🖼 #بعثت_خون ۱ | فرق بین شهدای کربلا و توّابین
✅ بعضیها کاری را که باید انجام دهند، به وقت انجام نمیدهند؛ هر وقت دیگر که انجام دهند، آن نتیجه را نخواهد داد. فرق بین شهدای کربلا و توّابین همین است. شهدای کربلا هم #شهید شدند، توّابین هم شهید شدند. فاصلهی زمانی بین آنها هم خیلی زیاد نبود؛ اما شهدای کربلا در عرش انسانیت قرار دارند، شهدای توّابین نه؛ مقامشان با آنها خیلی فرق دارد. چرا؟ چون شهدای کربلا به ندای حسین بن علی علیهالسّلام در وقتِ خود پاسخ دادند؛ ولی توّابین به ندای آن حضرت، بعد از گذشتن وقت پاسخ دادند. فرقش این است.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۷۸/۰۶/۰۸
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۲ | سفینهی نجات بودن #امام_حسین علیهالسلام
✅ این جملهای که از رسول اکرم صلوات الله علیه و آله نقل شده که فرمودند « انَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة » یعنی حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است مال همهی زمانهاست. منتها در بعضی از زمانها یک ظهور و تجلی بیشتری پیدا میکند. یقیناً آن روزی که حادثهی عاشورا واقع شد از جملهی همین زمانها بود؛ که چراغ هدایت بودن جگرگوشهی زهرا و نور چشم پیغمبر برای آن کسانی که باید این را بفهمند و بدانند معلوم شد. ده سال قبل از آن امام حسین امام بود، آن روز هم مصباح هدایت و سفینهی نجات بود، اما اینقدر برای مردم این مطلب روشن نبود؛ در #عاشورا بروزی پیدا کرد. امروز هم بیشک از همان زمانهاست. امروز سفینهی نجات بودن حسین بن علی علیهالسلام از صد سال پیش و پانصد سال پیش بیشتر است.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۶۴/۰۷/۰۲
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۳ | سفینهی نجات بودن #امام_حسین علیهالسلام
✅ یک درس دیگر محرم این است که وقتی برای خدا و اسلام موجودی جان خودش را فدا میکند ولو در آن وقتی که جان خودش را قربان میکند در کمال غربت باشد؛ مثل غربت حسین بن علی علیهالسلام. این شمع فروزان و این نهال بالنده هرگز از صحنهی روزگار محو نخواهد شد و این خون هرگز نخواهد خشکید این هم درس دیگری. اگر کسی در وضع حسین بن علی به شهادت میرسید به حسب طبیعت باید بکلی فراموش میشد. اما حسین فراموش نشد نه فقط فراموش نشد که خون او هر روز جوشانتر شد، هر روز دلهای بیشتری را برانگیخته کرد.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۶۷/۰۵/۲۴
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۴ | معنای رهبر اسلامی
✅ عاشورا تبعیت مطلق از رهبر است، هر چه رهبر گفت؛ کلمه به کلمه و مو به مو حوادث و وقایع با اشارهی مقام مقدس رهبری، در مقابل رهبر تسلیم بودن. کدام رهبر؟ آن رهبری که انسان آگاهانه او را انتخاب کرده و به او ایمان آورده، این رهبر است. لذا شما امروز در زیارت ائمه علیهمالسلام هم میخوانید « سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ». در مقابل کسانی که با شما میجنگند در جنگم، اما با کسانی که نسبت با شما سلمند و تسلیمند، من هم با آنها سلم و تسلیمم. رهبر اسلامی معناش همین است، که با نفوذ در دلها و با حاکمیت بر جانها ادارهی حقیقی جامعه اسلامی را انجام بدهد.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۶۷/۰۵/۲۸
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۵ | جهاد واقعی و شهادت
✅ وجود مقدس سیدالشهداء علیهالسلام اگر چه بیشتر با بُعد جهاد و شهادت معروف شده، لیکن آن بزرگوار در حقیقت مظهر انسان کامل و عبد خالص و مخلِص و مخلَص برای خداست. اساساً جهاد واقعی و شهادت در راه خدا، جز با مقدمهای از همین اخلاصها و توجهها و جز با حرکت به سمت «انقطاع الی الله» حاصل نمیشود.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۶۸/۱۲/۱۰
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۶ | امر به معروف و نهی از منکر
✅ امام حسین علیهالسلام قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدیدبنای نظام و جامعه اسلامی، یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه اسلامی است، انجام دهد. این از طریق قیام و از طرق امر به معروف و نهی از منکر است؛ بلکه خودش یک مصداق بزرگ امر به معروف و نهی از منکر است. البته این کار، گاهی به نتیجه حکومت میرسد؛ امام حسین برای این آماده بود. گاهی هم به نتیجه شهادت میرسد؛ برای این هم آماده بود.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۷۴/۰۳/۱۹
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۷ | بصیرت و وفا
✅ در زیارات و کلماتی که از ائمه علیهمالسّلام راجع به اباالفضل العبّاس رسیده است، روی دو جمله تأکید شده است: یکی بصیرت، یکی وفا. بصیرت اباالفضل العبّاس کجاست؟ همه یاران حسینی، صاحبان بصیرت بودند؛ اما او بصیرت را بیشتر نشان داد. در روز تاسوعا، مثل امروز عصری، وقتی که فرصتی پیدا شد که او خود را از این بلا نجات دهد؛ یعنی آمدند به او پیشنهاد تسلیم و اماننامه کردند و گفتند ما تو را امان میدهیم؛ چنان بر خورد جوانمردانهای کرد که دشمن را پشیمان نمود. گفت: من از حسین جدا شوم!؟ وای بر شما! اف بر شما و اماننامه شما! نمونه دیگرِ بصیرت او این بود که به سه نفر از برادرانش هم که با او بودند، دستور داد که قبل از او به میدان بروند و مجاهدت کنند؛ تا اینکه به شهادت رسیدند. میدانید که آنها چهار برادر از یک مادر بودند: اباالفضل العبّاس - برادر بزرگتر - جعفر، عبداللَّه و عثمان. انسان برادرانش را در مقابل چشم خود برای حسینبنعلی قربانی کند؛ به فکر مادر داغدارش هم نباشد که بگوید یکی از برادران برود تا اینکه مادرم دلخوش باشد؛ به فکر سرپرستی فرزندان صغیر خودش هم نباشد که در مدینه هستند؛ این همان بصیرت است.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۷۹/۰۱/۲۶
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۸ | عاشورائیان
فرض کنیم شب عاشورا، وقتی حضرت فرمود که «من بیعتم را برداشتم؛ بروید.» همه میرفتند. ابوالفضل و علی اکبر هم میرفتند و حضرت تنها میماند. روز عاشورا چه میشد؟ حضرت برمیگشت، یا میایستاد و میجنگید؟ در زمان ما، یک نفر پیدا شد که گفت «اگر من تنها بمانم و همه دنیا در مقابل من باشند، از راهم برنمیگردم.» آن شخص، امام ما بود که عمل کرد و راست گفت. «صدقوا ما عاهدوا اللَّه علیه.» لقلقه زبان را که - خوب همه داریم. دیدید، یک انسان حسینی و عاشورایی چه کرد؟ خوب؛ اگر همه ما عاشورایی باشیم، حرکت دنیا به سمت صلاح، سریع، و زمینه ظهور ولی مطلقِ حق، فراهم خواهد شد.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۷۴/۰۳/۰۳
💠 @Razmande_com
🖼 #بعثت_خون ۹ | عزت و افتخار حسینی
امام حسین علیهالسّلام باید تا ابد به عنوان پرچم حق باقی بماند؛ پرچم حق نمیتواند در صف باطل قرار گیرد و رنگ باطل بپذیرد. این بود که امام حسین علیهالسّلام فرمود: «هیهات منّا الذّلّة». حرکت امام حسین، حرکت عزّت بود؛ یعنی عزّت حق، عزّت دین، عزّت امامت و عزّت آن راهی که پیغمبر ارائه کرده بود. امام حسین علیهالسّلام مظهر عزّت بود و چون ایستاد، پس مایه فخر و مباهات هم بود. این عزّت و افتخار حسینی است. یک وقت کسی حرفی را میزند، حرف را زده و مقصود را گفته است، اما پای آن حرف نمیایستد و عقبنشینی میکند؛ این دیگر نمیتواند افتخار کند. افتخار متعلّق به آن انسان، ملت و جماعتی است که پای حرفشان بایستند و نگذارند پرچمی را که آنها بلند کردهاند، توفانها از بین ببرد و بخواباند. امام حسین علیهالسّلام این پرچم را محکم نگه داشت و تا پای شهادتِ عزیزان و اسارتِ حرم شریفش ایستاد.
🎙 بیانات #امام_خامنه_ای ۱۳۸۱/۰۱/۰۹
💠 @Razmande_com