دلمون غروب کرد با غروبِ عاشورا.. شمع روشن کردیم و تو حرارتش سوختیم برای دلِ سوخته‌ی #عمه‌جان‌زینب س.. برای شامِ غریبانی که سحر نداره.. #رقیه‌ای که پدر نداره... مرهمِ زخمِ تموم شدنِ دهه‌ی اول شد ذوقِ #اربعین و #کربلایی‌شدن و گذروندیم روزا رو به همین امید که.. همون وسطا سری زدیم به کنجِ خرابه و شدیم هم‌آوازِ دلِ #سه‌ساله‌ای که از یتیمی میخونه ،از دلتنگیِ بابا.. سه‌ساله‌ای که با نوازشِ سرِ بابا آروم گرفت تا همیشه...