🔰مراتب هدف گزاری در فعالیت های فرهنگی. 🔻اهداف و به تبع آن روشها در کار فرهنگی معمولا یا ناظر به حل مسائل مردم و یا بالاتر از حل مسائل، آموزش روش حل مسائل است در نگاه اول، هدف مقطعی و ناظر به ترمیم وضعیت فعلی مخاطب است مانند صدقه دادن یا جواب دادن به سوالات مخاطب ولی در مرتبه دوم و بالاتر، هدف توانمند کردن شخص به قصد ایجاد قدرت استقلال همیشگی حل مسائل است. در این رویکرد"آموزش" محور است. با ارائه قدرت تفکر و منطق ، قدرت رویارویی شخصی با مسائل زندگیش را بالا می بریم اینگونه شخص از "وابستگی دائم"در هدف اول به "استقلال وتوانمندی همیشگی" در هدف دوم میرسد. 🔺شاید ضرب المثل اینکه به طرف "ماهی نده" بهش "ماهیگری یادبده" خلاصه آنچیزی که میخوایم بگیم. هدف ضعیف، ماهی دادن وهدف بالاتر یاد دادن ماهیگیری است اما هدفی بالاتر از این هم داریم؟ شاید قدرت "آموزگار سازی" . کسانی که علاوه بر قدرت روش حل مسائل،دغدغه و توان "انتقال" این مهارتها را به دیگران دارند. در این رویکرد، "یاددهی" نه با قصد "توانمند کردن فرد" بلکه با هدف "تکمیل شبکه تواصی حق" صورت می گیره. 🔻شاید بهترین هدف علاوه بر توانمند کردن دیگران، شبیه کردن دیگران به خودمان است یعنی کسانی که "خیرات" را در خود "انبار" نمیکنن آنها را در خود "متوقف" نمیکنن بلکه ان را در جامعه ایمانی "جریان" میدهند. چگونه "شبکه خیرات" شکل میگیره؟ این همه انچیزیست که باید در هدف غایی یک فعال فرهنگی دیده شود قصد ما از فعالیت فرهنگی چیست؟باارزش ترین چیزی که میتونیم به مخاطب بدیم چیه؟ ▪️ماهی دادن ▪️یاد دادن ماهیگیری ▪️ماهیگیری یاد دادن 🔺اولین گام برطرف کردن نیاز الان مخاطب است تا "امنیت اولیه" شکل بگیره به تدریج روش و مهارتهای حل مساله رو بهش یاد بدیم تا مستقل بشه و "امنیت نسبی" ایجاد بشه و در نهایت انگیزه و مهارت یاد دادن به دیگران رو بهش بدیم تا این "خیر" در جامعه جریان و بر محور مطالبات ولی تکامل پیدا کنه در این مرحله "امنیت پایدار" به دست میاد. 🔻یکی از بزرگترین مشکلات ما در فعالیت های فرهنگی به خصوص در حوزه تربیت عدم توجه به این رویکرد و نیاز اجتماعی در شبکه سازی هاست فقط در رویکرد سوم است که اجتماع دیده و شبکه ایجاد میشود. متاسفانه اهداف و ارزیابی کماکان فردی دیده میشود اینکه نهایتا از ماهی دادن به یادگیری ماهیگری در مخاطب می رسیم این هدف گزاری هرگز منجر به شکل گیری شبکه تواصی حق در جامعه نمی شود این فعالیت هرگز "جریان ساز" نمیشود. 🔺عزیزان شاید انچیزی که امروز بیش از همه به آن احتیاج داریم تحول در اهداف فرهنگی از "یادگیری" ماهیگیری به قدرت "یاددهی" ماهیگری است. به نظر هدف از فعالیت های فرهنگی نه با قصد صدقه دادن نه توانمند کردن فرد که بالاتر از همه اینها با قصد ایجاد قدرت و مهارت توانمندسازی دیگران باید باشد. دراین رویکرد آموزش مهم است ولی محور نیست بلکه انگیزه دستگیری از دیگران ، قدرت ایثار و گذشت از خود، محور است. 🔻 نحوه تعامل و توانمند سازی در فعالیت فرهنگی باید به "قصد" و "مقصد" تکامل شبکه مواسات مومنانه یا "شبکه خیرات" صورت گیرد به گونه ای که شخص بعد از توانمند شدن با دغدغه دستگیری دیگری حرکت کند. این حرکت در نهایت منجر به تکامل چرخه توانمندسازی جامعه میشود.در این چرخه خود گران است که مسائل جامعه با سرعت و کیفیت بیشتری حل میشود. این هدف گزاری نو باید در گزینش ها ، اموزش ها ، ارزیابی و حتی اولویت ها فرهنگی حضوری اصلی و فعال داشته باشه... ✍️مختاررضائیان #شبکه_تواصی_حق #شبکه_خیرات 🔸فرصت اندیشه|مختاررضائیان 🔹@rezaeyan_mokhtar

🔘بیان مراتب هدف گزاری در فعالیت های فرهنگی. 🎙مختاررضائیان ▪️ارزشمندترین هدف در کار فرهنگی چیست؟ ▪️شبکه خیرات چگونه در جامعه شکل می گیرد؟ ▪️اولویت امروز ما در هدف گزاری کار فرهنگی چیست؟ ▪️چگونه میتوان خیرات را در جامعه تبدیل به یک جریان عمومی کرد؟ #شبکه_خیرات #شبکه_تواصی_حق #حرکت_عمومی 🔸فرصت اندیشه|مختاررضائیان 🔹@rezaeyan_mokhtar