شما از "طلبه هایی" که برای تقلب نکردن تو امتحانات، براشون مراقب میذارن انتظار اصلاح جامعه از فساد دارید؟ شما از "قشر فرهنگی_تربیتی" که به جای کار و عمل در جهت خودسازی و تقویتِ روحیه‌ی تفکر ، توکل و اعتقاد در افراد ِجامعه ، تظاهر و خودنمایی میبینید ؛ انتظار اصلاح جامعه از فساددارید ؟ شما از "مسئولینی‌" که در کوچک ترین مسائل زندگی خود هدف ،نظم ، توکل ندارن انتظار جامعه ای نظامند‌ و عاری از هرگونه فساد و ظلم دارید ؟ شما از "خودت" که این مطالب رو میخونی و باز هم انگشت اتهامت‌ رو به بقیه ست بدون اینکه ذره ای اشتباهات خودت رو بپذیری و بخوای اصلاحش کنی ، انتظار عاقبت بخیری و اصلاح جامعه داری؟ برای اصلاح این چرخه ی نابود کننده قسمتِ "خودت" رو دوبار بخون :)))) به خود باید آمد .. #اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج #به‌خودت‌بگیر

دستکاری روانی یعنی وقتیِ که تورو برای طرز واکنشت نسبت به رفتارِ سمیِ خودشون مقصر میدونن اما هرگز در مورد بی احترامیِ خودشون که باعث این واکنش در تو‌ شد، چیزی نمیگن...! #به‌خودت‌بگیر

پوست کلفت شدم. دیگه حتی تیکه های آبدار اطرافیانم رو هم با شوخی رد میکنم . وقتی تموم عمرت تلاش میکنی که حرمت آدما رو حفظ کنی ، بهشون اعتماد به نفس بدی و نزاری حقشون‌ پایمال بشه ولی یهو در معرض تموم اینا قرار می‌گیری ،قضیه خیلی دارک میشه! هی سعی میکنم با شوخی و خنده رد کنم ولی نمی‌شه. یهو حجوم میاره اون حجم از ناکافی بودنی که آدما سال پیش این موقع بهم القا کردن ! هی میگم چیزی نمونده از زندگیت . تهِ‌ تهش ۳۰ سال دیگه !. به اونچیزی که هدفته‌ و میخوای بهش برسی فک کن . بزار بگذره . بزار حداقل از تو امید بمونه. ولی نمی‌شه. عادله میگفت ببخش تا مجبور نشی تو قیامت دوباره ببینیشون . اون دل گنده تر از این حرفاس . اما من با اینکه صدبار وسط صحن انقلاب ، روبروی گنبد تپل مپل اقای امام رضای عزیزدلم بخشیدمت ولی بازم می‌بینم ته دلم چروک و تیره مونده از تموم این مصائبی که کشیدم. نمی‌شه ببخشمت. چروکایی که انداختی روی پیشونیِ این دل به همین راحتیا اتو نمی‌شه و هرچی بالا پایین میکنم میبینم که هیچ کس غیر از خود آسِد رضا نمیتونه از پسِ تو بربیاد. پس همون بهتر که دیدار به قیامت باشه ! #به‌خودت‌بگیر

من برام مهم نیست ماهیانه رقم جابجایی حسابم چقدره یا تو چ خونه و ماشینی زندگی میکنم .. با چ لباسی کجا میرم و چطور خودم رو برای آدمای اطراف ثابت کنم .. ی آدم بیخیال که نسبت به امور مزخرفِ این چنینی ، میزنه به جاده خاکی و میدونه که اصل کاری ی چیز دیگه‌ست و اینا همش رد گم کنیِ جاده اصلی های زندگیه! برای من مهمه که با خودم. دلم ، عقلم و آدمای دوروبرم روراست باشم .. مهمه که جزئی از خاطرات بد کسی نباشم و اطرافیانم در کنار من حس آرامش داشته باشن .. هیچ اهمیتی نداره کجا و چجور زندگی میکنم ، مهم حالِ دلمه ک خوب باشه ! حالا لابد با خودت میگی بابا این دختره خُل شده ، اینا همش ی مُشت شعار جهان سومیِ که واقعیت نداره .. ولی نه دوستم ، من با این اَهَم فی‌ الاَهَم ها زنده‌م و باهاشون لحظه‌ ها مو میسازم... شاید برای تو مهم باشه وقتی وارد مجلس می‌شی همه از خوشگلیِ لباست انگشت به دهن بمونن یا تو کَفِ فلان گوشیِ پرومکست‌ برن و با بهمان مدرکِ تحصیلیت‌ تعریف و تمجیدت‌ کنن . ولی برای من ن ! هیچ وقت تو دایره‌ی حیاتِ زندگیم این چیزا تعریف نشده ! اگه پوششی دارم یا از گوشی‌ای استفاده میکنم چون با اون حالِ خودم خوبه ن ملت ! وقتی تو آینه خودمو با اون لباسِ چیتان پیتان‌ میبینم و با گوشیِ ساده ی بی‌شیله‌پیله‌م عکس میگیرم کیفور میشم و حالم میزونه .. تلاش می‌کنم و درس میخونم، ن برای تمجید و بَه‌بَه و چَه‌چَه ملت که برای رسیدن به هدف !!!! اشتباه میکنم چون یکبار زندگی میکنم ! چون تجربه ی این شرایط و فشار های جورواجورش‌ رو نداشتم و میدونم که در قبال این دنیا و وسعتش ، حقمه‌ که تو امتحانِ مسیر های مختلف خطا داشته باشم ... اگه کسی رو دوست دارم چون اول از همه با چارچوبای‌ عقلم و دیواره های شکننده ی قلبم یکدست شدم و بعد اون حسِ قشنگِ دوست‌داشتن رو روونه ی وجودم کردم ! و اگه متنفرم چون بعد هزار و یک فرصتی ک دراختیارت‌ گذاشتم و با خودم کلنجار رفتم ک نادیده بگیرم اشتباهاتِ قبلیتو‌ ، تو بازم نتونستی خودتو ثابت کنی و حذف شدی .. همه ی اینا رو نوشتم ک بگم من ریحانم و زندگیِ سبزِ خودمو دارم .. اصلا از مقایسه خوشم نمیاد چون هیچ صنمی با آدمای اطرافت ندارم! نمیدونم می‌گیری چی میگم یا ن ، در حد توانم کلماتِ مغزمو خالی کردم که از این تریبون بعد از شرح حالم بگم ، تو کدوم نقطه از این کره‌ ی خاکی مدالِ طلایی برای "مقایسه ی زندگی آدم ها" یا "ارزشیابیِ رفتار دیگران" رو ، گردنتون‌ انداختن ک فکر میکنین با اینکار میشه اون افکارِ مزخرف و پوسیده تون رو قالب کنید ؟! چطور میتونید درباره ی کوچیک ترین ابعاد زندگیِ مجازی و حقیقی دیگران نظر بدید درحالیکه هزارویک عیب بزرگ داره تو وجودت جولان میده ؟! یا بهتر بگم ؛ چطور میتونید با این حجم از قضاوت و حرف درباره ی آدم های اطرافتون ، شب ، راحت سر بر بالین بزارید ؟! #به‌خودت‌بگیر

هیچ وقت به تئوریه " کسایی ک همدیگه رو دوس دارن ، روح همو درک کردن و باهاش انس گرفتن " اعتقادی نداشتم و بنظرم چندیاتِ ی سری ادمِ مغز فندوقی برای پر کردنِ خلاء و عقده های درونی یا بازی با احساسات مردمه .. ولی ب "بددلی" شدیدا معقتدم چون با همین چشمای خودم تو وجود تو دیدمش و باهاش جنگیدم ! هیچ وقت دلم نمیخواست اینجا درباره‌ت چیزی بگم و با آوردن اسم و رسمت چنل رو به لجن بکشم ولی الان ک دیگه تو قید و بند خیلی چیزا نیستم و از هفت دولت آزاد و رهام خواستم برا ی بارم ک شده حرفامو تو قالب کلمه و بدیعه‌های جورواجور جا کنم‌و ب زبون بیارم ، تا شاید بتونم ی فِرِیم از خروار نفرتی ک با دوباره دیدنت برام تداعی میشه و حالم‌و به گَند میکشه رو برای عبرتِ خودم و امثالهُم تا قیامِ قیامت ب یادگار بزارم .. غرورِ کاذبِ حال بهم زن ، دروغای‌ کوچیک و بزرگ ، بردنِ آبروی اشخاص ، له‌ کردن و بازی با روح و روان طرفِ مقابل با سنگِ محبت امیرالمومنین ب سینه زدن جور درنمیاد موجود دوپا ! بهتر نیست به جای پروفایل و بیو اکانتت یکم از ایمانت رو تو زندگیت پیاده کنی ؟! حالا من نمیدونم چی تو مغزت میگذره که میتونی بدون ذره ای فکر به آینده ، ی پکیج کامل از این صفات داشته باشی و به راحتی با زندگیِ بقیه بازی کنی ولی به وعده ی " اِ‌ن‌اللّه‌یُدافِعُ‌عَنِ‌الّذینِ‌امنوا" عه خدا با عمق وجودم ایمان دارم و حقیقتا چ کسی بهتر از خالق میتونه، جوابِ بددلیِ مخلوقِ از دماغِ فیل افتاده‌شو بده ؟! با وجودی که خودمو نجات دادم و با هزار نذر و دعا و دخیل به پنجره فولاد آسِد‌رضا ، جسم شکسته و بی‌پناهمو‌ از باتلاقِ درست شده به دست تو و اعمالِ شاقَّت کشیدم بیرون ولی با این حال هنوزم که هنوزه با دیدنت تمومِ اون رزومه ی از گل بهترت جلو چشمم رژه میره و تا مدت ها گلومو آبستنِ بغض میکنه ! حالا تو بگو ؛ علتِ حالِ بد دیگران بودن چ حسی داره ؟! یا بهتر بگم ، چی می‌زنی ک وجدانت تا این حد از کار افتاده و تو خلسه ‌س؟! #به‌خودت‌بگیر