#عملیات_شناسی #عملیات_ضربت_ذوالفقار در تاریخ 19 دی ماه تا 20 بهمن 1359 با هدف باز پس‌گیری ارتفاعات میمک در غرب صالح آباد انجام شد که در این عملیات ایلات و عشایر ایلام نقش مهمی را ایفا کردند. ارتفاعات #میمک با رشادت مردم سلحشورایل خزل و ارتش قهرمان،باز پس ‌گیرے شد ⚡️ #سالروز_فتح_میمک، اولین پیروزی وفتح ایران در جنگ تحمیلے مبارک باد. 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani

#شرح_عملیات #عملیات_عاشورا عملیات عاشورا با رمز یا اباعبدالله الحسین(ع) در محور #ایلام - #میمک به صورت نیمه گسترده در ۲۶ مهرماه سال ۶۳ به فرماندهی سپاه پاسداران انجام شد. در قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر، خط الرأس ارتفاعات میمک به‌عنوان مرز ایران و عراق تعیین شد. سپس کمیته‌های مشترک دو کشور برای تهیه اسناد لازم و میله‌گذاری مرز به گفتگو پرداختند. این گفتگوها که به کندی انجام می‌شد، تا آستانه وقوع انقلاب اسلامی به نتیجه تعیین کننده‌ای نرسید. در این میان، رژیم عراق که به تعیین قطعی مرزها تمایلی نشان نمی‌داد، با پیروزی انقلاب اسلامی زمینه را بر ملغی کردن قرارداد مذکور فراهم دید و در ۱۹ شهریورماه سال ۵۹ به میمک حمله کرد و در ۲۱ شهریورماه سال ۵۹ آن را اشغال کرد. چهار ماه بعد ۱۹ دی ماه سال ۵۹، طی عملیات ضربت ذوالفقار، اگر چه دشمن از قلل میمک عقب رانده شد، لیکن شمال و غرب این منطقه همچنان تحت اشغال او بود. این وضعیت ادامه داشت تا این که عملیات عاشورا به منظور آزادسازی ارتفاعات شمال میمک و نیز دامنه غربی آن طراحی و به اجرا درآمد. اهداف عملیات شامل انهدام بخشی از قوای دشمن، تحمیل پدافند در دشت به دشمن، ایجاد تسهیلات در رفت و آمد از جنوب به غرب و بالعکس و نیز ارتباط و اتصال جبهه های جناحین میمک، آزاد سازی قسمتی از اراضی اشغالی و تأمین منطقه میمک با تسخیر و تصرف ارتفاعات مهم منطقه، همچون: گرگنی، فصیل و فرورفتگی میمک است. سراسر منطقه عملیاتی پوشیده از شیارها و پستی و بلندی‌های بسیاری است که پراکندگی آن‌ها شکل پیچیده‌ای به منطقه می‌دهد. نوع زمین منطقه از خاک رس و در بعضی نقاط همراه با شن است که حرکت خودروها را دچار مشکل می‌کند. حد فاصل تنگه‌های بینا و بیجار که عملیات در آن متمرکز شده بود، ارتفاعات نسبتا بلندی قرار دارد که مرتفع‌ترین آن‌ها کوه میمک است. به هر میزان که از ارتفاعات به طرف خاک عراق پیشروی شود، به تدریج زمین پست تر گردیده و تقریبا مسطح می‌شود. ارتفاعات مهم این منطقه شامل کانی سخت، زالوآب، شورشیرن، شینو، میمک، فصیل، گرگنی، تلخاب، گلم زرد، قلالم و کانی شیخ است. فرماندهی و هدایت عملیات بر عهده قرارگاه سلمان بود و نیروهای عمل کننده متناسب با وظایف و اهداف مورد نظر به چهار قسمت به شرح زیر تقسیم شدند: قرارگاه سلمان فجر ۱ سپاه = تیپ مستقل ۲۱ امام رضا (ع) با ۴ گروهان تانک از تیپ زرهی ۲۸ صفر. ارتش = تیپ ۱ لشکر ۸۱ زرهی با ۲ گردان. فجر ۲ سپاه = تیپ مستقل انصار الحسین (ع). در احتیاط کل عملیات بودند و تا پایان عملیات وارد عمل نشدند. فجر ۳ سپاه = لشکر ۵ نصر با ۴ گردان + ۱ گروهان تانک از تیپ زرهی ۲۸ صفر. ارتش = گردان ِ ۲۱۱ تانک از لشکر ۸۴ پیاده. فجر ۴ سپاه = تیپ مستقل ۲۹ نبی اکرم (ص). ارتش = یک گروهان از گردان ۲۱۱ تانک. توپخانه = ۳ گردان از ارتش و ۲ گردان از سپاه. پس از انجام شناسایی‌های لازم، عملیات از سه محور زیر طراحی شده است: محور اول= ارتفاعات فصیل، ۳۵۰ و بانی- تلخاب، که در مأموریت فجر ۱ بود. محور دوم = ارتفاعات فصیل و یال میمک، که در مأموریت فجر ۳ بود. محور سوم = فرورفتگی میمک، که در مأموریت فجر ۴ بود. شرح عملیات از غروب روز ۲۵ مهرماه سال ۶۳ نیروها به طرف اهداف خود حرکت کردند. درگیری با دشمن با رمز یا اباعبدالله الحسین(ع) حدود ساعت ۰۱:۳۰ بامداد در محور میانی (فصیل) آغاز شد و رزمندگان پس از چندین ساعت نبرد موفق شدند در ساعت حدود ۹ صبح ارتفاعات فصیل را تصرف و سپس پاکسازی کنند. در این میان، تلاش برای تصرف یال میمک (۳۴۸) به نتیجه نرسید. در محور جنوبی (فرورفتگی میمک) که درگیری در ساعت ۰۲:۴۵ آغاز شد، اگر چه نیروها توانستند به برخی از اهداف خود دست یابند، لیکن در حالی که فاقد سنگرهای دفاعی بوده و از امکانات پشتیبانی نیز بی‌بهره بودند، با پاتک زرهی دشمن مجبور شدند عقب‌نشینی کنند. در محور شمالی (گرگنی)، نیروها که اغلب اوقات خود را به خنثی سازی میادین مین و بازکردن معبر اختصاص داده بودند، سرانجام پس از مدتی درگیری با دشمن توانستند ارتفاع گرگنی را تصرف کنند. در این میان دشمن با جمع آوری و سازماندهی نیروهایش از صبح روز دوم پاتک‌های سنگین خود را که به آتش شدید توپخانه و حملات هوایی همراه بود، آغاز کرد و هر بار با مقاومت نیروهای خودی مواجه شد و ضمن تحمل تلفات و ضایعات مجبور می‌شد عقب نشینی کند. 🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇 @ravianerohani