#صحنه‌ی‌سوم خبر به دربار یزید لعنت‌الله رسید یزید گفت: بروید به همسرم بگویید #کاروان‌اسرا دارند می‌آیند لقمه‌های نذری‌ات را آماده کن... کاروان وارد شد شروع کردند لقمه‌ها را پخش‌کردن ناگهان #صدایی به گوش هنده خورد الصدقه‌علینا‌حرام..... صدقه‌ بر ما حرام‌ است! هنده با تعجب پرسید: #قافله‌سالار این کاروان کیست؟ #عمه‌سادات فرمودند: حرفت را بزن... هنده سوال کرد اهل کجایید؟! بی‌بی پاسخ دادند: مدینه.... هنده پرسید: کدام مدینه.... بی‌بی فرمودند: #مدینة‌النبی تا هنده شنید مدینةالنبی را ، ازمرکب پیاده شد دوزانو جلوی عمه‌سادات نشست و سوال‌ کرد در مدینه‌ #کوچه بنی‌هاشم را میشناسید؟! حضرت فرمودند: بله که میشناسم... درکوچه بنی هاشم #خانه‌ی‌علی-ع را میشناسید؟! بله که میشناسم... خانم این‌ها صدقه نیست نذر است من کودک بودم مریض بودم پدرم مرا خانه #علی-ع برد به #دعای‌ حسین-ع من #شفا گرفتم و سالیانی کنیزی خانه #علی را کردم... خانم ... من هم بازی ای به اسم #زینب داشتم شما زینب را میشناسید؟! بغض بی‌بی ترکید💔 حق داری #زینب-س را نشناسی هنده من #زینبم هنده گریه‌کنان میگفت: زینبی ‌که من میشناسم یک نشانه داشت... #اگرتوزینبی‌پس‌کوحسینت؟! اون زینبی که میشناسم لحظه‌ای از #حسینش #جدا نمیشد... بی‌بی اشاره کرد به #سر روبَر #روی‌نیزه سری‌به‌نیزه‌بلند‌است‌در‌برابر #زینب خدا کند که‌ نباشد‌ سر #برادرزینب

#صحنه‌ی‌آخر (لحظه‌ی‌وصال) عبدالله میفرماد: لحظه‌های آخر بی‌بی فرمودند: عبدالله بسترم رو جلوی #آفتاب بذار دیدم چیزی رو در آغوش دارد میبوسد گریه می‌کند... . #یک‌سال‌و‌نیم‌پیرهنت‌اشک‌من‌گرفت💔 . -لحظه‌‌ی‌وصال چشمانش را گشود و برای آخرین بار به دورترین نقطه خیره شد. در این مدت حتی یک لحظه چهره #برادر از نظرش دور نمانده بود. آتش اشتیاق بیش از پیش شعله کشید و یاد برادر تمام وجودش را پُرکرده بود. #لحظه‌ی‌وصال نزدیک بود. دوباره #خیمه‌های‌آتش زده و #سرهای‌بر‌نیزه، چشمانش را به دریایی از غم مبدل ساخت. عمه‌جان‌زینب‌-س پلک‌ها را روی هم گذاشت و زیر لب گفت: #السلام‌علیک‌یا‌اباعبدالله و به #برادر پیوست. ــــــــــــــــــــــ در‌سينه‌ام‌جز‌مِهرِ #زينب-س جانخواهد شد بختش بلند هرکه گرفتارِ زَینب-س‌است