#استاد_علی_صفایی_حائری ✅ خودت را خرج چه می‌کنی؟ انسان نمی‌تواند آرام بگیرد. حتی راکدترین آدم‌ها، طالب چیزی هستند که امروزه ندارند. آدمی هیچ‌وقت در آنچه دارد خلاصه نمی‌شود. این خصوصیت اوست که به بیرون از خودش، بیرون از حالش و جدای از امروزش فکر می‌کند. پس در این بحثی نیست که انسان، سالک و در حال حرکت است. بحث در این است که به سمت چه چیزی حرکت می‌کند؟ «فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ» (تکویر، ۲۶) کجا می‌رود؟ به چه روی می‌آورد؟ می‌خواهد با چه چیزی پیوند بخورد؟ و حتی اگر خودش را خرج می‌کند، می‌خواهد آخرین خط وجود او چه چیزی را امضا کند؟ با آن امضایی که می‌کند، می‌خواهد چه چیزی را تثبیت کند و به‌دست بیاورد؟ اگر خودش را می‌دهد، چه چیزی را به‌دست می‌آورد؟ 📚 فوز سالک