یکی از سخت ترین کارها داشتن تقواست. یکی از معیارهای داشتن تقوا آمار ناصحیح ندادن است. آمار نادرست دروغ نیست، اما غلو نابجا برای کسب اعتبار ناصواب است و عاقبت به خیری به دنبال ندارد. خدایا عاقبت همه ما را ختم به خیر کن ! کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

چرا حقوق در تناسب تورم و نه عین تورم افزایش می‌یابد ولی جریمه های رانندگی چند ده برابر تورم ؟ چرا جریمه‌ها را متناسب با قیمت خودرو‌ها افزایش نمی‌دهیم تا هم عدالت برقرار شود هم بازدارندگی متناسب شود؟ دو میلیون برای ثروتمند چیزی نیست اما برای دهک های پایین کمرشکن است. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

آیا زمان به روز رسانی قانون کار فعلی رسیده است ؟ به قلم رضا رضوی #تحلیل_کوتاه مسئله حقوق کارگران تنها یکی از جنبه های نمادینی است که شاید به خاطر عدم اصلاح قانون کار فعلی شاهد آن هستیم. تنظیم سیاست های اقتصادی و پولی با گذشت زمان هر روز شکل و شیوه های جدیدی به خود میگیرد و عدم انطباق برخی قوانین با مقتضیات روز، مثل قانون کار فعلی، که در زمان تصویب نیز محل اختلاف نظر بسیار جدی بوده است را میتوان به عنوان یکی از عوامل اصلی این اختلاف هر ساله در تعیین وضعیت حقوق و دستمزد کارگران دانست. در حال حاضر تعادل در تصمیم گیری در شورای عالی کار به عنوان مرجع تعیین حقوق کارگران زیر یک علامت سوال بزرگ قرار دارد: دولت به عنوان یک کارفرمای بزرگ، چگونه به عنوان تعادل بخش به رابطه میان کارگر و کارفرما میتواند عمل کند؟ شاید راه حل اصلی به روز رسانی و اصلاح فوری قانون کار فعلی است. بنظر می‌رسد قانونی که حدود سی و چند سال قبل با اختلافات زیاد میان دستگاههای قانون گذاری و در نهایت اغلب مواد مهم آن در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رسید، با تغییرات شگرفی که در روابط و ارتباطات و نیز شرایط اجتماعی و اقتصادی روی داده دیگر کارآیی اولیه خود را نیز از دست داده است و مرجع اصلاح این قانون مجلس شورای اسلامی است و باید دید مجلس دوازدهم به این موضوع پر چالش کشور ورود خواهد کرد تا یکی از دغدغه های مهم رهبر انقلاب و مسئله اساسی کشور در این زمینه رفع شود؟ نمایندگان مجلس باید بیانات رهبر انقلاب را در دیدار با کارگران در سال ۹۸ و همچنین سالهای قبل و بعد از آن مطرح شده را مورد توجه قرار دهند.

حتی آب هم اگر یک جا بماند می‌گندد، قدرت و مسئولیت که جای خودش را دارد. چالش ها و موانع باعث رشدند. بخصوص در جوامع محلی بدون انتقاد و پیشنهاد، رشدی حاصل نمی‌شود. چرا مدام باید بشنویم: رسانه‌ها تخریب می‌کنند و موی دماغند و غیره. آیا از زمین به آسمان می‌بارد ؟ مسئول و نوکر که نمی‌تواند همزمان منتقد هم باشد ! خب عزیزانم به فرض که درست میگویید. راهش این است که طوری «خوب» کار و نوکری کنید تا رسانه‌ها بهانه‌ای برای تخریب نداشته باشند! استقبال از انتقاد از شروط کمال عقل است. شما به سراغ رسانه بروید و درخواست نقد کنید. مگر اینکه ماجرا کلا چیز دیگری باشد که بحث فرق میکند. 🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆🔆 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

ساخت آن مسجد یک بحث است و گره زدن آن به یک پایه فرض نادرست و البته مبهم یک روش برای مغلطه ای بزرگ است. بدبینانه ترین پیمایش ها که با روش نسبتا علمی انجام شده باشد نشان می‌دهند شکل دینداری مردم ایران تغییر کرده است نه اینکه دگرگونی بزرگی روی داده باشد. ضمن آنکه پیمایش های رسمی مثل موج نگرش ایرانیان هم همچنان بر دینداری مردم تاکید دارد. کاش زمانی دست دهد تا تحلیل مضمون تمام این نوع توییت ها را انجام دهیم. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

معاهدات کمپ دیوید، شرم الشیخ، معاهدات صلح همه یادآور اتفاقات تلخی است که در آن دولتمردان فلسطین فریب دولت های مکار غربی را خوردند و هم زمان و هم زمین را به دفعات و پس از این معاهدات از دست دادند و حاصلی به جز گسترش اشغالگری نبردند. یک گزارش سعودی خبر داد وزیر خارجه #آمریکا از نخست وزیر جدید فلسطینی دعوت کرده تا برای گفتگو در مورد کشور مستقل #فلسطین به واشنگتن سفر کند. تفرقه و اختلاف افکنی از مکر این دشمنان است و انشاءالله فلسطینیان مثل دفعات قبلی خام نشوند. وحدت کلمه رمز #پیروزی بر رژیم صهیونیستی است. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

خسارت بار ترین اقدام یک مسئول که کارش «مورد سوال واقع شدن» است این است که با بهانه‌های مختلف و لطایف الحیل حلقه اطرافیان خود را به افرادی محدود کند که قطعاً نمی‌توانند با یک دست بیش از یک هندوانه بردارند. خودِ مسئول که نوکری بیش نیست. آنچه مهم است تمشیت امور خلق است که بر زمین می‌ماند و موجب ضمان می‌شود. هیچ جایگاهی ارث خانوادگی هیچ مسئولی نیست که خودش را ارباب امور بداند. وقتی مسئولی حلقه همکاران خودش را محدود کند نزول دو بلا بر او رد خور ندارد: هم دچار توهم خودبزرگ بینی می‌شود و هم در مانداب تملق می‌گندد. مسئول قبل از هرچیزی نوکری است که باید برای همه میدان فعالیت بسازد. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

اینکه غالب شهدا با ادبیات مختلف در زندگی و حیات خاکی شان و در وصایای نورانی‌شان مدام دعوت به دفاع از ولایت‌فقیه می‌کنند، تنها یک وجه و یک بُعد ندارد. یعنی دفاع از ولایت دفاع از اندیشه ولی نیز هست. وقتی اندیشه ولیِّ جامعه گسترش عدالت باشد، چشم بستن بر زمینه سازی تبعیض، نادیده گرفتن تخلفات ریز و درشت، به هر دلیل و با هر توجیه، اول مخالفت با امر ولی و بعد خیانت به مردم و خون شهداست. به همین سادگی یک نوکری که خود را از اولیای برتر الهی میداند، بی آنکه بفهمد مبدل به ایادی شیطان می‌شود. اینکه شهید احمد کاظمی رحمة الله علیه با آن لحن بهشتی میگوید «ما در برابر شهدا مسئولیم» یعنی اگر در جایگاهی قرار گرفتیم و دریافتیم توان خدمت فوق‌العاده العاده و نوکری خاص مردم را نداریم، لااقل تلاش کنیم وضعیت را بدتر از آنچه بوده تحویل ندهیم. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

رضا رضوی دانشجوی رشته مطالعات فرهنگی و رسانه و صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه مکتب المپیک، در دیداری که به مناسبت ضیافت افطار جمعی از فعالین دانشجویی با رئیس دانشگاه و جمعی از مسئولین با محوریت طرح مطالبات، پیشنهادات و دغدغه‌های فعالین دانشجویی برگزار شد، ضمن قدردانی از حمایت های معاونت فرهنگی از بخش نشریات دانشجویی، از حوزه نشریات دانشگاهی به عنوان ابزار انتقال دهنده تاریخ دانشگاه نام بردند. وی درادامه در بیان برخی مطالبات و دغدغه های فعالان دانشجویی واحد نشریات، به مواردی از جمله افزایش حمایت های مالی از صفحه آرایی و چاپ نشریات، استقرار محلی ثابت جهت عرضه دانشگاهی در دانشگاه، لزوم توجه و پشتیبانی فکری و ابزاری از سوی اساتید با فعالین نشریاتی، اعطای امتیازی برای فعالین نشریاتی و ایجاد بستری برای تداوم ارتباط نشریات، فعالین حوزه نشریات دانشجویی و فارغ‌التحصیلان با این نشریات دایر در دانشگاه اشاره کردند.

اصل این بود که چند دقیقه‌ای از این چرخه اضطراب‌آور زندگی بیرون بیایی و در خودت و زندگی‌ات تأمل کنی. بله. دیدار دوستان و رفقا هم چاشنی این برنامه‌ها بود. مردم با یک اطلاعیه ساده‌ی سیاه و سفید یا با دیدن یک علامت ساده، می‌دانستند اینجا هیئتی برپاست و صاحب آن هم از مردم نیست و هر مجلسی صاحبی مکرم و معظم از اولیاء دارد. قبول کنید برای ما که حالا داریم خودمان قدیمی میشویم سخت است ببینیم نام مداح و مجری و قاری و برگزار کننده و چه و چه، برای یک آیین مذهبی، از اصل برنامه بزرگتر باشد. این البته راندن همه با یک چوب و خدای نکرده صدور فتوا در مورد نیات افراد نیست. حتما آن کسی که مراسمی برگزار می‌کند اول نیتش ادای یک وظیفه و اجرای مناسک مذهبی است. اما اگر ملاحظه کاهش بروز افراد و نام‌ها در کنار نام اولیاء دین، در نظر گرفته شود،قطعا به غنای یک مراسم بسیار کمک خواهد کرد. برنامه مذهبی که تبلیغ فلان آدم و بهمان مدیر و این و آن نیست. اساسا اصل نوکری و خدمت را ما از همین هیئت ها باید یاد بگیریم و مدیران ما بفهمند به نسبتی پایین تر، همان نوکری مردم در یک هیئت، نوکری آنها در سمت و منصب و غیره است. باید تکرار کنم اگر مسئول باور کند «نوکر» مردم است، آن وقت آن جایگاه و مقام و منصب زود گذر، راه عرش را برایش باز می‌کند و اگر نه وبالی می‌شود که خلاصی از آن اگر محال نباشد، بسیار دشوار خواهد بود. در طراحی اطلاعیه‌ها تجدید نظر کنیم. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

اگر بعد از این همه سال خیره شدن به خرابکاری ها و البته گاهی موفقیت های نوکران مردم در ادارات (مسئولان)، بپرسند: رمز موفقیت یک مدیر چیست ؟ میگویم : خلاقیت. اگر این سوال را تکرار کنند، باز هم جواب من خلاقیت است. نوکری که قریحه شناخت مسئله، جستجو‌گری برای راه حل را نداشته باشد و خلاق هم نباشد، می‌شود چراغ بدون نفت، لامپ بدون برق! نور ندارد. وای از روزی که توهم داشته باشد و آه از آن زمان که از خلاقیت نیروها هم واهمه داشته باشد و بدا به آن زمان که خودش را در میان عده معدودی حبس کند و راه به هر فرد خارج از عاملان خودش ببندد. حالا یک‌جایی فراخوان دادند از مردم ایده بگیرند برای شعار سال! اگر قرار است مردم ایده بدهند، چرا این همه خرج دم و دستگاه و دفتر و دستکت شده؟ دوربین مخفی است؟ اگر مردم بگویند پیشنهاد ما تغییر مسئول و نوکری است که همه کارها را حبسِ خودش کرده، جا باز می‌کنی؟ نه کاری می‌کنی نه میگذاری کار کنند! تا وقتی با هزار دلیل بیهوده و تهمت و افترا و چه و چه و چه، نگذارید کسی به حوزه کار شما نزدیک شود روزگار همین است. با راه حل های کهنه نمیتوانید مسائل جدید را حل کنید. مشارکت مردم یعنی ببینید در تمام این سالها چند سمن در شهرستانتان تاسیس شده است ؟! چند جلسه با آنها و احزاب داشته‌اید؟ یا علی! دیر می‌شود. جا باز کنید. کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

حکایت یک دست و هزار هندوانه ما که در هفت آسمان یک ستاره هم نداریم، آنقدر از مسئولیت جدید فرار می کنیم که آهو از گرگ نمی‌گریزد. محض ریا هم نیست این عرض من. واقعا زمان کم می آید و می ترسیم همانطور که همیشه شرمنده خانواده هستیم، شرمنده مردم هم بشویم. اولی را شاید بشود کاری کرد؛ اما دومی یعنی شرمندگی مردم را خدا با بندگانش حساب می کند و ما هم از عقوبت باریتعالی ترسانیم. هرچند آخر هم در فشار تکلیف و حجت و غیره می افتیم و قبول کار می کنیم و از زندگی مان باز می‌مانیم؛ اما این پذیرفتن ها یک حدی دارد. یعنی اگر ما به فرض مثال و محال، یک روز فرماندار منطقه ای در یک کشوری شدیم و به ما پیشنهاد مسئولیت در جای عام المنفعه ای را که از حوزه نوکریمان فاصله دارد را می‌دادند، قطعا «رد» می کردیم. حتی اگر با شمشیر سرمان را می‌زدند. مسئول شدن یعنی معامله تمام زندگی و وقت و خواب و خوراک و خلاصه همه چیز با مردم! نوکری در قامت مسئولیت در امور زندگی مردم یک منطقه( که به خودی خود همراهش هزار حکم و مسئولیت دیگر می آورد) مگر اجازه می دهد، مسئولیتی حتی کوچک از جای دیگر، ولو بسیار مهم و با ارزش بپذیرم؟ از آن گذشته خود محوری همزمان نتیجه و علت تجمیع همه امور به سمت «خود» است. خود محوری بلایی است که در کمین نشسته تا آنها که تاب همکاری با دیگران را ندارند و خود را در قامت «سوپر من» همه فن حریف می دانند، گرفتار کند. در این شرایط اگر یکی از مردم که ولی نعمت من هستند، رو به منِ نوکر کند و بگوید: «تو بیخود زمانی که باید برای نوکری من اختصاص دهی به کاری مشغول می شوی که کس دیگری نیز می تواند آن را به نحو احسن انجام دهد، من حق را به او می دهم و از او نمی رنجم و بلافاصله از این مسئولیت می گریزم. مثل آهو که از گرگ فرار می کند. ای قربان شهید رجایی و شهید همت و شهید باکری و شهید چمران و شهید باهنر و شهید بهشتی و بیشمار شهید دیگر بشوم که جملاتی دارند که وقتی به معنای آنها در باب خدمت و قبول مسئولیت و غیره می‌اندیشیم، دود از سرمان بلند می کند. یک دعا می کنم شما آمین بگویید: الهی ! همه ما را از خودرایی و خودمحوری و حب جاه و حب مقام و دورویی مصون بدار ! کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

🔹 یک راز سقوط نوکران؛ دویست میلیون تومان که پولی نیست ! صادقانه باید گفت یکی از سخت ترین کارها دسترسی به بیت المال و اموال عمومی و البته عدم مصرف شخصی و گروهی از آن است. مهم است نوکر (مسئول دولتی و غیر از آن) راه تخلف اقتصادی برایش باز باشد و خودداری کند. یکی از انواع توجیهات در این زمینه که قاعده های اخلاقی را زیر پا میگذارد و له میکند تقسیم ضرر است. در گذشته و در مدل های کوچک تعاملاتی و اقتصادی، نوکران اگر به اموال مردم و بیت المال دست درازی میکردند به لحاظ کوچک بودن جامعه ذینفع، کمتر کسی می‌توانست از حجم بزرگ ضرر برای آن جامعه کوچک چشم‌پوشی کند. مثلا اگر کسی از حق‌آبه زمین کناری‌اش فقط روزی چند دقیقه برای آبیاری زمین‌های خودش برمی‌داشت، قطعا کاهش محصول و خسارت بزرگی به دیگران وارد کرده بود. در اینچنین جامعه کوچکی انواع تربیت اخلاقی هم ساده تر بود. فرهنگ اعتماد ساز با مشکلات پیچیده ای مواجه نمی‌شد. اما امروز اگر کسی دویست میلیون به ناحق یا حتی به شکلی قانونی، حق و حسابی از بیت المال دریافت کند، در حالی که اخلاقا اجازه دریافت آن را نداشته است، میزان ضرر مستقیم برای دیگران به چشم نمی‌آید چرا که این رقم برای هر فرد جمعیت مثلا ۵۰۰ هزار نفری یک شهر، اصلا به چشم نمی‌آید. یعنی به هر نفر چیزی حدود ۴۰۰ تومان خسارت وارد شده است. پس محدودیت اخلاقی هم در این میان نادیده گرفته می‌شود. اگر اخلاق نتواند مانع ویژه‌خواری شود، نوکران مردم موانع قانونی را با لطایف الحیل رفع می‌کنند. حالا بیایید رقم را بالاتر ببریم و برسیم به رقم‌های میلیاردی. در یک شهر ۵۰۰ هزار نفری اگر هر کسی ده هزار تومان از سرانه اش از دست بدهد، پنج میلیارد از دست رفته است و ممکن است به جیب یک جریان یا گروه واریز شود. باز هم سرانه به نظر زیادی نیست. هست؟ اخلاق و محدودیت های اخلاقی با همین جمله ها توجیه رفع، خلع می‌شوند. این جاست که نقش رسانه آشکار می‌شود. اگر شفافیت بر مدیریت اموال عمومی حاکم شود و رسانه های یک شهر و همه مردم در یک اتاق شیشه ای شاهد رفتار نوکرانشان باشند، فکر میکنید چند نفر جرأت میکنند دست از پا خطا کنند؟ حالا فکر میکنید چرا شفافیت در امور مالی شهرها طرفدار ندارد؟ آیا مردم و رسانه ها مطالبه گر شفافیت نیستند؟ مردم از وعده شفافیت استقبال می‌کنند. میزان رأی به این شعار را مشاهده کرده ایم. از امروز به شفافیت بیشتر فکر کنید. به اینکه چطور نوکران مردم باید وادار به ایجاد شفافیت شوند که اگر اینطور نشود در هیچ کجای جهان، قانون و اخلاق و مجازات و تنبیه و وجدان و هر چیز دیگری راه را بر تعدی نوکران نمی‌بندد. #تحلیل #فساد_ستیزی #شفافیت #رانت 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

روز شوراهای شهرداری مبارک ! ما شنیده و خوانده‌ایم زمان انقلاب قرار شد مردم عهده‌دار زندگی‌شان شوند. بلافاصله نهضت‌ها شروع شدند. نهضت سوادآموزی، نهضت جهاد سازندگی، نهضت بسیج دفاعی و کلی نهضت ریز و درشتی دیگر که همه را امیدوار کرد. مردم با شور و شوق وارد عمل شدند. اما این دیر نپایید. بوروکراسی و اداره مآبی که کمی کمرنگ شده بود، بعد از جنگ، کم کم دوباره سایه‌اش را روی جهاد و اقدامات و نیروهای جهادی انداخت. نمود بارز آن هم در افت و خیزها و تغییر نامها بود. مقاومت‌های پراکنده‌ای هم می‌شد اما نتیجه بخش نبود. شوراها تشکیل شدند. قرار بود دوباره در قالب این شوراها امور به مردم برگردد. دو دوره اول این مشارکت در فضای آن روزها چشمگیر شد و بعد. بعد کم‌کم با تغییر بافت نامزدها و اوضاع اجتماعی سیاسی شهرها و گسترش رسانه‌ها و در مواقعی وفور ثروت و دارایی شهرها، کم‌کم ساختمان شوراها که روزی محل رفت و آمد همه مردم بود، حصارمند شد و اعضای شورا که با رای مردم انتخاب می‌شدند، سهم جریان های سیاسی در شهرها شدند. این واقعیت تلخ است که وقتی نماینده‌ای رای خود را از مردم نگیرد، خود را پاسخگوی موکلان خود نمی‌بیند. هنوز هستند نمایندگانی در پارلمان شهری شهرها، که همچنان سعی در حفظ این نهاد اجتماعی دارند؛ اما نمی‌توان این واقعیت را پنهان کرد که شورای شهرها دیگر آن کیفیت گذشته را ندارند. اگر روزی مردم، در نبود دسترسی به نمایندگان مجلس، برای حل بسیاری از مسائل و مشکلاتشان به شورای شهر مراجعه می‌کردند، از وقتی شورای شهر، تبدیل به شورای شهرداری شد، دیگر از این نهاد هم چشم امید بریده‌اند انگار! من نمیدانم راه حل چیست یا شاید آنقدر ابعاد کوچک و بزرگ دارد که باید از سیاستگذاری تا اجرا، اصلاحات جدی اتفاق بیفتد؛ اما آنچه می‌دانم این است که پس موج‌های دستگیری اعضای شوراهای شهر در برخی از شهرهای بزرگ و برخی برخوردهای عجیب و غریب با مطالبات مردم، باید اعتماد سازی دوباره اتفاق بیفتد. راه آن هم شاید این است که اعضای شوراهای شهر، از پشت حصار و باروی ساختمانشان و از پشت گزارش دهی‌ها و گزارش سازی‌های متکثرشان در فضای مجازی و غیرواقعی، دوباره به میان مردم برگردند. «نماینده بدون دفتر» که هر روز در محله‌ای و محدوده‌ای زانو به زانوی مردم بنشیند، نمود بارزی است از آنچه مردم منتظر دیدار آنند. اصلا تابحال فکر کرده‌اید شورای شهر چه نیازی به دفتر و دستک دارد وقتی قرار است همه شهر را نمایندگی کند؟ وکیل باید به دیدار موکل برود نه آنکه بنشیند و ولی‌نعمت خود را در پس صف‌ها و نوبت‌ها منتظر دیدار نگاه دارد! #نماینده_بدون_دفتر #شورای_شهر #ایران #مشارکت #تحلیل_کوتاه 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

❌ هشدار به همه نوکرانِ مردم کت و شلوار گران قیمت، لباس نوکری نیست به قلم رضا رضوی از سری یادداشت های «گفتمان نوکری» ➕ لباس‌ها و پوشش ها پر از نشانه هستند. اگر این را قبول کنیم باید به دنبال آن این موضوع را هم بپذیریم که هر لباسی برای کاری مناسب است. یعنی شما اگر به یک مراسم میهمانی دعوت بشوید خودبه‌خود یا تحت تاثیر فرهنگ حاکم به دنبال مناسب‌ترین لباس‌هایتان می‌گردید. حالا اگر برای یک کار کشاورزی دعوت بشوید قطعا با کت‌وشلوار به محل قرار برای این کار که احتمالا یک روستاست مراجعه نمی‌کنید. ➕ لباس‌ها و پوشش ها پر از نشانه هستند. یعنی نظام حاکم بر پوشش در یک سیستم حکمرانی هم حکایت‌هایی از محتوای آن سیستم می تواند داشته باشد. اگر فرهنگ حاکم بر یک سیستم حاکمیتی، افراد اثرگذار در آن سامانه را، اعم از کارکنان خرد و کلان، به سمت لباسهای خاص ببرد و مثلا کت‌وشلوارهای اتوکشیده و گران قیمت و خاص را به تن کارکنانش کند، به نحوی که از دیگر مردم به طور ویژه جدا شوند، عملاً شاید به طور غیر عمد «نوکران مردم» را تافته جدا بافته کرده است بدون آنکه شاید در این کار عمدی داشته باشد. ➕ در خطبه 209 نهج‌البلاغه از امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام جمله‌ای بس شگفت هست که مرا به نوشتن این متن رساند و ایشان می فرماید: « خدا بر پيشوايان دادگر واجب فرموده خود را با مردم ناتوان برابر نهند تا مستمندى تنگدست را به هيجان نيارند و به طغيان واندارند.» ➕ لباس‌ها و پوشش ها پر از نشانه هستند. این روایت نقل شده به وضوح، صراحت و تاکید نشان میدهد، مدیران و مسئولان جامعه اسلامی اگر به باور اصیل نوکر مردم مسلمان بودن، ایمان داشته باشند، باید لباسی در چهارچوبی که حضرت امیر علیه‌السلام تعریف کرده است بر تن کنند و این کار باید همیشگی بوده و به دور از ریاکاری و کارهای تبلیغاتی معمول انجام شود. ➕ نوکر نمی‌تواند و حق ندارد با کت‌وشلوار گران قیمت که به شدت با مردم که ولی نعمت او هستند، فاصله دارد، نوکری کند. هر کاری آداب خاص خودش را دارد و پوشش خاص خودش را می‌طلبد. قطعا این به معنای ژولیدگی و ناآراستگی نیست. سادگی و آراستگی منافاتی با هم ندارند. ➕ آن مسئول و نوکری که با بهانه‌های مختلف تن به ظاهر خاص و گران قیمت می‌دهد باید بداند از نوکری مردم، که مد نظر یک جامعه متمدن اسلامی است فاصله گرفته است. ➕ نه آن‌ها که در پی عوام‌فریبی چند صباحی مدعی ساده زیستی می‌شوند و دوباره به جلد خاص خود برمی‌گردند، بلکه کسانی که زندگی خود و خانواده شان را در زیستی هم سطح مردم تعریف می‌کنند و در پی خدمت‌اند، در نهایت به الگوهای مردم مبدل می‌شوند و در تاریخ باقی می‌مانند. ➕ لباس‌ها و پوشش ها پر از نشانه هستند. ما آن روزی می توانیم ادعای نوکری کنیم که از پوشش و لباس گرفته تا منش و رفتارمان دادگرانه در پی زانو به‌زانوی مردم نشستن باشیم. ➕ غرض اینکه هر کاری و هرجایی اقتضایی دارد و اگر کسی مسئولیت هر بخشی از جامعه را بپذیرد باید بداند پوششی مناسب آن جایگاه نوکری را باید بپذیرد. اگر این تفکر نوکری با این چارچوبهای سخت حاکم شود به نظر شما چند نفر حاضرند برای بدست آوردن پست و مقام و جایگاه بر سروکله هم بزنند؟ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز نوشته‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

🚫 نوکری که عذرخواهی بلد نیست، نوکر نیست! ➕قالی دستباف را داده‌ایم قالیشویی. برده و پاره و پوره آورده. میگوید من دفتر هستم. جای دیگری قالی را می‌شوید. دو روز معطل شدیم و از کار و زندگی زدیم برای شکایت و صورتجلسه که قالی را قالیشویی برای رفو ببرد‌ معلوم نیست چطور رفو خواهد کرد. ➕لباسشویی اقساط خریده ایم از یک برند ایرانی از فروشگاه خیلی بزرگ. سیستمشان ایراد داشت. فاکتور به ما ۹ کیلویی دادند و آنچه دم در رسید ۸ کیلویی بود. مرجوع کردیم. پیگیری کردیم. میگویند باید تحویل بگیرید و باز کنید تا معلوم شود داخل کارتن چیست! اگر باز کنیم و ۸ کیلویی باشد گارانتی از بین میرود. خسارت این کار با مشتری است. یعنی نمی‌توانیم لباسشویی را با وجود پرداخت اسنادی تحویل بگیریم و مطمئن باشیم درست تحویل شده است. ➕روی بلیط قطار یک شرکت معتبر پنج ستاره نوشته ساعت حرکت نه و پنجاه دقیقه شب. یکساعت قبل از حرکت هم باید در ایستگاه راه آهن تهران باشیم. ساعت ۲۱ میرسیم راه آهن. تاخیر میخورد و ساعت ۲۳ و چهل دقیقه حرکت میکند. مردم دو ساعت و چهل دقیقه در ایستگاهی صندلی هم به تعداد کافی ندارد اسیر می شوند. هیچ کس هم عذرخواهی نمیکندو توضیحی هم نمی‌دهد. ➕سند یک ملک در اداره ثبت بارکد پست میخورد. سه ماه بعد کد رهگیری را که میزنی می بینی در سامانه نوشته پست تحویل گرفته اما ادامه فرایند نیست. تماس میگیری با ارتباط مردمی پست. دو روز طول میکشد به تو بگویند فرایند ارسال سند تا کرمانشاه طی شده و برگشت خورده در پست محل اداره ثبت. با کلی دنگ و فنگ سند را بالاخره میگیری. هیچ کس عذرخواهی هم نمیکند توضیح هم نمی‌دهد. و هزار تا از این قصه ها حتما برای شما هم پیش آمده. ➕ما برای همه این خدمت ها که گفتم و شما هم حتما کلی از آنها را سراغ دارید، پول پرداخت میکنیم. مالیات و عوارض هم میدهیم. اینها می‌شود حقوق و می‌رود توی جیب کارکنان و مسئولان که حکم نوکر مردم را دارند. وقتی خدمت درست انجام نشود چه اتفاقی می‌افتد ؟ شما به عنوان پرداخت کننده، خدمت کاملی دریافت نکردید. بعد کمترین توقع این است که عذرخواهی و توضیح بشنوید. درست است ؟ نوکر باید به دلیل خدمات ناقص یا نادرست عذرخواهی کند. که نمیکند. ➕اگر کارکنانی که در ازای خدمت، از مردم پول می‌گیرند، متوجه موقعیت نوکری خود باشند و به آنها گفته شود برای کاری به خدمت گرفته شده اند، اگر نتوانند آن خدمت را به انجام برسانند باید لااقل یاد بگیرند که عذرخواهی کنند. ❌در مجموع نوکری که عذرخواهی بلد نیست، نوکر نیست! ➕بنظر نگارنده دو شرط از شرایط متعدد تحقق آن جامعه ای که تمدن می‌سازد این است: اول درست و کامل خدمت کنند و دوم یاد بگیرند نوکری هستند که باید عذرخواهی را بیش از همه عادات دیگر بلد باشد. ➕سوال مهم اینکه اگر ما خطا یا کوتاهی در جایگاه شهروندی جامعه انجام دهیم، به عذرخواهی رضایت داده می‌شود یا با انواع و اقسام جریمه ها و محدودیت ها مواجه می‌شویم ؟ ➕عذرخواهی قدم اول نوکری است در قبال قصورات. در مورد گامهای بعدی هم خواهیم نوشت. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز نوشته‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

حل مسائل اجتماعی بدون تاسیس یک نهاد متولی واحد ممکن نیست ➕ عدم وجود یک‌نهاد متولی مقابله با آسیب‌های اجتماعی موجب پراکندگی مسئولیت در این حوزه شده و در نهایت هیچ‌کسی نمی‌داند درصورتی‌که آسیب‌های اجتماعی کنترل نشود و با آن مقابله مناسب صورت نگیرد چه کسی باید پاسخگوی جامعه و قانون باشد! ➕نبود یک متولی مشخص برای مسائل و مشکلات اجتماعی عملاً شرایط را به سمتی برده است که هر فرد یا گروه و یا جریانی نسخه موردنظر خود را برای رفع مسئله ارائه دهد و در نهایت با پدیده توزیع مسئولیت هم روبه‌رو شویم به آن معنا که هیچ‌کس کاری که باید در برابر اشاعه و گسترش این مسائل باید انجام دهد را به‌درستی به انجام نرساند. ➕نتیجه آن می‌شود که در تحلیل پدیده‌ای مثل خیابان‌گردی کودکان با چندین و چند تعریف و حتی چندین راه‌حل متضاد روبرو شویم که در آن برخی کودک خیابان‌گرد و یا خیابان خواب را بزهکار می‌شناسند، برخی وجود او را مانع تحقق شهر خوب می‌دانند عده‌ای در مقابل به سامان دادن حضور او در جامعه می‌اندیشند و در نهایت این کودکان خیابان‌گرد هستند که به هیچ‌کدام از حقوق خود به‌عنوان شهروند در جامعه دست پیدا نکرده‌اند و روزبه‌روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. ➕پدیده‌های دیگر در حوزه آسیب‌های اجتماعی هم دست‌کمی از این مورد ندارند. عدم وجود یک‌نهاد متولی رفع مسائل اجتماعی در روند قانون‌گذاری و امور تقنینی هم اثر می‌گذارد و هیچ تمرکز جدی بر این مسئله وجود ندارد به‌نحوی‌که ما اساساً نمی‌دانیم آن نهاد جهت دهنده به اجرای قانون مقابله با آسیب‌های اجتماعی که باید سیاست‌گذاری، کنترل و هدایت اجرای سیاست‌ها را بر عهده بگیرد دقیقاً کیست و چطور باید این کار را انجام بدهد؟ ➕عدم وجود یک‌نهاد متولی مقابله با آسیب‌های اجتماعی موجب پراکندگی مسئولیت در این حوزه شده و در نهایت هیچ‌کسی نمی‌داند درصورتی‌که آسیب‌های اجتماعی کنترل تشود و با آن مقابله مناسب صورت نگیرد چه کسی باید پاسخگوی جامعه و قانون باشد! ➕در این بین مردم نیز به رفتارهای نامتمرکز، پراکنده و کم اثر در حوزه مشارکت‌های اجتماعی روی می‌آورند. یعنی وقتی یک سازمان مردم‌نهاد با چندین رویکرد متفاوت و از چندین و چند نهاد متنافر امکان دریافت مجوز فعالیت در حوزه آسیب‌های اجتماعی را دارد باید منتظر این امر بود که بر اساس سیاست‌های متفاوت سازمانی نهاد ارائه‌دهنده مجوز تصمیم‌گیری و اقدام نماید و همین امر گاهی حتی به تضاد و تقابل سازمان‌ها و نهادها در راستای حفظ منافع رسیده و مردم و نهاد مردم‌نهاد کارکرد خود را به‌مثابه یک بخش از ارگانیسم اجتماعی از دست بدهد و به بخشی از بازی جنگ قدرت نهادهای قانونی تبدیل شود. ➕در نتیجه تا وقتی یک‌نهاد، سازمان یا حتی وزارتخانه رسمی و قانونی متولی مقابله با آسیب‌ها و حل مسائل اجتماعی در کشور شکل نگیرد ما به‌صورت روزافزون با این مشکلات دست‌وپنجه نرم کرده و باید آماده روزهای سخت‌تر و پیچیده‌تری در حوزه مسائل اجتماعی باشیم و شاید تنها راه باقی‌مانده که هنوز آزموده نشده و باید قبل از این‌ها به اجرا درمی‌آمد ایجاد مجموعه‌ای بود که بتواند امکانات، فرصت‌ها و اختیارات سازمان‌ها اجتماعی و نهادهای حمایتی را گرد هم بیاورد و برای رفع مسائل اجتماعی برنامه‌ریزی کرده و در پایان پاسخگوی عملکرد خود باشد. در حوزه محلی در شهرستان اسلامشهر، هم افزایی دستگاههای مسئول را با رویکرد حل مسئله را باید شاهد باشیم تا هر چه سریع تر برای مسایل فزاینده اجتماعی این شهرستان فکری اساسی شده و راهکار بلند مدت پیش بینی شود. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

🔹عذرخواهی که در کار نبود لااقل جواب منطقی به مردم بدهید 🖊یادداشت همکار 🔸خسرو مهدوی/ روزنامه نگار - در مطلب پیشین به قلم یکی از همکارانم اشاره جدی شده بود به اینکه مسئولان باید به عنوان نوکر مردم در وحله اول عذرخواهی بلد باشند تا در مواقع کم کاری و یا بروز مشکلات در حیطه کاریشان، بتوانند به صراحت از مردم عذر خواهی کنند. خلاصه کلام این بود که نوکری که عذرخواهی بلد نیست، نوکر نیست! 🔸اما در کم کاری، کوتاهی و یا هر اسم دیگری که بر آن می گذارید، در خصوص اتمام طرح اگو (هدایت فاضلابهای خانگی) توسط اداره آبفای جنوبغرب استان تهران، باید عرض کنم که نه تنها عذرخواهی و یا جوابیه منطقی که عوامفریبی در آن نباشد، در کار نبود، بلکه همچنان مصر هستند که رفع آبگرفتگی‌ها مربوط به وظایف شهرداری در خصوص هدایت آبهای سطحی است. 🔸اما بنده و دیگر همکارانم در حوزه رسانه و اطلاع رسانی، آمادگی کامل داریم تا از مردم شریف شهرستان اسلامشهر، به خصوص آنهایی که بر اثر بارش باران دچار خسارت شدند عذرخواهی کنیم و امیدواریم ابراز همدردی ما را پذیرا باشند. 🔸 و از تمامی کسانی که دلسوزانه و با هدف تامین رفاه و آسایش شهروندان در اوقات بارانی برای رفع مشکلات، آبگرفتگی معابر، لایروبی کانالها و مسیرها، متحمل زحمت فراتر از وظیفه ذاتی خود شده‌اند، تقدیر و تشکر کنیم. 🔸 از شهردار اسلامشهر که بعضا به درست و یا غلط وظایف دیگر ادارات خدمات رسان را بر عهده می‌گیرد، رییس کمیسیون خدمات شهری شورای شهر، معاون، مدیر و نیروهای خدمات شهری، رییس و نیروهای سازمان آتش نشانی، رییس و نیروهای سازمان مدیریت پسماند، مدیر و نیروهای منطقه دو و منطقه شش شهرداری اسلامشهرو همه کسانی که بودند و دیده نشدند. پ.ن.پ: واقعیت را بپذیریم؛ نهرها و جدولکشی های سطح شهر که با هدف هدایت آبهای سطحی و بارانی توسط شهرداری اسلامشهر ایجاد شده، قطعا جوابگوی بارانهای شدیدتر هم است، اما جوابگوی فاضلاب خانگی که باید در سیستم اگوی شهری جاری باشد، نیست. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 پی نوشت: از اینکه گفتمان نوکری مسئولان رواج یابد باید استقبال کرد. راه نجات همه اعم از مسئولان و مردم از وضعیت ناصحیح ارباب و رعیتی که در برخی جاها به آن دچار شده‌اند همین است. از همه بابت انتشار مطالب کانال خبرنگار بدون مرز ممنونم کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز آثار رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

آقای مسئول؛ نوکری مطلوب جامعه تمدن‌ساز مثل کار این پلیس است ➕تفاوت ساختاری که در آن کار برای دریافت پول است و ساختاری که در آن خدمت مسلمان به مردم مومن صاحب ارزش است مثل این خبر می‌ماند که فیلمش منتشر شده است. «پلیس راهور برای باز کردن راه دست به بیل شد اقدام مامور پلیس راه برازجان _ کازرون در پاک سازی ریزش کوه در محور دالکی به شیراز» ➕یعنی آن مامور پلیس، وظیفه خود را نه تنها در چهارچوب کاری که در جامعه به او سپرده شده انجام میدهد بلکه فراتر از آن و بیش از آنچه وظیفه دارد، خدمت می‌کند. ➕این‌چنین خدمت کردن، همان نوکری‌ای است که جامعه تمدن ساز باید ایثارگرانه در تمام افراد خود نهادینه سازد. ➕هرچند باصطلاح تمدن غربی به دنبال اصالت سود بوده و فایده گراست و به خیال خود توانسته در این مسیر با چپاول ثروت های فرهنگی، انسانی و اجتماعی ملل دیگر خود را برتر «نشان» دهد اما بالاخره زمانی خواهد رسید که تاوان این خطای بزرگ پرداخته شود. ➕نمونه اخیر این بیداری و بازگشت را در مقاومت دانشجویان کشورهای مختلف در مسئله غزه، همین روزها به وضوح می‌توانید ببینید. ➕دانشجوی جوان غربی که با حصارهایی مرتفع و آهنین از رسانه جریان غالب محاصره شده، درونِ خود را مدافع انسانیت می‌بیند و خود را مقابل ضربه‌های دستگاه سرکوب قرار میدهد اما از شنیدن صدای وجدان خود عقب نمی‌نشیند. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

بله با شما هستم ➕چند روزی است که در این کانال بیشتر در مورد #آداب_نوکری مسئولان می‌نویسم. عزیزانی هم لطف دارند و این مطالب را در کانالشان منتشر می‌کنند که از آنها هم سپاسگزارم. ➕در کنار اینها پیامها و تماس‌هایی هم از مخاطبان و برخی دیگر داشته‌ام که انشاءالله از باب دلسوزی و نصیحت، گلایه می‌کردند که «حالا اینقدر هم تند و صریح مسئولان و کارکنان را نمی‌شود نوکر خطاب کرد» و از این حرفها. یا عده‌ای دیگر میگفتند فلان مسئول گلایه دارد که نسبت کت و شلوار گران قیمت که در چند مطلب قبل گفتیم لباس نوکری نیست، به ایشان گران آمده. ➕باید عرض کنم من هم یکی از همین مردمم. مسئول بودم. کارگرزاده هستم و کارگر بودم. دانشگاهی بودم و هستم. معلم بودم. مدیر بودم. داخل دولت و بیرون از دولت و بخش خصوصی هم خدمت کردم. من میفهمم در ابتدای کار بنظر این عبارت نوکر ممکن است توهین آمیز به نظر برسد. یا تصریح من به لباس نوکری ممکن است آزاردهنده به نظر بیاید؛ اما این واقعیت محض است. نمی‌توان واقعیت را با رنگ و لعاب واژه ها تغییر داد. ➕اتفاقا عرض من این است که اگر کارمندی خودش را در ظرفیت و ابعاد نوکری نمی‌بیند هرچه زودتر باید از این موضع سنگین مسئولیت خارج کند. ماندن در عنوان مسئولیت مردم در جامعه تمدن ساز، شوخی بردار نیست. ➕مردم هم باید با تغییر نگاهشان و تنظیم آن بر شیوه جدید اربابیِ مردم و نوکریِ مسئول، به تصفیه دستگاههای حاکمیتی جامعه اسلامی از عناصر ناسازگار با این فرهنگ کمک کنند. ➕ما نخواهیم توانست با شیوه و مدل‌های دیگر برای فرهنگمان ایجاد ساختار موفق کنیم. دولت اسلامی که پیش از مرحله تمدن سازی لازم است به آن دست پیدا کنیم، لازمه‌اش پذیرش حقیقت ِ نوکری کارکنان و اربابیِ مردم است. ➕به نظر من کسانی که امروز بدون پذیرش این رابطه نوکری و اربابی در دستگاههای دولت اسلامی مشغول کارند، اگر از این ساختار خارج شده و فضا را برای خادمان واقعی و نوکران حقیقی باز کنند اول به خودشان لطف کرده اند که از این موضع سخت خارج شده اند و چه بسا در جایی دیگر بتوانند موفق تر شوند. ➕مسئله خدای نکرده خوار کردن کارکنان دولت نیست. ما در جامعه اسلامی بین مردم برتری نداریم. برتر آن کسی است که با تقوا تر است و کسی با تقوا تر است که قاعده خدمت به مومنین و نوکری مردم مسلمان را با چشم باز پذیرفته و در این راه مجاهدت کند. ➕این مسئله آرمانی هم نیست. این پایه ابتدایی ایجاد ارتباطات انسانی سالم و بر اساس اصالت حقوق انسانی است. یعنی تازه اگر روزی این قاعده نوکری مسئول و اربابی مراجعه کننده به او جاری شود، می‌شود دیگر ساختارها را بر اساس آن چید و رقم زد. ➕به این ترتیب باید خلاصه کنم روی صحبتم در این نوشتارها حتما همه کسانی هستند که برایشان مهم است کشور جایی بهتر شود. کسانی که خودشان را مصداق این آسیب ها می‌بینند که در اولویت بالاتری به عنوان مخاطب قرار دارند. باشد که رستگار شویم. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

در تعریف نوکر

آن کجا و این کجا؟ اگر یک نفر همین امروز بدون اطلاعی از گذشته چهل و پنج ساله این کشور، به این تصویر نگاه کند آیا میتواند باور کند هر دوی اینها در ایران مسئول بوده اند؟ یکی مثل آقا مهدی باکری اینطور و آن یکی مثل این نوکر مردم که از خاکی شدن کفشش هراسان است. بله. البته که می‌شود. وقتی کسانی فقط کارمند جمهوری اسلامی بوده و مبانی حقیقی آن را که پیوسته به انقلاب است نپذیرفته باشند و ژست مسئولیت بگیرند هر چیزی ممکن است ! همیشه یادمان باشد که خیلی فرق است در این نظام کسی کارمند باشد یا نوکر. آنها که خود را از صمیم دل نوکران مردم‌ مسلمان می‌دانند ماندگار می‌شوند. این خط و این نشان! 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

گفتگویی غیر مستقیم آفاق شهر گفت: ❌️لطفاً با واژه ها بازی نکنید... 🔸️ این کشور و مردمانش،نوکر نمی‌خواهد، مدیر،متخصص، کارآمد،دلسوز و پاکدست میخواهد.» بچه های فعال آفاق شهر مرحمت کردند و این کلیپ را ساخته و منتشر کردند. برایشان نوشتم و آن نوشته ها را هم عیناً با اجازه این همکارانم در رسانه #آفاق_شهر، منتشر میکنم. نقدِ گفتمان نوکری آرزوی من است و اساسا در این گفتگوهاست که هر ایده‌ای آبدیده می‌شود و چکش میخورد. ممنونم و بخوانید نوشتار کوتاه من به این ۶۰ ثانیه را: «عالی بود و با حرف شما موافقم در یک مطلب هم به همین موضوع اشاره کردم ژست نوکری فایده ای ندارد. مسئله ایجاد یک منظومه و یک گفتمان از نوکری است در نوشته های من که مردم به جای خودشان و جایگاه خودشان برگردند و به معنی واقعی کلمه ارباب رجوع شوند. در ادامه بیشتر از این نوکری خواهیم نوشت. اینجا دیگر من سعی دارم اجازه ندهم طرف خودش را نوکر خطاب کند بلکه مردم باید او را به معنای واقعی کلمه نوکر خودشان ببینند و مردم در این باب قضاوت کنند. به بخش نحوه نوکری و چهارچوب‌های آن هم هم میرسیم به زودی.» پ.ن: قطعا مقصود این نیست که افراد بی مایه با چسباندن پیشوند و پسوند نوکر و خادم و این حرفها و پنهان شدن پشت آنها، برای خودشان از این نمد کلاهی ببافند. قصد این است که اگر مدیر، مسئول، متخصصی بر مصدر امر نشست از نوکری مردم غفلت نکند و هوا برش ندارد. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

نظر یکی از معلمان و فعالان اجتماعی در مورد نظر آفاق شهر جعفر روحی از معلمان و فعالان اجتماعی در مورد این کلیپ آفاق شهر نوشت : «در طول این چهل و پنج سال ، هر جا موفقیتی بوده ، این #نوکری هم بوده. نوکری به حالت درونی برای یک مسئول است. اینکه مدیر ، متخصص و... باشی ولی در درون خودت #حس_نوکری نداشته باشی ،کمیت کارت لنگ.... بی خود در آموزه های دینی ما نیامده که : سید القوم خادمهم. نوکر دیدن خود ، یعنی تواضع داشتن یعنی خود را برتر ندیدن یعنی بی تکلف بودن یعنی بی تشریفات بودن یعنی مردم را از خودت دانستن یعنی .... اگر مدیری این خصوصیات را که خلاصه در نوکری می‌شود ، داشت ، سازمان تحت مدیریت او ، به موفقیت‌های اعجاب انگیز دست پیدا خواهد کرد. #نوکری #خادمی» #گفتگو #تبادل_آرا 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithotborder