وصفحال ترین بیتی که شنیدم؟!
[دیدم که برنداشت کسی نعشم از زمین
خود نعش خود به شانه گرفتم، گریستم]
غمهای عمیق نه اشک میشن که جاری بشن، نه بغض میشن که گلوگیر بشن؛ غمهای عمیق موی سفید میشن که یادگاری بمونن.
ارحم الراحمین مهربون لطفا به من یه عالمه قدرتِ تداوم سوپر اسپشیالِ خفن ببخش. ممنونم و بوس.
دلم نمیخواد رسیدن به این خواستهم
اونقدری دیر بشه که حس کنم هیچ امید
و ذوقی براش ندارم... دلم میخواد تا سَرِپا وایسادم از راه برسه و بغلش کنمو براش خوشحالی کنم ...
قضیه از این قراره ک ؛
انسان اومده برای رسیدن به اوج؛
نه مثلِ ی تیکه چوب که افتاده رویِ موج!
همونقدر بیهدف، همونقدر بیدغدغه، همونقدر رها ..
این با ذاتِ حقیقیِ انسان جور در نمیاد !