمچه و شرق بصره ۱۹ دی ماه ۱۳۶۵ عدم فتح کربلای ۴ شرایط دشوار ی رابه وجود آورده بود و ضرورت انجام عملیات دیگری را ایجاب می کرد. که پیروزی آن تضمین شده باشد و ضمنا از جنبه نظامی و سیاسی بسیار ارزشمند باشد. ارزشمند ترین منطقه موجود شلمچه بود که دشمن با توجه به اهمیت منطقه، زمین شرق بصره را مسلح به انواع موانع و استحکامات کرده و با رها کردن آب ، انجام هرگونه عملیاتی را غیر ممکن ساخته بود. اهداف عملیات منطقه شلمچه به لحاظ اهمیت سیاسی و نظامی آن، به عنوان یکی از معابر اصلی شهر بصره، همواره در زمره اهداف قوای نظامی جمهوری اسلامی ایران قرار داشت و در صورت تسلط بر این منطقه، جمهوری اسلامی می توانست برتری خود در جنگ را به اثبات برساند. نیروی دشمن ، منطقه عملیاتی در حوزه پدافندی سپاه سوم عراق بود و لشکر ۱۱ پیاده، ۵ مکانیزه و ۳ زرهی در این منطقه مستقر بودند و با شروع عملیات، تعداد بیشتری از لشکرهای عراق در منطقه عملیاتی حضور یافتند. نیروی خودی قرارگاه مرکزی خاتم الانبیاء(ص ) با ۲۰۰ گردان نیرو، عملیات راشروع کرد . شرح عملیات تاریخ ۱۹ دی ساعت ۱/۳۵ بامداد فرمان حمله با رمز مقدس یا زهرا(س) صادر شد.محور های اصلی تلاش ها ، شامل ۵ضلعی (که در عملیات کربلای ۴ از سوی رزمندگان فارس جمعی لشکر ۱۹ فجر و تیپ ۵۷ ابالفضل لرستان فتح شده بود ) ، سرپل غرب کانال پرورش ماهی و باز کردن جاده شلمچه بود. بعد از گذشت ۲۴ ساعت از آغاز حمله، با وارد شدن قرارگاه قدس و نجف به صحنه نبرد، برای بازشدن جاده شلمچه، عملیات شدت گرفت و پشتیبانی عملیات توسط نیروی هوایی و هوانیروز انجام شد. دشمن بعثی با انتقال امکانات و نیروهایش از منطقه فاو به منطقه شلمچه و افزایش بمباران هوایی ، سعی درعقب راندن نیروهای اسلام را داشت. لشکر ۲۵ کربلا و لشکر ۲۷ محمد رسول الله (ص) در غرب کانال پرورش ماهی و لشکر۱۹ فجر ، در برابر فشارهای دشمن الحاق کردند و سرپل تثبیت شد. باز شدن جاده شلمچه ، و پیشروی لشکر ۸ نجف ،  لشکر ۱۴ امام حسین (ع) و لشکر۳۳ المهدی عج ، این امکان را به وجود آورد که با توسعه وضعیت ، از تمرکز فشار دشمن در برخی محورها، از جمله در منطقه سرپل غرب کانال ماهی کاسته شود. در شب چهارم، تکمیل اهداف عملیات دنبال شد. ورود لشکر ۵ نصر به جزیره بوارین و در هم شکستن استحکامات دشمن، بخشی از موفقیت های حاصله بود. طی درگیری های شب و روز پنجم، گرچه اهداف مورد نظر کاملا تحقق نیافت، لیکن ناتوانی دشمن از عقب راندن نیروهای اسلام ، نشانه ای از امیدواری نسبت به تثبیت منطقه بود. تدبیر کلی عملیات تاکید بر اقدامات مهندسی و استفاده از آتش برای در هم کوبیدن مقاومت دشمن بود. طی شب و روز ششم و هفتم علاوه بر پیشروی در برخی محورها، تلاش قابل ملاحظه ای نسبت به دفع حملات دشمن در غرب کانال پرورش ماهی انجام گرفت. سرانجام پس از هشت شبانه روز نبرد ، دشمن از منطقه شرق نهر جاسم عقب نشینی کرد و عملیات تاکربلای ۸ (تکمیلی کربلا ۵) متوقف شد. مناطق آزاد شده و انهدام نیروها وتجهیزات دشمن درعملیات کربلای ۵ و ۸ (تکمیلی کربلای ۵) به این شرح می باشد: 🔺️ ۱۲ کیلومتر پیشروی به طرف بصره و آزاد کردن ۱۵۰ کیلومتر مربع 🔺️آزاد سازی پاسگاه های بوبیان، شلمچه، کوت سواری و خین 🔺️آزاد سازی جزایر بوارین، فیاض و ام الطویل 🔺️آزاد سازی روستاهای خرنوبیه، سعیدیه، حنین، سلیمانیه، هسجان، جاسم - تصرف آبگرفتگی بوبیان ، عبور از کانال ماهی ، نهر دوعیجی و جاسم 🔺️استقرار در ۱۰ کیلومتری بصره 🔺️انهدام ۴۵ فروند هواپیما ، ۷ فروند بالگرد ، ۸۷۰ دستگاه تانک و نفربر ، ۱۸۰ قبضه توپ صحرایی ، ۱۲۰ قبضه ضد هوایی ، ۴۰۰ قبضه خمپاره انداز و‌ تفنگ۱۰۶ میلیمتری ، ۱۰۰۰دستگاه خودرو ، مقدار زیادی سلاح سبک و مهمات 🔺️تعداد ۳۰ هزار نفر کشته ، ۷۰ هزارنفر زخمی و ۲۶۵۰ نفر اسیر 🔺️به غیمت درآمدن ۲۳۰ دستگاه تانک ونفربر ، ۲۰۰ دستگاه خودرو ، ۲۰ قبضه توپ صحرایی ، ۱۰۰ قبضه توپ ضد هوایی ، ۲۵۰ قبضه خمپاره انداز و تفنگ۱۰۶ میلیمتری ، ۱۰۰ دستگاه مهندسی‌ Https://eitaa.com/raviyanfarss انجمن راویان فجر فارس

. 📩 اشاره رهبر انقلاب به یک سند تازه منتشر شده: کارتر در سال ۱۹۷۹ به سازمان سیا دستور سرنگونی انقلاب را داده بود. 🔻 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح امروز در دیدار مردم قم: این حرکت عظیم که از قم شروع شد توانست ایران را از پنجه‌ی غارتگر و خونین آمریکا نجات بدهد. در واقع ایران را از دست و از حلقوم آمریکا کشید بیرون. این شد پایه و اساس دشمنی آمریکا با ایران. 🔻 اینکه میگویند فلان حادثه فلان قضیه موجب شد که آمریکایی‌ها با ما دشمن بشوند بعضی‌ها هم حالا بعد از چهل سال میگویند چرا آمریکایی‌ها را با خودتان دشمن میکنید! ما داریم دشمن میکنیم؟ چهل سال است به خون ما تشنه است. 🔻 ما حالا داریم آمریکا را دشمن میکنیم؟ آمریکایی‌ها از روز اول شروع کردند. یک سندی اخیراً منتشر شده که برای من فرستادند، آوردند همین چند هفته پیش ظاهراً از یک مرکز معتبر آمریکایی که اسناد مهمی را بعد از مثلاً گذشت سی چهل سال منتشر میکند، این سندی را منتشر کرده که میگوید که کارتر در دسامبر ۱۹۷۹، دسامبر ۷۹ یعنی حدود ده ماه بعد از پیروزی انقلاب ما، یک دستوری میدهد به سازمان سیا. دستور این است که جمهوری اسلامی ایران را سرنگون کنید. 🔻 یعنی همان اول انقلاب اوایل انقلاب رئیس‌جمهور آمریکا دستور سرنگونی جمهوری اسلامی ایران را با خواب آشفته‌ای که لابد دیده به سازمان سیا صادر میکند. آن وقت نکته‌ی جالب توجه این است که به چه وسیله ساقط کنید، ذکر میکند اولین نکته‌ای ذکر میکند تبلیغات است؛ پروپاگاندا. میگویند با پروپاگاندا تبلیغ کنید علیه جمهوری اسلامی. 🔻 این کاری بوده که آن روز اینها شروع کردند. تبلیغات، البته خب فقط تبلیغات نبود تحریم هم بود جاسوسی هم بود نفوذ هم بود. ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ 🏷 #دیدار_مردم_قم ✅ @raviyanfarss

🔴 کار را به لحظه و به هنگام باید انجام داد / نباید غفلت کنیم از وظیفه‌ای که عقل و شرع به عهده‌ی ما گذاشته است ⏪ رهبر انقلاب صبح امروز در دیدار مردم قم: ▪️کار را به لحظه باید انجام داد. توابین برای انتقام خون مطهّر امام حسین آمدند جنگیدند، کشته شدند، همه‌شان کشته شدند، اما در تاریخ اینها را مدح نمیکنند. چرا؟ چون دیرجنبیدند. شما که میخواستید خونتان را در راه امام حسین بدهید، چرا در اول محرّم، دوم محرّم نیامدید، یک کاری اقلاً صورت بدهید؟ آنجا می‌ایستید تماشا میکنید، امام حسین به شهادت میرسد، بعد دلتان میسوزد، آن وقت می‌آیید در میدان. این کار را به هنگام انجام ندادن این جور است. ▪️کار را به هنگام باید انجام داد. نباید غفلت کنیم از وظیفه‌ای که عقل و شرع به عهده‌ی ما گذاشته. باید بدون تأخیر وارد میدان بشویم. نباید تأخیر داشته باشیم. آن وقت به تناسب اهمیتی که آن کار دارد، خطرات را به جان بخریم. ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ @raviyanfarss

🔴 این سنگین‌ترین هشدار امام جامعه است برای آنها که می‌فهمند.‌‌‌.‌‌‌... @raviyanfarss 👈 همین حالا وارد میدان شوید فردا دیر است...

🔴 در زمان جنگ، همه‌ قدرتهای دنیا دست به دست هم دادند که ایران را تجزیه کنند اما نتوانستند رهبر معظم انقلاب: 🔹بنده باز هم برای چندمین بار سفارش میکنم شرح حال این خانواده‌های شهدای دوران دفاع مقدس یا دفاع از حرم اهل‌بیت را بخوانید، ببینید چه سختی‌هایی را اینها متحمل شدند. این جوان همسر عزیزش، فرزند نور چشمش را رها میکند میرود برای ادای تکلیف در دفاع مقدس. هزارها این‌جوری رفتند وارد میدان شدند خب نتیجه چه میشود؟ نتیجه این میشود که یک دیوانه‌ای مثل صدام با امکانات فراوان وارد میدان میشود، آمریکا کمکش میکند، اروپا کمکش میکند، ناتو کمکش میکند، شوروی کمکش میکند، کشورهای مرتجع عرب مثل ریگ پول به پایش می‌ریزند آخرش هم هیچ غلطی نمیتواند بکند برمیگردد دست از پا درازتر. ▪️وقتی ما یک جوانی مثل جوانهای دوره‌ی دفاع مقدس در میدان داریم که پشتشان گرم به آن ایمان است و یک کسی مثل امام دست و بازوی اینها را می‌بوسد نتیجه این میشود پیشرفت حتمی است. بله جنگ احزاب بود امّا در این جنگ احزاب ایران پیروز شد؛ یعنی همه‌ی قدرتهای دنیا دست به دست هم دادند که ایران را تجزیه کنند، خوزستان را جدا کنند، فلان جا را جدا کنند یک وجب از خاک کشور را نتوانستند ببرند این چیز کمی است؟ این پیروزی کوچکی است؟ وقتی حرکت میکنیم، احساس تکلیف میکنیم، خطر را قبول میکنیم، وارد میدان میشویم نتیجه این است دیگر این تجربه‌ی ماست دیگر. @raviyanfarss

🔴 سنگین ترین هشدار تاریخی رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای امروز فرمودند: کار را به لحظه باید انجام داد؛توابین برای انتقام خون مطهر امام حسین آمدند جنگیدند،همه‌شان کشته شدند اما در تاریخ اینها را مدح نمیکنند؛چرا؟چون دیرجنبیدند.شما که میخواستید خونتان را در راه امام حسین بدهید،چرا در اول،دوم محرم نیامدید؟ ⏪ کار به کجا کشیده که امام جامعه دارند در این سطح به همه هشدار میدهند و مثال از عاشورا و سرنوشت امام حسین علیه السلام به میان آورده اند؟ خوابیم یا بیدار؟ @raviyanfarss

🚩 یافاطمه الزهرا سلام الله علیها 🚩 خاکهای نرم کوشک _ ١٩ شهید عبدالحسین برونسی تالیف : سعید عاکف خانه استثنایی راوی : همسر شهید چند روزی گذشت. حالش کمی بهتر شد. ولی توان کار بنایی نداشت. روزی که فهمیدم می خواهد یک طرف خانه را خراب کند، باورم نشد. ولی او در این تصمیم کاملاً جدی بود. به او گفتم: حال شما اصلاً مساعد برای کار بنایی نمی‌باشد. گفت: انشاالله به یاری خداوند این کار را شروع می کنم. از همان روز دست به کار شد. یک طرف خانه را خراب کرد و به کمک چند نفر دو تا اتاق ساخت. به این ترتیب ما در داخل اتاق های جدید مستقر شدیم. اتفاقاً چند روز بعد باران شدیدی گرفت و بچه ها در اتاق های جدید همچنان سرشان بالا بود تا ببینند که آیا از این سقف هم آب می چکد یا نه؟. در هر صورت ما زندگی شیرینی را در اتاق های جدید شروع کردیم. چند روز بعد ناگهان صدای مهیبی از داخل حیاط بلند شد. سراسیمه بیرون دویدیم، با تعجب دیدیم که یک گوشه دیوار گلی حیاط فروریخته بود. عبدالحسین گفت: انشاالله دفعه بعد که از ماموریت برگشتم این دیوار گلی را خراب می کنم و به جایش یک دیوار آجری می‌سازم. فردای آن روز راهی ماموریت جبهه شد.  دو ماه بعد از ماموریت برگشت. بعد از سلام و احوالپرسی گفت: بیست روز مرخصی گرفته ام که دیوارها را درست کنم.   خیلی زود کار شروع شد. ابتدا مقدار زیادی آجر به وسط حیاط ریخت و روز بعد دیوار دور تا دور حیاط را خراب کرد. میخواست کار چیدمان دیوار ها را شروع کند که یکی از همکاران سپاه آمد دنبالش و چیزی به او گفت. عبدالحسین خیلی خونسردانه و با متانت در حالیکه دستانم را گرفته بود و به چشمهایم نگاه می کرد گفت: کار مهمی پیش آمده من باید مدتی به جبهه برگردم. یک آن صورتم داغ شد. ناراحت شدم. به او گفتم: خانه ما با آن وضع بی در و پیکری و دیوار خرابه، انگشت نما است و نقل مجلس این وآن شده، شما میخواهید من را با چند تا بچه کوچک توی این خونه بی در و پیکر بگذاری و بروی. حداقل همان دیوار را هم خراب نمیکردی که از بیرون داخل خانه معلوم نباشد!. خندید و گفت: خودت را ناراحت نکن من به تو قول میدهم حتی یک گربه هم به داخل حیاط نیاید. دلم میخواست گریه کنم، گفتم: آیا این درست است که توی این خونه بی دیوار من را با چند تا بچه کوچک تنها بگذارید؟. باز سعی کرد مرا آرام کند ولی فایدای نداشت. دلخوریم هر لحظه بیشتر می‌شد. خنده از لب هایش رفت. قیافه اش جدی شد ولی در صدایش مهربانی موج میزد گفت: نگاه کن! من از زمان اول بچگی، و از همان اوان جوانی که در روستا بودم هیچ وقت به روی پشت بام کسی نرفتم. نه از دیوار کسی بالا رفتم و نه به زن و ناموس کسی نگاه کردم. این جمله آخرش حواسم را کمی جمع کرد. هرچند که ناراحت بودم ولی منتظر شنیدن بقیه حرفش شدم. ادامه داد: الان هم به تو میگویم که چنانچه تو با سر و روی باز هم بخواهی به بیرون از خانه بروید اصلاً کسی طرفت نگاه نمی‌کند. خیالت هم راحت باشد کسی هم داخل این خانه مزاحم شما نمی شود، زیرا من هیچ وقت مزاحم کسی نبودم! پس هیچ نگران نباش!.  خیلی مطمئن و خاطر جمع حرف میزد. من هم کمی با حرفهای  او به خودم آمدم و تقریباً از این رو به آن رو شده بودم. انگار که حرف هایش مثل آب بود روی آتش. وقتی ساکش را بست و راه افتاد، انگار که من اندازه سر سوزنی هم نگرانی نداشتم.  چند روز بعد برگشت، نگاهش مهربانی همیشه را داشت. بچه ها را یکی یکی بغل می کرد و می بوسید. هنوز ننشسته بود که رو کرد به من و گفت: توی این چند وقته که من نبودم دزدی آمد؟ و ایا کسی اینجا مزاحم شما شد؟. گفتم: نه هیچ مشکلی پیش نیامد!. او خندید و من ادامه دادم: اثر اون حرفتون آنقدر زیاد بود که ما با خیال راحت زندگی کردیم! و حتی یک ذره هم دل من تکان نخورد!. خدا عبدالحسین را بیامرز هنوز که هنوز است، اثر آن حرف توی دل من و بچه ها مانده به قول خودش، هیچ جنبنده مزاحم ما نشده است. ادامه دارد... صلوات

♦️بیایید یخ نزنیم! 🔹دمای هوا در ۲۸ استان به زیر صفر رسیده و پیش‌بینی‌ها از کاهش دما تا منفی ۱۵ درجه در بعضی نقاط شرق کشور از جمله مشهد هم حکایت دارد؛ گویا سرمای روزهای آینده بعد از ۱۵ سال، این بار در سال ۱۴۰۱ مهمان کشور ما خواهد شد. 🔺برای مقابله با سرما آماده شده اید؟ @Akharinkhabar

🚩 یافاطمه الزهرا سلام الله علیها🚩 خاکهای نرم کوشک _ ٢٠ شهید عبدالحسین برونسی تالیف :سعید عاکف نمره تک راوی: ابولحسن برونسی از درس ما هیچ وقت غافل نمی شد. هر بار می آمد مرخصی،  از مدرسه همه ما خبر می گرفت، قبل از بقیه هم به مدرسه من می‌آمد. من خاطره آن روز هنوز توی ذهنم مثل خورشید می درخشد؛ نشسته بودیم سر کلاس. معلم دیکته گفته بود. و حالا  داشت ورقه ها را تصحیح میکرد. ورقه ای را برداشت و نگاهی به من انداخت. پیش خود گفتم: حتماً مال منه!. قلبم شروع کرد به تند زدن. میدانستم خیط کاشته ام. هر چه قیافه اش توهم تر می شد،حال و اوضاع من بدتر میشد. در همان موقع صدای در کلاس، حواس همه را پرت کرد. معلم با صدای بلندی گفت: بفرمایید!. درب باز شد، بابا درست دم در ایستاده بود. معلم زود بلند شد. بابا جلو اومد. احوال پرسی کردند. معلم گفت: اتفاقاً خیلی به موقع رسیدید آقای برونسی!. بابا لبخندی زد و پرسید: چطور؟. معلم گفت: همین حالا داشتم دیکته حسن را تصحیح میکردم، یعنی پیش پای شما، کارش تمام شد. باهم ورقه را نگاه کردند. یکدفعه چهره بابا گرفت. با حالتی ناراحت به صورت من نگاهی کرد. من خودم رو جمع و جور کردم. تنم داغ شده بود. سرم را پایین انداختم و خجالت می کشیدم. از حرفهای معلم فهمیدم نمره دیکته ام هفت شده. بابا گفت: این چه نمره ای است که شما گرفتی؟.   سرم را بالا گرفتم ولی به صورت بابا نگاه نکردم. بابا پرسید: چرا درس نمی خوانی؟ معلم می گوید درست  ضعیف است!. حرفی نداشتم بگویم و او که انگار حال و هوایم را فهمید، لحنش کمی آرام تر شد و گفت: حالا بیا خانه تا ببینم چه میشود. با معلم خداحافظی کرد و رفت. زنگ تفریح، بچه ها دورم را گرفتند و هر کدام چیزی میگفتند. یکی گفت: اگر به خانه بروی حتماً یک کتک مفصل میخوری. از حرف او خنده ام گرفت، گفتم: بابا اهل کتک زدن نیست و اگر خیلی هم ناراحت باشد مرا دعوا می کند، حالا کتک هم اگر بزند عیبی نداره. چون من او را خیلی دوست دارم. آنروز مدرسه تعطیل شد. از کلاس بیرون نرفتم. یاد قیافه ناراحت بابا مرا به هزار جور فکر و خیال می انداخت. در هر صورت هر طور بود راهی خانه شدم. وقتی به خانه رسیدم پیش بقیه نرفتم. در اتاق دیگری نشستم  و کز کردم. همش قیافه ناراحت بابا توی ذهنم می آمد که دارد دعوایم می کند. ناگهان دیدم دم در اتاق ایستاده. نگاهش کردم. بابا لبخندی زد و آرام جلو آمد. دستی روی سرم کشید و مرا بلند کرد و گفت: حالا بیا پیش بقیه. ایندفعه اشکالی ندارد، اما انشاالله از این به بعد قول بده که خوب درس بخوانی! ادامه دارد... صلوات

💥شلمچه 🔺️صبح ۲۰ دی ماه ۶۵ 🔺️خیل عظیم اسرای دشمن بعثی پشت کانال پرورش ماهی ✔️رزمندگان سلحشور فارس ✔️لشکر۳۳ المهدی عج ✔️لشکر۱۹ فجر ✔️تیپ ۳۵ امام حسن ع ✔️تیپ ۵۶ توپخانه یونس ع ✔️تیپ مهندسی الهادی ع و.... 🤲 بیاد شهیدان حمد و صلوات

حضرت آقا❤️ مظهر قدرت ایران شهداء هستند. کار شما که [نام] شهدا را احیاء و بلندآوازه می‌کنید و برای اینها بزرگ‌داشت می‌گیرید، قطعاً در جهت دفاع از نظام اسلامی و مؤثّر در این راه است و ان‌شاءالله یک صدقه‌ی جاریه و یک حسنه‌ی ماندگار است. ۱۳۹۵/۰۹/۱۵ #عصرتون_شهدایی

✍️🏻 راویتگر عزیز برادر محبوبی: بیستمِ دیماه ۶۵ را از خاطر نبریم ♦️شلمچه _ جزیره بوارین _ نَهرِ خَیِن ☀️صبح که آفتاب طلوع کرد صحنه عملیات ، رودخانه ی مملو از سیم خاردار و موانع ، پیکر غواصان شهید وسط رودخانه لابلای سیم خاردارها و در ساحل بین نیزارها ، مجروحانِ کف کانالهای تصرف شده جزیره بوارین که عاشقانه ایستاده بودند می‌جنگیدند ، نیزارهای درهم شکسته و زمینِ لغزنده ی باتلاقی ، سنگرهای بتونی دشمن که حالا غواصان در آنها مستقر بودند نبرد ادامه داشت آسمانِ پر از دود و صداهای پی در پی از انفجار خمپاره ها که هر لحظه در اطراف بر زمین می‌خورد و ترکش‌های داغ از کنارمان زوزه کشان می‌گذشت. همه به وضوح دیده می‌شد و هنوز آن روزها جلو چشممان هست این کوله ها و آثار ، یادآور آن روزهاست که فراموشمان نشود...

مراسم یادواره شهدا، و رونمایی از کتاب قطعه ۴۴ زندگی نامه وخاطرات شهید علی باز قائدی باسخنرانی حجت الاسلام دسترنج امام جمعه محترم بخش جنت روایتگری حاج داوود شاکر و حاج علی خسروی لینک تماشا ودانلود این مراسم ارزشمند👇🏻 https://aparat.com/v/1IVd8

شهادت؛ جان کندن نیست ! دل کندن است! ** محمد مسرور اولین طلبه شهید مدافع حرم استان فارس ** #انجمن_راویان_فجر_فارس @raviyanfarss

#شهید #مدافع_ایران #جانفدا آندسته از زنانی كه در جامعه اسلامی ما, هنوز شان خود را نیافته‌اند تا كی می‌خواهند در وادی گمراهی و ضلالت به سر برند ... ✅ امضاء : سردار شهید محمدرضا عقیقی 🔺️مسول واحد عقیدتی لشکر۱۹ فجر 💥شلمچه ، کربلای ۵ @raviyanfarss

#شهید_سید_محمد_کدخدا #شهدای_شیراز #ایام_شهادت تکنیک:مدادرنگ

🚩 یافاطمه الزهرا سلام الله علیها 🚩 خاکهای نرم کوشک _ ٢٢ شهید عبدالحسین برونسی تالیف : سعید عاکف صف غذا راوی : حجت الاسلام محمدرضا رضایی من از قم اعزام می‌شدم، برونسی از مشهد مقدس. فقط دو، سه بار قسمت شد که در خط مقدم و پشت خط اورا ببینم. یکبار تو یکی از پادگان ها بود. سر ظهر، نماز را که خواندم، از مسجد بیرون آمدم. راه افتادم به طرف آسایشگاه، بین راه چشمم افتاد به یک تویوتا. داشتند غذا می دادند. چند تا بسیجی هم توی صف ایستاده بودند. مابین آنها، یک دفعه چشمم به او افتاد! یک آن خیال کردم اشتباه دیدم. دقیق‌تر نگاه کردم. با خودم گفتم: شاید من اشتباه شنیدم که او فرمانده گردان شده است!. جلو رفتم احوالش را پرسیدم. گفتم: شما چرا در صف غذا ایستاده ای آقای برونسی؟!. مگر فرمانده گردان....... بقیه حرفم را نتوانستم بگویم. خنده از لبانش رفت. گفت : مگر فرمانده گردان با بسیجی های دیگر فرق میکند که باید غذا بدون صف بگیرد؟. یاد حدیثی افتادم؛ "من تواضع لله  رفعه الله" پیش خود گفتم: بیخود نیست آقای برونسی انقدر در جبهه ها پر آوازه شده.  بعداً فهمیدم بسیجی ها خیلی مانع این کارش شده بودند، ولی از پس او بر نیامده بودند. ادامه دارد... صلوات

🚩 یافاطمه الزهرا سلام الله علیها🚩 خاکهای نرم کوشک _ ٢٣ شهید عبدالحسین برونسی تالیف :سعید عاکف انگشتر طلا راوی: معصومه سبک خیز در یکی از عملیات ها، انگشترم را نذر کردم که اگر انشاالله عبدالحسین به سلامتی برگردد آن را در ضریح امام رضا علیه السلام بیاندازم. در همان عملیات مجروح شد. زخمش خیلی کاری نبود. وقتی هم به مرخصی آمد، اثر زخم ها تقریباً از بین رفته بود. روزی که به خانه رسید، جریان نذر انگشتر را به او گفتم و تاکید کردم که شاید شما بخاطر همین نذر من سالم آمدید. خندید و گفت: وقتی نذر می کنی برای جبهه نذر کن چون امام هشتم احتیاجی ندارند اما جبهه الان خیلی نیاز دارد. بنابراین شما لازم نیست انگشتر را در حرم بیاندازید!. من کمی از او دلخور شدم ولی حرفی نزدم و مثل همیشه حرفش را گوش کردم. در عملیات بعدی بدجوری مجروح شد. او را به بیمارستانی در کرج برده بودند. یک نفر از همان جا زنگ زد به مشهد و جریان را به ما گفت. خواستم با خودش صحبت کنم که گفتند: متاسفانه حالش برای حرف زدن مساعد نیست!. همان روز برادر خودم و برادر اورا راهی کرج کردم. فردای آن روز برادرم از کرج زنگ زد تاخبر او را به ما بدهد. پرسیدم : آقا چطور است؟. برادرم خندیدوگفت خوب تر از آنی که فکرش را بکنی. من ابتدا باور نکردم ولی او گفت: باور کن راست میگویم. همین الان که من از پهلویش آمدم به شما خبر بدهم، قشنگ با من حرف می زد. برادرم ادامه داد: یک پیغام خیلی مهم هم برای شما داشت، یعنی من را به خاطر همین فرستاد که به شما زنگ بزنم و پیغامش را بدهم. اولاً که سلام رساند. در ثانی گفت: اون انگشتری را که در عملیات قبل نذر کرده بودی، همین حالا ببر و در ضریح امام رضا علیه السلام بیانداز. من گیج شده بودم گفتم: اون که میگفت: این کار را نکنم!. گفت :جریانش مفصله، انشالله وقتی آمدیم مشهد برایت تعریف می کنم . با هواپیما عبدالحسین را به مشهد آوردند. ولی او را مستقیم برای ادامه مداوا به بیمارستان بردند. به ملاقاتش به بیمارستان رفتم. موقع برگشت از بیمارستان در راه، جریان انگشتر را از برادرم پرسیدم. چشم هایش پر از اشک شد. آهسته آهسته شروع کرد به گفتن: " وقتی ما رسیدیم بالای سرش، هنوز به هوش نیامده بود. موضوع را اول از هم تختی هایش شنیدم. می گفتند: در عالم بیهوشی عبدالحسین داشت با پنج تن آل عبا علیهم السلام حرف می‌زد، آنهم با چه سوز و گدازی!. پرسیدم: شما خودتان حرف‌هایش را شنیدید؟. گفتند: بله، اولاً تک‌تک آن بزرگوارها را به اسم صدا میزد.  وقتی به هوش آمد، جریان را از خودش پرسیدیم. اولش طفره رفت، بعد خیلی گرفته و غمگین شروع کرد به توضیح دادن: در عالم بیهوشی، دیدم پنج تن آل عبا علیهم السلام تشریف آوردند بالای سرم. احوالم را پرسیدند و با من حرف زدند. روی زخم هایم دست می کشیدند و می فرمودند: عبدالحسین خوش گوشته، انشاالله زود خوب می شود. حاجی میگفت: خیلی پیشم بودند، وقتی میخواستند تشریف ببرند، یکی از آن بزرگوارها عیناً انگشتر زنم را نشانم داد. با لحنی که دل و هوش از آدم می برد، فرمودند: انگشتر تان در چه حالیه؟. من خیلی تعجب کرده بودم. بعد فرمودند: بگویید همان انگشتر را بیاندازند در ضریح!. گونه های برادرم خیس اشک شده بود. حال خودم را نمی فهمیدم. حالا می دانستم که این خواسته خودش نبوده. بلکه این خواسته؛ همان هایی بوده که بخاطرشان می جنگید؛ و شاید هم یادآوری این نکته که توصیه میکند هر چیزی به جای خویش نیکوست... ادامه دارد... صلوات