#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه پنجم و ششم ۸ رمضان ۱۴۴۵ 🔰ادامه نکته چهارم در باب حقیقت "اسم" 🔸نظام اسمائی بعد از اینکه حقیقت اسم روشن شد، این بحث توسط عرفا مطرح شد که اسماء دارای نظام است. 🔸عرفا قائل هستند نظام هستی شامل وجود، ماهیت و نیز #اسماء_الله است؛ اسماء الهی در عرض هم نیستند، بلکه هم در عرض یکدیگر هستند و هم در طول یکدیگر. 🔸در صدر همه اسماء، اسم "الله" است؛ یعنی آن حقیقتی از خداوند سبحان که متجلی در #الوهیت است. الوهیت یعنی تدبیر همه جانبه مخلوقین. هم کمالات اولیه مخلوقین و هم کمالات ثانیه آنها. 🔸اسم الله در سرسلسه اسماء است و عام‌ترین، شامل‌ترین و بالاترین اسم است. بعد از آن تکثر حاصل می‌شود. از جنبه الوهیت است که ویژگی‌هایی نظیر علم و قدرت و… شکل میگیرد و به تدریج این اسماء مبسوط میشود به حدی که امام صادق(ع) خطاب به فضل بن عباس میگوید: این فرش زیر پای منم اسم خداست. اینگونه رابطه میان حق و خلق و وحدت و کثرت با اسماء الهی تبیین میشود. 🔸با این بیان، این چینش "بسم الله الرحمن الرحیم" نیز حکایت از یک واقعیت تکوینی دارد. 🔰اسماءالله، تنها مسیر رسیدن به لقاءالله 🔸ما برای توجه به خداوند سبحان و طی طریق لقاء الله، راهی جز اسماء الله نداریم. 🔸در حدیثی امام صادق میفرمایند معامله ما با اسماء الهی چندجور است؛ اگر خود اسم بصورت استقلالی مدنظر ما باشد، این #کفر است؛ اگر در عرض ذات باشد، این #شرک است. از طرفی خود ذات هم به خودی خود قابل دستیابی ما نیست. راه صحیحِ شناخت و عبادت ذات، از طریق اسماء است، و این #توحید است. 🔸اگر کسی غرق در اسماء شود و جزو محجوبین شود، آنوقت این اسماء و نظام هستی دیگر حقیقت اسمی و علامتی برای او ندارد. درحالی که ذات این عالم، اسم بودن و علامت بودن است. علامت آنوقتی علامت است که خودش دیده نشود. 🔸آیات و نشانه های الهی، اوایل خودشان بصورت استقلالی مورد توجه انسان است. بعد از مدتی حالت شرک‌آلود میگیرد، یعنی هم آیات را میبیند و هم خدا را. توحید محض هنگامی رخ می‌دهد که آرام آرام انسان فقط خدا را در تمام نشانه ها و علامات ببیند. 🔰درباره اسم "الله" 🔸منظور از الله، ذات خداوند نیست. بلکه منظور، آن صفت حقیقی خداوند است که متجلی در #الوهیت است. ذات خداوند در دسترس هیچ کس نیست. لذا اگر خداوند سبحان بخواهد با خلائق کار داشته باشد و بخواهد مخلوقاتی را شکل دهد، بایستی از ناحیه الوهیت خود اقدام کند. تا خداوند سبحان حالت الوهیتی به خود نگیرد، هستی خلق نمیشود و اظهار وجود رخ نمیدهد. 🔸لفظ الله مشتق از اله است؛ اله را گفتند #متحیر_فیه، یعنی همگان واله شوند در آن. هم معبود بودن و هم متحیر فیه بودن، بخاطر کمال بی نهایتی است که در آن هست. 🔸الله اسم عَلَم نیست، بلکه هرگاه الله میگوییم، صفت الوهیت را مدنظر داریم. اما این اسم صفت انحصاراً در خداوند سبحان است لذا میگوییم عَلَم است. 🔸اضافه کردن اسم به الله در اینجا برای تبیین هویت اسمی الله و الرحمن و الرحیم است. 🔰 درباره "الرحمن" و "الرحیم" 🔸به لحاظ لغوی هر دو از ماده #رحمت است، یکی صیغه مبالغه بر وزن فعلان که بر کثرت و گستردگی دلالت دارد و دیگری صفت مشبهه بر وزن فعیل بر بقاء و ثبات دلالت دارد. 🔸لذا رحمت خداوند سبحان دو قسم است: الف) رحمت #رحمانی که گسترده است و به همگان میرسد، و در مقابلش غضب نیست، بلکه غضب خودش در دل این شکل از رحمت است. ب) رحمت #رحیمی که رحمت خاص مومنین است و در مقابل غضب است. 🔸رحمانیت و رحیمیت خدا هم در دنیاست هم در آخرت. از جمله رحیمیت خداوند در دنیا، همین معنای مومنانه‌ای است که در زندگی مومنین جاری است. 🔸عمومیت رحمت رحمانی به گونه‌ای است که رحمت رحیمی را درون خود دارد. لذا این تقسیم، برآمده از دل نظام #تشکیک است. خداوند اساسا یک رحمت بیشتر ندارد. این رحمت به میزان شدت و ضعف به رحمانی و رحیمی تقسیم می‌گردد. 🔸اساسا تمام هستی بر اساس ترحم خداست و اگر ترحم نباشد، هستی بوجود نمی‌آید. (لذا در مقابل رحمت رحمانی، عدم است) حتی شرّ نیز تا مورد رحمت خدا واقع نشود، اصلا ایجاد نمیشود. حتی جهنم نیز با رحمت رحمانی است. 🔸در این بستر رحمانی هرگاه رحمتی مضاعف شود، رحمت رحیمی شکل میگیرد. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه هفتم و هشتم ۹ رمضان ۱۴۴۵ 🔸الله نورالسماوات و الارض؛ این نور همان نور #رحمت_الهی است که موجودات را از کتم عدم خارج کرده و وجود میدهد. در همین آسمان و زمین، کفر و نفاق و ظلم هم وجود دارد، اینها همه منور به نور الهی اند و الا اصلا موجود نمیشوند. 🔸برخی خیال میکنند جهان از دست خداوند در رفته است و آمریکا و اسرائیل جهان را گرفتند! اینها به لحاظ وجودی شیطان را در برابر خدا گرفته و #ثنویت در عمل را قائلند؛ در حالی که شیطان هم مخلوق خداست و تمام اعوان و انصارش در دستگاه ربوبی می‌گنجد. 🔰برخی از آیاتی که اشاره به #رحمت_رحمانی دارد 🔹سوره مبارکه مریم، آیه ۷۵: قُلْ مَنْ كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضْعَفُ جُنْدًا ﴿۷۵﴾ خدای الرحمان حتی به مضلین هم مدد میرساند. 🔹سوره مبارکه مریم، آیه ۴۵: يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِنَ الرَّحْمَنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا ﴿۴۵﴾ عذابی از سوی خداوند رحمان. 🔹سوره مبارکه یس، آیه ۲۳: أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنْقِذُونِ ﴿۲۳﴾. خداوند رحمان است که ضرر میرساند. 🔹سوره مبارکه اعراف، آیه ۱۵۶: وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۵۶﴾ این آیه بصورت جدا و دقیق به رحمت رحمانی و رحیمی پرداخته است. 🔹اساسا #اسلام_رحمانی یعنی همانجایی که اسلامی که شلاق هم میزند ولی از باب رحمانیت و محبت. البته گاهی گوشمالی‌های خاص مومنین، جزو #رحمت_رحیمی است. 🔹برخی مفسرین علت نیامدن "بسم الله الرحمن الرحیم" را در ابتدای سوره توبه، تجلی غضب در این سوره دانسته‌اند. اما آیت الله جوادی قائل هستند که این غضب منافاتی با "بسم الله الرحمن الرحیم" ندارد. چرا که همین غضب در صفت رحمانیت جای می‌گیرد. 🔰برخی از روایات در توضیح #رحمت_رحمانی و #رحمت_رحیمی 🔹امیرالمؤمنین (ع): "اَلرَّحْمٰنِ الذي يرحم ببسط الرزق علينا." 🔹امام حسن عسکری (ع): "الرحمن العاطف على خلقه بالرّزق لا يقطع عنهم موادّ رزقه. و ان انقطعوا عن طاعته. و الرحيم بعباده المؤمنين في تخفيفه عليهم طاعاته، و بعباده الكافرين في الرزق و فى دعائهم الى موافقته." 🔹امیر مومنان (ع): "أما الرحمن فهو عون لكل من آمن به ، وهو اسم لم يسم به غيره. وأما الرحيم فهو لمن تاب وآمن وعمل صالحا" 🔸از نمونه‌های رحمت رحیمی خداوند به مومنین، همین #معنای_توحیدی است که انسان مومن در زندگی خود دارد. 🔰شرح حدیثی از امام صادق(ع) امام صادق (ع) میفرمایند: "الرحمنُ اسمٌ خاص بصفة عامة و الرحيم اسمٌ عام بصفة خاصة." 🔸وجوهی در معنای خاص بودن اسم رحمان و عام بودن اسم رحیم: 🔻نمیتوان اسم کسی از مخلوقین را رحمان نامید؛ زیرا به معنای رحمت گسترده است و این شکل از رحمت تنها مختص خداوند و در دایره قدرت اوست. اما رحیم یعنی رحمتی خاص، و مخلوقات هم میتوانند متصف به صفت رحیم شوند. 🔻دیدگاه #محقق_قیصری رحمت رحمانی، رحمت عامه است؛ ولی رحمت رحیمی، رحمت اختصاصی به هر شیء است بحسبه، چه مومن و چه کافر. این صفت خاص است یعنی هر صنفی رحمت خاص خود را دارد. رحمت رحمانی یعنی رحمت خداوند متعال را یکسره ببینی در گستره خودش اما اگر در این بحر رحمت به انشعابات آن بنگری می شود رحمت رحیمی. #مومنین در مسیر ایمان مسابقه دارند، #کفار در مسیر کفر، #مشرکین در شرک، خداوند توفیقات خاص به هرکدام میدهد تا در همان مسیر ادامه دهند. 🔰نکات پایانی در باب بسمله 🔸بسم الله الرحمن الرحیم یک اسم ترکیبی و دارای هویت ترکیبی است. یعنی اسمی که مرکب از مزاج های چند اسم بسیط است؛ الله و الرحمن و الرحیم هر کدام یک مزاج دارد و ترکیب اینها یک مزاج مستقلی دارد. 🔸آیت الله جوادی آملی در تسنیم، در تفسیر سوره حمد می فرمایند: "نسبت بسمله سوره حمد به دیگر بسمله‌ها به نحو مطلق و مقید است." 🔸اصل تمام بسمله‌ها، از جهت روح معنا از یک سنخ‌اند. یعنی یک اشتراک معنوی دارند همه؛ منتها از یک وحدت به کثرت میرسند. 🔸پوشش اصلی در بسم الله الرحمن الرحیم، رحمت است و غضب، بصورت مستتر است. رحمت است که وجودی است؛ ما اساسا شر محض نداریم زیرا شر و بطلان محض، عدم است. و حسن و نور اطلاقی خداوند همه ما را گرفته است. لذا شر و باطل کلا امری #نسبی است. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion

﷽ . «محفل مناجات با خدا» . ازشب یازدهم ماه مبارک(۵شب) 🎙فیض منبر: حجت الاسلام والمسلمین امینی‌نژاد 🎤مناجات: 🔸 برادر جــــواد ظریــــــــف 🔸برادر جــــــواد مصطفوی 🔸حاج جواد‌ مشـــــکی‌باف ⏰ از پنجشنبه۲فروردین ساعت ۲۱:۱۵ 🕌 بولوارشهید مدرس۴ حسینیه‌هنــر 💠تشکل طلبگی ربیون 💠هیـــــــــــــئت لبیــک 🌐 @rebbiion

#ماه_رمضان #عکس_نوشت #تفسیر_سوره_حمد حجت الاسلام و المسلمین امینی نژاد: «در این روایت آمده است که تمام نکات هستی و قرآن،در بسمله است... .» 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه نهم ۱۰ رمضان ۱۴۴۵ 🔰الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ 1⃣ نکته اول، معنای #حمد 🔸حمد به معنای ستودن و ستایش کردن است. 🔸تفاوت #حمد و #شکر در این است که شکر در برابر خوبی‌هایی است که نتایجش به شخص دیگری میرسد، و آن شخص دیگر شکرگزاری میکند؛ اما حمد مقید به این نیست که چیزی به انسان برسد. 🔸تفاوت #حمد و #مدح در این است که حمد فقط در ارتباط با کمالات اختیاری است. اما در غیر اختیاریات، مدح است. 🔸لکن همه حمدهای خداوند فقط درباره کمالات اختیاری نیست؛ درباب برخی ویژگی‌های مربوط به ذات پروردگار که درباره آنها اختیار معنا ندارد (هرچند اجبار هم نیست)، می‌بینیم حمد از سمت معصومین وارد شده است. لذا در مورد خداوند سبحان، حمد و مدح یکی است. 2⃣نکته دوم، "ال" موجود در الحمد 🔸اگر "ال" جنس باشد، یعنی طبیعت و جنس حمد. اگر "ال" استغراق باشد، یعنی کل حمدها. 🔸علامه طباطبایی میفرمایند: چه "ال" طبیعت باشد و چه استغراق، نتیجه یکی میشود و آن #انحصار حمد و ستایش در خداست. 🔸بر اساس تشکیک خاصی حکمت متعالیه، حقیقت تمام حمدها از آن خداست و رقیقت و مرتبه نازله‌ی آن، مخصوص ماسوی است. 🔸بر اساس نگاه عرفانی تشکیک الخاص الخاصی، حقیقتا همه حمدها برای خداست و مجازا برای ماسوی است. نه اینکه مخلوقات هم حمدی داشته باشند ولو بصورت نازل. 🔸نظر امام خمینی: "ال" طبیعت لابشرط مقسمی است. اگر "ال" را طبیعت را لابشرط مقسمی بگیریم، باید گفت حتی حامد نیز خود خداوند است. چرا که این حمد از عهده هیچ‌کسی برنمی‌آید و فقط از عهده خود خداوند برمی‌آید. یا می‌توان گفت هرکس حمد میکند او حمد نمیکند و خدا دارد حمد میکند؛ لذا هم حامد خداست و هم محمود. 3⃣نکته سوم، چرا همه حمدها ویژه خداست؟ در خود این آیات اقلاً ۴ برهان‌ برای انحصار حمد در خداوند سبحان مطرح شده است. 🔸اولا، مسئله "الله"؛ چون او الله است همه حمدها متعلق به اوست. جامع همه صفات کمالیه است. مخلوقات ذاتا کمالی ندارند و همان بالعرض هم که دارند، محدود است. 🔸ثانیا، "رب العالمین" است، لذا همه حمدها منحصر در اوست. معنای اصلی رب، بسترسازی برای به کمال رساندن یک موجود است. "عالمین" جمعِ عالَم است؛ و عالَم یعنی ما یُعلَم به الشیء. معنای عالمین جهان‌ها است نه جهانیان. جهان انسانها، جهان حیوانات، جهان جمادات، جهان های اعتباری، جهان تشریع، و... خداوند رب همه جهان‌ها است. 🔸"عالَم" در عین اینکه دارد یک مجموعه را نشان میدهد، یک هویت #علامت بودن هم دارد. یعنی همان اسم و اسماء. همان نظام اسمائی. عالَم ما یُعلَم به الله است. "رب العالمین" یعنی رب عوالمی که نشانه های خداست. 🔸نسبت بین اشیاء، اسماء و عالَمین؛ بین شیء و اسم تفاوت است، اشیاء از جهتی عالَم هستند و اسماء، رب آن عالَم‌هاست. هر اسمی شیئی را می‌سازد و پشتیبانی میکند و به کمال میرساند. لذا به تعداد اسماء الهی ما رب داریم و خود خداوند #رب_الارباب است. 🔸ثالثا، "مالک یوم الدین" است، لذا همه حمدها مختص اوست. وجه انحصار همه حمدها در اینجا بیشتر آشکار میشود. در روز قیامت روشن میشود که خداوند سبحان مالک حقیقی همه چیز است. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه دهم ۱۰ رمضان ۱۴۴۵ 🔰آثار تربیتی و معرفتی حمد 🔸انسانی که دچار #عجب و #تکبر و ربوبیت های مجازی میشود، علتش این است که انحصاری بودن حمد را نفهمیده است. حمد انسان را موحد میکند. حذف مقام شکر از بزرگترین مشکلات بشر است. 🔸درد اصلی بشر حذف خداست. این شعار نیست و واقعی است. ما هم که گهگاهی احساس پوچی میکنیم، به علت غفلت از خداست. 🔸بزرگترین لذت برای مومن، #سلب_کمالات به نحو بالذات از خودش است. اوج آن این است که حتی برای همین لذت معنوی هم کار نکند. حقیقت شکر و حمد همین است. 🔸زندگی اگر با این توجه همراه شود، زندگی فوق‌العاده‌ای میشود و همه رذائل زدوده شده و مراحل کمال طی میشود. 🔸اساسا مسئله ما، #معرفت_الله است. این درست شود همه چیز درست میشود. اگر خداشناسی درست شود همه زندگی ما تنظیم میشود. سُکر (مستی) و جنون‌های ما از قدرت و پول و … بخاطر این است که خدا را نشناخته‌ایم. 🔸امام صادق: «و کان النبیّ (صلی الله علیه آله) فی کلّ یومٍ اذا اصبح و طلعت الشمش یقول الحمدلله رب العالمین کثیراً طیباّ علی کل حال یقولها ثلاث مائه و ستین مره شکراً» در حدیث دیگری میفرمایند: "عنه عليه السلام : ما أنعَمَ اللّه ُ على عَبدٍ بنِعمَةٍ صَغُرَت أو كَبُرَت فقالَ الحمدُ للّه ِِ ، إلاّ أدّى شُكرَها." 🔸لذا اگر #حمد واقعا به دل بنشیند، و با توجه گفته به زبان آورده شود، همین به زبان آوردن حق حمد را تا حدی ادا میکند است. 🔸حمد به شکلی است که مهیمن بر همه اذکار است. تهلیل و تسبیح و تکبیر را در برمیگیرد. 🔰دو نکته پایانی 🔸سه واژه الله و الرحمن و الرحیم که در بسمله آمده، همان الله و رحمان و رحیم در این آیات است؛ و تکرار صورت گرفته است. طبق برخی اقوال، متعلق بسمله در هر سوره، مفاد همان سوره است. لذا اینجا میتوان اینگونه بیان کرد که حمد در این سوره، یک حمد بسیار بالا و سنگین است و نمیتوان آن را ادا کرد جز با استعانت به بسم الله الرحمن الرحیم. 🔸آیت الله جوادی آملی: وقتی این آیات را میخوانیم، در اسم رحمن و رحیم، غضب به نحو مستتر وجود دارد نه به نحو آشکار. لذا آخر سوره، غضب‌شدگان را بصورت مجهول میگوییم و صریح به خداوند نسبت نمیدهیم. این نشان میدهد جلوه اصلی کار باید رحمت باشد. حتی واژه رحمان را برگزیده است درحالی که غضب هم دارد. 🔸انسان در ارتباط با خود نیز باید غلبه را به رحمت بدهد و امیدوار به خدا باشد. اما ترس از خدا نباید محو شود. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion