اگر مقیاس کربلا نبود و اگر زینب (س)نبود؛ چه بسیار مردان و زنانی که در نیمه‌ی راه باز می‌ماندند. صبر زینب، یک شورش بر اساس حیاتی معقول است که همواره در بحرانی‌ترین شرایط، بهترین جهت را برای تاریخ و زمانه ساخته و پرداخته کرده و عالمی را درس داده است. بانویی که وقتی بر عمرسعد خطابه میخواند، مصیبت را بزرگتر از فهم و عقل او میشمرد.. زمانی که فقط خود اوست و خدا و کشتی غرقه به خونش، دستان خود را به زیر آن پاره پاره تن میبرد و تمام وجودش غرق در محبت و معرفت به خداوند التماس میکند: «ربنا تقبل منا هذا القربان» این ایمان و باور است که زینب را به چنان صبوری فرا میخواند و صبوری او عین علم اوست.. #تامل @refige_shahidam