مدح امیرالمومنین .ع. مدح امام کاظم .ع. حاج آقا یدالله عباسی @revayatbaghiesfahani

💐دهه امامت و ولایت مبارکباد💐 ✅ شعر یا علی مدد ❇️ شاعر : مرحوم شیخ ناصر انصاری 🔊 اجرا : شیخ مهدی انصاری 🌷به یاد همه شهدا و گذشتگان صلوات🌷 @roostakare

شرح لمعه کتاب الصلوه جلسه 6 وقت نافله ی ظهر و عصر @revayatbaghiesfahani

نافله تکمیل کننده ی فریضه حج برای ضعیفان جهاد است جهاد علمی و دفع شبهات زکات بدن انتظار فرج بالا برنده ی دعا جایگرین شدن اموال در راه خدا میانه روی در مخارج تدبیر و مدیریت زندگی دوستی و مدارا با مردم پیری زودرس عجله و شتاب منفی قله العیال @revayatbaghiesfahani

⭕️شریف زاهدی روحانی برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت علیهم السلام گروید، در بیان خاطرات خود چنین می آورد ؛ 🔹خیلی فکر کردم که با کدام روایت یا کتاب برای اهل تسنن ثابت کنم که «مولی» در حدیث غدیر، به معنای دوست نیست، بلکه به معنای پیشوا و رهبر است. تا این که روزی مشغول مطالعه یکی از کتاب‌های «مولوی محمد عمر سربازی» بودم. مطالعه‌ام که تمام شد و کتاب را که بستم، دیدم روی جلد آن نوشته شده: «نویسنده مولانا محمد عمر سربازی» فوراً به ذهنم آمد که از مولوی ها، معنای کلمه ی مولانا را بپرسم و سؤال کنم که چرا به محمد عمر سربازی، مولانا می‌گویند؟ از چند مولوی سؤال کردم. پاسخی که به من دادند، این بود : «مولانا» یعنی واجه  ؛ یعنی رهبر ما، پیشوا ی ما.  به آن‌ها گفتم: من تعجب می‌کنم «مولا» درباره ی بزرگانتان معنای واجه و رهبر می‌دهد ولی در سخن پیامبر (صلی الله علیه وآله) به معنای دوست آمده است! ⭕️ روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبه ی حضرت رسول اکرم ( صلی الله علیه وآله  ) در غدیر خم استناد کردم. ایشان می‌گفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش نگذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی. گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانواده‌ام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو. گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی. خیلی اصرار کردم تا این که برگشت. وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: می‌خواستم به تو بگویم: دوستت دارم. گفت: همین! گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. ❗️ دوستم ناراحت شد و گفت: خانواده‌ام منتظرم بودند و باید می‌رفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت می‌کنی؟⁉️ گفتم: سؤال من همین جاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانواده ای که منتظرت هستند می‌روی و شما را از راهتان بر می‌گردانم تا به شما بگویم «دوستت_دارم»؛ ناراحت می‌شوی و در عقل من شک می‌کنی، ولی وقتی پیامبر اسلام ص ده‌ها هزار نفر را که با عجله به سمت خانواده ی خود می‌رفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی  را دوست بدارد» این کار پیامبر را عاقلانه می‌دانی؟ آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمی داشت؟ آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟ با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر ص - در جریان غدیر خم - می‌خواست نکته ی مهم تری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستی اش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.» باید شیعه می شدم ، خاطرات شریف زاهدی ، ص 138 الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة أميرالمؤمنين و اولاده المعصومين عليهم السلام. @revayatbaghiesfahani

🔸🌿حکایتی شنیدنی🌿🔸 دو نفر از شیعیان در گذرگاهی از بغداد به مجلس بزرگی رسیدند. پرسیدند : این مجلس متعلّق به کیست؟ گفتند : مجلس درس امام اعظم ابوحنیفه است. راوی حکایت می گوید : رفیق من که اسمش فضل بن حسن بود و مردی متعصّب در مذهب شیعه ، و در عین حال آدمی بحّاث و با اطلاع از مبانی مذهب بود ، گفت : من می روم و با این مرد مباحثه می کنم و تا او را ملزم و مجاب نکنم از این مکان نمی روم. گفتم : این عالم بزرگی است و از عهدۀ بحث با او بر نمی آیی. گفت : من معتقد به مذهب حقم و حق مغلوب نمی شود. وارد مجلس شدیم و نشستیم و در یک فرصت مناسب ، فضل از جا برخاست و گفت : ایها العالم ، من برادری دارم که رافضی است و من هر چه می خواهم به او بفهمانم که ابوبکر بعد از پیامبر اکرم ، افضل امّت و خلیفۀ به حق بوده قبول نمی کند و می گوید : علی بن ابیطالب ، افضل و خلیفۀ به حق است. شما یک دلیل قاطعی به من یاد بدهید که به او بفهمانم و او را به راه راست بیاورم. ابوحنیفه گفت : به برادرت بگو بهترین و روشن ترین دلیل این است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ، همواره در میدان های جنگ ، آن دو بزرگوار ( ابوبکر و عمر) را کنارخود می نشاند و علی را مقابل نیزه و شمشیر دشمن می فرستاد ! و این نشان می دهد که آن دو نفر ، محبوب پیامبر بوده اند و چون آن حضرت می خواسته که آنها بعد از خودش جانشین باشند آنها را حفظ می کرد ! و چون علی را دوست نمی داشت ، طردش می کرد ؛ و به میدان می فرستاد تا کشته شود و این بهترین دلیل بر افضلیت ابوبکر و عمر است. فضل گفت : بله من این را به برادرم می گویم. ولی او ازقرآن به من جواب می دهد که خداوند فرموده است: «خداوند ، مجاهدین را بر قاعدین و نشستگان برتری داده و اجری بزرگ برای آنان آماده است» و به حکم این آیه،علی چون مجاهد بوده افضل از ابوبکر وعمراست که قاعد بوده اند. ابوحنیفه گفت:به او بگو از این بهتر می خواهی که ابوبکر و عمر قبرشان کنار قبر پیامبر و چسبیده به قبر آن حضرت است؛در حالی که قبر علی از قبر پیامبر دور افتاده و در عراق است! فضل گفت:بله این را هم به برادرم می گویم. امّا او می گوید: آن ها غاصبانه در کنار پیامبر اکرم (ص)،دفن شده اند! برای این که خداوند فرموده است: «ای مؤمنان بدون اذن و اجازۀ پیامبر ، داخل خانه اش نشوید..» و می دانیم که رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) در خانۀ خودش دفن شده و آن دو نفر بدون اذن در خانۀ آن حضرت دفن شده اند و محل دفن ایشان غصبی است. ابوحنیفه که از این گفتگوسخت ناراحت شده بود تأمّلی کرد و سپس با لحنی تند گفت :به این برادر خبیثت بگو آنها غاصبانه در خانه پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)دفن نشده اند ! بلکه عایشه و حفصه که دختران آن دو بزرگوار و همسران پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) بودند و از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)مهریه طلبکار بودند ، پدرانشان را در مهریه خودشان دفن کردند! فضل گفت : بله من این مطلب را هم به برادرم گفته ام،ولی او باز آیه ای برای من می خواند و می گوید:پیامبر(صلی الله علیه و آله) به همسرانش بدهکار نبوده است. برای اینکه خداوند فرموده است: «ای پیامبر ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته ای برای تو حلال کردیم» طبق این آیه،پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) مهریۀ زن هایش را داده بود و وقتی که از دنیا رفت به زن هایش بدهکار نبوده است. ابوحنیفه اندکی تأمّل کرد و گفت: به این برادرت بگو درست است که همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) مهریّه طلبکار نبوده اند ، اما سهم الارث که از ماتَرَک پیامبر داشته اند و ماتَرَک (یعنی آنچه پیامبر اکرم بعد از مرگش از خود باقی گذاشته) نیز همین خانه اش بوده و شرعاً سهمی هم از آن خانه به همسرانش می رسد و چون عایشه و حفصه وارث پیامبر (صلی الله علیه و آله)بوده اند پدرانشان را در سهم الارث خودشان دفن کرده اند و بنابراین غصبی در کار نبوده است! فضل گفت: بله من این را هم به برادرم گفته ام. ولی او می گوید: شما آقایان سنّی ها مگر نمی گویید: پیامبر ارث نمی گذارد و خودتان حدیث نقل می کنید که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرموده است: «ما پیامبران اصلاً ارث نمی گذاریم و هر چه از ما باقی مانده صدقه است» پس طبق گفته خودتان عایشه و حفصه سهم الارث نداشته‌اند. به همان دلیلی که شما حضرت فاطمه علیها السلام را ازفدک محروم کردید و گفتید: پیامبر صلی الله علیه وآله ،ارث نمی گذارد آن دو همسر نیز نباید ارث ببرند. آیا دختر از پدر ارث نمی برد اما همسر از شوهر ارث می برد؟! سخن که به اینجا رسید ، ابوحنیفه حسابی از کوره در رفت وگفت این مرد را بیرون کنید او شیعه است و اصلا برادر ندارد . @revayatbaghiesfahani

شرح لمعه کتاب الصلوه جلسه ی 7 وقت نافله ی شب وقت نافله ی صبح کراهت نافله ی مبتدئه در 5 وقت @revayatbaghiesfahani

🎥سوال : عاقبت امر انقلاب اسلامی به کجا منتهی می شود ؟ 🔹روایت حجت الاسلام عالی از امام باقر علیه السلام در مورد انقلاب اسلامی ایران و اتصالش به ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف👌👌👌👍👍

در گروهی سوال کردند که آیا این روایت منبع دارد ؟!؟! ما جوابی دادیم . جواب به این پرسش کننده را دقت فرمایید :

روایتی که خطیب محترم خواندند و درباره ی ایران تطبیق کردند ، در کتب روایت ذکر شده است اما ، معنایی که ایشان می گوید درست نیست ... روایت درباره ی مشرق است نه درباره ی ایران . ایران در شرق مدینه واقع نشده است بله حدودا در شمال مدینه است .... یوطئون را به باب تفعیل می خواند ... اگر به باب افعال بخوانند معنایش لگدمال کردن است نه زمینه سازی کردن ... قتلاهم را به معنای کشتگان از خود آن گروه معنا می کند .... در حالی که می تواند به معنی کشته شدگان توسط آن گروه باشد .... بر فرض که یوطئون از باب تفعیل به معنی زمینه سازی برای سلطنت مولا .ع. باشد ، باز دو معنا دارد ... یک معنایش زیاد کردن ظلم ها و فساد ها و ایجاد یاس و نا امیدی است که اینها زمینه برای ظهور حضرت است .... و اینکه حضرت می فرماید لاستبقیت نفسی .... یعنی حاضر نیستم با این گروه همکاری کنم ، بلکه خودم را حفظ می کنم برای حضرت بقیه الله ارواحنا فداه .... @revayatbaghiesfahani

اندوهگین کردن والدین مثل عقوق والدین جزع در مصیبت چه مصیبتی اجر دارد چه احسانی ، احسان است کمک الهی به هنگام نیاز میانه روی موجب بقای نعمت ...... @revayatbaghiesfahani

مدح مولا امیر المومنین .ع. خطیب توانا حاج آقا یدالله عباسی @revayatbaghiesfahani

اول وقت افضل است استحباب تاخیر نماز در 3 مورد نیاز به یقین به دخول وقت موارد کافی بودن گمان به دخول وقت @revayatbaghiesfahani

مشرق ، ایران است ؟! چه حقی طلب می کنند ؟! وقتی حق به انها داده شد ، چه می کنند ؟ حتی یقوموا چه معنا دارد ؟؟؟ آیا صاحبکم همان صاحب هذا الامر است ؟؟؟ در روایت کنزالعمال ، فیوطئون للمهدی سلطانه چه معنا دارد ؟؟؟ تطبیق روایات بر صفویه !!! تطبیق روایات بر حکومت امروز !!! معنای قام القائم بخراسان !! معنای قام منا قائم بجیلان !!! مشرق معنای اصطلاحی دارد یا لغوی ؟؟؟ @revayatbaghiesfahani

این مطالب در نوار خروج از مشرق بیان شده است ...

شرح لمعه کتاب الصلوه جلسه 9 قبله عین قبله جهت قبله @revayatbaghiesfahani

با درد بساز دارو ها اثر جانبی دارند و سبب بیماری دیگر می شود هر درد دوایی دارد مداوا کنید تا خدا شفا دهد بدون تشخیص درد ، دوا نخورید خود درمانی اگر به مرگ منجر شود ، انتحار است تسلیم بستر بیماری نشوید پرهیز در کنار درمان پرهیز و پیشگیری @revayatbaghiesfahani

▫️ذی‌حجّه بعد از این همه اتفاق زیبا فقط آمدن تو را کم دارد. تو بیایی و از این به بعد، ذی‌حجّه را نه فقط به خاطر« قربان» و «غدیر»، نه تنها برای «مباهله»، نه فقط برای نازل شدن «هَل اتی» و... بلکه برای آمدن تو نیز جشن بگیریم. بگذار قشنگ‌ترین حُسن ختامِ این سال قمری، آمدن تو باشد.❤️ ای جان به تن سوختگانت باز آ بی تو دل ما هزار و یک غم دارد این دیده ز هجر تو بسی نم دارد قربان غدیر و هل اتی ات شده ایم ذی حجه فقط تو را ، تو را کم دارد! حسین علیزاده 😭😍🌺🤲🙏

بحث خلقت حضرت عیسی خلقت حضرت آدم موجودات بدون والدین معنای مباهله ابنائنا نساءنا انفسنا بمنزله ی هارون نه بمنزله ی یوشع @revayatbaghiesfahani

نیمه‌ی دوم عید غدیر بسم الله الرحمن الرحیم وصلی الله علی محمّد وآله الطاهرین. آلوسی از بزرگترین دانشمندان و عالمان اهل‌سنت است؛ کتابی ارزشمند در تفسیر قرآن دارد به نام «روح‌ المعانی» که با تکیه بر قوانین و قواعد ادبیات عرب نگاشته شده است. زمانی برای زیارت قبر مطهر مولای متقیان حضرت علی علیه السلام به نجف‌اشرف مسافرت کرد و در خلال آن، روزی به مجلس درس مرحوم کاشف الغطاء وارد شد. در انثای درس، کلام ایشان را قطع کرده، گفت: جناب شیخ مسألة! مرحوم کاشف الغطاء فرمود: بپرسید. گفت: گیریم خدا و رسول صلی الله علیه وآله امر به پیروی از علی علیه السلام کرده باشند؛ اما از پیروی غیر ایشان که نهی نکرده‌اند؛ کرده‌اند؟! کاشف الغطاء بلادرنگ پاسخ داد: ما نهی از پیروی از غیر علی علیه السلام را از آیه‌ی شریفه‌ی زیر استنباط می‌کنیم: مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نّفْسِهِ. ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﻫﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻭ ﺑﺎﺩﻳﻪ‌ﻧﺸﻴﻨﺎنی ﻛﻪ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺁﻧﺎﻧﻨﺪ، ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ صلی الله علیه وآله ﺗﺨﻠﻒ ﻛﻨﻨﺪ؛ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺴﺰﺩ ﻛﻪ جان خود را از جان او عزیزتر بدارند. توبه/ ۱۲۰. ایشان چنین ادامه داد: بر اساس قوانین ادبیات عرب، وقتی در جمله‌ای، اسم شخصی برده شود، در جمله‌ی بعدی که راجع به هموست، دوباره با اسم ظاهر ازش یاد نمی‌کنند، بلکه از ضمیر استفاده می‌کنند. اینجا چون یک‌مرتبه اسم پیامبر صلی الله علیه وآله برده شده، اگر جمله‌ی بعد (... ولایرغبوا) هم راجع ایشان می‌بود، می‌بایست می‌نوشت: لایرغبوا عنه، نه لایرغبوا عن نفسه! معلوم می‌شود این نفس، غیر از شخص شریف پیامبر صلی الله علیه وآله است!!! آلوسی ساکت شد؛ چرا که قانون مذکور، جزو مسلمات قواعد ادبیات عرب است. لذا پرسید: خب نفس در این آیه، اشاره به چه کسی است؟! شیخ جعفر فرمود: علی بن ابی‌طالب علیهما السلام. آلوسی پرسید: دلیل شما چیست؟! شیخ فرمود: دلیل ما آیه‌ی شریفه‌ی مباهله است که در جریان آن، حضرت رسول صلی الله علیه وآله، علی علیه السلام را به عنوان نفس و جان خویش با خود همراه ساخت. @revayatbaghiesfahani