#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت۱۵ •پهلوان حاج حسن هم بعد از چند لحظه سکوت گفت: تو قدیم های این تهرون ، دوتا پهلون بودند به نام های حاج سیدحسن رزازّ و حاج صادق بلور فروش ، اون ها خیلی باهم دوست و رفیق بودند . توی کشتی هم هیچکس حریفشان نبود . اما مهمتر از همه این بود که بنده های خالصی برای خدا بودند . همیشه قبل از شروع ورزش کارشان رو با چند آیه قرآن و یا روضه مختصر و با چشمان اشک آلود برا آقا#اباعبدالله(ع) شروع کردند . نَفَس گرم حاج محمدصادق و حاج سید حسن ، مریض شفا می داد . بعد ادامه داد ، #ابراهیم ، من تو رو یه پهلوون میدونم مثل اون ها! #ابراهیم هم لبخندی زد و گفت : نه حاجی ، ما کجا و اونا کجا . بعضی از بچها از اینکه حاج حسن اینطور از #ابراهیم تعریف میکرد ، ناراحت شدند . فردا آن روز پنج پهلوان از یکی از زور خانه های تهران به انجا آمدند . قرار شد بعد از ورزش با بچهای ما کشتی بگیرند . همه قبول کردند که حاج حسن داور شود. بعد از ورزش کشتی ها شروع شد . چهار مسابقه برگزار شد ، دو کشتی را بچهای ما بردند ، دوتا هم آن ها . اما در آخر کشتی کمی شلوغ کاری شد! آن ها سر حاج حسن داد می زدند . حاج حسن هم خیلی ناراحت شده بود.من دقت کردم و دیدم کشتی های بعدی بینِ #ابراهیم و یکی از بچهای مهمان است... ادامه دارد....

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت۲۰ •شرط بندی او ابتدا زیر بار نمی رفت و بازی نمی کرد اما وقتی اصرار کردیم گفت: پس همه شما یک طرف ، من هم تکی بازی می کنم! بعد از بازی چند نفر از فرماندهان گفتند: تا حالا اینقدر نخندیده بودیم ، #ابراهیم هر ضربه ایی که می زد چند نفر به سمت توپ می رفتند و به هم می خورد می کردند و روی زمین می افتادند! #ابراهیم در پایان با اختلاف زیادی بازی را برد . تقریبا سال ۱۳۵۴ بود. صبح یک روز جمعه مشغول بازی بودیم . سه نفر غریبه جلو آمدند و گفتند: ما از بچه های غرب تهرانیم ، #ابراهیم کیه!؟ بعد گفتند: بیا بازی سر ۲۰۰ تومان . دقایقی بعد بازی شروع شد. #ابراهیم تک و آن ها سه نفر بودند ، ولی به #ابراهیم باختند. همان روز به یکی از محله های جنوب شهر رفتیم. سر ۷۰۰ تومان شرط بستیم. بازی خوبی بود و خیلی سریع بردیم . موقع پرداخت پول‌، #ابراهیم فهمید آن ها مشغول قرض گرفتن هستند تا پول ما را جور کنند. یکدفعه #ابراهیم گفت: آقا یکی بیاد تکی با من بازی کنه. اگه برنده شد ما پول نمی گیریم. یکی از آن ها جلو آمد و شروع به بازی کرد. #ابراهیم خیلی ضعیف بازی کرد. آنقدر ضعیف که حریفش برنده شد! همه آن ها خوشحال از آنجا رفتند. من هم که خیلی عصبانی بودم به #ابراهیم گفتم: آقا ابرام ، چرا اینجوری بازی کردی؟! با تعجب نگاهم کرد و گفت: میخواستم ضایع نشن! همه این ها روی هم صد تومن تو جیبشون نبود! ادامه دارد...

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت۲۲ •شرط بندی #ابراهیم برگشت و گفت: شرط بندی حرومه ، من هم اگه نی دونستم هفته های قبل با شما بازی نمی کردم ، پول شما رو هم دادم به فقیر ، اگه دوست دارید ، بدون شرط بازی کنیم . که البته بعد از کلی حرف و سخن و مسخره کردن بازی انجام نشد . دوستش می گفت: با اینکه بعد از آن #ابراهیم به ما بسیار توصیه کرد که شرط بندی بازی نکنید. اما یکبار با بچهای محله نازی آباد بازی کردیم و مبلغ سنگینی را باختیم! آخرای بازی بود که #ابراهیم آمد . بخاطر شرط بندی خیلی از دست ما عصبانی شد. از طرفی ما چنین مبلغی نداشتیم که پرداخت کنیم . وقتی بازی تمام شد #ابراهیم جلو آمد و توپ را گرفت. بعد گفت: کسی هست بیاد تک به تک بزنیم؟ از بچهای نازی آباد کسی بود به نام ح.ق که عضو تیم ملی و کاپیتان تیم برق بود. با غرور خاصی جلو آمد و گفت: سَر چی!؟ #ابراهیم گفت: اگه باختی از این بچها پول نگیری. او هم قبول کرد. #ابراهیم به قدری خوب بازی کرد که همه ما تعجب کردیم. او با اختلاف زیادی حریفش را شکست داد. اما بعد از آن حسابی با ما دعوا کرد! #ابراهیم به جز والیبال در بسیاری از رشته های ورزشی مهارت داشت. در کوهنوردی یک ورزشکار کامل بود. تقریبا سه سال قبل از پیروزی انقلاب تا ایام انقلاب هر هفته صبح های جمعه با چند نفر از بچه های زورخانه می رفتند تجریش. ادامه دارد...

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت ۲۳ •کشتی نماز صبح را در امامزاده صالح می خواندند ، بعد هم به حالت دویدن از کوه بالا می رفتند . آنجا صبحانه می خوردند و بر می گشتند. فراموش نمیکنم. #ابراهیم مشغول تمرینات کشتی بود و می خواست پاهایش را قوی کند. از میدان دربند یکی از بچه ها را روی کول خود گذاشت و تا نزدیک آبشار دوقلو بالا برد! این کوهنوردی در منطقه دربند و کولکچال تا ایام پیروزی انقلاب هرهفته ادامه داشت. #ابراهیم فوتبال هم خیلی خوب بازی می کرد. در پینگ پنگ هم استاد بود و با دو دست و دو راکت بازی می کرد و کسی حریفش نبود. هنوز مدتی از حضور #ابراهیم در ورزش باستانی نگذشته بود که به توصیه دوستان و شخص حاج حسن ، به سراغ کشتی رفت. او در باشگاه ابومسلم در اطراف میدان خراسان ثبت نام کرد . او کار خود را با وزن ۵۳ کیلو آغاز کرد. آقایان گودرزی و محمدی مربیان خوب #ابراهیم در آن دوران بودند. آقای محمدی ، #ابراهیم را به خاطر اخلاق و رفتارش خیلی دوست داشت . آقای گودرزی خیلی خوب فنون کشتی را به #ابراهیم می آموخت. همیشه می گفت: این پسر خیلی آرومه ، اما تو کشتی وقتی زیر می گیره ، چون قد بلند و دستای کشیده و قوی داره مثل پلنگ حمله می کنه! او تا امتیاز نگیره ول کن نیست. برای همین اسم #ابراهیم را گذاشته بودند پلنگ خفته! بارها می گفت: یه روز ، این پسر رو تو مسابقات جهانی می بینید ، مطمئن باشید! سال های اول دهه ۵۰ در مسابقات قهرمانی نوجوانان تهران شرکت کرد. #ابراهیم همه حریفان را با اقتدار شکست داد. او در حالی که ۱۵ سال بیشتر نداشت برای مسابقات کشوری انتخاب شد. ادامه دارد....

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت ۲۴ •کشتی مسابقات در روزهای اول آبان برگذار می شد ولی #ابراهیم در این مسابقات شرکت نکرد! مربی ها خیلی از دست او ناراحت شدند. بعدها فهمیدیم مسابقات در حضور ولیعهد برگزار شد و جوایز هم اهداء شده. برای همین #ابراهیم در مسابقات شرکت نکرده بود. سال بعد #ابراهیم در مسابقات قهرمانی آموزشگاه ها شرکت کرد و قهرمان شد. همان سال در وزن ۶۲ کیلو در قهرمانی باشگاه های تهران شرکت کرد. در سال بعد از آن در مسابقات قهرمانی آموزشگاه ها وقتی دید دوست صمیمی خودش در وزن او ، یعنی ۶۸ کیلو شرکت کرده ، #ابراهیم یک وزن بالاتر رفت و در ۷۴ کیلو شرکت کرد. در آن سال درخشش #ابراهیم خیره کننده بود و جوان ۱۸ ساله ، قهرمان ۷۴ کیلو آموزشگاه شد. تبحر خاص #ابراهیم در فن لنگ و استفاده به موقع و صحیح از دستان قوی و بلند خود باعث شده بود که به کشتی گیری تمام عیار تبدیل شود. صبح زود #ابراهیم با وسائل کشتی از خانه بیرون رفت . من و برادرم هم راه افتادیم. هرجائی می رفت دنبالش بودیم! تا اینکه داخل سالن هفت تیر فعلی رفت. ما هم رفتیم توی سالن و بین تماشاگرها نشستیم. سالن شلوغ بود. ساعتی بعد مسابقات کشتی آغاز شد. آن روز #ابراهیم چند کشتی گرفت و همه را پیروز شد . تا اینکه یکدفعه نگاهش به ما افتاد. ما داخل تماشاگرها تشویقش می کردیم. با عصبانیت به سمت ما آمد. گفت: چرا اومدید اینجا!؟ گفتیم: هیچی ، دنبالت اومدیم ببینیم کجا میری. بعد گفت: یعنی چی!؟ اینجا جای شما نیست. زود باشین بریم خونه با تعجب گفتم: مگه چی شده!؟ جواب داد: نباید اینجا بمونین ، پاشین ، پاشین بریم خونه . همین طور که حرف می زد بلندگو اعلام کرد: کشتی نیمه نهائی وزن ۷۴ کیلو آقایان هـادے‌ و تهرانی. ادامه دارد....

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت ۲۵ •کشتی #ابراهیم نگاهی به سمت تشک انداخت و نگاهی به سمت ما . چند لحظه سکوت کرد و رفت سمت تشک. ماهم حسابی داد می زدیم و تشویقش می کردیم . مربی #ابراهیم مرتب داد می زد و میگفت که چه کاری بکن. ولی #ابراهیم فقط دفاع می کرد. نیم نگاهی هم به ما می انداخت. مربی که خیلی عصبانی شد بود داد زد: ابرام چرا کشتی نمی گیری؟ بزن دیگه. #ابراهیم هم با یک فن زیبا حریف را از روی زمین بلند کرد. بعد هم یک دور چرخید و او را محکم به تشک کوبید . هنوز کشتی تمام نشده بود که از جا بلند شد و از تشک خارج شد. آن روز از دست ما خیلی عصبانی بود. فکر کردم از اینکه تشویقش کردیم ناراحت شده ، وقتی در راه برگشت صحبت کردیم گفت: آدم باید ورزش را برای قوی شدن انجام بده ، نه قهرمان شدن. من هم اگه تو مسابقات شرکت می کنم میخوام فنون مختلف رو یاد بگیرم. هدف دیگه ایی ندارم. گفتم: مگه بده آدم قهرمان و مشهور بشه و همه بشناسنش؟! بعد از چند لحظه سکوت گفت: هرکس ظرفیت مشهور شدن رو نداره ، از مشهور شدن مهمتر اینه که آدم باشیم. آن روز #ابراهیم به فینال رسید. اما قبل از مسابقه نهائی ، همراه ما به خانه برگشت! او عملاََ ثابت کرد که رتبه و مقام برایش اهمیت ندارد . #ابراهیم همیشه جمله معروف امام راحل را می گفت:《ورزش نباید هدف زندگی شود.》 ادامه دارد...

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت ۲۶ •قهرمان مسابقات قهرمانی ۷۴ کیلو باشگاه ها بود. #ابراهیم همه حریفان را یکی پس از دیگری شکست داد و به نیمه نهائی رسید. آن سال #ابراهیم خیلی خوب تمرین کرده بود. اکثر حریف ها را با اقتدار شکست داد. اگر این مسابقه را می زد حتماََ در فینال قهرمان می شد . اما در نیمه نهائی خیلی بد کشتی گرفت.بالاخره با یک امتیاز بازی را واگذار کرد! آن سال #ابراهیم مقام سوم را کسب کرد . اما سال ها بعد ، همان پسری که حریف نیمه نهائی #ابراهیم بود را دیدم. آمده بود به #ابراهیم سر بزند. آن آقا از خاطرات خودش با #ابراهیم تعریف می کرد. همه ما هم گوش می کردیم. تا اینکه رسید به ماجرای آشنایی خودش با #ابراهیم و گفت: آشنایی ما بر می گردد به نیمه نهائی کشتی باشگاه ها در وزن ۷۴ کیلو ، قرار بود من با #ابراهیم کشتی بگیرم. اما هرچه خواست آن ماجرا را تعریف کند #ابراهیم بحث را عوض می کرد! آخرهم نگذاشت که ماجرا تعریف شود! روز بعد همان آقا را دیدم و گفتم: اگه می شه قضیه کشتی خودتان را تعریف کنید. او هم نگاهی به من کرد. نَفَس عمیقی کشید و گفت: آن سال من در نیمه نهائی حریف #ابراهیم شدم . اما یکی از پاهایم شدیداََ آسیب دید. به #ابراهیم که تا آن موقع نمی شناختمش گفتم: رفیق ، این پای من آسیب دیده . هوای ما رو داشته باش. #ابراهیم هم گفت: باشه داداش ، چَشم. بازی های او را دیده بودم . توی کشتی استاد بود. با اینکه شگرد #ابراهیم فن هایی بود که روی پا می زد . اما اصلا به پای من نزدیک نشد! ادامع دارد...

#سلام‌برابراهیم‌۱🍃 پارت۱۵ •پهلوان حاج حسن هم بعد از چند لحظه سکوت گفت: تو قدیم های این تهرون ، دوتا پهلون بودند به نام های حاج سیدحسن رزازّ و حاج صادق بلور فروش ، اون ها خیلی باهم دوست و رفیق بودند . توی کشتی هم هیچکس حریفشان نبود . اما مهمتر از همه این بود که بنده های خالصی برای خدا بودند . همیشه قبل از شروع ورزش کارشان رو با چند آیه قرآن و یا روضه مختصر و با چشمان اشک آلود برا آقا#اباعبدالله(ع) شروع کردند . نَفَس گرم حاج محمدصادق و حاج سید حسن ، مریض شفا می داد . بعد ادامه داد ، #ابراهیم ، من تو رو یه پهلوون میدونم مثل اون ها! #ابراهیم هم لبخندی زد و گفت : نه حاجی ، ما کجا و اونا کجا . بعضی از بچها از اینکه حاج حسن اینطور از #ابراهیم تعریف میکرد ، ناراحت شدند . فردا آن روز پنج پهلوان از یکی از زور خانه های تهران به انجا آمدند . قرار شد بعد از ورزش با بچهای ما کشتی بگیرند . همه قبول کردند که حاج حسن داور شود. بعد از ورزش کشتی ها شروع شد . چهار مسابقه برگزار شد ، دو کشتی را بچهای ما بردند ، دوتا هم آن ها . اما در آخر کشتی کمی شلوغ کاری شد! آن ها سر حاج حسن داد می زدند . حاج حسن هم خیلی ناراحت شده بود.من دقت کردم و دیدم کشتی های بعدی بینِ #ابراهیم و یکی از بچهای مهمان است... ادامه دارد....