فرازهایی از #زندگینامه_شهید #شهید_مصطفی_زواره_ای در مدت حضور در جبهه ، بارها مجروح می شود ، كه اغلب به خانواده اطلاع نمی دهد و پس از بهبود یافتن در بیمارستان. ، یكراست به جبهه باز میگردد.  وی سال 1363 همسرش را نیز همراه خود به جبهه می برد و تا زمان شهادتش در اندیمشك زندگی می كنند .      او در كنار كارهای نظامی در جبهه ، از فعالیتهای فرهنگی ـ تبلیغی نیز غفلت نمی كندو گاهی مسئوولیت كارهای فرهنگی را نیز بر عهده می گیرد .      مصطفی در عملیّات .والفجر 8 به عنوان فرماندة پشتیبانی تیپ سیدالشهدا (ع) وارد عمل می شود و با تلاش و فداكاری فراوان ، به حمایت و پشتیبانی رزمندگان اقدام می كند . او با تحمل مشكلات و سختیها ، تلاش می كند تا رزمندگان باآسودگی  خیال ، به رزم و جهاد بپردازند . برای رساندن غذای گرم به بسیجیان ، خودش را به آب و آتش می زند .      زواره ای كه عاشق بسیجیان بود ، از هیچ كاری برای آسایش آنان برای دفاع دریغ نمی كند . او در عملیات ((كربلای 5 )) به عنوان مسئوول مهندسی لشگر سیدالشهدا (ع) وارد كارزار شده و با رشادت تمام ، به امور مهندسی عملیّات سامان می دهد . از نزدیك تمام فعالیتهای مهندسی را نظارت و هدایت می كند . حتی مجروح شدن هم باعث شانه خالی كردن از مسئوولیت خطیر و مانع تلاش او نمی شود .      شهید مصطفی زواره ای سرانجام پس از سالها مجاهدت و ایثار در روز 14 اسفند ماه 1365 درعملیّات (( كربلای 5 )) هنگام گرفتن وضوی عشق در منطقة (( شلمچه )) بر اثر تركش خمپاره به شهادت رسید و به جرگه عشاق پیوست . #نشر_بمناسبت_سالروز_شهـادت 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani