صلهٔ‌رحم؛ دغدغهٔ آخرین لحظات زندگی امام صادق علیه‌السلام هشام بن احمر از سالمه کنیز حضرت صادق علیه السّلام نقل کرده است که گفت من هنگام شهادت آن حضرت حضور داشتم. ایشان بیهوش شد همین که به هوش آمد فرمود به حسن بن علی بن علی بن الحسین که مشهور به افطس بود هفتاد دینار بدهید و به فلان کس فلان مبلغ و به فلانی این قدر. عرض کردم آقا به کسی پول می‌دهی که با چاقو به شما حمله کرد و قصد کشتن شما را داشت؟! فرمود نمی‌خواهی از کسانی باشم که خداوند درباره آن‌ها فرموده است: «وَ الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ» -. رعد / ۲۱ - {و آنان که آنچه را خدا به پیوستنش فرمان داده می‌پیوندند و از پروردگارشان می‌ترسند و از سختی حساب بیم دارند} بله سالمه! خداوند بهشت را آفرید و آن را خوشبو کرد که بوی خوش آن از دو هزار سال راه به مشام می‌رسد. ولی بوی بهشت را کسی که نافرمان پدر و مادر و قطع کننده رابطه ی خویشاوندی باشد حس نخواهد کرد. بحارالانوار جلد۴۶، صفحهٔ۱۸۲. #اعتقادات #اخلاق #تربیت_اسلامی #صلهٔ‌رحم #امام_صادق_علیه_السلام @resale_jame_s