وعده جوان‌گرایی در دولت چهاردهم؛ شعاری که محقق نشد به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار 🔘 دولت چهاردهم با وعده‌هایی بزرگ پا به عرصه گذاشت و یکی از برجسته‌ترین این وعده‌ها، جوان‌گرایی در کابینه بود. محمدجواد ظریف، به عنوان مسئول کمیته انتخاب وزرای پزشکیان، ادعا کرده بود که در انتخاب وزیران، به جوان‌ترها امتیاز بیشتری داده می‌شود. این وعده با استقبال گسترده‌ای از سوی مردم مواجه شد؛ چرا که انتظار می‌رفت دولتی جوان و کارآمد، با ایده‌های نوین و انرژی بیشتر برای حل مشکلات کشور به قدرت برسد. 🔘 اما اکنون که لیست وزرای پیشنهادی به مجلس معرفی شده است، میانگین سن افراد در این لیست بالای پنجاه و نه سال است. این موضوع نه تنها با وعده‌های داده‌شده تناقض دارد، بلکه نشان می‌دهد که شعار جوان‌گرایی در این دولت صرفاً یک وعده پوچ بوده است. انتخاب افراد با سابقه و سنین بالا، گرچه ممکن است در برخی موارد نشان‌دهنده تجربه باشد، اما به وضوح نشان می‌دهد که دولت از به‌کارگیری نیروهای جوان و تازه‌نفس خودداری کرده است. 🔘 این مسئله بیش از همه نشان‌دهنده عدم تعهد دولت به وعده‌های خود است. اگر هدف دولت واقعاً جوان‌گرایی بود، باید افراد با سنین پایین‌تر و تجربه کافی برای وزارتخانه‌های مختلف معرفی می‌شدند. تجربه نشان داده است که جوانان در بسیاری از زمینه‌ها می‌توانند با انگیزه و توانایی‌های خود عملکردی بسیار بهتر از افراد مسن‌تر ارائه دهند. اما به نظر می‌رسد که دولت چهاردهم از ترس ریسک‌پذیری و تغییرات واقعی، ترجیح داده است به افراد قدیمی و با سابقه بیشتر تکیه کند. 🔘 این رویکرد نه تنها اعتماد عمومی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه نشان‌دهنده تکرار الگوهای ناکارآمدی است که طی سال‌ها منجر به انباشت مشکلات و چالش‌های فراوان در کشور شده‌اند. وقتی دولتی وعده جوان‌گرایی می‌دهد، مردم انتظار دارند که این وعده‌ها در عمل هم محقق شود. اما آنچه اکنون مشاهده می‌کنیم، صرفاً تکرار همان ساختارهای کهنه و خسته‌ای است که در گذشته نیز ناکارآمدی خود را نشان داده‌اند. 🔘 این تجربه یک بار دیگر نشان می‌دهد که اعتماد به وعده‌های سیاسی بدون پشتوانه عملی، تنها منجر به افزایش ناامیدی و بی‌اعتمادی در جامعه می‌شود. اگر دولت چهاردهم واقعاً به دنبال تغییر و اصلاح بود، باید از ابتدا با اقداماتی ملموس و قابل مشاهده، اعتماد مردم را جلب می‌کرد. اما متأسفانه، کابینه پیشنهادی کنونی به خوبی نشان می‌دهد که این دولت نیز در نهایت در همان چارچوب‌های قدیمی و محافظه‌کارانه گرفتار است. #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

به سبک ظریف؛ بازی تکراری با کلمات و فرار از مسئولیت به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ▪️بیانیه اخیر محمدجواد ظریف نمونه‌ای آشکار از تلاش یک سیاستمدار برای شانه خالی کردن از مسئولیت و توجیه ناکامی‌ها به‌جای پذیرش صادقانه اشتباهات است. ظریف که زمانی به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سیاست خارجی ایران شناخته می‌شد، اکنون در حال تلاش است تا با بازی با کلمات و جابه‌جا کردن مفاهیم، خود را از زیر بار انتقادات رها کند. اما حقیقت این است که هیچ‌کدام از این توجیه‌ها نمی‌تواند مسئولیت او را در قبال نتایج سیاست‌هایش از دوش او بردارد و از حجم مسئولیت شکست او در انتخاب وزرای دولت چهاردهم کم کند. ▪️ظریف در این بیانیه به‌نوعی از افتخار به مشارکت در فرایند مشورتی دولت چهاردهم سخن می‌گوید، اما در عین حال از ناکامی‌های خود در تحقق وعده‌ها و نمایندگی گروه‌های مختلف مردم شرمنده است. این دوگانگی در بیانیه، به‌وضوح نشان‌دهنده تناقضی عمیق در رویکرد ظریف به مسئولیت‌های خود است. اگر او به‌واقع به آنچه که در دوران وزارت و پس از آن انجام داده افتخار می‌کند، پس چرا باید از نتیجه کار خود ناراضی باشد؟ و اگر ناکامی‌ها آن‌چنان عمیق بوده که خود نیز به آن اذعان دارد، چرا باید با این‌همه زبان‌بازی از مشارکت در این فرایند سخن بگوید؟ ▪️ظریف در بخشی از بیانیه به هجمه‌های بی‌سابقه‌ای اشاره می‌کند که در طول دوازده سال گذشته با آن‌ها مواجه بوده است. اما آیا این هجمه‌ها بهانه‌ای برای ناتوانی در پیشبرد سیاست‌های مؤثر است؟ او که به‌ظاهر از صبر و مقاومت خود در برابر این هجمه‌ها سخن می‌گوید، در واقع تلاش می‌کند تا مسئولیت شکست‌ها و ناکامی‌های خود را به عوامل خارجی و فشارهای بیرونی نسبت دهد. این استدلال، اگرچه شاید در نگاه نخست قابل پذیرش به‌نظر برسد، اما در نهایت نمی‌تواند از نقش او در تصمیم‌گیری‌های کلان سیاست خارجی و داخلی ایران کم کند. ▪️بخش پایانی بیانیه، که در آن ظریف به حساسیت خود نسبت به نگرانی‌های مردم و تلاش برای پیگیری امور در دالان‌های سیاست داخلی اشاره می‌کند، چیزی جز یک نمایش تکراری از همدردی‌های بی‌محتوا نیست. واقعیت این است که سیاستمداری که نتواند از ظرفیت‌های موجود برای حل مشکلات مردم استفاده کند، هرچند هم که به حساسیت‌های آنان اشاره کند، در نهایت در جلب اعتماد عمومی ناکام خواهد ماند. ▪️این بیانیه چیزی جز تلاش دیگری برای پوشاندن شکست‌ها و ناتوانی‌ها نیست. ظریف با انتقال خود به دانشگاه و خروج از دایره اجرایی، در واقع به‌دنبال راه فراری از مسئولیت‌های سنگین و انتقادات بی‌پایانی است که به‌حق علیه او وارد شده است. او در این بیانیه سعی دارد با نشان دادن تصویری از خود به‌عنوان یک سیاستمدار مسئول و حساس به مشکلات مردم، از زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی کند، اما این تلاش چیزی جز پوششی برای عدم توانایی او در پاسخ‌گویی به مطالبات مردم و اجرای سیاست‌های موفقیت‌آمیز نیست. ▪️شوربختانه این بیانیه نمادی از شانه خالی کردن از مسئولیت و تلاش برای فرار از انتقادات است. مردم ایران به سیاستمدارانی نیاز دارند که به‌جای بازی با کلمات و تلاش برای توجیه ناکامی‌ها، بتوانند با صداقت و شفافیت به اشتباهات خود اعتراف کرده و مسئولیت اقدامات خود را بپذیرند. چیزی که در بیانیه ظریف به‌وضوح غایب است. #تحلیل_کوتاه #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

لزوم بازنگری فوری در تخصیص سرانه‌های آموزشی برای مجتمع‌های مسکونی اسلامشهر به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ✅نقدی بر کمبود سرانه‌های آموزشی در ساخت مجتمع‌های مسکونی و درخواست توجه جدی از وزیر راه و شهرسازی 🔹موضوع تخصیص سرانه‌های آموزشی در ساخت مجتمع‌های مسکونی اسلامشهر یکی از مسائل اساسی و بحرانی در سیاست‌گذاری شهری و اجتماعی شهرستان ماست. بر اساس استانداردها، هر دویست واحد مسکونی در مجتمع‌های مسکونی باید به همراه یک مدرسه ساخته شوند تا نیازهای آموزشی ساکنان به‌درستی تأمین شود. این استاندارد نه تنها برای پاسخگویی به نیازهای تحصیلی جمعیت‌های نوظهور ضروری است، بلکه کیفیت آموزش را نیز تضمین می‌کند. با این حال، در سال‌های اخیر، این استاندارد به‌درستی رعایت نشده و نتیجه آن تراکم بیش از حد در کلاس‌ها و کاهش شدید کیفیت آموزشی بوده است. 🔹کمبود مدارس و تراکم بالای کلاس‌ها: عدم توجه به این استاندارد، باعث شده تا کلاس‌های مدارس موجود با تراکم بالایی روبه‌رو شوند. این تراکم بالا نه تنها باعث فشار مضاعف بر معلمان و دانش‌آموزان می‌شود، بلکه مانع از ارائه آموزش مؤثر و کارآمد می‌گردد. کیفیت آموزشی به شدت کاهش می‌یابد، زیرا معلمان نمی‌توانند به‌طور کافی به هر دانش‌آموز توجه کنند و امکانات آموزشی موجود نیز برای چنین تعداد زیادی از دانش‌آموزان کفایت نمی‌کند. 🔹آثار اجتماعی و روانی: کمبود مدارس در نزدیکی محل سکونت، نه تنها بر کیفیت آموزش تأثیر می‌گذارد، بلکه آثار اجتماعی و روانی نیز به همراه دارد. افزایش زمان رفت و آمد دانش‌آموزان به مدارس دوردست، فشار روانی و جسمی بیشتری بر آن‌ها وارد می‌کند و از طرفی والدین نیز با نگرانی بیشتری مواجه می‌شوند. این وضعیت همچنین باعث کاهش مشارکت والدین در امور مدرسه و کاهش ارتباط مؤثر میان خانه و مدرسه می‌شود. 🔹نقش وزارت راه و شهرسازی: وزارت راه و شهرسازی به‌عنوان نهاد مسئول در حوزه توسعه شهری و مسکن‌سازی، نقش کلیدی در رعایت این استانداردها دارد. متأسفانه در سال‌های اخیر، این وزارتخانه به‌درستی وظیفه خود را در این زمینه انجام نداده و اولویت‌های دیگری را بر نیازهای اساسی شهروندان ترجیح داده است. نبود مدارس کافی و مناسب در مناطق جدید مسکونی، گواهی بر این ادعاست که سرانه‌های آموزشی به درستی تخصیص نیافته‌اند. ▪️درخواست از وزیر راه و شهرسازی، استاندار تهران و فرماندار شهرستان اسلامشهر مسئولان محترم، ضروری است که شما به اهمیت این موضوع پی ببرید و اقداماتی جدی و عملی در این زمینه انجام دهید. اجرای صحیح استانداردها و تخصیص سرانه‌های آموزشی مناسب به ازای هر دویست واحد مسکونی، نه تنها یک نیاز فوری است، بلکه یک ضرورت برای حفظ کیفیت زندگی شهروندان است. انتظار می‌رود که در برنامه‌های توسعه‌ای جدید، مسئله تخصیص سرانه‌های آموزشی به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد و در اولویت قرار داده شود. 🔹به‌عنوان شهروندان و والدینی که دغدغه آینده فرزندان خود را داریم، از شما درخواست می‌کنیم که با تدبیر و برنامه‌ریزی دقیق، راه را برای ساخت مدارس جدید و تأمین نیازهای آموزشی باز کنید. این اقدام نه تنها به بهبود کیفیت آموزش کمک می‌کند، بلکه باعث افزایش رضایت شهروندان و کاهش فشارهای اجتماعی می‌شود. 🔹در پایان، لازم به تأکید است که بدون توجه به نیازهای آموزشی در مناطق مسکونی جدید، نمی‌توان انتظار داشت که آینده‌ای روشن و پیشرفته برای جامعه داشته باشیم. از شما انتظار داریم که با دید باز و آینده‌نگر، اقداماتی اساسی در این زمینه انجام دهید. #تحلیل_کوتاه #یادداشت_روز 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

♦️پاسخ عارف به انتقادات از جوان نبودن کابینه پزشکیان محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور در دولت سیزدهم در آیین تکریم و معارفه: 🔹این روزها یک مقدار به منش ارزشمند دکتر پزشکیان بی انصافی می شود 🔹جوان گرایی با جوان سوزی فرق دارد 🔹خیلی از بحث هایی که ما با آن در جامعه مواجه هستیم جوان سوزی است. 🔹ما توانیم یک جوانی را چند ماهی در یک مسئولیتی گذاشت و بعد پرونده او بسته شود 🔹چه جوان هایی را می‌شود مثال زد که اشتباه کردیم در یک جایی گذاشتیم که آمادگی نداشتند #عارف #کابینه

عارف و توجیه پیرسالاری یا حمایت از تجربه‌محوری! به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ▪️محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور در دولت چهاردهم، در دفاع از کابینه مسن دکتر پزشکیان با اشاره به تفاوت میان جوان‌گرایی و جوان‌سوزی تلاش کرده است تا منتقدان را به نوعی سرکوب کند. او با بیان اینکه برخی از انتقادها به کابینه پزشکیان ناشی از بی‌انصافی نسبت به منش دکتر پزشکیان است، در واقع به نوعی از سیاست پیرسالاری حمایت می‌کند. این اظهارات به جای آنکه یک نقد واقعی به پدیده جوان‌گرایی باشد، بیشتر به نظر می‌رسد یک دفاعیه برای حفظ نیروهای قدیمی در قدرت است. ▪️عارف می‌گوید که تفاوت میان جوان‌گرایی و جوان‌سوزی در این است که نباید جوانی را در مسئولیتی قرار داد که آمادگی لازم برای آن را ندارد. او به طور ضمنی این ادعا را مطرح می‌کند که نسل جوان ممکن است به دلیل بی‌تجربگی، در مسئولیت‌های بزرگ شکست بخورد و این شکست نه تنها به آن جوان آسیب می‌رساند بلکه به جامعه نیز ضربه می‌زند. این دیدگاه عارف، البته به خودی خود می‌تواند قابل تامل باشد، اما در عین حال، با نگاهی دقیق‌تر به نظر می‌رسد که این استدلال بیشتر از آنکه بر پایه دغدغه‌های واقعی باشد، بهانه‌ای برای جلوگیری از ورود جوانان به عرصه سیاست و مدیریت است. ▪️نقد اصلی به این اظهارات آن است که عارف به جای تکیه بر توانایی‌های جوانان و ایجاد فرصت‌های لازم برای رشد و پیشرفت آنان، بر روی اشتباهات احتمالی آنها تمرکز می‌کند. اگرچه هیچ کس منکر اهمیت تجربه در عرصه سیاست و مدیریت نیست، اما این به معنای نادیده گرفتن یا محروم کردن جوانان از مسئولیت‌پذیری نیست. جوانان باید فرصت داشته باشند تا در عرصه‌های مختلف سیاست و مدیریت تجربه کسب کنند، حتی اگر این تجربه همراه با اشتباهات باشد. اشتباهات جزئی از فرایند یادگیری و رشد هستند و نباید بهانه‌ای برای محروم کردن جوانان از فرصت‌های بزرگ باشند. ▪️عارف به جای آنکه به جوانان اعتماد کند و آنها را تشویق به پذیرش مسئولیت‌های بزرگ کند، با استدلال‌های خود تلاش می‌کند تا فضایی برای حضور بیشتر نیروهای قدیمی و مسن در قدرت فراهم کند. این در حالی است که کشور به شدت به نسل جدیدی از مدیران و سیاستمداران نیاز دارد که با انرژی و انگیزه تازه به حل مشکلات کشور بپردازند. اگر بخواهیم به طور واقعی به پیشرفت و توسعه کشور فکر کنیم، نمی‌توانیم تنها به نیروهای قدیمی و تجربه‌محور اتکا کنیم؛ بلکه باید به جوانان اعتماد کنیم و آنها را در مسئولیت‌های بزرگ قرار دهیم تا نسل جدیدی از رهبران برای آینده کشور تربیت شوند. ▪️بنابراین، استدلال‌های عارف درباره جوان‌گرایی و جوان‌سوزی بیشتر به نظر می‌رسد که یک دفاعیه برای سیاست پیرسالاری است تا یک نقد واقع‌گرایانه به پدیده جوان‌گرایی. اگر قرار است کشور به سمت پیشرفت و توسعه حرکت کند، باید به جوانان فرصت داده شود تا در مسئولیت‌های بزرگ تجربه کسب کنند و به نسل جدیدی از رهبران برای آینده کشور تبدیل شوند. به جای ترس از اشتباهات جوانان، باید آنها را به چالش کشید و به آنها اعتماد کرد تا کشور از نیروی تازه و انگیزه‌های جدید بهره‌مند شود. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

ضرورت تدبیر برای توقف بهره‌برداری بیش از ظرفیت اتباع از سرانه آموزشی ایرانیان در اسلامشهر به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار یادداشتی در مورد ضرورت ساخت مدارس برای اتباع در اسلامشهر ▪️آمارها حاکی از آن است که بیش از چند هزار دانش‌آموز اتباع خارجی در مدارس اسلامشهر مشغول به تحصیل هستند و از سرانه آموزشی دانش‌آموزان ایرانی بهره می‌برند. این مسئله نشان‌دهنده یکی از چالش‌های مهم در نظام آموزشی ایران است که باید به آن توجه ویژه شود. در شرایطی که کشور با محدودیت‌های جدی در منابع آموزشی و فضاهای تحصیلی مواجه است، حضور تعداد زیادی از دانش‌آموزان غیرایرانی در مدارس عمومی، فشار زیادی بر سیستم آموزشی وارد می‌کند. 🔹در وهله اول، باید اذعان داشت که حق تحصیل برای کودکان، فارغ از ملیت، یک حق بشری و غیرقابل انکار است. آموزش و پرورش همواره به عنوان یکی از اصول اساسی حقوق بشر شناخته شده و نباید هیچ کودکی از آن محروم شود. با این حال، مسئله‌ای که در اینجا مطرح است، نحوه مدیریت این حق در کشوری است که خود با چالش‌های جدی آموزشی دست و پنجه نرم می‌کند. 🔹اسلامشهر، یکی از شهرستان‌هایی است که با تعداد بالای دانش‌آموزان اتباع خارجی مواجه است. این شهرستان با مشکلاتی نظیر کمبود فضای آموزشی، کیفیت نامناسب تجهیزات و کاستی‌های آموزشی دست به گریبان است. در چنین شرایطی، حضور دانش‌آموزان اتباع در مدارس عمومی بدون ایجاد زیرساخت‌های مناسب، موجب کاهش کیفیت آموزش برای دانش‌آموزان ایرانی و غیرایرانی می‌شود. مدارس مجبور به تقسیم منابع محدود خود بین همه دانش‌آموزان هستند که در نهایت به افت کیفیت آموزشی و فشار بیشتر بر معلمان و نظام آموزشی منجر می‌شود. 🔸در این راستا، یکی از راهکارهای مهم و ضروری، ساخت مدارس مختص دانش‌آموزان اتباع خارجی است. این مدارس نه تنها می‌توانند بخشی از فشار موجود بر سیستم آموزشی را کاهش دهند، بلکه با تمرکز بر نیازهای خاص این دانش‌آموزان، می‌توانند کیفیت آموزش را نیز بهبود بخشند. اما این اقدام نباید تنها بر دوش دولت ایران باشد. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد به عنوان نهادی که وظیفه حمایت از پناهندگان و مهاجران را بر عهده دارد، باید در این زمینه نقش فعالی ایفا کند. 🔸مطالبه ساخت مدارس ویژه برای دانش‌آموزان اتباع خارجی، باید به صورت جدی از سوی دولت و جامعه مطرح شود. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل می‌تواند با تخصیص بودجه و کمک‌های فنی به دولت ایران، در ساخت و تجهیز این مدارس مشارکت کند. این اقدام نه تنها به بهبود شرایط آموزشی برای دانش‌آموزان ایرانی کمک می‌کند، بلکه به این اطمینان می‌انجامد که دانش‌آموزان اتباع خارجی نیز از آموزشی با کیفیت و متناسب با نیازهایشان برخوردار خواهند شد. 🔸قطعاً ساخت مدارس ویژه برای دانش‌آموزان اتباع خارجی، یک راه‌حل پایدار و منطقی برای مدیریت منابع آموزشی و ارتقای کیفیت تحصیل در ایران است. این اقدام نیازمند همکاری جدی میان دولت ایران، نهادهای بین‌المللی و کمیساریای عالی پناهندگان است تا بتواند به شکل موثر و عادلانه‌ای به مسئله آموزش اتباع خارجی پاسخ دهد. با اجرای این طرح، می‌توان از بهره‌برداری ناعادلانه از سرانه آموزشی دانش‌آموزان ایرانی جلوگیری کرد و در عین حال، حق تحصیل برای تمامی کودکان در ایران را تضمین نمود. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

تأخیر در نقد یا تعویق مسئولیت؟ نقدی بر موضع اخیر رئیس‌جمهور پزشکیان به قلم رضا رضوی؛ خبرنگار ▪️اظهارنظر اخیر رئیس‌جمهور پزشکیان مبنی بر اینکه مردم باید صبر کنند تا کابینه‌اش ابتدا کار کند و سپس آن‌ها را از روی عملکردشان نقد کنند، در نگاه نخست منطقی و قابل دفاع به نظر می‌رسد. اما در نگاهی عمیق‌تر، این موضع‌گیری به معنای نادیده‌گرفتن بخشی از وظیفه شهروندان به‌عنوان ناظران و منتقدان حکومت است. 🔹انتخاب اعضای کابینه و وزرا یکی از مهم‌ترین مراحل در تشکیل دولت است و این انتخاب‌ها تأثیر مستقیمی بر مسیر حرکت کشور در سال‌های آتی دارند. به همین دلیل، حساسیت و توجه مردم به این انتخاب‌ها نه تنها ارزشمند، بلکه ضروری است. اگر مردم منتظر بمانند تا عملکرد کابینه را مشاهده کنند و سپس نقد کنند، ممکن است بسیاری از فرصت‌های مهم برای اصلاحات و پیشگیری از اشتباهات از دست برود. ▪️از طرف دیگر، این موضع‌گیری پزشکیان می‌تواند به‌عنوان نوعی تلاش برای کاهش فشارهای انتقادی و به تأخیر انداختن مسئولیت‌پذیری دولت در برابر مردم تلقی شود. درخواست صبر از مردم به نوعی می‌تواند به معنای خواست عدم مداخله در این مرحله حساس باشد، مرحله‌ای که در آن، بسیاری از تصمیمات کلیدی گرفته می‌شود. ▪️پزشکیان به‌عنوان رئیس‌جمهور باید به اهمیت نقد در مراحل اولیه تشکیل دولت واقف باشد. نقد به‌موقع و مؤثر می‌تواند از بسیاری از مشکلات و اشتباهات احتمالی جلوگیری کند. اگر نقد پس از عملکرد باشد، ممکن است دیگر زمانی برای اصلاح باقی نمانده باشد یا هزینه‌های اصلاح بسیار بیشتر از پیشگیری اولیه شود. ▪️باید تأکید کرد که وظیفه مردم و نهادهای نظارتی این است که در تمامی مراحل حکومت‌داری به‌عنوان چشم بیدار جامعه عمل کنند. صبر کردن برای مشاهده عملکرد ممکن است منجر به از دست رفتن فرصت‌هایی شود که هرگز بازنخواهند گشت. بنابراین، مردم حق دارند و باید به انتخاب اعضای کابینه از همان ابتدا با دیدی انتقادی نگاه کنند تا اطمینان حاصل شود که بهترین تصمیمات برای کشور گرفته می‌شود. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

⭕️ضرورت آموزش نیروهای روابط عمومی در اسلامشهر و نقش شورای هماهنگی در ارتقای توانمندی‌ها ▪️در دنیای امروز، ارتباطات مؤثر و توانمند درون و برون سازمانی، یکی از مهم‌ترین عوامل موفقیت هر سازمان به شمار می‌رود. روابط عمومی به عنوان پل ارتباطی میان سازمان‌ها و جامعه، نقش حیاتی در تبیین، ترویج و تقویت تصویر سازمان در اذهان عمومی دارد. به‌ویژه در شهرستان اسلامشهر، با توجه به جمعیت بالای آن و نیاز به ارتباطات پویا و مؤثر بین شهروندان و ادارات مختلف، اهمیت ارتقای سطح دانش و مهارت نیروهای روابط عمومی دوچندان می‌شود. ضرورت آموزش نیروهای روابط عمومی در اسلامشهر، همانند بسیاری از مناطق دیگر، نیروهای روابط عمومی نقش مهمی در انعکاس فعالیت‌ها و خدمات ادارات به شهروندان و همچنین جمع‌آوری بازخوردهای مردمی دارند. این نیروها باید با مهارت‌های لازم در زمینه‌های مختلف از جمله مدیریت بحران، ارتباطات رسانه‌ای، سخنوری، و تحلیل رسانه‌ای آشنا باشند تا بتوانند وظایف خود را به بهترین نحو ممکن انجام دهند. با این حال، بسیاری از نیروهای روابط عمومی در ادارات اسلامشهر به دلیل کمبود آموزش‌های تخصصی، با چالش‌های متعددی در ایفای نقش‌های خود مواجه هستند. نبود برنامه‌های آموزشی مدون و نبود زیرساخت‌های لازم برای ارتقای سطح دانش و مهارت این نیروها، از جمله مشکلات اصلی در این زمینه است. در چنین شرایطی، وجود برنامه‌های آموزشی منظم و تخصصی برای این نیروها ضروری است تا بتوانند با بهره‌گیری از دانش به‌روز و مهارت‌های عملی، به بهبود کیفیت خدمات عمومی و ارتقای سطح رضایتمندی شهروندان کمک کنند. ➕وظایف شورای هماهنگی روابط عمومی‌های اسلامشهر شورای هماهنگی روابط عمومی‌های اسلامشهر به عنوان یک نهاد مسئول در این حوزه، وظایف مهمی در زمینه ارتقای سطح توانمندی روابط عمومی ادارات بر عهده دارد. این شورا باید به عنوان یک نهاد هماهنگ‌کننده و نظارتی، برنامه‌های آموزشی منظم و کاربردی برای نیروهای روابط عمومی ادارات شهرستان تدوین و اجرا کند. یکی از مهم‌ترین وظایف این شورا، شناسایی نیازهای آموزشی نیروهای روابط عمومی و تنظیم برنامه‌های آموزشی متناسب با این نیازها است. این برنامه‌ها باید شامل دوره‌های آموزشی مختلف از جمله کارگاه‌های عملی، سمینارهای تخصصی، و دوره‌های مهارت‌افزایی باشند. همچنین، شورا باید در جهت ایجاد بستری برای تبادل تجربیات و اطلاعات میان نیروهای روابط عمومی ادارات مختلف شهرستان گام بردارد تا از این طریق، سطح همگرایی و همکاری میان ادارات افزایش یابد. علاوه بر این، شورای هماهنگی باید نظارت دقیقی بر عملکرد نیروهای روابط عمومی داشته و با ارزیابی منظم از سطح دانش و مهارت این نیروها، به شناسایی نقاط ضعف و قوت آنها بپردازد. این ارزیابی‌ها می‌توانند به تدوین برنامه‌های بهبود و ارتقای مستمر کمک کنند. شورای هماهنگی روابط عمومی‌های اسلامشهر باید با ایجاد شبکه‌ای از ارتباطات مؤثر میان نیروهای روابط عمومی، مدیران ادارات و رسانه‌های محلی، به بهبود تعاملات درون و برون‌سازمانی کمک کند. این شورا می‌تواند با سازماندهی رویدادهای مشترک، نشست‌های تخصصی و جلسات مشورتی، زمینه‌ساز تقویت ارتباطات مؤثر و هدفمند در سطح شهرستان باشد. آموزش و ارتقای سطح توانمندی نیروهای روابط عمومی در اسلامشهر، ضرورتی است که بدون آن، ادارات قادر به ایفای نقش مؤثر خود در ارتباط با جامعه نخواهند بود. شورای هماهنگی روابط عمومی‌ها، به عنوان نهادی مسئول، وظیفه دارد با برنامه‌ریزی منسجم و اجرای دقیق، این هدف مهم را محقق سازد. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

مشکل کمبود معلم با استخدام بازنشستگان حل نمی‌شود؛ شأن معلمی باید احیا شود به قلم رضا رضوی؛ مدیر مسئول ماهنامه قاصدِ امروز 🔸ابلاغیه اخیر رئیس‌جمهور مبنی بر بازگشت به کار معلمان بازنشسته و استخدام سریع آنها برای جبران کمبود معلم، نشان‌دهنده رویکرد کوتاه‌مدتی است که بدون توجه به مشکلات ریشه‌ای در نظام آموزشی، تنها به مسکن‌های موقتی متوسل می‌شود. در حالی که این اقدام ممکن است در کوتاه‌مدت بخشی از کمبود نیرو را جبران کند، اما راه‌حل بنیادی برای مشکلات ساختاری در آموزش و پرورش کشور نیست. 🔹اولین نکته انتقادی این است که بازگرداندن معلمان بازنشسته هرچند به معنای بهره‌برداری از نیروی انسانی با تجربه است، اما به نوعی بیانگر عدم تمایل دولت به سرمایه‌گذاری بلندمدت در تربیت و جذب نیروی جوان و پرانرژی برای سیستم آموزشی است. این رویکرد به جای تقویت آینده‌نگری در آموزش و پرورش، بر رویکردی تکیه دارد که به طور کلی نمی‌تواند مسائل کلان آموزشی را حل کند. 🔹نکته دیگر این است که بازگرداندن بازنشستگان و تمرکز بر استخدام فوری، این پیام را به جامعه می‌دهد که معلمی شغلی کم‌اهمیت است و هر کس در هر زمانی می‌تواند وارد این حرفه شود. این نوع رویکرد باعث می‌شود که نسل جوان علاقه‌ای به انتخاب شغل معلمی نداشته باشد، زیرا این شغل نه تنها از نظر مالی و اجتماعی حمایت نمی‌شود، بلکه هیچ انگیزه‌ای برای رشد حرفه‌ای و ارتقاء ندارد. 🔸همچنین باید توجه داشت که معلمان بازنشسته با توجه به سن و تجربه‌شان ممکن است انرژی لازم برای تعامل با نسل جدید دانش‌آموزان را نداشته باشند. در نتیجه، بازگرداندن آنها به کلاس‌های درس نه تنها می‌تواند منجر به کاهش کیفیت آموزش شود، بلکه ممکن است خود این معلمان نیز دچار خستگی و فرسودگی شغلی شوند. ✅راه‌حل واقعی برای کمبود معلم، بازگشت به ارزش‌های واقعی شغل معلمی است. باید شرایط کاری و حقوق معلمان به گونه‌ای باشد که افراد با استعداد و علاقه‌مند به این حرفه جذب شوند. ایجاد برنامه‌های حمایتی برای معلمان جوان و ترویج جایگاه اجتماعی و علمی معلم، می‌تواند نسل جدید را به انتخاب این شغل ترغیب کند. یعنی باید به جای اتخاذ تصمیمات موقت و ناکارآمد، رویکردی بلندمدت و استراتژیک برای حل بحران آموزشی کشور در پیش گرفته شود. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

سایه روابط خانوادگی در دولت به قلم رضا رضوی؛ مدیر مسئول ماهنامه قاصدِ امروز ▪️حضور دختر رئیس‌جمهور پزشکیان در جلسات رسمی دولت و تماس‌های غیررسمی او با ورزشکاران المپیکی، بدون داشتن سمت رسمی، نگران‌کننده و مشکل‌ساز است. این رفتار نشان‌دهنده سوءاستفاده از قدرت و دخالت نادرست روابط خانوادگی در امور دولتی است که می‌تواند اعتماد عمومی به دولت را تضعیف کند. ▪️در یک نظام سیاسی سالم، شفافیت و پاسخگویی اصول بنیادین هستند. وقتی اعضای خانواده مسئولان بدون نقش رسمی در تصمیم‌گیری‌ها و رویدادهای مهم حضور پیدا می‌کنند، این اصول به چالش کشیده می‌شود. چنین دخالت‌هایی می‌تواند به تنش و نارضایتی در میان کارکنان دولتی و ایجاد حس نابرابری منجر شود. ▪️این رفتارها تصویری منفی از دولت به جا می‌گذارد و نشان می‌دهد که اصول اخلاقی و حرفه‌ای نادیده گرفته شده‌اند. دولت‌مردان باید از هرگونه اقدام که به خدشه‌دار شدن اعتماد عمومی منجر شود، اجتناب کنند و به شفافیت و احترام به مرزهای قانونی توجه بیشتری داشته باشند. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

تخریب آرام طبیعت و از بین بردن میراث آیندگان در اسلامشهر به قلم رضا رضوی؛ مدیرمسئول ماهنامه قاصدِ امروز ▪️تخلیه غیرقانونی نخاله‌های ساختمانی در حاشیه جاده‌ها و مزارع کشاورزی شهرستان اسلامشهر به یکی از معضلات جدی زیست‌محیطی این منطقه تبدیل شده است. این اقدام نه‌تنها به‌لحاظ بصری منظره‌ای زننده ایجاد کرده، بلکه به‌صورت تدریجی در حال تخریب اکوسیستم و تهدید سلامت محیط زیست و مردم منطقه است. این نوع تخلیه نخاله‌ها، که اغلب بدون نظارت و کنترل صورت می‌گیرد، علاوه بر آسیب به خاک و آب‌های زیرزمینی، به تخریب منابع طبیعی و از بین رفتن اراضی کشاورزی نیز منجر می‌شود. ▪️یکی از اصلی‌ترین مشکلات در این زمینه، کوتاهی و ضعف دستگاه‌های نظارتی و اجرایی است. نهادهای مسئول در قبال مدیریت نخاله‌های ساختمانی، از شهرداری‌ها گرفته تا اداره‌های محیط زیست، وظیفه دارند تا با ایجاد سازوکارهای مؤثر و نظارت دقیق، از بروز چنین فاجعه‌های زیست‌محیطی جلوگیری کنند. با این حال، به‌نظر می‌رسد که کمبود منابع، ناتوانی در اجرای قوانین و عدم برخورد قاطع با متخلفان، زمینه‌ساز ادامه این وضعیت اسف‌بار شده است. ▪️در این میان، نقش و مسئولیت مردم نیز قابل چشم‌پوشی نیست. شهروندان نه تنها باید از تخلیه نخاله‌های ساختمانی در محیط‌های غیرمجاز خودداری کنند، بلکه باید در گزارش دادن موارد تخلف به نهادهای ذی‌ربط، نقش فعال‌تری ایفا کنند. آگاهی‌بخشی و مشارکت عمومی می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش این معضل داشته باشد. مردمی که از تأثیرات مخرب این تخلیه‌های غیرقانونی بر محیط زیست آگاه باشند، در حفظ و نگهداری محیط زندگی خود دقت بیشتری خواهند داشت. ▪️یکی از راهکارهای مؤثر برای مقابله با این بحران، راه‌اندازی مراکز بازیافت نخاله‌های ساختمانی است. این مراکز می‌توانند با بهره‌گیری از فناوری‌های مناسب، نخاله‌های ساختمانی را به مصالح قابل استفاده مجدد تبدیل کنند و از هدررفت منابع و تخریب محیط زیست جلوگیری کنند. شهرداری‌ها می‌توانند با حمایت از این طرح‌ها، هم به حل معضل تخلیه غیرمجاز نخاله‌ها کمک کنند و هم زمینه‌ای برای ایجاد اشتغال و بهره‌وری اقتصادی فراهم آورند. ▪️راه‌اندازی این مراکز نیازمند یک برنامه‌ریزی جامع و همکاری میان نهادهای مختلف از جمله شهرداری، بخش خصوصی و دستگاه‌های نظارتی است. شهرداری‌ها با تخصیص زمین و ارائه تسهیلات به سرمایه‌گذاران، می‌توانند نقش کلیدی در تحقق این طرح ایفا کنند. علاوه بر این، ایجاد مشوق‌های مالی و قانونی برای پیمانکاران و سازندگان نیز می‌تواند انگیزه‌ای برای استفاده از مراکز بازیافت و جلوگیری از تخلیه غیرقانونی نخاله‌ها باشد. ▪️حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب منابع طبیعی وظیفه‌ای است که نه‌تنها بر عهده دولت و نهادهای مسئول، بلکه بر عهده همه مردم است. اما این وظیفه زمانی به‌خوبی انجام می‌شود که دستگاه‌های نظارتی با جدیت بیشتری وارد عمل شوند و با برخورد قاطع با متخلفان و ترویج فرهنگ بازیافت، زمینه را برای حفظ طبیعت و محیط زیست فراهم کنند. اگر این اقدامات به‌موقع صورت نگیرد، تخریب‌های زیست‌محیطی به مرور زمان جبران‌ناپذیر خواهند شد و طبیعتی که میراث نسل‌های آینده است، نابود خواهد شد. 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

ضرورت پاسخگویی مسئولان به مردم از طریق رسانه‌ها یادداشتی از رضا رضوی؛ مسئول قرارگاه رسانه شهرستان اسلامشهر یکی از مهم‌ترین اصول حکمرانی مطلوب، پاسخگویی مسئولان به مردم است. در این راستا، رسانه‌ها نقش مهمی در تسهیل این ارتباط ایفا می‌کنند. رسانه‌های محلی و ملی ابزاری قدرتمند برای انتقال اطلاعات به شهروندان و همچنین نظارت بر عملکرد مسئولان هستند. اما متأسفانه در شهرستان اسلامشهر، شاهد کم‌کاری‌های گسترده‌ای در این زمینه هستیم. ادارات و نهادهای دولتی این شهرستان به‌جای اینکه از رسانه‌ها به‌عنوان پلی میان خود و مردم استفاده کنند، اغلب در انتشار اطلاعات و گزارش عملکرد خود به مردم کوتاهی می‌کنند. شفافیت یکی از پایه‌های اصلی دموکراسی است و مسئولان باید به مردم نشان دهند که چگونه و در چه راستایی فعالیت می‌کنند. این امر نه‌تنها اعتماد عمومی را افزایش می‌دهد، بلکه به بهبود عملکرد خود ادارات نیز کمک می‌کند. اما در اسلامشهر، عدم اطلاع‌رسانی به موقع و شفاف از سوی مسئولان، باعث افزایش ناامیدی و عدم اطمینان میان مردم شده است. یکی از بارزترین نمونه‌های این کم‌کاری، مربوط به مشکلات زیست‌محیطی است که با وجود چندین گزارش از سوی رسانه‌ها، هیچ واکنش رسمی و شفافی از سوی مسئولان دریافت نشده است. در حالی که مردم روزانه شاهد تخریب محیط‌زیست و معضلات بهداشتی ناشی از دفع غیرمجاز نخاله‌های ساختمانی هستند، مسئولان محلی همچنان سکوت اختیار کرده‌اند. حتی گزارشات مالی و بودجه‌های صرف‌شده نیز با تاخیر و به صورت ناقص منتشر می‌شوند، که این مساله فضای شک و تردید نسبت به شفافیت امور مالی را نیز بیشتر می‌کند. علاوه بر این، ساختارهای رسانه‌ای محلی نیز اغلب به دلیل فشارهای سیاسی و مدیریتی نتوانسته‌اند به‌درستی نقش خود را در نقد عملکرد مسئولان ایفا کنند. بسیاری از خبرنگاران و رسانه‌های محلی از نداشتن دسترسی به اطلاعات دقیق شکایت دارند و این امر نه‌تنها جلوی شفاف‌سازی را می‌گیرد، بلکه به ایجاد فضای بی‌اعتمادی در میان مردم دامن می‌زند. ضرورت دارد که مسئولان شهرستان اسلامشهر از طریق رسانه‌ها به مردم گزارش دهند و مسئولیت‌پذیری خود را در قبال عملکرد خود افزایش دهند 🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder